Confining ourselves to the history

Confining ourselves to the history of the Thai of Thailand, some tribes of the Thai migrated at different times and from different directions into present Thailand a thousand or more years ago. These are conjectural statements, compounded from inadequate evidence. At first they settled themselves in what is now the Northern Area of Thailand in many small independent states ruled by their own chief or kings. Not until the latter part of the 13th century A.D. Did the Northern Area of Thailand, with Chiang Mai as its capital, became a relatively fair-sized kingdom under its first king Mengrai.

Further south, in which is now Central Thailand in the Menam valley or Chao Phya Basin, there were evidently some settlements of the Thai people. At first they were minority groups, which probably late on, formed themselves into semi -independent principalities under the dominant rule of the Khmer Empire in about the 12th century A.D. The Thai of Center Thailand are named Thai-Noi or Minor Thai in contradistinction to the Shans of Upper Burma who are named Tai Long or Thai-Yai i.e. Major Thai. it is a traditional belief that the Thai-Noi or Minor Thai of central Thailand came from the Thai of Northern Thailand and the Lao kingdom. This may be so but on the other hand there are indications that the Shans of Upper Burma might have had a share, if not much, in making up the ingredients of the Thai-Noi too.

There arose in the earlier part of the 13th century A.D. two chief of the Thai-Noi who wrested from the Khmers the area of Central Thailand and one of them became the first Thai King of Sukhodaya, a town some 250 kilometers as the crow-flies northward from Bangkok. Under the reign of its third king. Ram Khan hang the Great, a contemporary and friend of the aforesaid Thai King Nengrai of Northern Thailand, the Kingdom of Sukhidaya became a relatively large empire stretching southward through the length of the Malay Peninsula which was the last remnant of the once Javanese Sumatran Empire of Sri Vijaya. Northward, the Sukhodaya Empire touched that of Northern Thailand where reigned, as already mentioned King Mengrai. Eastward but in northerly direction, thought what is now the North-East Area of Thailand which was at that time partly under the spheres of influence of the now decaying Khmer Empire and of the Lao kingdom, the Sukhdaya Empire of King Ram kamhang reached further beyond the river Mekong. Westward it included a part of the Mon country of what is now Lower Burma. Ram Khamhang's outstanding achievements to the present day are his invention of the Thai alphabet in 1283 A.D. ,and the adoption of Buddhism of they Ceylonese's Sect which has remained to this day. He also introduced the manufacturer of glazed pottery by importing artisans, no doubt from China.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Confining ตนเองกับประวัติศาสตร์ของไทยไทย บางชนเผ่าไทยที่อพยพ ในเวลาต่าง ๆ กัน และ จากคำแนะนำต่าง ๆ ในประเทศไทยปัจจุบันพัน หรือมากกว่าปีที่ผ่านมา นี่คือคำสั่ง conjectural เพิ่มจากหลักฐานไม่เพียงพอ ในตอนแรก พวกเขาแล้วตัวเองในพื้นที่ของภาคเหนือในหลายขนาดเล็กอิสระรัฐปกครอง โดยหัวหน้าหรือพระมหากษัตริย์ของพวกเขาเอง ไม่จนถึงส่วนหลังของฝน 13 ไม่ได้พื้นที่ของภาคเหนือ ด้วยเชียงใหม่เป็นเมืองหลวงของ กลายเป็น ราชอาณาจักรที่ค่อนข้างแฟร์ขนาดภายใต้ความแรกกษัตริย์เม็ง

