4. DiscussionFungal contamination i

4. Discussion
Fungal contamination is one of the main causes of economic
losses worldwide in the food industry and agriculture (Legan and
Voysey, 1991). Consumersด demand for natural products is increasing,
which involves the elimination or decrease of use of chemicals
such as food preservatives used in agricultural industry (Brul and
Coote, 1999). In this context, LAB may be considered an interesting
alternative for bio-conservation. In this study, ninety-one LAB
strains isolated from different sources were screened for antifungal
activity against fungi strains responsible for food contamination.
The inhibition of fungal growth through spectrophotometrical
measurements (OD580nm) showed high sensitivity to evaluate inhibition
on all fungal strains tested. This method was also reported
by other authors (Laine et al., 1996; Lavermicocca et al., 2003;
Raaska and Mattila-Sandholm, 1995) as a good tool to examine
the antifungal potential of LAB. In this study we observed that
the antifungal activity was strain-dependent as well as the
evaluated fungal species. From the total of LAB strains evaluated,
10 were selected due to their high inhibitory effect (>80%) on all
fungal strains tested.
Many LAB have flavoproteins, NADH oxidases and peroxidases,
which are capable of producing hydrogen peroxide in the presence
of oxygen. Some authors attributed the inhibitory action of hydrogen
peroxide to a strong oxidizing effect of the cells and the
destruction of the basic molecular structures of cellular proteins
(Condon, 1987; Davidson et al., 1983). In this study, the treatment
with catalase of the CFS from the evaluated LAB strains did not reduce
the antifungal activity, indicating that metabolites other
than hydrogen peroxide would be responsible for the inhibition
of fungal growth. The antifungal effect of the majority of the LAB
strains was lost after neutralization confirming the acidic nature
of the antifungal metabolites. Lactic acid, acetic acid and PLA were
determinated in the 10 CFS strains. The inhibitory activity of the
acids could have a specific effect on the metabolic activity or acidification
of the cytoplasm, which affects the proton motive force of
the membrane directly inhibiting fungal growth (Piper et al., 2001;
Young and Foegeding, 1993).
The short-chain organic acids produced by LAB such as acetic
acid are commonly used by food manufacturers as antimicrobial
preservatives or acidulants in a variety of food products (Davidson
and Juneja, 1990). Moreover, a reagent grade (99.99%) of glacial
acetic acid was used to fumigate different fruits (cherries, apples,
pears, oranges, grapefruits, and lemons) previously infected with
Penicillium (Sholberg, 1998).
In recent years, the role of organic acids as antifungal metabolites
has become more important with the identification of PLA,
as antifungal compound produced by different LAB (Lavermicocca
et al., 2000; Prema et al., 2010). PLA is regarded as active compound
against several fungal species (including some mycotoxigenic
isolates such as A. ochraceus, P. verrucosum and P. citrinum)
and certain contaminating bacteria, namely Listeria sp., Staphylococcus
aureus and Enterococcus faecalis (Gould, 1996). Dallagnol
et al. (2011) reported the influence of biosynthetic precursors,
intermediates and electron acceptors on the production of PLA by
a L. plantarum strain. Phenylalanine was the best stimulant compound
for PLA production; however, citrate could also increase
its synthesis.
Only one out of the ten selected LAB strains, L. fermentum CRL
251 produces fungus-inhibitory peptide/s smaller than 10 kDa,
thermoresistant and active at a pH range values of 4.0–7.0, corresponding
to the pH of 24 h culture and after neutralization, respectively.
