degree of selectivity of children w

degree of selectivity of children with ASD was related to family members’ selectivity. The degree of selectivity of the child
participant with ASD was unrelated to the degree of selectivity of either parent. Specifically, the overall percentage of foods
that parents reported that they never ate did not relate to the overall percentage of foods that the child participant was
reported to never eat (r = 0.10, p = 0.56). Twenty-eight parents also completed Food Frequency Questionnaires for the
participant’s sibling or siblings. The selectiveness of the child participant with ASD was unrelated to the degree of selectivity
of his or her sibling(s) (r =
0.126, p = 0.54).
We conducted a one-way ANOVA to compare the degree of selectivity among family members. There was a significant
difference between the degree of selectivity among parents, siblings, and the child with ASD (F(2100) = 28.05, p = 0.00). We
conducted posthoc analyses using the Bonferroni method to compare groups. Children with ASD differed from their parents
and their siblings (M = 17.39, p < 0.01; M =
26.50, p < 0.01, respectively). The children with ASD were more selective than
other family members. Specifically, they were reported to never consume significantly more foods than their parents and
siblings. Siblings were reported to have a narrower diet than their parents, and although the difference was not statistically
significant (M = 9.11, p = 0.06), the data suggested a possible trend.
We conducted an independent samples t-test to compare the degree of selectivity between children with ASD and
siblings. Parent report indicated more foods were never consumed by their child with ASD compared to siblings. This
difference was statistically significant (t(64) = 4.26, p < 0.01).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

degree of selectivity of children with ASD was related to family members’ selectivity. The degree of selectivity of the childparticipant with ASD was unrelated to the degree of selectivity of either parent. Specifically, the overall percentage of foodsthat parents reported that they never ate did not relate to the overall percentage of foods that the child participant wasreported to never eat (r = 0.10, p = 0.56). Twenty-eight parents also completed Food Frequency Questionnaires for theparticipant’s sibling or siblings. The selectiveness of the child participant with ASD was unrelated to the degree of selectivityof his or her sibling(s) (r =0.126, p = 0.54).We conducted a one-way ANOVA to compare the degree of selectivity among family members. There was a significantdifference between the degree of selectivity among parents, siblings, and the child with ASD (F(2100) = 28.05, p = 0.00). Weconducted posthoc analyses using the Bonferroni method to compare groups. Children with ASD differed from their parentsand their siblings (M = 17.39, p < 0.01; M =26.50, p < 0.01, respectively). The children with ASD were more selective thanother family members. Specifically, they were reported to never consume significantly more foods than their parents andsiblings. Siblings were reported to have a narrower diet than their parents, and although the difference was not statisticallysignificant (M = 9.11, p = 0.06), the data suggested a possible trend.