My Future plan"What will I do for t

My Future plan

"What will I do for the rest of my life?". Everyone always ask this question at some stage of their life. As a senior in high school, I also ask myself this question too after I graduated from high school. After spending long time with a real destination, I have come up with three plans for my future such as becoming a doctor, getting scholarship to study aboard and helping orphans in my country."A goal without a plan is just a wish.” I think planning is like drawing a map that guides us to the destination we seek. Once we have a map, it will be easier and more efficient to find the way we should take. Also, the map would teach the risk of getting lost in our long journey of life. I realise that some of these plans and goals may change, but with a plan, the start of the journey can begin.

Becoming a doctor is only my first plan in my future . This idea first came into my mind when I was ten years old. At that time, one thing happened, and it was an unforgettable event for me. My grand mother, who lived with my family, died after she got a heart attack. After suffering from that situation, it makes me feel regretful why there aren't anybody can cure her. If only I had known how to cure her; therefore, my grandmother wouldn't die. Since that day on, I always have a dream of becoming a doctor to help people and my family. In order to study Doctor, the most important subjects that required me to study are chemistry, biology and mathematic. After graduating high school, I will take an entrance exam to study in the university of science and helath which is called red school. Many students want to study in this school so it was utterly competed to study there. To prepare for this journey, I have to be good at with those three subjects. What is more, I have to study French because many documents related to French.

The educational system in Cambodia is limited comparing to many developed countries such as Japan, French and so on. Thus, my second plan come up. Getting a scholarship to study abroad isn't easy especially on a doctor skill. Once we get it, we will proud of it. As a regard, I used to take a high school scholarship contest which is called " The United World College scholarship for high school student". With this scholarship, it makes me very hopeless to take other scholarship. First, I hope I will get this scholarship because I passed the first and the second round of the scholarship contest. However, in the final round, I failed because of lacking preparation during the interview test. I came back home with no feeling like my feeling is run out from my body, and I went to my bedroom crying for the hole day and asked myself"why it become like this?." I did think about my mistake then I promised I wouldn't make it happen for the second time. It is my first experience in my life so I will study hard to get other scholarships during my university life in order to make my family proud of me.

In spite of those two plans, the last plan for my future is helping orphans who live in Cambodia. While thinking about what to do after graduation, I decided to spend my weekends on voluntary social work because doing a volunteer work is also a part of getting priority to get a scholarship. I started my volunteer work at Youth Master Advanced Organisation. I played and talked with the orphans, distributed lunch to them. One thing I noticed about them is they need us to pay attention to them. If they hadn't been gotten any attention from us , now perhaps they would be wandering along the streets in the dangerous world outside or they might have been pick-pockets, robbers, or drug addicts. With this in mind, those idea of helping orphans in Cambodia become one of my future goal to help my country starting from the child leading to adult with well-educated to the next generation in order to develop our countries.

