The Emperor's New ClothesMany years

The Emperor's New Clothes
Many years ago there lived an emperor who loved beautiful new clothes so much that he spent all his money on being finely dressed. His only interest was in going to the theater or in riding about in his carriage where he could show off his new clothes. He had a different costume for every hour of the day. Indeed, where it was said of other kings that they were at court, it could only be said of him that he was in his dressing room!
One day two swindlers came to the emperor's city. They said that they were weavers, claiming that they knew how to make the finest cloth imaginable. Not only were the colors and the patterns extraordinarily beautiful, but in addition, this material had the amazing property that it was to be invisible to anyone who was incompetent or stupid.
"It would be wonderful to have clothes made from that cloth," thought the emperor. "Then I would know which of my men are unfit for their positions, and I'd also be able to tell clever people from stupid ones." So he immediately gave the two swindlers a great sum of money to weave their cloth for him.
They set up their looms and pretended to go to work, although there was nothing at all on the looms. They asked for the finest silk and the purest gold, all of which they hid away, continuing to work on the empty looms, often late into the night.
"I would really like to know how they are coming with the cloth!" thought the emperor, but he was a bit uneasy when he recalled that anyone who was unfit for his position or stupid would not be able to see the material. Of course, he himself had nothing to fear, but still he decided to send someone else to see how the work was progressing.
"I'll send my honest old minister to the weavers," thought the emperor. He's the best one to see how the material is coming. He is very sensible, and no one is more worthy of his position than he.
So the good old minister went into the hall where the two swindlers sat working at their empty looms. "Goodness!" thought the old minister, opening his eyes wide. "I cannot see a thing!" But he did not say so.
The two swindlers invited him to step closer, asking him if it wasn't a beautiful design and if the colors weren't magnificent. They pointed to the empty loom, and the poor old minister opened his eyes wider and wider. He still could see nothing, for nothing was there. "Gracious" he thought. "Is it possible that I am stupid? I have never thought so. Am I unfit for my position? No one must know this. No, it will never do for me to say that I was unable to see the material."
"You aren't saying anything!" said one of the weavers.
"Oh, it is magnificent! The very best!" said the old minister, peering through his glasses. "This pattern and these colors! Yes, I'll tell the emperor that I am very satisfied with it!"
"That makes us happy!" said the two weavers, and they called the colors and the unusual pattern by name. The old minister listened closely so that he would be able say the same things when he reported back to the emperor, and that is exactly what he did.
The swindlers now asked for more money, more silk, and more gold, all of which they hid away. Then they continued to weave away as before on the empty looms.
The emperor sent other officials as well to observe the weavers' progress. They too were startled when they saw nothing, and they too reported back to him how wonderful the material was, advising him to have it made into clothes that he could wear in a grand procession. The entire city was alive in praise of the cloth. "Magnifique! Nysseligt! Excellent!" they said, in all languages. The emperor awarded the swindlers with medals of honor, bestowing on each of them the title Lord Weaver.
The swindlers stayed up the entire night before the procession was to take place, burning more than sixteen candles. Everyone could see that they were in a great rush to finish the emperor's new clothes. They pretended to take the material from the looms. They cut in the air with large scissors. They sewed with needles but without any thread. Finally they announced, "Behold! The clothes are finished!"
The emperor came to them with his most distinguished cavaliers. The two swindlers raised their arms as though they were holding something and said, "Just look at these trousers! Here is the jacket! This is the cloak!" and so forth. "They are as light as spider webs! You might think that you didn't have a thing on, but that is the good thing about them."
"Yes," said the cavaliers, but they couldn't see a thing, for nothing was there.
"Would his imperial majesty, if it please his grace, kindly remove his clothes." said the swindlers. "Then we will fit you with the new ones, here in front of the large mirror."
The emperor took off all his clothes, and the swindlers pretended to dress him, piece by piece, with the new ones that were to be fitted. They took hold of his waist and pretended to tie something about him. It was the train. Then the emperor turned and looked into the mirror.
"Goodness, they suit you well! What a wonderful fit!" they all said. "What a pattern! What colors! Such luxurious clothes!"
"The canopy to be carried above your majesty awaits outside," said the grandmaster of ceremonies.
"Yes, I am ready!" said the emperor. "Don't they fit well?" He turned once again toward the mirror, because it had to appear as though he were admiring himself in all his glory.
The chamberlains who were to carry the train held their hands just above the floor as if they were picking up the train. As they walked they pretended to hold the train high, for they could not let anyone notice that they could see nothing.
The emperor walked beneath the beautiful canopy in the procession, and all the people in the street and in their windows said, "Goodness, the emperor's new clothes are incomparable! What a beautiful train on his jacket. What a perfect fit!" No one wanted it to be noticed that he could see nothing, for then it would be said that he was unfit for his position or that he was stupid. None of the emperor's clothes had ever before received such praise.
"But he doesn't have anything on!" said a small child.