In addition, the inhibitory peptide/s was sensitive to trypsin,
which catalyzes the hydrolysis of peptide bonds preferably formed
by arginine and lysine (Glick and Pasternak, 1998). This is the first
report about a proteinaceous antifungal compound/s produced by
a L. fermentum strain. There is no previous evidence at this time,
of the role of the protein compounds in the inhibition of mould
growth by LAB. However, other authors have reported that some
lactic strains such as Lactococcus lactis (Roy et al., 1996), L. casei
(Gourama and Bullerman, 1997) and P. pentosaceus (Rouse et al.,
2008) produced antifungal metabolites that were sensitive to proteolytic
enzymes. The antifungal activity of a L. casei strain showed
to be suppressed by trypsin (Gourama and Bullerman, 1997). After
a partial characterisation, the authors suggested that the main
molecule involved in this antifungal activity was a peptide with a
molecular weight lower than 1 kDa. Also, Magnusson and Schnrer
(2001) showed that the antifungal metabolite produced by the
strain L. coryniformis Si3 was a small peptide (approximately
3 kDa), highly resistant to heat, whose activity was completely
inhibited by proteolytic enzymes. Other proteinaceous compound
characterized by Atanossova et al. (2003) from L. paracasei M3 with
broad fungistatic effects was a hydrophobic protein of approximately
43 kDa.
Various reasons have led to the search for new alternatives to
minimize the risks associated to the presence of fungal spoilage
in foods and animal feed that include consumersด demands regarding
quality and food safety and increasing government concern
about environmental and safety issues. Thus, the concepts of biocontrol
returned to occupy the place they deserve, exploiting the
use of microorganisms and/or its metabolites in different food processes.
LAB are food-grade microorganisms whose metabolic diversity
and ability to produce natural biocides makes them a versatile
biological alternative, technically viable and with high benefit/cost
ratio for fungal control (Messens and De Vuyst, 2002; Schwenninger
et al., 2005). The current study shows that ten LAB isolated
from several environments belonging to different genera and species
exhibit antifungal activity against all spoilage fungi evaluated.
The inhibitory activity is caused by organic acids and antifungal
peptide/s. Further investigations in our laboratory are in progress
to elucidate the identification and action mechanism of the antifungal
peptide/s produced by L. fermentum CRL 251 which is of
great interest as biocontrol agent to inhibit spoilage fungi and to
