1. IntroductionThis paper examines

1. Introduction
This paper examines the relationship between corporate ownership structure in Korea and
the informativeness of earnings. Korean ownership structure is characterized by the dominance
of one primary owner. The dominant owner, typically a founder or his immediate family, holds
a significant number of shares—enough to be the largest shareholder but usually much less
than the majority holdings of a company—and controls the whole company. Using the
holdings of family and related companies, this control often extends over many companies in
different industries, forming a corporate group called chaebol. These owners usually participate
in the management of the firm, directly or indirectly, influencing most of the management
decisions. This management style lacks transparency and credibility, and is cited by investors
as the main source of economic inefficiency that led to the recent economic crisis in Korea.
We address three issues based on the owner–manager’s role and incentives. First, we
examine the relationship between holdings of the owner–largest shareholder and earnings
informativeness. There are two conflicting views about the informativeness of earnings when an
owner–manager dominates the management. One view is that, as Morck, Shleifer, and Vishny
(1988) claim, management entrenchment occurs, causing a moral hazard and informationasymmetry
problem between the owner and outside investors. Investment decisions are likely
made to maximize the (inside) owner’s wealth rather than that of outside shareholders. Outsiders
could find it difficult to monitor decisions; thus, the firm’s management appears less transparent
and credible. In such cases, investors and creditors could protect themselves by imposing more
contractual constraints on the firm. The owner, in turn, may use earnings management to respond
to these accounting constraints. This will reduce the quality of earnings and informativeness.
Another view, as Jensen and Meckling (1976) suggest, is that convergence of interest could
occur as the owner’s holdings increase, reducing agency costs. Reduction in agency costs
would be greater, the higher the holdings of the owner–largest shareholder. In this case, the
owner–largest shareholder behaves in a way to maximize firm value and impose fewer
contractual constraints on the firm. The owner will be less motivated to manage earnings,
resulting in higher earnings quality and informativeness.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำกระดาษนี้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างความเป็นเจ้าของบริษัทในประเทศเกาหลี และinformativeness กำไร เกาหลีเป็นเจ้าของโครงสร้างเป็นลักษณะการปกครองของหนึ่งของเจ้าของหลัก เจ้าโดดเด่น โดยทั่วไปผู้ก่อตั้งหรือครอบครัวของเขา ถือจำนวนหุ้นมีนัยสำคัญซึ่งเพียงพอที่จะเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แต่มักจะมากน้อยกว่าถือหุ้นใหญ่ของบริษัท — และควบคุมบริษัททั้งนี้ โดยใช้การโฮลดิ้งส์ของครอบครัว และบริษัทที่เกี่ยวข้อง ตัวควบคุมนี้มักจะขยายทั่วประเทศหลายอุตสาหกรรมที่แตกต่าง ขึ้นรูปกลุ่มองค์กรเรียกว่า chaebol เจ้าของเหล่านี้มักจะมีส่วนร่วมในการบริหารของบริษัท