"Good Lord, let us hear the voice of an innocent child!" said the father, and whispered to another what the child had said.
"A small child said that he doesn't have anything on!"
Finally everyone was saying, "He doesn't have anything on!"
The emperor shuddered, for he knew that they were right, but he thought, "The procession must go on!" He carried himself even more proudly, and the chamberlains walked along behind carrying the train that wasn't there.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จักรพรรดิเสื้อผ้าใหม่หลายปีที่ผ่านมาอาศัยอยู่มีจักรพรรดิที่รักผ้าใหม่สวยงามมากว่า เขาใช้เงินทั้งหมดของเขาในการแต่งตัวประณีต ความสนใจเฉพาะได้ไปโรงละคร หรือ ในขี่เกี่ยวกับในรถของเขาที่เขาสามารถอวดเสื้อผ้าใหม่ เขามีเครื่องแต่งกายที่แตกต่างกันในทุกชั่วโมงของวัน แน่นอน ซึ่งมันก็บอกกษัตริย์อื่น ๆ ที่ พวกคอร์ท เฉพาะพูดอย่างเขาว่า เขาอยู่ในห้องแต่งตัวของเขาวันหนึ่งสอง swindlers มาเมืองจักรพรรดิ พวกเขากล่าวว่า พวกเขาทอผ้า อ้างว่า พวกเขารู้วิธีการทำผ้าดีที่สุดเท่าที่ ไม่เพียงแต่มีสีและลวดลายสวยงามกันเป็น แต่ วัสดุนี้มีคุณสมบัติมหัศจรรย์ที่จะสามารถมองเห็นคนที่โง่ หรือไร้ความสามารถ"มันจะยอดเยี่ยมจะมีเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าที่ คิดว่า จักรพรรดิ "แล้ว ฉันจะรู้ว่าคนของฉันจะไม่เหมาะสำหรับตำแหน่ง และฉันยังจะต้องแจ้งคนฉลาดจากคนโง่" ดังนั้น เขาทันทีให้ swindlers สองผลรวมดีของเงินการทอผ้าของพวกเขาสำหรับเขาพวกเขาตั้ง looms ความ และ pretended ไปทำงาน แม้ว่าไม่มีอะไรเลยบน looms เขาก็ถามสำหรับผ้าไหมดีที่สุดและทองหุ้มห่อ ที่ซ่อนตัว การ looms ว่าง ปลายมักจะเป็นการ"จริง ๆ อยากรู้ว่าพวกเขาจะมากับผ้า" คิดว่า จักรพรรดิ แต่เขาไม่สบายใจมากเมื่อเขายกเลิกว่า ใครโง่ หรือไม่เหมาะสำหรับตำแหน่งของเขาจะไม่สามารถหาวัสดุ แน่นอน เขาเองก็ไม่มีอะไรต้องกลัว แต่ยัง เขาตัดสินใจที่จะส่งใครไปดูวิธีการทำงานมีความก้าวหน้า"ฉันจะส่งรัฐมนตรีเก่าของฉันซื่อสัตย์การทอผ้า คิดว่า จักรพรรดิ เขาเป็นดีสุดที่หาวิธีมาวัสดุ คงจะเหมาะสมมาก และไม่เป็นที่คุ้มค่าของตำแหน่งของเขากว่าเขาดังนั้นรัฐมนตรีเก่าดีเดินเข้าไปในห้องโถงที่ swindlers สองเสาร์ looms ความว่างเปล่า "ความดี" คิดว่า รัฐมนตรีเก่า เปิดตาของเขามากมาย "ฉันไม่เห็นสิ่ง" แต่เขาไม่ได้พูดอย่างนั้นSwindlers สองเชิญให้เขาเข้าใกล้ ถามเขา ถ้ามันไม่ได้ออกแบบสวยงาม และสีไม่สวยงาม พวกเขาชี้ไปหูกว่าง และรัฐมนตรีเก่าจนเปิดตาดูกว้างขึ้น และกว้างขึ้น เขายังได้เห็นอะไร สำหรับอะไรนั่น "กรุณา" เขาคิด "เป็นไปได้ว่า ผมโง่ ฉันไม่เคยได้คิดได้ ผมไม่เหมาะสำหรับงานหรือไม่ ไม่มีใครต้องรู้นี้ ไม่ มันจะไม่เคยทำฉันบอกว่า ฉันไม่สามารถหาวัสดุ""คุณไม่ได้พูดอะไร" กล่าวว่า การทอผ้าอย่างใดอย่างหนึ่ง"โอ้ ก็สวยงาม ดีที่สุด "ว่า รัฐมนตรีเก่า