extend the shelf life of foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาปนเปื้อนเชื้อราเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของเศรษฐกิจขาดทุนจากทั่วโลกในอุตสาหกรรมอาหารและการเกษตร (Legan และVoysey, 1991) เพิ่ม Consumersด ความต้องการผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติที่เกี่ยวข้องกับการตัดออกหรือลดการใช้สารเคมีเช่นอาหารสารกันบูดที่ใช้ในอุตสาหกรรมเกษตร (Brul และCoote, 1999) ในบริบทนี้ ห้องปฏิบัติอาจเป็นการที่น่าสนใจทางเลือกสำหรับไบโออนุรักษ์ ในการศึกษานี้ ห้องปฏิบัติการ 90 วันสายพันธุ์ที่แยกต่างหากจากแหล่งต่าง ๆ ที่ฉายสำหรับต้านเชื้อรากิจกรรมกับสายพันธุ์เชื้อราปนเปื้อนอาหารชอบยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราโดย spectrophotometricalวัด (OD580nm) แสดงให้เห็นว่าความไวสูงจะยับยั้งการในสายพันธุ์เชื้อราทั้งหมดทดสอบ วิธีการนี้ยังมีรายงานโดยคน (เลน et al., 1996 Lavermicocca และ al., 2003Raaska และ Mattila-Sandholm, 1995) เป็นเครื่องมือที่ดีเพื่อตรวจสอบศักยภาพต้านเชื้อราของห้องปฏิบัติการ ในการศึกษานี้ เราสังเกตที่กิจกรรมต้านเชื้อราขึ้นอยู่กับการต้องใช้รวมทั้งประเมินสายพันธุ์เชื้อรา จากจำนวนสายพันธุ์ห้องปฏิบัติประเมินเลือก 10 เนื่องจากผลของลิปกลอสไขสูง (> 80%) ในทั้งหมดทดสอบสายพันธุ์เชื้อราห้องปฏิบัติการมากมี flavoproteins, NADH oxidases และ peroxidasesซึ่งจะสามารถผลิตไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในการของออกซิเจน ผู้เขียนบางอย่างเกิดจากการกระทำที่ลิปกลอสไขของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์เพื่อผลการเติมออกซิเจนที่แข็งแรงของเซลล์และทำลายโครงสร้างโมเลกุลพื้นฐานของโปรตีนเซลลูลาร์(คอนโด 1987 Davidson et al., 1983) ในการศึกษานี้ การรักษากับ catalase CFS จากแล็บค่า สายพันธุ์ก็ไม่ลด กิจกรรมต้านเชื้อรา การแสดงที่ metabolites อื่น ๆกว่าไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์จะรับผิดชอบในการยับยั้งการเชื้อราเจริญเติบโต มีผลต้านเชื้อราส่วนใหญ่ของห้องปฏิบัติการสายพันธุ์สูญหายหลังจากยืนยันลักษณะกรดเป็นกลางของ metabolites ต้านเชื้อรา กรด กรดอะซิติก และปลาdeterminated ในสายพันธุ์ 10 CFS ลิปกลอสไขกิจกรรมของการกรดจะมีผลเฉพาะในกิจกรรมเผาผลาญหรือยูของไซโทพลาซึม ซึ่งมีผลต่อโปรตอนแรงจูงใจแรงเมมเบรนโดยตรง inhibiting เจริญเติบโตของเชื้อรา (พริกไทยและ al., 2001หนุ่มสาวและ Foegeding, 1993)กรดอินทรีย์โซ่สั้นผลิต โดยแล็บเช่นอะซิติกกรดนิยมใช้ โดยผู้ผลิตอาหารเป็นจุลินทรีย์สารกันบูดหรือ acidulants ในหลากหลายผลิตภัณฑ์อาหาร (Davidsonก Juneja, 1990) นอกจากนี้ กับรีเอเจนต์เกรด (99.99%) ของน้ำแข็งใช้สุมผลไม้ต่าง ๆ (เชอร์รี่ แอปเปิ้ล กรดอะซิติกแพร์ ส้ม grapefruits และมะนาว) ก่อนหน้านี้ติดไวรัสด้วยPenicillium (Sholberg, 1998)ในปีที่ผ่านมา บทบาทของกรดอินทรีย์เป็น metabolites ที่ต้านเชื้อราเป็นสำคัญ ด้วยรหัสของปลาเป็นสารประกอบต้านเชื้อราที่ผลิต โดยห้องปฏิบัติการต่าง ๆ (Lavermicoccaและ al., 2000 Prema et al., 2010) ปลาถือเป็นบริเวณที่ใช้งานอยู่กับหลายชนิดเชื้อรา (รวมถึงบาง mycotoxigenicแยกเช่น A. ochraceus, P. verrucosum และ P. citrinum)และบาง contaminating แบคทีเรีย ได้แก่ออลิ sp. Staphylococcusหมอเทศข้างลายและ Enterococcus faecalis (Gould, 1996) Dallagnolอิทธิพลของ biosynthetic precursors รายงาน et al. (2011)ตัวกลางและอิเล็กตรอน acceptors ในการผลิตของปลาด้วยต้องใช้ L. plantarum Phenylalanine กระตุ้นสุดซับซ้อนสำหรับการผลิตปลา อย่างไรก็ตาม ซิเตรตยังสามารถเพิ่มการสังเคราะห์เพียงหนึ่งจากสิบที่เลือกสายพันธุ์ห้องปฏิบัติการ L. fermentum CRL251 ผลิตเห็ดราลิปกลอสไขเพ ปไทด์/s มีขนาดเล็กกว่า 10 kDathermoresistant และใช้งานที่มีค่าช่วง