โดยตรง หรือโดย อ้อม มีอิทธิพลมากที่สุดของการจัดการการตัดสินใจ ลักษณะนี้การบริหารขาดความโปร่งใสและความน่าเชื่อถือ และอ้างอิง โดยนักลงทุนเป็นแหล่งหลักของการขาดประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจที่นำไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจล่าในเกาหลีเราอยู่สามประเด็นตามแรงจูงใจและบทบาทที่เจ้าของผู้จัดการ ครั้งแรก เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการถือครองหุ้นใหญ่ – เจ้าของและรายได้informativeness มีสองมุมมองที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับ informativeness กำไรเมื่อมีเจ้าของผู้จัดการฝ่ายกุมอำนาจการบริหารจัดการ มุมมองหนึ่งเป็นที่ Morck, Shleifer และ Vishnyเรียกร้อง (1988) การจัดการขุดสนามเพลาะเกิดขึ้น ก่อให้เกิดอันตรายต่อคุณธรรมและ informationasymmetryปัญหาระหว่างเจ้าของและนักลงทุนภายนอก ตัดสินใจลงทุนมีแนวโน้มการเพิ่ม (ภายใน) ความมั่งคั่งของเจ้าของมากกว่าที่บุคคลภายนอก บุคคลภายนอกอาจพบมันยากที่จะตัดสินใจ การตรวจสอบ ดังนั้น การจัดการของบริษัทปรากฏน้อยใสและน่าเชื่อถือ ในกรณีดังกล่าว นักลงทุนและเจ้าหนี้ไม่สามารถป้องกันตัวเองทางเพิ่มเติมสัญญาจำกัดบริษัท เจ้าของ จะ อาจใช้กำไรการจัดการตอบสนองการบัญชีข้อจำกัดเหล่านี้ ซึ่งจะลดคุณภาพของกำไรและ informativenessอีกมุมมองหนึ่ง เจนเซนและ Meckling (1976) แนะนำ เป็นที่บรรจบกันของดอกเบี้ยสามารถเกิดขึ้นเป็นการเพิ่มขึ้นของเจ้าโฮลดิ้งส์ ลดค่าใช้จ่ายของหน่วยงาน ลดต้นทุนของหน่วยงานจะมากขึ้น โฮลดิ้งส์สูงกว่าหุ้นที่มีเจ้าของ – ใหญ่ ในกรณีนี้ การผู้ถือหุ้นใหญ่ – เจ้าของทำงานในวิธีที่จะเพิ่มมูลค่าของบริษัท และกำหนดน้อยกว่าสัญญาจำกัดบริษัท เจ้าของจะได้รับการกระตุ้นน้อยการจัดการกำไรส่งผลให้คุณภาพของกำไรสูงและ informativeness.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
กระดาษนี้จะตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างความเป็นเจ้าของของ บริษัท ในเกาหลีและ
informativeness กำไรขาดทุน โครงสร้างความเป็นเจ้าของเกาหลีมีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยการครอบงำ
ของเจ้าของหลักหนึ่ง เจ้าของเด่น, มักจะเป็นผู้ก่อตั้งหรือครอบครัวของเขาทันทีถือ
เป็นจำนวนที่สำคัญของหุ้น-พอที่จะเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ แต่มักจะมากน้อย
กว่าการถือครองส่วนใหญ่ของ บริษัท และการควบคุม บริษัท ทั้ง โดยใช้
การถือครองของคนในครอบครัวและ บริษัท ที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมนี้มักจะขยายมากกว่าหลาย บริษัท ใน
อุตสาหกรรมที่แตกต่างกลายเป็นกลุ่ม บริษัท ที่เรียกว่า chaebol เจ้าของเหล่านี้มักจะมีส่วนร่วม
ในการบริหารจัดการของ บริษัท โดยตรงหรือโดยอ้อมที่มีอิทธิพลมากที่สุดของผู้บริหาร
ในการตัดสินใจ รูปแบบการจัดการนี้ขาดความโปร่งใสและความน่าเชื่อถือและถูกอ้างถึงโดยนักลงทุน
เป็นแหล่งที่มาหลักของการขาดประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจที่นำไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจที่ผ่านมาในประเทศเกาหลี
เราอยู่สามประเด็นขึ้นอยู่กับบทบาทเจ้าของผู้จัดการและแรงจูงใจ ครั้งแรกที่เรา
ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการถือครองของเจ้าของที่ใหญ่ที่สุดผู้ถือหุ้นและกำไร
informativeness มีสองมุมมองที่ขัดแย้งเกี่ยวกับ informativeness ของรายได้เป็นเมื่อ
เจ้าของผู้จัดการกุมอำนาจการบริหารจัดการ มุมมองหนึ่งก็คือว่าเป็น Morck, Shleifer และ Vishny
(1988) เรียกร้องตั้งมั่นการบริหารจัดการที่เกิดขึ้นก่อให้เกิดอันตรายต่อศีลธรรมและ informationasymmetry
ปัญหาระหว่างเจ้าของและนักลงทุนนอก การตัดสินใจลงทุนมีแนวโน้มที่จะ