ทุกทีผ่านแว่นตาของเขา "รูปแบบนี้และสีเหล่านี้ ใช่ ฉันจะบอกจักรพรรดิที่ ฉันพอใจกับมันมาก""ที่ทำให้เรามีความสุข" กล่าวว่า การทอผ้า 2 และพวกเขาเรียกว่าสีและรูปแบบปกติตามชื่อ รัฐมนตรีเก่าฟังอย่างใกล้ชิดเพื่อที่จะสามารถ พูดในสิ่งเดียวกันเมื่อเขารายงานกลับไปยังจักรพรรดิ และที่ว่าสิ่งที่เขาไม่ตอนนี้ swindlers ที่ขอเงิน ผ้าไหมเพิ่มเติม และ ทองมาก ที่ซ่อนตัวอยู่ แล้วยังทอเก็บเป็นก่อนบน looms ว่างเปล่าจักรพรรดิส่งเจ้าหน้าที่อื่น ๆ เช่นการสังเกตระหว่างการทอผ้า เกินไปพวก startled เมื่อเห็นอะไร และพวกเขาเกินไปรายงานกลับเขาวิธีที่ยอดเยี่ยมวัสดุ ปรึกษาเขาจะทำเป็นเสื้อผ้าที่เขาสามารถสวมใส่ในขบวนแกรนด์ เมืองทั้งหมดมีชีวิตอยู่ในสรรเสริญของผ้า "Magnifique Nysseligt ยอดเยี่ยม "พวกเขากล่าวว่า ในภาษาทั้งหมด จักรพรรดิมอบ swindlers กับเหรียญเกียรติยศ bestowing แต่ละของพวกเขาชื่อนกจาบอกพระSwindlers ที่ดีขึ้นทั้งคืนก่อนที่ขบวนที่จะ ทำ เขียนเทียนมากกว่าสิบหก ทุกคนได้เห็นว่า พวกเขาอยู่ในวิ่งดีวายของจักรพรรดิเสื้อผ้าใหม่ พวกเขา pretended จะใช้วัสดุจาก looms พวกเขาตัดในอากาศ ด้วยกรรไกรขนาดใหญ่ พวกเขา sewed กับเข็ม แต่ไม่ มีหัวข้อใด ประกาศในที่สุด พวกเขา "ข้าแต่ เสื้อผ้าจะเสร็จสิ้น"จักรพรรดิไปมาพร้อมกับคาวาเลียส์ของเขาแตกต่างมากที่สุด Swindlers สองยกแขนของพวกเขาว่าพวกเขากำลังจัดสิ่ง และกล่าว ว่า "เพียงแค่ดูที่กางเกงเหล่านี้ นี่คือเสื้อนอก นี่คือเสื้อคลุม "ดังนั้นมา "จะเป็นแสงเป็นเว็บแมงมุม คุณคิดว่า คุณไม่ได้มีสิ่งบน แต่นั่นคือสิ่งดีเกี่ยวกับพวกเขา""ใช่ กล่าวว่า คาวาเลียส์ แต่พวกเขาไม่สามารถเห็นสิ่ง สำหรับอะไรนั่น"จะอิมพีเรียลพระ ถ้าจะกรุณาพระคุณ กรุณาเอาเสื้อผ้าของเขา" ว่า swindlers ที่ "แล้วเราจะพอดีกับคุณใหม่ ที่นี่หน้ากระจกขนาดใหญ่"จักรพรรดิเอาเศษเสื้อผ้าของเขาทั้งหมด และ swindlers ที่ pretended แต่งเขา ชิ้นโดยชิ้น ใหม่ที่จะสามารถติดตั้ง พวกเขาจึงถือของเอว และ pretended ผูกเรื่องเขา รถไฟได้ แล้วจักรพรรดิเปิด และดูในกระจก"พระเจ้า จะเหมาะกับคุณดี สิ่งยอดเยี่ยมพอดี "พวกเขากล่าวว่า "อะไรรูปแบบ สีอะไร เช่นหรูหราเสื้อผ้า""ฝาครอบให้เหนือมหาบพิตรรอนอก กล่าวว่า ท่านอาจารย์ฮวงจุ้ยของพิธี"ใช่ ฉันพร้อม" กล่าวว่า จักรพรรดิ "ไม่พอดีหรือไม่" เขาเปิดอีกครั้งไปยังกระจก เพราะมันมีให้ปรากฏว่าเขาได้ชื่นชมตัวเองในเกียรติของเขาChamberlains ที่จะดำเนินการรถไฟจัดมือเหนือพื้นประหนึ่งว่าพวกเขาได้รับค่ารถไฟ เดิน เขา pretended เก็บรถไฟสูง สำหรับพวกเขาอาจไม่ให้ใครสังเกตเห็นว่า พวกเขาอาจดูไม่จักรพรรดิเดินใต้ฝาครอบสวยงามในขบวน และทุกคน ในถนน และ ในหน้าต่างของพวกเขา ว่า "พระเจ้า จักรพรรดิเสื้อผ้าใหม่จะไม่ สิ่งสวยงามรถไฟบนเสื้อของเขา อะไรได้พอดี" ไม่มีใครอยากไปจะสังเกตเห็นว่า เขาเห็นอะไร แล้วก็จะกล่าวได้ว่า เขาไม่เหมาะสำหรับตำแหน่งของเขา หรือว่า เขาโง่ ไม่มีเสื้อผ้าของจักรพรรดิเคยได้รับสรรเสริญดังกล่าว"แต่เขาไม่มีอะไร" กล่าวว่า เด็กเล็ก"พระผู้เป็นเจ้า ให้เราได้ยินเสียงของเด็กเป็นผู้บริสุทธิ์" กล่าวว่า พระบิดา และกระซิบอีกว่าเด็กได้กล่าวว่า"เด็กเล็กพูดว่า เขาไม่มีอะไรบน"สุดท้าย ทุกคนได้พูดว่า "เขาไม่มีอะไรบน"จักรพรรดิ shuddered สำหรับเขารู้ว่า พวกเขาขวา แต่เขาคิดว่า "ขบวนต้อง ไป" เขาทำเองยิ่งภูมิใจ และ chamberlains ที่เดินตามหลังรถที่ไม่มีการถือครอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้าชุดใหม่ของจักรพรรดิ
หลายปีที่ผ่านมาอาศัยอยู่ที่นั่นจักรพรรดิที่รักเสื้อผ้าใหม่ที่สวยงามมากว่าเขาใช้เงินทั้งหมดของเขาในการเป็นแต่งตัวประณีต เฉพาะดอกเบี้ยของเขาคือในการที่จะไปที่โรงละครหรือในขี่เกี่ยวกับการอยู่ในรถของเขาที่เขาจะได้อวดเสื้อผ้าใหม่ของเขา เขามีเครื่องแต่งกายที่แตกต่างกันสำหรับทุกชั่วโมงของวัน อันที่จริงที่ได้รับการกล่าวของพระมหากษัตริย์อื่น ๆ ที่พวกเขาอยู่ที่ศาลก็อาจจะมีการพูดถึงเขาว่าเขาอยู่ในห้องแต่งตัวของเขา
วันหนึ่งพวกสิบแปดมงกุฎมาถึงเมืองจักรพรรดิ พวกเขากล่าวว่าพวกเขาทออ้างว่าพวกเขารู้วิธีที่จะทำให้ผ้าที่ดีที่สุดเท่าที่ ไม่เพียง แต่เป็นสีและรูปแบบที่สวยงามเป็นพิเศษ แต่ในนอกจากนี้สารนี้มีคุณสมบัติที่น่าทึ่งที่มันก็จะมองไม่เห็นกับทุกคนที่เป็นคนไร้ความสามารถหรือโง่.
"มันจะยอดเยี่ยมที่จะมีเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าว่า" ความคิด จักรพรรดิ "แล้วฉันจะรู้ว่าที่ของผู้ชายของฉันจะไม่เหมาะสำหรับตำแหน่งของพวกเขาและผมก็ยังจะสามารถที่จะบอกคนฉลาดจากคนโง่." ดังนั้นทันทีที่เขาให้สองสิบแปดมงกุฎผลรวมที่ดีของเงินที่จะสานผ้าของพวกเขาสำหรับเขา.
พวกเขาตั้ง looms ของพวกเขาและแกล้งทำเป็นว่าจะไปทำงานแม้จะมีอะไรที่ทั้งหมดใน looms พวกเขาถามสำหรับผ้าไหมที่ดีที่สุดและทองคำบริสุทธิ์ทั้งหมดที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ห่างออกไปอย่างต่อเนื่องในการทำงานกับ looms ว่างมักจะจนดึก.
"ผมอยากจะรู้ว่าพวกเขาจะมาพร้อมกับผ้า!" คิดว่าจักรพรรดิ แต่เขาเป็นบิตไม่สบายใจเมื่อเขาจำได้ว่าใครก็ตามที่ไม่เหมาะสำหรับตำแหน่งของเขาหรือโง่จะไม่สามารถที่จะเห็นวัสดุ แน่นอนว่าตัวเขาเองก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัว แต่เขายังตัดสินใจที่จะส่งให้คนอื่นดูว่าทำงานได้ความคืบหน้า.
"ฉันจะส่งรัฐมนตรีเก่าของฉันซื่อสัตย์กับช่างทอผ้า" คิดว่าจักรพรรดิ เขาเป็นคนที่ดีที่สุดที่จะดูว่าวัสดุที่จะมา เขาเป็นคนที่เหมาะสมมากและไม่มีใครมีคุณค่ามากขึ้นของตำแหน่งของเขามากกว่าที่เขา.
ดังนั้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเก่าที่ดีเดินเข้าไปในห้องโถงที่ทั้งสองสิบแปดมงกุฎนั่งทำงานที่ looms ว่างของพวกเขา "ความดี" คิดว่ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงเก่าเปิดตาของเขากว้าง "ผมไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่!" แต่เขาไม่ได้พูดอย่างนั้น.