pH 4.0-7.0 สอดคล้องให้ pH ของ 24 ชม และ หลังปฏิกิริยา สะเทิน ตามลำดับเพปไทด์ลิปกลอส ไข/s มีความไวต่อทริปซินซึ่ง catalyzes ไฮโตรไลซ์ของพันธบัตรเพปไทด์ที่เกิดขึ้นสด ๆอาร์จินีนและแอล-ไลซีน (Glick และ Pasternak, 1998) นี้เป็นครั้งแรกรายงานเกี่ยวกับการ proteinaceous อาการ ผสม/s ผลิตโดยต้องใช้ fermentum L. ไม่ก่อนหน้าในเวลานี้บทบาทของสารโปรตีนยับยั้งเชื้อเจริญเติบโต โดยห้องปฏิบัติการ อย่างไรก็ตาม คนมีรายงานว่า บางสายพันธุ์แล็กติกเช่น Lactococcus lactis (รอยเอ็ด al., 1996), L. casei(Gourama และ Bullerman, 1997) และ P. pentosaceus (ปลุก et al.,2008) ผลิตอาการ metabolites ที่อ่อนไหวกับ proteolyticเอนไซม์ พบว่ากิจกรรมการต้านเชื้อราของ L. casei ต้องใช้การจะถูกระงับ โดยทริปซิน (Gourama และ Bullerman, 1997) หลังจากมีบางส่วนตรวจลักษณะเฉพาะของ ผู้เขียนแนะนำที่หลักโมเลกุลที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมนี้อาการเป็นเพปไทด์กับการน้ำหนักโมเลกุลต่ำกว่า 1 kDa ยัง Magnusson และ Schnrer(2001) พบว่า metabolite ต้านเชื้อราที่ผลิตโดยการต้องใช้ L. coryniformis Si3 มีเพปไทด์ขนาดเล็ก (ประมาณ3 kDa), สูงทนต่อความร้อน กิจกรรมที่ได้ทั้งหมดห้าม โดยเอนไซม์ proteolytic สารประกอบอื่น ๆ proteinaceousลักษณะโดย Atanossova et al. (2003) จาก L. paracasei M3 ด้วยผลกว้าง fungistatic มีโปรตีน hydrophobic ของประมาณ43 kDaเหตุผลต่าง ๆ ได้นำไปสู่การค้นหาทางเลือกใหม่เพื่อลดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับของเน่าเสียเชื้อราในอาหารและอาหารสัตว์ที่มีความ consumersด เกี่ยวข้องคุณภาพและอาหารปลอดภัยและกังวลรัฐบาลเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม และปัญหาความปลอดภัย ดังนั้น แนวคิดของ biocontrolกลับไปครอบครองพวกเขาสมควรได้ exploitingใช้จุลินทรีย์และ/หรือของ metabolites ในกระบวนการอาหารที่แตกต่างกันห้องปฏิบัติมีจุลินทรีย์อาหารเกรดหลากหลายที่เผาผลาญความสามารถในการผลิต biocides ธรรมชาติทำหลากหลายชีวภาพอื่น เทคนิคการทำงาน และสวัสดิการ/ค่าใช้จ่ายสูงอัตราส่วนในการควบคุมเชื้อรา (Messens และเดอ Vuyst, 2002 Schwenningerร้อยเอ็ด al., 2005) การศึกษาปัจจุบันแสดงว่า ห้องปฏิบัติการ 10 แยกต่างหากจากสภาพแวดล้อมต่าง ๆ ที่เป็นของสกุลอื่นและพันธุ์แสดงกิจกรรมต้านเชื้อราจากเชื้อราเน่าเสียทั้งหมดที่ประเมินลิปกลอสไขกิจกรรมเกิดจากกรดอินทรีย์และต้านเชื้อราเพ ปไทด์/s กำลังดำเนินการสอบสวนเพิ่มเติมในห้องปฏิบัติการของเราการระบุและการดำเนินการกลไกของการต้านเชื้อรา elucidateเพ ปไทด์/s ผลิต โดย fermentum L. CRL 251 ซึ่งเป็นน่าสนใจ เป็นตัวแทน biocontrol ยับยั้งเชื้อราเน่าเสีย และการยืดอายุการเก็บรักษาอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. อภิปราย
เชื้อราปนเปื้อนเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของเศรษฐกิจ
ทั่วโลกการสูญเสียในอุตสาหกรรมอาหารและการเกษตร (Legan และ
Voysey, 1991) ความต้องการของผู้บริโภคดสำหรับผลิตภัณฑ์ธรรมชาติที่เพิ่มขึ้น
ซึ่งเกี่ยวข้องกับการกำจัดหรือลดลงของการใช้สารเคมี
เช่นสารกันบูดอาหารที่ใช้ในอุตสาหกรรมการเกษตร (Brul และ
คู้, 1999) ในบริบทนี้ LAB อาจมีการพิจารณาที่น่าสนใจ
ทางเลือกสำหรับการอนุรักษ์ชีวภาพ ในการศึกษานี้เก้าสิบเอ็ด LAB
สายพันธุ์ที่แยกได้จากแหล่งที่มาที่แตกต่างกันได้รับการคัดกรองเชื้อรา
สายพันธุ์ฤทธิ์ต้านเชื้อราที่รับผิดชอบในการปนเปื้อนของอาหาร.
การยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราผ่าน spectrophotometrical
วัด (OD580nm) แสดงให้เห็นว่ามีความไวสูงในการประเมินการยับยั้ง
ในสายพันธุ์ของเชื้อราทดสอบทั้งหมด วิธีนี้ยังมีรายงาน
โดยผู้เขียนอื่น ๆ (ไลน์ et al, 1996;. Lavermicocca et al, 2003;.
Raaska และ Mattila-Sandholm, 1995) เป็นเครื่องมือที่ดีในการตรวจสอบ
ที่มีศักยภาพของเชื้อรา LAB ในการศึกษานี้เราตั้งข้อสังเกตว่า
กิจกรรมต้านเชื้อราเป็นสายพันธุ์ขึ้นอยู่กับเช่นเดียวกับ
การประเมินสายพันธุ์ของเชื้อรา จากทั้งหมดของสายพันธุ์ LAB ประเมิน
10 ได้รับการคัดเลือกเนื่องจากผลการยับยั้งของพวกเขาสูง (> 80%) ในทุก
สายพันธุ์ของเชื้อราทดสอบ.
LAB หลายคนมี flavoproteins, oxidases NADH และ peroxidases,
ที่มีความสามารถในการผลิตไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในการปรากฏตัว
ของออกซิเจน . นักเขียนบางคนมาประกอบการดำเนินการยับยั้งของไฮโดรเจน
เปอร์ออกไซด์ที่จะมีผลต่อการออกซิไดซ์ที่แข็งแกร่งของเซลล์และ
ทำลายโครงสร้างโมเลกุลพื้นฐานของโปรตีนของเซลล์
(Condon 1987;. เดวิดสัน, et al, 1983) ในการศึกษานี้การรักษา
ด้วย catalase ของ CFS จากสายพันธุ์ LAB ประเมินไม่ได้ลด
กิจกรรมต้านเชื้อราแสดงให้เห็นว่าสารอื่น ๆ
กว่าไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์จะต้องรับผิดชอบในการยับยั้ง
การเจริญเติบโตของเชื้อรา ผลกระทบเชื้อราส่วนใหญ่ของ LAB
สายพันธุ์ก็หายไปหลังจากที่การวางตัวเป็นกลางยืนยันธรรมชาติที่เป็นกรด
ของสารต้านเชื้อรา กรดแลคติกกรดอะซิติกและปลาถูก
determinated ใน 10 สายพันธุ์ CFS ยับยั้งของ
กรดอาจมีผลเฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับกิจกรรมการเผาผลาญหรือกรด
ของพลาสซึมซึ่งมีผลต่อแรงกระตุ้นโปรตอนของ
เมมเบรนโดยตรงยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อรา (Piper et al, 2001;.
หนุ่ม Foegeding, 1993).
สายสั้นกรดอินทรีย์ที่ผลิตโดย LAB เช่นอะซิติก
กรดมักใช้โดยผู้ผลิตอาหารเป็นยาต้านจุลชีพ
สารกันบูดหรือ Acidulants ในความหลากหลายของผลิตภัณฑ์อาหาร (เดวิดสัน
และ Juneja, 1990) นอกจากนี้สารคะแนน (99.99%) ของน้ำแข็ง
กรดอะซิติกถูกใช้ในการรมควันผลไม้ที่แตกต่างกัน (เชอร์รี่, แอปเปิ้ล
ลูกแพร์, ส้ม, เกรปและมะนาว) ที่ติดเชื้อก่อนหน้านี้กับ
Penicillium (Sholberg, 1998).