In conclusion, those three plans are very important to me in my future and also connected from one to another in order to become a useful person in a society. I have a strong declaration that even if I get some problems during my pathway to achieve those plans, I must try all my best to complete those plans. I believe that only the preparation can get the right chance and relates it to success. Successful is coming by your own whether you can catch it or not and without any trying, you can't get whatever you want.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนการในอนาคตของฉัน"จะไรที่เหลือของชีวิต" ทุกคนถามคำถามนี้ในบางช่วงของชีวิตเสมอ เป็นรุ่นในโรงเรียนมัธยม ฉันยังถามตัวเองคำถามนี้เกินไปหลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม หลังจากใช้เวลานานกับปลายทางที่แท้จริง ฉันมีมากับสามแผนสำหรับอนาคตของผมเป็น หมอ ได้รับทุนการศึกษาต่างประเทศและช่วยเหลือเด็กกำพร้าในประเทศของฉัน" เป้าหมาย โดยแผนเป็นเพียงต้องการ" ผมคิดว่า การวางแผนเป็นเช่นวาดแผนที่ที่นำเราไปยังปลายทางที่เราค้นหา เมื่อเรามีแผนที่ มันจะง่ายขึ้น และเพิ่มประสิทธิภาพในการค้นหาวิธีเราควรจะ ยัง แผนที่จะสอนความเสี่ยงของการสูญเสียในการเดินทางของเรายาวของชีวิต ตระหนักถึงว่าบางส่วนของแผนเหล่านี้ และเป้าหมายอาจมีการเปลี่ยนแปลง แต่ มีแผน จุดเริ่มต้นของการเดินทางสามารถเริ่มต้น เป็น หมอเป็นเพียงแผนของฉันแรกในอนาคตของฉัน ความคิดนี้มาคิดก่อนเมื่อสิบปีที่แล้ว ในขณะนั้น สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้น แล้วมันเป็นเหตุการณ์ที่น่าจดจำสำหรับฉัน แม่แกรนด์ ที่อาศัยอยู่กับครอบครัวของฉัน เสียชีวิตหลังจากที่เธอได้หัวใจวาย หลังจากทุกข์ทรมานจากสถานการณ์ที่ มันทำให้ฉันรู้สึกเศร้าเสียใจต่อเหตุไม่มีใครสามารถรักษาเธอ ถ้าเพียงฉันรู้จักวิธีการรักษาของเธอ ดังนั้น ยายของฉันจะไม่ตาย ตั้งแต่วันนั้นบน เสมอแล้วความฝันของการเป็น หมอเพื่อช่วยเหลือคนและครอบครัว การเรียนแพทย์ เรื่องสำคัญที่ต้องให้ศึกษาคือ เคมี ชีววิทยา และคณิตศาสตร์ หลังจากจบมัธยม ฉันจะสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และ helath ซึ่งเรียกว่าโรงเรียนสีแดง นักเรียนหลายคนต้องการเรียนในโรงเรียนนี้เพื่อจะได้ร่วมศึกษามีโคตรถ้าคุณต้องแข่งขัน การเตรียมตัวสำหรับการเดินทางนี้ ฉันจะต้องดีกับเรื่องที่สาม อะไรคือมากขึ้น แล้วการเรียนภาษาฝรั่งเศสเนื่องจากเอกสารต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับภาษาฝรั่งเศส ระบบการศึกษาในกัมพูชาจะเทียบกับประเทศพัฒนาแล้วเช่นญี่ปุ่น ฝรั่งเศสและจำกัด ดังนั้น แผนของฉันที่สองเกิดขึ้น ได้รับทุนศึกษาต่อต่างประเทศไม่ใช่เรื่องง่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทักษะแพทย์ เมื่อเราได้รับมัน เราจะ proud ของมัน เป็นมีสัมมาคารวะ ฉันใช้จะประกวดทุนการศึกษาระดับมัธยมที่เรียกว่า "ทุนวิทยาลัยโลกสหรัฐสำหรับนักเรียนมัธยม" มีทุนการศึกษานี้ มันทำให้ฉันตามากจะทุนอื่น ครั้งแรก ฉันหวังว่า ฉันจะได้รับทุนการศึกษานี้เนื่องจากที่ผ่านครั้งแรกและรอบสองของการประกวดทุนการศึกษา อย่างไรก็ตาม ในรอบสุดท้าย ฉันเหลว เพราะขาดการเตรียมความพร้อมในระหว่างการทดสอบการสัมภาษณ์ ฉันมากลับบ้าน ด้วยความรู้สึกไม่เหมือนความรู้สึกของฉันเรียกใช้ออกจากร่างกายของฉัน และฉันไปห้องนอนของฉันร้องไห้วันหลุม และถามตัวเอง "ทำไมจึงเป็นเช่นนี้หรือไม่" ไม่ได้คิดถึงความผิดพลาดของฉันจาก นั้นฉันสัญญาว่า ฉันจะไม่ทำให้เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง มันเป็นประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิตเพื่อจะเรียนหนักจะได้รับทุนการศึกษาอื่น ๆ ในช่วงชีวิตมหาวิทยาลัยเพื่อทำให้ครอบครัวมีความภาคภูมิใจของฉัน แม้ว่าแผนเหล่านั้น 2 แผนสุดท้ายในอนาคตของผมจะช่วยเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ในกัมพูชา ในขณะที่คิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำหลังจากจบการศึกษา ฉันตัดสินใจจะใช้จ่ายวันหยุดของฉันงานสังคมที่สมัครใจเนื่องจากยังทำงานอาสาสมัครเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางไปรับทุน ผมเริ่มงานอาสาสมัครในองค์กรขั้นสูงเยาวชนต้นแบบ ผมเล่น และพูดคุยกับเด็กกำพร้า กระจายอาหารไป สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตเห็นเกี่ยวกับพวกเขาจะต้องให้ความสนใจไป ถ้าพวกเขาไม่ได้ได้รับความสนใจใด ๆ จากเรา ตอนนี้ ทีพวกเขาจะสามารถเดินตามถนนในโลกอันตรายภายนอก หรือพวกเขาอาจได้รับกระเป๋า โจร หรือติดยาเสพติดยาเสพติด นี้ในจิตใจ ความคิดเหล่านั้นช่วยเหลือเด็กกำพร้าในกัมพูชากลายเป็นหนึ่งในเป้าหมายของฉันในอนาคตเพื่อช่วยให้ประเทศของฉันตั้งแต่เด็กนำผู้ใหญ่กับขี้ให้รุ่นต่อไปเพื่อพัฒนาประเทศของเราเบียดเบียน แผนที่สามได้สำคัญมากฉันของฉันในอนาคต และยังเชื่อมต่อจากหนึ่งไปยังอีกให้ ผู้ที่มีประโยชน์ในสังคม การประกาศแข็งแรงที่แม้ว่าจะได้รับปัญหาในระหว่างทางเดินของฉันเพื่อให้บรรลุแผนดังกล่าว ต้องพยายามส่วนฉันทำแผนดังกล่าวแล้ว ผมเชื่อว่า การเตรียมจะได้รับโอกาสที่เหมาะสม และเกี่ยวข้องกับความสำเร็จ เสร็จมาโดยคุณเองว่าคุณสามารถจับ หรือไม่ และไม่ มีการพยายาม คุณไม่สามารถรับสิ่งที่คุณต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผนในอนาคตของฉัน"สิ่งที่ผมจะทำสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน?" ทุกคนมักจะถามคำถามนี้ในขั้นตอนของชีวิตของพวกเขา ในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสในโรงเรียนมัธยมผมก็ถามตัวเองคำถามนี้มากเกินไปหลังจากที่ผมจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม หลังจากใช้เวลานานกับเป็นสถานที่จริงผมได้มาด้วยสามแผนสำหรับอนาคตของฉันเช่นกลายเป็นแพทย์ที่ได้รับทุนการศึกษาต่างประเทศและให้ความช่วยเหลือเด็กกำพร้าในประเทศของฉัน. "เป้าหมายโดยไม่ต้องวางแผนเป็นเพียงความปรารถนา". ผม คิดว่าการวางแผนเป็นเหมือนภาพวาดแผนที่ที่แนะนำให้เราไปยังปลายทางที่เราแสวงหา. เมื่อเรามีแผนที่ก็จะง่ายขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการหาวิธีที่เราควรจะ. นอกจากนี้แผนที่จะสอนความเสี่ยงของการสูญเสียในของเรา การเดินทางที่ยาวนานของชีวิต. ฉันรู้ว่าบางส่วนของแผนเหล่านี้และเป้าหมายอาจมีการเปลี่ยนแปลง แต่มีแผนเริ่มต้นของการเดินทางสามารถเริ่มต้น. กลายเป็นแพทย์เป็นเพียงแผนแรกของฉันในอนาคตของฉัน. ความคิดนี้เป็นครั้งแรกที่เข้ามาในใจของฉันเมื่อ ฉันเป็นสิบปี. ในเวลานั้นสิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นและมันก็เป็นเหตุการณ์ที่น่าจดจำสำหรับฉัน. แม่ที่ยิ่งใหญ่ของฉันที่อาศัยอยู่กับครอบครัวของฉันเสียชีวิตหลังจากที่เธอได้หัวใจวาย. หลังจากที่ทุกข์ทรมานจากสถานการณ์ที่มันทำให้ฉัน รู้สึกเสียใจว่าทำไมไม่มีใครสามารถรักษาเธอถ้าเพียง แต่ฉันได้รู้จักวิธีการรักษาของเธอ. ดังนั้นคุณยายของฉันจะไม่ตาย ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาผมเคยมีความฝันของการเป็นแพทย์ที่จะช่วยให้ผู้คนและครอบครัวของฉัน เพื่อที่จะเรียนหมอวิชาที่สำคัญที่สุดที่ต้องฉันเพื่อการศึกษาเป็นเคมีชีววิทยาและคณิตศาสตร์ หลังจากจบการศึกษาโรงเรียนมัธยมผมจะใช้การสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยของวิทยาศาสตร์และ helath ซึ่งเรียกว่าโรงเรียนสีแดง นักเรียนหลายคนต้องการที่จะศึกษาอยู่ในโรงเรียนนี้จึงได้รับการแข่งขันอย่างเต็มที่ในการศึกษามี เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการเดินทางครั้งนี้ผมจะต้องดีกับคนที่สามวิชา อะไรคือสิ่งที่ผมต้องเรียนภาษาฝรั่งเศสเพราะเอกสารจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับฝรั่งเศส. ระบบการศึกษาในประเทศกัมพูชามี จำกัด เมื่อเทียบกับประเทศที่พัฒนามากเช่นญี่ปุ่น, ฝรั่งเศสและอื่น ๆ ดังนั้นแผนสองของฉันขึ้นมา ได้รับทุนการศึกษาในต่างประเทศไม่ใช่เรื่องง่ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับทักษะแพทย์ เมื่อเราได้รับมันเราจะภาคภูมิใจของมัน เป็นเรื่องที่ผมใช้ในการประกวดทุนการศึกษาโรงเรียนมัธยมซึ่งเรียกว่า "ทุนการศึกษาวิทยาลัยเวิลด์ยูไนเต็ดนักเรียนมัธยม" ด้วยทุนการศึกษานี้มันทำให้ฉันมากสิ้นหวังที่จะใช้ทุนการศึกษาอื่น ๆ ครั้งแรกผมหวังว่าผมจะได้รับทุนการศึกษานี้เพราะผมผ่านครั้งแรกและรอบที่สองของการประกวดทุนการศึกษา อย่างไรก็ตามในรอบสุดท้ายที่ฉันล้มเหลวเนื่องจากขาดการเตรียมความพร้อมในระหว่างการทดสอบการสัมภาษณ์ ผมกลับมาบ้านด้วยความรู้สึกเช่นเดียวกับความรู้สึกของฉันวิ่งออกมาจากร่างกายของฉันและฉันไปที่ห้องนอนของฉันร้องไห้สำหรับวันที่หลุมและถามตัวเองว่า "ทำไมมันกลายเป็นเช่นนี้ ?. " ผมไม่คิดเกี่ยวกับความผิดพลาดของฉันแล้วฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ให้มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง มันเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของฉันในชีวิตของฉันดังนั้นฉันจะเรียนอย่างหนักที่จะได้รับทุนการศึกษาอื่น ๆ ในช่วงชีวิตในมหาวิทยาลัยของผมในการที่จะทำให้ครอบครัวของฉันภูมิใจในตัวผม. ทั้งๆที่ทั้งสองแผนแผนสุดท้ายสำหรับอนาคตของฉันคือการช่วยให้เด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ใน กัมพูชา. ในขณะที่ความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำหลังจากสำเร็จการศึกษาที่ฉันตัดสินใจที่จะใช้จ่ายวันหยุดสุดสัปดาห์ของฉันในการทำงานอาสาสมัครทางสังคมเพราะการทำเช่นการทำงานอาสาสมัครยังเป็นส่วนหนึ่งของการจัดลำดับความสำคัญที่จะได้รับทุนการศึกษาที่ ผมเริ่มทำงานอาสาสมัครของฉันที่เยาวชนโทองค์การขั้นสูง ผมเล่นและพูดคุยกับเด็กกำพร้า, อาหารกลางวันแจกจ่ายให้กับพวกเขา สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตเห็นเกี่ยวกับพวกเขาคือพวกเขาต้องการให้เราให้ความสนใจกับพวกเขา หากพวกเขาไม่ได้รับความสนใจอากาศใด ๆ จากเราในขณะนี้อาจจะเป็นพวกเขาจะเดินไปตามถนนในโลกที่เป็นอันตรายออกไปข้างนอกหรือพวกเขาอาจได้รับการรับกระเป๋าโจรหรือติดยาเสพติด กับในใจ, ความคิดเหล่านั้นในการช่วยเหลือเด็กกำพร้าในประเทศกัมพูชากลายเป็นหนึ่งในเป้าหมายในอนาคตของฉันที่จะช่วยให้ประเทศของฉันเริ่มต้นจากเด็กที่นำไปสู่ผู้ใหญ่ที่มีการศึกษาดีในรุ่นต่อไปเพื่อพัฒนาประเทศของเรา. สรุปได้ว่าทั้งสามแผน มีความสำคัญมากกับผมในอนาคตของฉันและยังเชื่อมต่อจากที่หนึ่งไปยังอีกเพื่อที่จะกลายเป็นคนที่มีประโยชน์ในสังคม ฉันมีการประกาศที่แข็งแกร่งที่แม้ว่าผมจะได้รับปัญหาบางอย่างในช่วงทางเดินของฉันเพื่อให้บรรลุแผนนั้นผมต้องพยายามอย่างดีที่สุดของฉันทั้งหมดจะเสร็จสมบูรณ์ในแผนนั้น ผมเชื่อว่ามีเพียงการเตรียมการจะได้รับโอกาสที่เหมาะสมและสร้างความสัมพันธ์มันจะประสบความสำเร็จ ที่ประสบความสำเร็จจะมาจากของคุณเองว่าคุณสามารถจับมันได้หรือไม่และไม่พยายามใด ๆ ที่คุณไม่สามารถได้รับสิ่งที่คุณต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนการในอนาคตของฉัน

" สิ่งที่ผมจะทำสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน " ทุกคนมักจะถามคำถามนี้ในขั้นตอนของชีวิตของพวกเขา ในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ในโรงเรียน ผมก็ถามตัวเองด้วยคำถามนี้หลังจากจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม หลังจากใช้เวลานานกับปลายทางที่แท้จริง ผมได้มากับสามแผนสำหรับอนาคต เช่น เป็นหมอได้รับทุนไปศึกษาต่างประเทศ และช่วยเด็กกำพร้าในประเทศของฉัน . " เป้าหมายไม่มีแผนเป็นเพียงความฝัน ฉันคิดวางแผนจะชอบวาดแผนที่นำทางให้เราถึงจุดหมายที่เราแสวงหา เมื่อเรามีแผนที่จะได้ง่ายขึ้นและมีประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อหาวิธีที่เราควรจะใช้ นอกจากนี้ ยังมีแผนที่จะให้ความเสี่ยงของการสูญเสียในการเดินทางที่ยาวนานของชีวิตฉันรู้ว่าบางส่วนของแผนและเป้าหมายเหล่านี้อาจเปลี่ยนแปลง แต่ด้วยแผน การเริ่มต้นของการเดินทางได้เริ่มต้นขึ้น

เป็นหมอของฉันเท่านั้นเป็นแผนในอนาคต ความคิดแรกที่เข้ามาในความคิดของฉัน เมื่อฉันอายุได้สิบขวบ ในตอนนั้น สิ่งที่เกิดขึ้น มันเป็นเหตุการณ์ที่ลืมไม่ลงเลย แม่ฉันแกรนด์ ที่อาศัยอยู่กับครอบครัว เสียชีวิตหลังจากที่เธอหัวใจวายหลังจากทุกข์ทรมานจากสถานการณ์นั้น มันทำให้ผมรู้สึกเสียใจ ทำไมไม่มีใครสามารถรักษาเธอ ถ้าเพียงแต่ผมรู้วิธีที่จะรักษาเธอ ดังนั้น คุณยายจะไม่ตาย นับตั้งแต่วันนั้น ผมก็มีความฝันที่จะเป็นหมอเพื่อช่วยบุคคลและครอบครัว เพื่อที่จะเรียนแพทย์ วิชาที่สำคัญที่สุดที่ต้องมาศึกษา คือ เคมี ชีววิทยา และคณิตศาสตร์หลังจากเรียนจบ ผมจะสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย และวิทยาศาสตร์สุขภาพซึ่งเรียกว่าโรงเรียนสีแดง นักเรียนหลายคนอยากเรียนโรงเรียนนี้ มันโคตร เข้าเรียนที่นั่น เตรียมความพร้อมสำหรับการเดินทางนี้ ผมต้องเก่งด้วย ทั้งสามคน อะไรคือสิ่งที่ฉันต้องเรียนภาษาฝรั่งเศส เพราะเอกสารต่างๆที่เกี่ยวข้องกับฝรั่งเศส