สองสิบแปดมงกุฎเชิญเขาไปยังขั้นตอนที่ใกล้ชิดและขอให้เขาถ้ามันไม่ได้ออกแบบที่สวยงามและถ้าสีไม่ได้งดงาม พวกเขาชี้ไปที่เครื่องทอผ้าที่ว่างเปล่าและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเก่าที่ไม่ดีเปิดตาของเขากว้างขึ้นและกว้างขึ้น เขายังคงสามารถมองเห็นอะไรเพื่ออะไรอยู่ที่นั่น "สง่างาม" เขาคิดว่า "มันเป็นไปได้ว่าฉันโง่? ฉันไม่เคยคิดว่าดังนั้น. ฉันไม่เหมาะสำหรับตำแหน่งของฉันได้อย่างไรไม่มีใครต้องรู้เรื่องนี้. ไม่มีก็จะไม่ทำเพื่อฉันจะบอกว่าผมก็ไม่สามารถที่จะเห็นวัสดุ."
"คุณ ยังไม่ได้พูดอะไร! " กล่าวว่าหนึ่งในทอ.
"โอ้มันเป็นความงดงาม! ที่ดีที่สุดมาก!" กล่าวว่ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงเก่า peering ผ่านแว่นตาของเขา "รูปแบบและสีเหล่านี้! ใช่ฉันจะบอกจักรพรรดิที่ผมพอใจมากกับมัน!"
"นั่นทำให้เรามีความสุข!" กล่าวว่าทั้งสองทอและพวกเขาเรียกว่าสีและรูปแบบที่ผิดปกติโดยใช้ชื่อ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเก่าได้ฟังอย่างใกล้ชิดเพื่อที่เขาจะสามารถพูดในสิ่งเดียวกันเมื่อเขากลับมารายงานให้จักรพรรดิและนั่นคือสิ่งที่เขาทำ.
สิบแปดมงกุฎถามตอนนี้สำหรับเงินได้มากขึ้น, ผ้าไหมมากขึ้นและทองคำมากขึ้นซึ่งทั้งหมดที่พวกเขา ซ่อนตัวอยู่ห่างออกไป จากนั้นพวกเขายังคงสานออกไปเป็นมาก่อนใน looms ว่างเปล่า.
จักรพรรดิส่งเจ้าหน้าที่อื่น ๆ เช่นกันที่จะสังเกตเห็นความคืบหน้าทอ ' พวกเขาก็ถูกต้องสะดุ้งเมื่อพวกเขาเห็นอะไรและพวกเขาก็กลับมารายงานให้เขาวิธีที่ยอดเยี่ยมวัสดุที่ได้รับการให้คำปรึกษาเขามีมันทำให้เป็นเสื้อผ้าที่เขาจะได้สวมใส่ในขบวนแห่ที่ยิ่งใหญ่ เมืองทั้งเมืองยังมีชีวิตอยู่ในการสรรเสริญของผ้า "Magnifique Nysseligt! ยอดเยี่ยม!" พวกเขากล่าวว่าในทุกภาษา จักรพรรดิได้รับรางวัลสิบแปดมงกุฎกับเหรียญเกียรติกราบกรานของเขาแต่ละคนที่ชื่อลอร์ดประกอบ.
สิบแปดมงกุฎขึ้นอยู่ตลอดทั้งคืนก่อนที่ขบวนที่จะใช้สถานที่การเผาไหม้มากกว่าสิบหกเทียน ทุกคนได้เห็นว่าพวกเขาอยู่ในการวิ่งที่ดีที่จะเสร็จสิ้นจักรพรรดิของเสื้อผ้าใหม่ พวกเขาแสร้งทำเป็นจะใช้วัสดุจาก looms พวกเขาตัดในอากาศด้วยกรรไกรขนาดใหญ่ พวกเขามีเข็มเย็บ แต่ไม่มีหัวข้อใด ๆ ในที่สุดพวกเขาประกาศว่า "ดูเถิด! เสื้อผ้าจะเสร็จเรียบร้อยแล้ว"
จักรพรรดิมาถึงพวกเขาด้วยความตะลึงโดดเด่นที่สุดของเขา สองสิบแปดมงกุฎยกแขนของพวกเขาเป็นแม้ว่าพวกเขาจะถืออะไรและกล่าวว่า "เพียงแค่มองไปที่กางเกงเหล่านี้! นี่แจ็คเก็ตเป็นนี่คือเสื้อคลุม!" เป็นต้น "พวกเขาจะเป็นแสงเป็นใยแมงมุม! คุณอาจคิดว่าคุณไม่ได้มีสิ่งบน แต่ที่เป็นสิ่งที่ดีเกี่ยวกับพวกเขา."
"ใช่" กล่าวว่าตะลึง แต่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่สำหรับ ไม่มีอะไรอยู่ที่นั่น.
"ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทของเขาจะถ้ามันโปรดพระคุณของพระองค์กรุณาถอดเสื้อผ้าของเขา." กล่าวว่าพวกสิบแปดมงกุฎ "แล้วเราจะพอดีกับคุณกับคนใหม่ที่นี่ในหน้าของกระจกบานใหญ่."
จักรพรรดิถอดเสื้อผ้าทั้งหมดของเขาและพวกสิบแปดมงกุฎแกล้งแต่งตัวเขาชิ้นโดยชิ้นกับคนใหม่ที่จะได้รับการติดตั้ง พวกเขาก็จับเอวของเขาและแกล้งทำเป็นว่าจะผูกบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเขา มันเป็นรถไฟ จากนั้นจักรพรรดิหันและมองเข้าไปในกระจก.
"ความดีที่พวกเขาเหมาะกับคุณดีอะไรพอดีที่ยอดเยี่ยม!" พวกเขาทั้งหมดกล่าวว่า "สิ่งที่รูปแบบ! สีอะไร! เสื้อผ้าหรูหราดังกล่าว!"
"หลังคาที่จะดำเนินการดังกล่าวข้างต้นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณกำลังรอคอยอยู่ข้างนอก" แกรนด์มาสเตอร์ของพิธีกรกล่าวว่า.
"ใช่ฉันพร้อม!" กล่าวว่าจักรพรรดิ "อย่าพวกเขาพอดีด้วยหรือไม่" เขาหันมาอีกครั้งไปทางกระจกเพราะมันก็จะปรากฏเป็นว่าเขากำลังชื่นชมตัวเองในทุกสิริของเขา.
ขันทีคนที่อยู่ในการดำเนินการรถไฟจัดขึ้นมือของพวกเขาอยู่เหนือพื้นราวกับว่าพวกเขายกขึ้นรถไฟ ขณะที่พวกเขาเดินไปที่พวกเขาแกล้งทำเป็นถือรถไฟสูงสำหรับพวกเขาไม่สามารถให้ใครสังเกตเห็นว่าพวกเขาจะได้เห็นอะไร.
จักรพรรดิเดินใต้หลังคาที่สวยงามในขบวนและทุกคนที่อยู่ในถนนและในหน้าต่างของพวกเขากล่าวว่า "ความดี จักรพรรดิของเสื้อผ้าใหม่หาที่เปรียบมิได้อะไรรถไฟที่สวยงามบนแจ็คเก็ตของเขา. สิ่งที่พอดี! " ไม่มีใครอยากให้มันจะสังเกตเห็นว่าเขาจะเห็นอะไรเช่นนั้นมันจะบอกว่าเขาเป็นไม่เหมาะสำหรับตำแหน่งของเขาหรือว่าเขาเป็นคนโง่ ไม่มีเสื้อผ้าของจักรพรรดิเคยก่อนที่จะได้รับการยกย่องดังกล่าว.
"แต่เขาไม่ได้มีอะไรใน!" กล่าวว่าเด็กเล็ก.
"ลอร์ดดีให้เราได้ยินเสียงของเด็กไร้เดียงสา" กล่าวว่าพ่อและกระซิบไปยังอีกสิ่งที่เด็กได้กล่าวว่า.
"เด็กเล็กบอกว่าเขาไม่ได้มีอะไรใน!"
ทุกคนในที่สุดได้รับการบอกว่า "เขาไม่ได้มีอะไรใน!"
จักรพรรดิสั่นสำหรับเขา รู้ว่าพวกเขามีสิทธิ แต่เขาคิดว่า "ขบวนต้องดำเนินต่อไป!" เขาถือตัวเองมากยิ่งขึ้นอย่างภาคภูมิใจและขันทีเดินตามหลังแบกรถไฟที่ไม่ได้มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้าชุดใหม่ของจักรพรรดิ
เมื่อหลายปีก่อน มี อยู่ จักรพรรดิที่ชอบเสื้อผ้าใหม่สวยงามมาก เขาใช้เงินทั้งหมดของเขาถูกนำมาแต่งตัว ความสนใจของเขาถูกในไปโรงละครหรือในการขี่ในรถของเขาที่เขาสามารถอวดเสื้อผ้าใหม่ของเขา เขามีเครื่องแต่งกายที่แตกต่างกันสำหรับทุกชั่วโมงของวัน จริงๆ แล้วมันบอกว่ากษัตริย์อื่น ๆที่พวกเขาอยู่ในศาลมันอาจจะเป็นว่าเขาอยู่ในห้องแต่งตัวของเขา
วันเดียวสองนักต้มตุ๋นมาเมืองจักรพรรดิ พวกเขาบอกว่าพวกเขาทอ อ้างว่า พวกเขารู้วิธีที่จะทำให้ผ้าที่ดีที่สุดเท่าที่ ไม่เพียง แต่เป็นสีและลวดลายที่สวยงามเป็นพิเศษ แต่นอกจากนี้วัสดุนี้มี คุณสมบัติที่น่าทึ่งก็จะมองไม่เห็นคนที่ความสามารถหรือโง่ .