ในปีที่ผ่านมาบทบาทของ กรดอินทรีย์เป็นสารต้านเชื้อรา
ได้กลายเป็นสิ่งที่สำคัญมากขึ้นกับบัตรประจำตัวของปลาที่
เป็นสารต้านเชื้อราที่ผลิตโดย LAB ที่แตกต่างกัน (Lavermicocca
et al, 2000;.. Prema et al, 2010) ปลาถือได้ว่าเป็นสารประกอบที่ใช้งาน
กับเชื้อราอีกหลายชนิด (รวมทั้ง mycotoxigenic บาง
สายพันธุ์เช่น A. ochraceus, P. verrucosum และพี citrinum)
และแบคทีเรียที่ปนเปื้อนบางอย่างคือ Listeria sp. Staphylococcus
aureus และ Enterococcus faecalis (โกลด์, 1996) Dallagnol
และคณะ (2011) รายงานอิทธิพลของสารตั้งต้นชีวสังเคราะห์,
ตัวกลางและตัวรับอิเล็กตรอนในการผลิต PLA โดย
สายพันธุ์ L. plantarum phenylalanine เป็นสารกระตุ้นที่ดีที่สุด
สำหรับการผลิต PLA; แต่ซิเตรตยังสามารถเพิ่ม
การสังเคราะห์.
เพียงคนเดียวที่ออกมาจากสิบเลือกสายพันธุ์ LAB, L. fermentum CRL
251 ผลิตเปปไทด์ยับยั้งเชื้อรา / s มีขนาดเล็กกว่า 10 กิโลดาลตัน
ทนร้อนและการใช้งานที่ค่าพีเอชของช่วง 4.0-7.0 สอดคล้อง
เพื่อความเป็นกรดด่างของวัฒนธรรม 24 ชั่วโมงและหลังการวางตัวเป็นกลางตามลำดับ.
นอกจากนี้เปปไทด์ยับยั้ง / วินาทีเป็นความไวต่อ trypsin,
ซึ่งกระตุ้นการย่อยสลายของพันธบัตรเปปไทด์ที่เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
โดยอาร์จินีและไลซีน (กลิกและพาสเตอร์, 1998) นี้เป็นครั้งแรก
รายงานเกี่ยวกับสารต้านเชื้อราโปรตีน / s ที่ผลิตโดย
สายพันธุ์ L. fermentum ไม่มีหลักฐานก่อนหน้านี้ในเวลานี้
บทบาทของสารโปรตีนในการยับยั้งเชื้อรา
เจริญเติบโตโดย LAB อย่างไรก็ตามผู้เขียนอื่น ๆ มีรายงานว่าบาง
สายพันธุ์แลคติกเช่น Lactococcus lactis (รอย et al., 1996), L. Casei
(Gourama และ Bullerman, 1997) และ P. pentosaceus (ปลุก et al.,
2008) การผลิตสารต้านเชื้อราที่เป็น ไวต่อโปรตีน
เอนไซม์ กิจกรรมของเชื้อราสายพันธุ์ L. Casei แสดงให้เห็นว่า
จะถูกระงับโดย trypsin (Gourama และ Bullerman, 1997) หลังจากที่
ตัวละครบางส่วนที่ผู้เขียนบอกว่าหลักของ
โมเลกุลที่เกี่ยวข้องในกิจกรรมต้านเชื้อรานี้คือเปปไทด์ที่มี
น้ำหนักโมเลกุลต่ำกว่า 1 กิโลดาลตัน นอกจากนี้แมกนัสและSchnrer
(2001) แสดงให้เห็นว่า metabolite เชื้อราที่ผลิตโดย
สายพันธุ์ L. coryniformis SI3 เป็นเปปไทด์ขนาดเล็ก (ประมาณ
3 กิโลดาลตัน), ทนต่อความร้อนสูงซึ่งมีกิจกรรมที่ได้รับการอย่างสมบูรณ์
ยับยั้งโดยเอนไซม์โปรตีน สารประกอบโปรตีนอื่น ๆ ที่
โดดเด่นด้วย Atanossova และคณะ (2003) จากลิตร paracasei M3 ที่มี
ผลกระทบในวงกว้าง fungistatic เป็นโปรตีนที่ไม่ชอบน้ำประมาณ
43 กิโลดาลตัน.