ทำเพื่อเพิ่ม (ภายใน) ความมั่งคั่งของเจ้าของมากกว่าที่ผู้ถือหุ้นนอก คนนอก
อาจจะพบว่ามันยากที่จะตรวจสอบการตัดสินใจ; ดังนั้นการบริหารจัดการของ บริษัท ที่ปรากฏน้อยโปร่งใส
และน่าเชื่อถือ ในกรณีเช่นนี้นักลงทุนและเจ้าหนี้สามารถปกป้องตัวเองโดยการจัดเก็บภาษีมากขึ้น
ข้อ จำกัด สัญญาเกี่ยวกับ บริษัท เจ้าของในทางกลับกันอาจจะใช้การจัดการรายได้ที่จะตอบสนอง
ข้อ จำกัด ของบัญชีเหล่านี้ นี้จะลดคุณภาพของรายได้และ informativeness
อีกมุมมองหนึ่งเป็นเซ่นและ Meckling (1976) แสดงให้เห็นเป็นที่บรรจบกันของดอกเบี้ยที่อาจจะ
เกิดขึ้นเป็นโฮลดิ้งของเจ้าของเพิ่มขึ้นลดค่าใช้จ่ายของหน่วยงาน ลดค่าใช้จ่ายหน่วยงาน
จะมีมากขึ้นที่สูงกว่าการถือครองของผู้ถือหุ้นเจ้าของที่ใหญ่ที่สุด ในกรณีนี้
ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดเจ้าของพฤติกรรมในทางที่จะเพิ่มมูลค่าของ บริษัท และกำหนดน้อยลง
ข้อ จำกัด สัญญาเกี่ยวกับ บริษัท เจ้าของจะมีแรงจูงใจน้อยลงในการจัดการรายได้
ส่งผลให้คุณภาพกำไรที่สูงขึ้นและ informativeness.1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำบทความนี้เป็นการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างความเป็นเจ้าของของ บริษัท ในเกาหลีมีสารประโยชน์ของรายได้ โครงสร้างความเป็นเจ้าของของเกาหลีเป็นลักษณะการปกครองหนึ่งหลักของเจ้าของ เจ้าของเด่นมักจะเป็นผู้ก่อตั้ง หรือครอบครัวของเขา ถือจํานวนหุ้นมากพอที่จะเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่สุด แต่มักจะน้อยกว่ามากกว่าส่วนใหญ่ถือครองของ บริษัท และการควบคุมทั้งบริษัท โดยใช้ผู้ถือครองของครอบครัว และบริษัทที่เกี่ยวข้อง การควบคุมนี้มักจะขยายมากกว่าหลาย บริษัท ในเป็นบริษัทในกลุ่มอุตสาหกรรมต่าง ๆ เรียกว่ารวย เจ้าของเหล่านี้มักจะเข้าร่วมในการจัดการของ บริษัท โดยตรงหรือโดยอ้อมในการมากที่สุดของการจัดการการตัดสินใจ รูปแบบการจัดการนี้ไม่มีความโปร่งใส และความน่าเชื่อถือ และอ้าง โดยนักลงทุนเป็นแหล่งหลักของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ ซึ่งนำไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจล่าสุดในเกาหลีเราที่อยู่ใน 3 ประเด็นตามแรงจูงใจเจ้าของและผู้จัดการของบทบาทและ แรกเราศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทและผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดและเจ้าของสารประโยชน์ . มี 2 มุมมองที่ขัดแย้งกันเกี่ยวกับสารประโยชน์ของกำไรเมื่อเจ้าของและผู้จัดการครอบงำการจัดการ มุมมองหนึ่งก็คือว่า morck shleifer และ vishny ,( 1988 ) เรียกร้อง entrenchment การจัดการที่เกิดขึ้น ก่อให้เกิดอันตรายต่อศีลธรรม และ informationasymmetryปัญหาระหว่างเจ้าของและนอกประเทศไทย การตัดสินใจลงทุนมีแนวโน้มทำเพื่อเพิ่ม ( ภายใน ) ของเจ้าของทรัพย์มากกว่าที่ขายข้างนอก บุคคลภายนอกอาจพบมันยากที่จะตรวจสอบการตัดสินใจ ดังนั้น การจัดการของ บริษัท จะใสน้อยลงและน่าเชื่อถือ ในบางกรณี นักลงทุนและเจ้าหนี้สามารถป้องกันตัวเอง โดยการจัดเก็บภาษีมากขึ้นข้อจำกัดของสัญญากับบริษัท เจ้าของในการเปิดอาจใช้การจัดการกำไร เพื่อตอบสนองข้อจำกัดทางบัญชีเหล่านี้ นี้จะลดคุณภาพของกำไร และสารประโยชน์ .อีกมุมมอง เช่น เจนเซ่น กับ meckling ( 1976 ) แนะนำ คือ การบรรจบกันของดอกเบี้ยอาจเกิดขึ้นของเจ้าของผู้ถือครองเพิ่มขึ้น ลดต้นทุนของหน่วยงาน ลดค่าใช้จ่ายในหน่วยงานมันจะมีมากกว่า ยิ่งถือครองและเจ้าของผู้ถือหุ้นใหญ่สุด . ในกรณีนี้เจ้าของผู้ถือหุ้นใหญ่สุด และประพฤติตนเพื่อเพิ่มมูลค่าของบริษัท และให้น้อยลงข้อจำกัดของสัญญากับบริษัท เจ้าของจะน้อยกว่าแรงจูงใจในการจัดการรายได้ส่งผลให้คุณภาพของกำไรที่สูงขึ้น และสารประโยชน์ ๑