" มันจะยอดเยี่ยมที่จะมีเสื้อผ้าที่ทำจากผ้า " คิดว่าจักรพรรดิ” แล้วผมจะทราบว่าลูกน้องจะไม่เหมาะสมกับตำแหน่งของพวกเขา และฉันก็สามารถที่จะบอกคนฉลาดจากโง่ที่ดังนั้นเขาเลยให้สองนักต้มตุ๋นมากผลรวมของเงินเพื่อสานผ้าของพวกเขาสำหรับเขา .
พวกเขาตั้งค่า looms และแกล้งไปทำงาน แต่มันไม่มีอะไรเลยใน looms พวกเขาถามสำหรับผ้าไหมที่ดีที่สุดและทองคำบริสุทธิ์ ทั้งหมดที่พวกเขาซ่อนอยู่ การทำงานบนหูกว่างบ่อยๆ
ดึก" ผมต้องการที่จะรู้ว่าพวกเขาจะมาพร้อมกับผ้า ! คิดว่า พระราชา แต่เขาเป็นบิตไม่สบายใจเมื่อเขากล่าวว่าทุกคนที่ไม่เหมาะสมกับตำแหน่ง หรือ โง่ จะไม่สามารถเห็นวัสดุ แน่นอน เขาไม่มีอะไรต้องกลัว แต่เขาตัดสินใจที่จะส่งคนอื่นไปดูว่ามีงานก้าวหน้า .
" ฉันจะส่งเที่ยงตรงแก่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการทอ ," คิดว่าจักรพรรดิ เขาเป็นคนที่ดีที่สุดเพื่อดูว่าวัสดุที่กำลังมา เขาฉลาดมาก และไม่มีใครคู่ควรกับตำแหน่งของเขามากกว่า .
ดังนั้นรัฐมนตรีเก่าดีเข้าไปในฮอลล์ ที่ 2 ผู้ต้องหานั่งทำงานที่พวกเขาเปล่ากี่ทอผ้า” พระเจ้า ! " คิดว่ารัฐมนตรีเก่า เปิดตากว้าง . ฉันไม่เห็นอะไรเลย ! " แต่เขาไม่ได้พูดอย่างนั้น
สองนักต้มตุ๋นเชิญเขาก้าวเข้ามาใกล้ ถามเขาว่า มันไม่ใช่การออกแบบที่สวยงามและถ้าสีไม่งดงาม เขาชี้ไปที่หูกว่างและรัฐมนตรีเก่าจนลืมตาให้กว้างขึ้น และกว้างขึ้น เขายังไม่เห็นอะไร เพราะไม่มีอะไรเลย " เมตตา " เขาคิด " เป็นไปได้ว่าผมโง่เหรอ ผมไม่เคยคิดอย่างนั้น ผมไม่เหมาะกับตำแหน่งของฉันต้องไม่มีใครรู้เรื่องนี้ ไม่ มันไม่เคยทำ ผมบอกว่าผมไม่สามารถเห็นวัสดุ . "
" เธอไม่พูดอะไรเลย ! กล่าวว่าหนึ่งในทอ .
" โอ้ มันสวยมาก ดีมาก ! " รัฐมนตรีเก่าบอกว่า องมองผ่านแว่นตาของเขา " รูปแบบและสีเหล่านี้ ใช่ ผมจะบอกพระราชาว่า ผมพอใจมากกับมัน ! "
" ที่ทำให้พวกเรามีความสุข ! บอกว่าสองทอ ,และพวกเขาเรียกว่าสีและลวดลายแปลกจากชื่อ รัฐมนตรีเก่าฟังอย่างใกล้ชิดเพื่อที่เขาจะได้พูดกัน เมื่อเขารายงานกลับไปที่จักรพรรดิ และนั่นเป็นสิ่งที่เขาทำ .