ไปใต้ ในขณะนี้ซึ่งเป็นภาคกลางในหุบเขาแม่น้ำหรือลุ่มน้ำเจ้าพระยา มีกรีซจ่ายบางอย่างของคนไทย ในตอนแรก พวกชนกลุ่มน้อยกลุ่ม ซึ่งอาจจะสายใน เกิดขึ้นเองในกึ่ง-ราชรัฐอิสระภายใต้การปกครองหลักของอาณาจักรเขมรในเกี่ยวกับฝน 12 ไทยไทยของศูนย์กลางเป็นชื่อไทยน้อยหรือไทยรองใน contradistinction Shans ของด้านพม่าที่มีชื่อยาวไตหรือไทยใหญ่เช่นวิชาภาษาไทย มันเป็นความเชื่อดั้งเดิมที่ว่า ไทยน้อยหรือรองไทยของภาคกลางมาจากไทยของภาคเหนือและราชอาณาจักรลาว นี้อาจจะได้ แต่คง มีบ่งชี้ว่า การ Shans ของด้านพม่าอาจจะมีการใช้ร่วมกัน ถ้าไม่มาก ทำให้ค่าส่วนผสมไทยน้อยเกินไป

มีเกิดขึ้นในช่วงฝน 13 สองแม่ไทยน้อยที่ wrested จาก Khmers ตั้งของภาคกลาง และหนึ่งในนั้นเป็นปฐมกษัตริย์ไทยของ Sukhodaya, ตัวเมืองบาง 250 กิโลเมตรเป็นแมลงขัน northward from กรุงเทพมหานคร ภายใต้รัชสมัยของกษัตริย์สาม รามคานแขวนดี ร่วมสมัยและเพื่อน Nengrai ในหลวง aforesaid ภาคเหนือ ราชอาณาจักร Sukhidaya กลายเป็น อาณาจักรขนาดใหญ่ค่อนข้างที่ยืดตอนใต้ผ่านความยาวของคาบสมุทรมลายูซึ่งสติสุดท้ายครั้งอาณาจักรสุมาตราชวาของ Sri Vijaya ค่า จักรวรรดิ Sukhodaya สัมผัสที่ภาคเหนือที่ reigned ดังที่ได้กล่าวแล้วพญามังราย แต่ eastward ในทิศทางเหนือ คิดว่า เป็นของตะวันออกเฉียงเหนือพื้นที่ไทยซึ่งในขณะนั้นบางส่วนภายใต้อิทธิพลของรัฐบาลท้องถิ่น ของ อาณาจักรเขมรตอนนี้ decaying และราชอาณาจักรลาว จักรวรรดิ Sukhdaya ของ kamhang พระรามถึงเพิ่มเติมนอกเหนือจากแม่น้ำโขง Westward จะรวมเป็นส่วนหนึ่งของประเทศมอญของพม่าต่ำ ราม Khamhang ความสำเร็จโดดเด่นถึงปัจจุบันเขาประดิษฐ์อักษรไทยในคศ. 1283 และยอมรับพระพุทธศาสนาของพวกเขารีตของ Ceylonese ที่ได้รับนี้ เขายังแนะนำผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผาเคลือบ โดยการนำเข้าช่างฝีมือ มีข้อสงสัยจากจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