เราดำเนินการอย่างอิสระ t-ทดสอบเพื่อเปรียบเทียบระดับของใวระหว่างเด็ก ASD และพี่น้อง รายงานหลักแสดงอาหารเพิ่มเติมไม่ใช้ โดยลูกกับ ASD เมื่อเปรียบเทียบกับข้อมูลที่เกี่ยวข้อง นี้ความแตกต่างได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t(64) = 4.26, < p 0.01)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระดับของการเลือกของเด็กที่มี ASD ที่เกี่ยวข้องกับการเลือกสมาชิกในครอบครัว ระดับของการเลือกของเด็กที่มีส่วนร่วมที่มี ASD เป็นที่ไม่เกี่ยวข้องกับระดับของการเลือกของผู้ปกครองอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะเปอร์เซ็นต์โดยรวมของอาหารที่ผู้ปกครองรายงานว่าพวกเขาไม่เคยกินไม่ได้เกี่ยวข้องกับร้อยละโดยรวมของอาหารที่มีส่วนร่วมของเด็กที่ถูกรายงานไปยังไม่เคยกิน(r = 0.10, p = 0.56) พ่อแม่ยี่สิบแปดเสร็จแบบสอบถามความถี่อาหารสำหรับพี่น้องของผู้เข้าร่วมหรือพี่น้อง selectiveness ของผู้เข้าร่วมเด็กที่มี ASD เป็นที่ไม่เกี่ยวข้องกับระดับของการเลือกของพี่น้องของเขาหรือเธอ(s) (r =? .126, p = 0.54). เราดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่ง-way ANOVA เพื่อเปรียบเทียบระดับของการเลือกในหมู่สมาชิกในครอบครัว . มีความหมายแตกต่างระหว่างระดับของการเลือกผู้ปกครองพี่น้องและเด็กที่มี ASD (F (2100) = 28.05, p = 0.00) เราดำเนินการ posthoc วิเคราะห์โดยใช้วิธี Bonferroni เพื่อเปรียบเทียบกลุ่ม เด็กที่มี ASD แตกต่างไปจากพ่อแม่และพี่น้องของพวกเขา (M = 17.39, p <0.01; M =? 26.50, p <0.01 ตามลำดับ) เด็กที่มี ASD มีเลือกมากกว่าสมาชิกในครอบครัวอื่นๆ โดยที่พวกเขาได้รับรายงานว่าจะไม่กินอาหารอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าพ่อแม่ของพวกเขาและพี่น้อง พี่น้องที่ได้รับรายงานจะมีอาหารแคบกว่าพ่อแม่ของพวกเขาและถึงแม้ว่าความแตกต่างไม่ได้ทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญ (M = 9.11, p = 0.06) ซึ่งเป็นข้อมูลที่ชี้ให้เห็นแนวโน้มที่เป็นไปได้. เราดำเนินการกลุ่มที่เป็นอิสระ t-test เพื่อเปรียบเทียบระดับความ การเลือกระหว่างเด็กที่มี ASD และพี่น้อง รายงานผู้ปกครองระบุอาหารที่ไม่เคยถูกใช้งานโดยเด็กของพวกเขาที่มี ASD เมื่อเทียบกับพี่น้อง ซึ่งความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t (64) = 4.26, p <0.01)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับหัวกะทิของเด็กที่มี ASD มีความสัมพันธ์กับค่าการเลือกเกิดของสมาชิกในครอบครัว ระดับหัวกะทิของเด็ก
เข้าร่วมกับ ASD ไม่เกี่ยวกับระดับหัวกะทิของผู้ปกครอง โดยเฉพาะ โดยรวมค่าอาหาร
ที่ผู้ปกครองรายงานว่าพวกเขาไม่เคยกิน ไม่มีผลต่อเปอร์เซ็นต์โดยรวมของอาหารที่เด็กมีส่วนร่วม คือ
รายงานว่า ไม่เคยกิน ( r = 0.11 , p = 0.56 ) ยี่สิบแปดผู้ปกครองยังเสร็จแบบสอบถามความถี่อาหาร
ผู้เข้าร่วมของพี่น้องหรือพี่น้อง การ selectiveness ของเด็กมีส่วนร่วมกับ ASD ไม่เกี่ยวกับระดับหัวกะทิ
ของพี่น้องของเขาหรือเธอ ( s ) ( r =
 0.126 , p = 0.54 ) .
เราทำการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว การเปรียบเทียบระดับหัวกะทิ ของสมาชิกในครอบครัวมีความแตกต่างระหว่างระดับหัวกะทิ
ของพ่อแม่พี่น้อง และเป็นเด็กที่มี ASD ( F ( 2100 ) = 28.05 , p = 0.00 ) เราทำการวิเคราะห์โดยใช้บอนเฟอร์โรนี
จำนวนวิธีการเปรียบเทียบกลุ่ม เด็กที่มี ASD แตกต่างจากพ่อแม่และพี่น้องของพวกเขา
( M = 17.39% , P < 0.01 ; m =
 26.50 , p < 0.01 ตามลำดับ ) เด็กที่มี ASD ถูกเลือกมากกว่า
สมาชิกในครอบครัวอื่น ๆ โดยเฉพาะ , พวกเขายังไม่เคยกินมากอาหารกว่าพ่อแม่และ
พี่น้อง พี่น้องมีรายงานว่ามีอาหารที่แคบกว่าพ่อแม่ของพวกเขาและถึงแม้ว่าแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( M
= 6.13 , p = 0.06 ) , ข้อมูลที่ชี้ให้เห็นแนวโน้มที่เป็นไปได้ .
เราดำเนินการเป็นอิสระ กลุ่มตัวอย่าง t-test เพื่อเปรียบเทียบระดับของการเลือกระหว่างเด็กที่มี ASD และ
พี่น้อง รายงานผู้ปกครอง พบอาหารเพิ่มเติม ไม่เคยใช้ โดยเด็กที่มี ASD เมื่อเทียบกับพี่น้อง ความแตกต่างนี้มีนัยสำคัญทางสถิติ ( t
( 64 ) = 4.26 , p < 0.01 )