นักต้มตุ๋นที่ตอนนี้ขอเงิน ผ้าไหม และทองคำมากขึ้น ซึ่งทั้งหมดจะซ่อนไป จากนั้นพวกเขายังคงที่จะสานไปเป็นก่อนบน
looms ที่ว่างเปล่าจักรพรรดิ์ ส่งเจ้าหน้าที่อื่น ๆ รวมทั้งสังเกตความคืบหน้าทอ ' พวกเขาก็ตกใจเมื่อเห็นอะไร และพวกเขาก็รายงานกลับไปให้เขาวิเศษแค่ไหน วัสดุคือ แนะนำให้เขาได้เข้าไปในเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ในขบวนแห่ที่ยิ่งใหญ่ เมืองทั้งหมดอยู่ในการสรรเสริญของผ้า " . เยี่ยมจริงๆ ! nysseligt ! ยอดเยี่ยม ! " พวกเขากล่าวว่าในภาษาทั้งหมดจักรพรรดิรางวัลนักต้มตุ๋นกับเหรียญของเกียรติที่ส่งในแต่ละของพวกเขาชื่อลอร์ด เวเวอร์
นักต้มตุ๋นอยู่ทั้งคืน ก่อนจะเคลื่อนขบวนมาแทนที่การเผาไหม้มากกว่าสิบหกเทียน ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าพวกเขากำลังในการวิ่งที่ดี เสร็จ เสื้อผ้าชุดใหม่ของจักรพรรดิ พวกเขาแกล้งทำเป็นเอาวัสดุจาก loomsพวกเขาตัดในอากาศด้วยกรรไกรขนาดใหญ่ เค้าเย็บด้วยเข็ม แต่ไม่มีเส้นใด ๆ ในที่สุดก็ประกาศว่า " ดูเถิด ! เสื้อผ้าเสร็จแล้ว ! "
จักรพรรดิมาให้กับ Cavaliers โดดเด่นที่สุดของเขา สองนักต้มตุ๋นยกแขนเหมือนมีอะไรและกล่าวว่า " มองกางเกงเหล่านี้ นี่คือเสื้อ ! นี้เป็นเสื้อคลุม " และอื่น ๆ" พวกเขาจะเบาเหมือนใยแมงมุม ! คุณอาจจะคิดว่าคุณไม่ได้มีอะไร แต่นั่นเป็นสิ่งที่ดีเกี่ยวกับพวกเขา . "
" ใช่ " ว่าหลงใหลการผจญภัย แต่ก็ไม่เห็นอะไรเลย เพราะไม่มีอะไรเลย .
" ของเขาหลวง ฝ่าบาท ถ้ามันช่วยฝ่าบาท กรุณาเอาเสื้อผ้าของเขา กล่าวว่า นักต้มตุ๋นที่ . " เราก็จะพอดีกับคุณใหม่ ตรงหน้ากระจกบานใหญ่ "
.จักรพรรดิถอดเสื้อผ้าของเขาทั้งหมด และผู้ต้องหาแกล้งใส่เสื้อผ้า , ชิ้นโดยชิ้น กับคนใหม่ที่กำลังจะติดตั้ง . พวกเขาจับเอวของเขาและแกล้งผูกบางอย่างเกี่ยวกับเขา มันคือรถไฟ จากนั้นจักรพรรดิหันกลับไปมองเข้าไปในกระจก .
" ความดี มันเหมาะกับคุณดี แล้วพอดีที่ยอดเยี่ยม ! " พวกเขาบอกว่า " . สิ่งที่รูปแบบ ! สีอะไร !เช่นเสื้อผ้าที่หรูหรา !
" ทรงพุ่มจะแบกเหนือฝ่าบาทรอข้างนอก " ปรมาจารย์พิธีกรรม .
" ใช่ ผมพร้อมแล้ว " กล่าวว่าจักรพรรดิ” ไม่ พวกเขาพอดี ? เขาหันไปอีกทางกระจก เพราะมันมีปรากฏราวกับว่าเขาชื่นชมตัวเองในเกียรติของเขาทั้งหมด .
ขันทีที่อุ้มรถไฟจับมือของพวกเขาเหนือพื้นเป็นถ้าพวกเขาถูกยกขึ้นรถไฟ ขณะที่พวกเขาเดินพวกเขาแกล้งทำเป็นถือไฟสูง พวกเขาไม่อาจให้ใครสังเกตเห็นว่าพวกเขาอาจจะดูไม่มีอะไร
จักรพรรดิเดินอยู่ใต้ท้องฟ้าที่สวยงามในขบวนและประชาชนทั้งหมดในถนนและในหน้าต่างของพวกเขากล่าวว่า " พระเจ้าเสื้อผ้าชุดใหม่ของจักรพรรดิที่เปรียบ ! อะไรที่สวยงาม รถไฟบนเสื้อของเขา แล้วพอดี ! " ไม่มีใครอยากให้มันเป็น สังเกตว่าเขาไม่สามารถเห็นอะไร แล้วมันก็จะบอกว่าเขาไม่เหมาะสมกับตำแหน่ง หรือ ว่าเขาโง่ ไม่มีเสื้อผ้าของจักรพรรดิมีที่เคยได้รับการยกย่อง .
" แต่เขาไม่ได้มีอะไร " บอกว่าเด็กเล็ก .
" พระเจ้าให้เราได้ยินเสียงของเด็กไร้เดียงสา ! กล่าวว่า พระบิดา และกระซิบที่ข้างหูอีกว่าเด็กพูด .
" เด็กเล็กกล่าวว่าเขาไม่ได้มีอะไร "
ในที่สุด ทุกคนก็บอกว่า " เขาไม่ได้มีอะไร "
จักรพรรดิตัวสั่น เพราะเขารู้ว่ามันถูกต้อง แต่เขาคิดว่า " ขบวนต้องไป ! " เขาแบกเองยิ่งภูมิใจและขันทีเดินตามหลังถือรถไฟที่ไม่ได้อยู่ที่นั่น .