confining ตัวเองกับประวัติศาสตร์ของไทยแห่งประเทศไทยเผ่าไทยบางส่วนอพยพมาในช่วงเวลาที่แตกต่างกันและจากทิศทางที่แตกต่างกันในปัจจุบันประเทศไทยเป็นพันหรือมากกว่าปีที่ผ่านมา เหล่านี้เป็นงบคาดเดาประกอบจากหลักฐานไม่เพียงพอ ในตอนแรกพวกเขานั่งตัวเองในตอนนี้คืออะไรเขตภาคเหนือของประเทศไทยในหลายรัฐอิสระเล็ก ๆ ที่ปกครองโดยหัวหน้าของตัวเองหรือพระมหากษัตริย์ ไม่ได้จนกว่าส่วนหลังของศตวรรษที่ 13 ต้อนรับเขตภาคเหนือของประเทศไทยโดยมีเชียงใหม่เป็นเมืองหลวงของมันกลายเป็นอาณาจักรที่ค่อนข้างขนาดกลางภายใต้พระราชาองค์แรกของพ่อขุนเม็งรายทางตอนใต้ซึ่งเป็นภาคกลางของประเทศไทยในหุบเขาแม่น้ำ หรือลุ่มน้ำเจ้าพระยามีเห็นได้ชัดว่าการตั้งถิ่นฐานของคนไทยบางส่วน ในตอนแรกพวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อยซึ่งอาจจะเป็นสายที่รูปตัวเองลงในอาณาเขตอิสระที่กึ่งภายใต้การปกครองที่โดดเด่นของอาณาจักรเขมรในประมาณศตวรรษที่ 12 ของไทยศูนย์ประเทศไทยมีการตั้งชื่อไทยน้อยหรือไมเนอร์ไทยในการแย้งไป ฉานของสังคมพม่าที่ได้รับการตั้งชื่อตามชื่อ Tai Long หรือไทยใหญ่คือไทยขนาดใหญ่ มันเป็นความเชื่อแบบดั้งเดิมที่ไทยน้อยหรือไมเนอร์ไทยภาคกลางของประเทศไทยมาจากไทยภาคเหนือของประเทศไทยและราชอาณาจักรลาว นี้อาจจะเป็นอย่างนั้น แต่ในทางกลับกันมีข้อบ่งชี้ว่าฉานของสังคมพม่าอาจจะมีส่วนแบ่งการหากไม่ได้มากในการทำส่วนผสมของไทยน้อยเกินไปมีเกิดขึ้นในส่วนที่ก่อนหน้านี้ของศตวรรษที่ 13 AD สองหัวหน้าของไทยน้อยที่ละสายตาจากเขมรพื้นที่ของภาคกลางของประเทศไทยและหนึ่งในนั้นเป็นครั้งแรกที่พระมหากษัตริย์ไทยของ Sukhodaya เมือง 250 กิโลเมตรเป็นอีกา-บินไปทางทิศเหนือจากกรุงเทพฯ ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ที่สามของ รามข่านแขวนมหาราชร่วมสมัยและเพื่อนคนหนึ่งของพระมหากษัตริย์ไทยดังกล่าว Nengrai ของภาคเหนือของประเทศไทยราชอาณาจักร Sukhidaya กลายเป็นอาณาจักรที่ค่อนข้างใหญ่ทอดยาวไปทางทิศใต้ผ่านความยาวของคาบสมุทรมาเลย์ซึ่งเป็นส่วนที่เหลือสุดท้ายของครั้งชวาสุมาตราจักรวรรดิ ศรีวิชัย เหนือจักรวรรดิ Sukhodaya สัมผัสที่ภาคเหนือของประเทศไทยที่ขึ้นครองราชย์แทนขณะที่แล้วกล่าวถึงพ่อขุนเม็งราย ไปทางทิศตะวันออก แต่ในทิศทางที่เหนือความคิดตอนนี้คืออะไรในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยซึ่งเป็นช่วงเวลาที่บางส่วนอยู่ภายใต้ขอบเขตของอำนาจของตอนนี้เนื้อที่อาณาจักรเขมรและของอาณาจักรลาวที่จักรวรรดิ Sukhdaya ของกษัตริย์ราม kamhang ถึงต่อไปเกินกว่า แม่น้ำโขง ไปทางทิศตะวันตกรวมเป็นส่วนหนึ่งของประเทศที่จคืออะไรตอนนี้พม่า สำเร็จที่โดดเด่นราม Khamhang ของไปในวันนี้เป็นสิ่งประดิษฐ์ของตัวอักษรไทยใน 1283 AD, และการยอมรับของพุทธศาสนาของพวกเขาลังกาของนิกายที่ยังคงอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ เขายังแนะนำผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผาเคลือบโดยช่างฝีมือนำเข้าไม่ต้องสงสัยเลยจากประเทศจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปิดกั้นตัวเองกับประวัติศาสตร์ของคนไทย ประเทศไทย บางชนเผ่าไทยที่อพยพในเวลาที่แตกต่างกัน และจากทิศทางที่แตกต่างกันไป ปัจจุบันประเทศไทยเป็นพันหรือมากกว่าปีที่ผ่านมา เหล่านี้คือการคาดเดาข้อความประกอบจากหลักฐานไม่เพียงพอที่แรกที่พวกเขาตัดสินเองว่าขณะนี้พื้นที่ภาคเหนือของประเทศไทยในหลายรัฐอิสระเล็ก ๆที่ถูกปกครองโดยหัวหน้าของพวกเขาเองหรือกษัตริย์ ไม่จนกว่า ส่วนหลังของศตวรรษที่คริสตศักราชทำพื้นที่ภาคเหนือ เชียงใหม่เป็นเมืองหลวงของ , เป็นค่อนข้างยุติธรรมขนาดกษัตริย์องค์แรกของราชอาณาจักรภายใต้เม็งราย

