Freedom’s Paradox Freedom is both p

Freedom’s Paradox

Freedom is both precious and elusive precisely because it stands in a region between order and chaos. There can be no freedom in the absence of a coherent ordered social system, and yet there is no freedom if that order is rigid and coerced. This is freedom’s paradox: it exists in a region in which order and chaos come into a special kind of balance. A key idea in our growing understanding of self-organizing systems, this is referred to by systems modeler Christopher Langton as the edge of

[It is a place where the system’s components] never quite lock into place, and yet never quite dissolve into turbulence, either. The edge of chaos is where new ideas and innovative genotypes are forever nibbling away at the edges of the status quo, and where life has enough stability to sustain itself and enough creativity to deserve the name of life. The edge of chaos is where centuries of slavery and segregation suddenly give way to the civil rights movement of the 1950s and 1960s; where seventy years of Soviet communism suddenly give way to political turmoil and ferment; where
eons of evolutionary stability suddenly give way to wholesale species transformation.

Phase transitions between order and chaos are common phenomena in nature, as when an increase in heat causes water molecules in the ordered state of ice crystals to pass to the unordered state of a liquid. Some phase transitions, such as water’s transition from ice to liquid, are quite abrupt. Others, such as the transition of most metals from a solid to a liquid state, are more gradual. This in between state neither solid nor liquid is fundamental to the art of the blacksmith or the glass blower. In its
ordered state the metal or glass is rigid. In its totally liquid form it is unable to hold a useful shape. In between it is malleable and can be worked in wonderfully useful and artistic ways. While nonliving matter may pass in and out of the region of freedom as it moves between order and chaos, living matter exists exclusively in this region.

Liberalism has generally sought to achieve human freedom within the constraints of a Hobbesian worldview, which has precluded its embrace of the ennobling Aristotelean ideal of a civil society. There is no reason for us to remain so constrained. If the most simple single-celled life forms could learn to cooperate to maintain the coherence of the whole, then surely we who consider ourselves the most highly evolved species on
the planet might do at least as well. It is within our means to create a conscious civilization comprising politically and spiritually self-aware civil societies in which each citizen is called to participate actively in the definition and creation of a public good much as the body’s individual cells participate in creating a healthy whole.

Wholeness and coherence in one’s own life and relationships are essential foundations of both individual freedom and the coherence of society. These are in turn a product of the loving relationships that nurture our individual and collective capacities for civility. Those who experience an abundance of love in their lives rarely seek solace in compulsive, exclusionary personal acquisition. That which is sufficient to one’s needs
brings a fulfilling sense of nature’s abundance and compassion. A world of love thus becomes a world of material abundance, peace, and freedom. When we are spiritually whole and experience the caring support of community, thrift and concern for the well-being of the whole become natural parts of a full and disciplined life. One of our greatest challenges is to recreate caring communities that nurture our wholeness.