เหตุผลต่างๆได้นำไปสู่การค้นหาทางเลือกใหม่ในการ
ลดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของการเน่าเสียของเชื้อรา
ในอาหารและอาหารสัตว์ที่มีผู้บริโภค ความต้องการดเกี่ยวกับ
คุณภาพและความปลอดภัยของอาหารและเพิ่มความกังวลของรัฐบาล
เกี่ยวกับปัญหาสิ่งแวดล้อมและความปลอดภัย ดังนั้นแนวคิดของการควบคุมทางชีวภาพ
กลับไปครอบครองสถานที่ที่พวกเขาสมควรได้รับประโยชน์จาก
การใช้จุลินทรีย์และ / หรือสารในกระบวนการอาหารที่แตกต่างกัน.
LAB เป็นจุลินทรีย์อาหารเกรดที่มีความหลากหลายของการเผาผลาญอาหาร
และความสามารถในการผลิต biocides ธรรมชาติทำให้พวกเขาหลากหลาย
ทางชีวภาพทางเลือก เทคนิคการทำงานได้และที่มีประโยชน์สูง / ค่าใช้จ่ายใน
อัตราส่วนสำหรับการควบคุมเชื้อรา (Messens และ De Vuyst 2002; Schwenninger
et al., 2005) การศึกษาในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าสิบ LAB ที่แยก
จากสภาพแวดล้อมหลายที่อยู่ในประเภทที่แตกต่างกันจำพวกและสายพันธุ์ที่
แสดงฤทธิ์ต้านเชื้อราเชื้อราเน่าเสียทั้งหมดประเมิน.
ยับยั้งจะเกิดจากกรดอินทรีย์และเชื้อรา
เปปไทด์ / วินาที สืบสวนต่อไปในห้องปฏิบัติการของเราอยู่ในความคืบหน้า
เพื่ออธิบายประชาชนและกลไกการกระทำของเชื้อรา
เปปไทด์ / s ที่ผลิตโดยแอล fermentum CRL 251 ซึ่งเป็น
ความสนใจอย่างมากในฐานะตัวแทนการควบคุมทางชีวภาพในการยับยั้งเชื้อราเน่าเสียและเพื่อ
ยืดอายุการเก็บของอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
การปนเปื้อนเชื้อราเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของการสูญเสียทางเศรษฐกิจ
ทั่วโลกในอุตสาหกรรมอาหารและการเกษตร ( legan และ
voysey , 1991 ) ความต้องการของผู้บริโภคสำหรับผลิตภัณฑ์ธรรมชาติจะเพิ่มขึ้น
ซึ่งเกี่ยวข้องกับการขจัดหรือลดการใช้สารเคมี
เช่นสารกันบูดในอาหารที่ใช้ในอุตสาหกรรมการเกษตรและ brul
คู้ต , 1999 ) ในบริบทนี้ห้องปฏิบัติการอาจจะถือว่าเป็นทางเลือกที่น่าสนใจ
เพื่อการอนุรักษ์ชีวภาพ ในการศึกษานี้ เหรอห้องปฏิบัติการ
สายพันธุ์ที่แยกได้จากแหล่งต่าง ๆ จากกิจกรรมต่อต้านเชื้อราสายพันธุ์เชื้อรา

รับผิดชอบการปนเปื้อนอาหาร ยับยั้งการเติบโตของเชื้อรา ผ่านวัด spectrophotometrical
( od580nm ) มีความไวสูงในการยับยั้งเชื้อราสายพันธุ์
ประเมินทั้งหมดทดสอบวิธีนี้ก็รายงาน
โดยผู้เขียนอื่น ๆ ( เลน et al . , 1996 ; lavermicocca et al . , 2003 ;
raaska และ mattila sandholm , 1995 ) เป็นเครื่องมือที่ดีในการตรวจสอบศักยภาพของห้องปฏิบัติการ
