Defining the StanDarD ObServer in t

Defining the StanDarD ObServer in the 1920s two researchers from the uK, david wright and john guild, performed color matching experiments using human volunteers to develop and quantify the color ability of a standard, or average, human observer. in 1931 the Cie published the 2° standard observer based on their research. this standard observer is called 2° because, during the color matching experiment, subjects looked through a hole that allowed them a 2° field of view. At the time it was believed that all the color-sensing cones of the eye were located within a 2° arc of the fovea, located directly back from the retina of the eye. the experiments were performed by projecting colors from across the visible spectrum onto a screen. multiple people matched each spectral color light using a combination of red, green, and blue lights. the curves generated from this data resulted in bar x, bar y and bar z functions, referred to as the 1932 Cie 2° degree standard observer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดนักการมาตรฐานในปี 1920 สองนักวิจัยจากสหราชอาณาจักร เดวิดไรท์และจอห์นสมาคม ทำสีที่ตรงกับการทดลองโดยใช้อาสาสมัครที่มนุษย์พัฒนา และกำหนดปริมาณสีความสามารถของมาตรฐาน หรือนักการเฉลี่ย มนุษย์ ในปี 1931 Cie เผยแพร่แหล่งมาตรฐาน 2 องศาขึ้นอยู่กับงานวิจัยของพวกเขา นักการมาตรฐานนี้จะเรียกว่า 2 องศาเนื่องจาก ระหว่างสีที่ตรงกับการทดลอง เรื่องมองผ่านรูที่อนุญาตให้พวกเขาเป็น 2 องศามุม เวลา มันไม่เชื่อว่าที่พบภายใน 2° ส่วนโค้งของ fovea อยู่ตรงกลับมาจากเรตินาของตาทั้งหมดที่ตรวจวัดสีกรวยของตา การทดลองได้ดำเนินการ โดยประเมินสีจากข้ามสเปกตรัมที่มองเห็นได้บนหน้าจอ หลายคนตรงแสงสีสเปกตรัมแต่ละใช้ไฟสีแดง สีเขียว และน้ำเงิน เส้นโค้งที่สร้างขึ้นจากข้อมูลนี้ให้ x, y และบาร์ z ฟังก์ชัน เรียกว่า 1932 Cie 2° องศามาตรฐานดิออบเซิร์ฟเวอร์บาร์บาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำหนดมาตรฐานสังเกตการณ์ในปี 1920 สองนักวิจัยจากสหราชอาณาจักร, เดวิดไรท์และจอห์นกิลด์ดำเนินการทดลองการจับคู่สีโดยใช้อาสาสมัครที่จะพัฒนาความสามารถและปริมาณสีของมาตรฐานหรือเฉลี่ยสังเกตการณ์มนุษย์ ในปี 1931 ที่ตีพิมพ์ Cie 2 °สังเกตการณ์มาตรฐานขึ้นอยู่กับการวิจัยของพวกเขา นี้สังเกตการณ์มาตรฐานที่เรียกว่า 2 °เพราะระหว่างการทดสอบการจับคู่สี, วิชามองผ่านรูที่ได้รับอนุญาตให้ 2 °มุมมอง ในขณะที่ก็เชื่อว่าทุกกรวยสีรู้สึกของตาตั้งอยู่ภายใน 2 °โค้งของ fovea ที่ตั้งอยู่ด้านหลังได้โดยตรงจากจอประสาทตาของตา การทดลองได้ดำเนินการโดยการฉายสีจากทั่วสเปกตรัมที่มองเห็นบนหน้าจอ คนหลายคนที่ตรงกับแสงสีแต่ละสีสเปกตรัมใช้การรวมกันของสีแดง, สีเขียวและแสงไฟสีฟ้า เส้นโค้งที่สร้างขึ้นจากข้อมูลนี้ส่งผลในแถบ x, y บาร์และบาร์ฟังก์ชั่น Z เรียกว่า 1932 Cie 2 องศาสังเกตการณ์มาตรฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดมาตรฐานในช่วงปี ค.ศ. 1920 และสองนักวิจัยจากอังกฤษ เดวิด ไรท์ และ จอห์น กิลด์ , แสดงสีที่ตรงกับการทดลองโดยใช้มนุษย์พัฒนาอาสาสมัครและสีที่มีความสามารถของมาตรฐาน หรือ เฉลี่ย คน มนุษย์ ในปี 1931 CIE ตีพิมพ์ 2 องศามาตรฐานสังเกตการณ์ตามการวิจัยของพวกเขา สังเกตมาตรฐานนี้เรียกว่า 2 องศาเพราะในสีที่ตรงกับการทดลองวิชา มองผ่านช่องที่อนุญาตให้พวกเขาเป็น 2 สนาม โดยในมุมมองของ ตอนนั้นก็เชื่อว่าทุกสีจากกรวยของตาตั้งอยู่ภายใน 2 องศาความโค้งของโฟเวียอยู่โดยตรงจากเรตินาของดวงตา ผลการทดลอง โดยการฉายภาพสีจากทั่วสเปกตรัมที่มองเห็นได้บนหน้าจอหลาย ๆคน จับคู่สีสเปกตรัมแสงแต่ละโดยใช้การรวมกันของสีแดง , สีเขียว และไฟฟ้า เส้นโค้งที่สร้างขึ้นจากข้อมูลนี้ทำให้บาร์ X , Y และ Z ฟังก์ชัน บาร์ บาร์ เรียกว่าเป็น 2 ระดับมาตรฐาน CIE 1932 โดยผู้สังเกตการณ์