ต่อไปทางใต้ซึ่งในขณะนี้ภาคกลางในหุบเขาลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาหรือมีโดยบางการตั้งถิ่นฐานของคนไทย ที่แรกที่พวกเขาเป็นชนกลุ่มน้อย ซึ่งอาจจะล่าช้า , รูปตัวเองเข้าไปในอาณาเขตกึ่งอิสระภายใต้การปกครองเด่นของอาณาจักรขอมในประมาณศตวรรษที่ 12 A.D .ไทยของศูนย์ไทยชื่อไทยน้อย หรือผู้เยาว์ไทยในความแตกต่างกันกับเงี้ยวของสังคมพม่าที่ชื่อ ไท นาน หรือ ไทยใหญ่ คือ สาขาภาษาไทย มันเป็นความเชื่อดั้งเดิมที่คนไทยน้อย หรือไทยภาคกลาง รองมาจากไทยทางภาคเหนือของประเทศไทยและลาวราชอาณาจักรนี้อาจจะมาก แต่ในมืออื่น ๆมีข้อบ่งชี้ว่าเงี้ยวของสังคมพม่าอาจจะมีแบ่งปัน ถ้าไม่มาก ในการสร้าง ส่วนผสมของคนไทยน้อยด้วย

มีเกิดขึ้นในส่วนก่อนหน้าศตวรรษที่คริสตศักราชสองหัวหน้าของคนไทยน้อยคนที่ wrested จากเขมรที่พื้นที่ของภาคกลางและหนึ่งของพวกเขาเป็นกษัตริย์องค์แรกของสุโขทัย ไทย ,เมืองบาง 250 กิโลเมตรเป็นอีกาบินเหนือไปจากกรุงเทพฯ ภายใต้รัชสมัยของกษัตริย์ที่สามของ รำคานแขวนมาก ร่วมสมัย และ เพื่อน ของ ในหลวง nengrai ดังกล่าวทางตอนเหนือของประเทศไทยอาณาจักรของ sukhidaya กลายเป็นที่ค่อนข้างใหญ่อาณาจักรยืดใต้ผ่านความยาวของคาบสมุทรมลายูซึ่งเป็นแสงสุดท้ายของชวา สุมาตรา เมื่ออาณาจักรศรีวิชัย . ทางทิศเหนือ , จักรวรรดิแตะที่ภาคเหนือ ที่พระองค์กล่าวถึงแล้วพ่อขุนเม็งราย . แต่ในทิศทางเหนือไปทางทิศตะวันออก ,คิดว่าอะไรคือบริเวณภาคตะวันออกเฉียงเหนือของ ประเทศไทย ซึ่งเป็นเวลาที่ฝนในทรงกลมของอิทธิพลของอาณาจักรขอม และตอนนี้เนื้อที่ของอาณาจักรลาว , sukhdaya อาณาจักรของกษัตริย์ราม kamhang ถึงอีกฟากแม่น้ำโขง ไปทางทิศตะวันตก มันรวมเป็นส่วนหนึ่งของ 3 ประเทศในขณะนี้สิ่งที่พม่าตอนล่างหน่วยความจำ khamhang ดีเด่น ผลงานถึงปัจจุบันมีสิ่งประดิษฐ์ของเขาของตัวอักษรไทยในตัว AD , และการยอมรับของพวกเขาทางของพระพุทธศาสนานิกายซึ่งยังคงไปในวันนี้ นอกจากนี้เขายังแนะนำผู้ผลิตเครื่องปั้นดินเผาเคลือบ โดยนำเข้าช่างฝีมือ , ไม่มีข้อสงสัยจากประเทศจีน