เชื้อราในการศึกษาครั้งนี้เราพบว่ากิจกรรมการเจริญของเชื้อราสายพันธุ์

) รวมทั้งประเมินรา ชนิด จากผลรวมของห้องปฏิบัติการ
สายพันธุ์ประเมิน10 ได้รับเลือกเนื่องจากผลยับยั้งของพวกเขาสูง ( > 80% ) ทั้งเชื้อราสายพันธุ์

หลายห้องปฏิบัติการทดสอบ มี flavoproteins oxidases NADH เพอร์ กซิเดส
, และ , ซึ่งมีความสามารถในการผลิตไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในสถานะ
ของออกซิเจน บางคนเขียนเกิดจากการกระทําของไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์เพื่อยับยั้ง
แข็งแรงออกซิไดซ์ผลของเซลล์และ
การทำลายของโมเลกุลพื้นฐานโครงสร้างของโปรตีนของเซลล์
( Condon , 1987 ; Davidson et al . , 1983 ) ในการศึกษานี้ , การรักษา
กับสามารถของโฆษณาจากการประเมิน Lab สายพันธุ์ไม่ลด
กิจกรรมยา ระบุว่า สารอื่น
กว่าไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์จะรับผิดชอบ
ของการยับยั้งการเจริญเติบโต ผลของเชื้อราส่วนใหญ่ของห้องปฏิบัติการ
สายพันธุ์หายไปหลังจากการยืนยันที่เป็นกรดธรรมชาติ
ของสารฆ่า กรดแลคติกกรดปลาถูก
determinated โฆษณาใน 10 สายพันธุ์ กิจกรรมการยับยั้งของ
กรดได้ผลเฉพาะในการเผาผลาญ หรือกิจกรรมทาง
ของไซโตปลาสซึม ซึ่งมีผลต่อแรงจูงใจของ
โปรตอนยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราเยื่อโดยตรง ( ไพเพอร์ et al . , 2001 ;
หนุ่มและ foegeding , 1993 ) .
ห่วงโซ่สั้นกรดอินทรีย์ที่ผลิตโดยแล็บเช่นกรดอะซิติก
acid มักใช้โดยผู้ผลิตอาหารเป็นยาต้านจุลชีพ
สารกันบูดหรือ acidulants ในความหลากหลายของผลิตภัณฑ์อาหาร ( และเดวิดสัน
juneja , 2533 ) นอกจากนี้ สารเคมีเกรด ( 99.99% ) ของ glacial
กรดผลไม้ต่าง ๆใช้เกี้ยวพาน ( เชอร์รี่ , แอปเปิ้ล ,
ลูกแพร์ ส้ม น้ำองุ่น และมะนาว ) เคยติดเชื้อ
เพนนิซิเลียม ( sholberg , 1998 ) .
ในปีล่าสุด บทบาทของกรดอินทรีย์เป็นสารป้องกันเชื้อรา
ได้กลายเป็นที่สำคัญกับตัวของปลา เป็นสารป้องกันเชื้อรา
ผลิตโดย ที่แตกต่างกัน แล็บ ( lavermicocca
et al . , 2000 ; โดย et al . , 2010 )ปลาถือเป็นงานผสมกับสายพันธุ์เชื้อรา
( รวมถึงบางสายพันธุ์ เช่น mycotoxigenic
. ochraceus , หน้า verrucosum และ P . citrinum )
และมีแบคทีเรียปนเปื้อน ได้แก่ Listeria sp . , Staphylococcus aureus และออกซิเจน
เอ็นเทโรค็อกคัส ( Gould , 1996 ) dallagnol
et al . ( 2011 ) รายงานว่า อิทธิพลของการตั้งต้น
,