ระบบการศึกษาในประเทศกัมพูชามีจำกัดเมื่อเทียบกับประเทศพัฒนาแล้วหลายประเทศ เช่น ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส เป็นต้น ดังนั้น แผนการที่สองของฉันขึ้นมา ได้รับทุนไปศึกษาในต่างประเทศไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะหมอทักษะ เมื่อเราเข้าใจแล้ว เราจะภูมิใจกับมัน อย่างนบนอบชั้นต้องใช้ทุนการศึกษาโรงเรียนการประกวดซึ่งเรียกว่า " ทุนการศึกษาวิทยาลัยแห่งโลกสำหรับนักเรียนมัธยม กับทุนนี้ มันทำให้ฉันดูสิ้นหวังที่จะใช้ทุนการศึกษาอื่น ๆ ครั้งแรก ผมหวังว่าผมจะได้รับทุนการศึกษานี้ เพราะผมผ่านครั้งแรก และรอบที่สองของการประกวด ทุนการศึกษา อย่างไรก็ตาม ในรอบสุดท้ายฉันล้มเหลว เพราะขาดการเตรียมตัวในการให้สัมภาษณ์ ทดสอบ ฉันกลับมาบ้านด้วย ไม่เหมือนความรู้สึกของผมจะหมดจากร่างกายของฉันและฉันไปที่ห้องนอนของฉัน ร้องไห้ให้รูวัน แล้วถามตัวเองว่า " ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้ล่ะ " ผมคิดเกี่ยวกับความผิดพลาดของฉัน ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำให้มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองมันเป็นประสบการณ์ครั้งแรกของฉันในชีวิตของฉันดังนั้นฉันจะตั้งใจเรียนจะได้รับทุนการศึกษาอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยชีวิตของฉันเพื่อที่จะทำให้ครอบครัวภูมิใจในตัวฉัน

ทั้งๆที่ทั้ง 2 แผน แผนสุดท้ายคืออนาคตของผมช่วยเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่ในกัมพูชา ในขณะที่คิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำหลังจากเรียนจบฉันตัดสินใจที่จะใช้เวลาในวันหยุดของฉันในสังคมโดยสมัครใจ เพราะทำงานอาสาสมัครทำงานเป็นส่วนหนึ่งของการลําดับความสําคัญที่จะได้รับทุนการศึกษา ฉันเริ่มทำงานที่อาจารย์อาสาสมัครเยาวชนองค์กรขั้นสูง ผมเล่นและพูดคุยกับเด็ก แจกจ่ายอาหารให้พวกเขา สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตเห็นเกี่ยวกับพวกเขาคือพวกเขาต้องการให้เราสนใจเขาถ้าพวกเขาไม่ได้รับความสนใจจากเรา ตอนนี้บางทีพวกเขาจะเดินตามถนนในโลกอันตรายภายนอก หรืออาจถูกล้วงกระเป๋า โจร หรือคนติดยาเสพติด . กับนี้ในใจไอเดียช่วยเด็กกำพร้าในกัมพูชาเป็นหนึ่งในเป้าหมายของผมในอนาคต เพื่อช่วยให้ประเทศของฉันเริ่มต้นจากเด็กสู่ผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ให้รุ่นต่อไป เพื่อพัฒนาประเทศของเรา

สรุป สามแผนการที่สำคัญกับผมมากในอนาคต และยังเชื่อมต่อจากหนึ่งไปยังอีกเพื่อที่จะกลายเป็น เป็นคนที่มีประโยชน์ในสังคมผมมีประกาศที่แข็งแกร่งแม้ว่าฉันได้รับมีปัญหาตลอดเส้นทางเพื่อให้บรรลุแผนเหล่านั้น ผมต้องพยายามเต็มที่เพื่อให้แผนการเหล่านั้น ผมเชื่อว่าการจะได้รับโอกาสที่เหมาะสมและเกี่ยวข้องกับความสำเร็จ ที่ประสบความสำเร็จมาแล้วด้วยตัวคุณเองว่าคุณสามารถจับมันได้หรือไม่ โดยไม่ต้องพยายาม คุณไม่ได้รับสิ่งที่คุณต้องการ .