To the psychologically and socially mature individual, freedom is neither license to self-indulge nor permission to pursue personal advantage in disregard for the well-being of the whole. It is an opportunity to function freely and responsibly as a member of a coherent and fully functioning society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Paradox ของเสรีภาพ เสรีภาพมีทั้งมีค่า และยากเนื่องจากตั้งอยู่ในภูมิภาคระหว่างใบสั่งและวุ่นวาย มีเสรีภาพไม่ขาดของระบบสังคมสั่งเชื่อมโยงกัน และยัง มีเสรีภาพไม่มีถ้าสั่งเป็นแข็ง และบีบบังคับ นี่คือเสรีภาพของ paradox: มีอยู่ในภูมิภาคที่สั่งและความวุ่นวายมาดุลชนิดพิเศษ ความคิดสำคัญในการเจริญเติบโตของเราความเข้าใจตนเองการจัดระเบียบระบบ นี้ถูกอ้างถึง โดยระบบ modeler คริสโตเฟอร์เซลเป็นเส้นขอบของ [สถานที่ส่วนประกอบของระบบ] ไม่น่าล็อคเข้า และยัง ไม่เคยค่อนข้างละลายลงในความปั่นป่วน อย่างใดอย่างหนึ่ง ขอบของความสับสนวุ่นวายเป็นที่ไอเดียและนวัตกรรมศึกษาจีโนไทป์อยู่ตลอดไป nibbling ไปที่ขอบของสถานะเดิม และชีวิตที่มีความมั่นคงเพียงพอจะรักษาตัวเองและความคิดสร้างสรรค์เพียงพอเจอชื่อของชีวิต ขอบของความสับสนวุ่นวายเป็นที่ของทาสและการแบ่งแยกก็ให้วิธีในการเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชนของ 1960 ที่เจ็ดสิบปีโซเวียตคอมมิวนิสต์ก็ให้วิธีการทางการเมืองและหมัก ที่มหายุคของวิวัฒนาการความมั่นคงก็ให้วิธีการแปลงสายพันธุ์ขายส่งเปลี่ยนระยะระหว่างใบสั่งและวุ่นวายเป็นปรากฏการณ์ทั่วไปในธรรมชาติ เมื่อการเพิ่มขึ้นของความร้อนทำให้โมเลกุลของน้ำในสถานะสั่งของผลึกน้ำแข็งผ่านการเรียงลำดับของของเหลว บางเฟส เช่นของน้ำเปลี่ยนจากน้ำแข็งเป็นของเหลว การ abrupt ค่อนข้าง อื่น ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลงของสภาวะของเหลว ส่วนใหญ่โลหะจากของแข็งจะค่อย ๆ มากขึ้น ระหว่างสถานะทั้งของแข็ง และของเหลวนี้เป็นรากฐานของศิลปะของช่างตีเหล็กหรือแก้วเป่า ในการสั่งรัฐโลหะหรือแก้วจะแข็ง ในรูปแบบของเหลวทั้งหมด ก็สามารถเก็บรูปที่เป็นประโยชน์ ในระหว่างที่มันอ่อน และสามารถทำงานในวิธีที่มีประโยชน์อย่างน่าพิศวง และศิลปะ ในขณะที่เรื่อง nonliving อาจผ่านเข้าและออกของเสรีภาพขณะที่มันเคลื่อนระหว่างใบสั่งและวุ่นวาย เรื่องชีวิตมีอยู่เฉพาะในภูมิภาคนี้เสรีโดยทั่วไปได้พยายามที่จะบรรลุเสรีภาพมนุษย์ภายในข้อจำกัดของมุมมอง Hobbesian ซึ่งมีจรรยาบรรณของอ้อมกอดของ Aristotelean เหมาะ ennobling ของภาคประชาสังคม มีเหตุผลที่เราจะยังคงมีข้อจำกัดดังนั้น ถ้าง่ายที่สุดเซลล์รูปแบบของชีวิตได้เรียนรู้การร่วมมือรักษาความเกี่ยวเนื่องของทั้งหมด แล้วก็เราที่พิจารณาตัวเอง มากสุดสูงพัฒนาสายพันธุ์ในโลกอาจทำน้อยเช่นกัน มันเป็นภายในหมายถึงการสร้างอารยธรรมที่สติที่ประกอบด้วยทางการเมือง และจิตวิญญาณตัวรู้ภาคประชาสังคมที่เรียกว่าประชาชนทุกคนมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการนิยามและสร้างสาธารณะมากดีเป็นเซลล์แต่ละเซลล์ของร่างกายเข้าร่วมในการสร้างสุขภาพทั้งหมดความสมบูรณ์และบรรลุเป้าหมายในชีวิตของตัวเองและความสัมพันธ์เป็นรากฐานสำคัญของเสรีภาพละทั้งและบรรลุเป้าหมายของสังคม เหล่านี้จะเป็นผลิตภัณฑ์ของความสัมพันธ์รักที่บ่มเพาะของเราแต่ละคน และรวมความจุเป็นพลเมืองดี ผู้ที่ประสบกับความรักในชีวิตของพวกเขามากมายไม่ค่อย แสวงหาปลอบใจในการซื้อส่วนบุคคลบังคับครอบงำ exclusionary ที่เพียงพอกับความต้องการของนำความรู้สึกตอบสนองของความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติและความเมตตา โลกแห่งความรักจึงกลาย โลกของวัสดุความอุดมสมบูรณ์ ความสงบ และเสรีภาพ เมื่อเราเป็นทั้งจิตวิญญาณ และประสบการณ์การดูแลสนับสนุนของชุมชน thrift และห่วงใยความเป็นอยู่ของทั้งหมดเป็น ส่วนธรรมชาติของชีวิตที่มีระเบียบวินัย และเต็ม หนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ของเราคือการสร้างชุมชนแห่งนี้ได้ที่รักษาความสมบูรณ์ของเราเพื่อบุคคลที่จิตใจ และสังคมผู้ใหญ่ เสรีภาพคือ ไม่อนุญาตให้ตนเองหลงระเริงหรือสิทธิ์ในการแสวงหาประโยชน์ใส่ตัวในไม่สนใจให้แก่ทั้งหมด มันเป็นโอกาสที่จะทำงานได้อย่างอิสระ และรับผิดชอบในฐานะสมาชิกของสังคมที่สอดคล้อง และทำงานอย่างเต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสรีภาพของ Paradox

เสรีภาพเป็นทั้งค่าและเข้าใจยากอย่างแม่นยำเพราะมันยืนในภูมิภาคระหว่างการสั่งซื้อและความสับสนวุ่นวาย สามารถมีเสรีภาพในกรณีที่ไม่มีการเชื่อมโยงกันระบบสังคมที่สั่งซื้อไม่ได้และยังมีเสรีภาพไม่หากคำสั่งที่เป็นแข็งและข่มขู่ นี่คือความขัดแย้งเสรีภาพ: มันมีอยู่ในภูมิภาคซึ่งในการสั่งซื้อและความวุ่นวายเข้ามาในชนิดพิเศษของความสมดุล ความคิดที่สำคัญในการทำความเข้าใจของเราเจริญเติบโตของระบบการจัดการตนเองนี้จะเรียกว่าระบบ Modeler ริสโตเฟอร์แลงตันเป็นขอบของ

[มันเป็นสถานที่ที่ส่วนประกอบของระบบ A] ไม่เคยค่อนข้างล็อคเข้าไปในสถานที่และยังไม่เคยค่อนข้างละลายเข้าปั่นป่วน ทั้ง. ขอบของความสับสนวุ่นวายเป็นที่ที่ความคิดใหม่และยีนนวัตกรรมตลอด nibbling ไปที่ขอบของสภาพที่เป็นอยู่และชีวิตที่มีความมั่นคงพอที่จะรักษาตัวเองและความคิดสร้างสรรค์มากพอที่จะสมควรได้รับชื่อของชีวิต ขอบของความสับสนวุ่นวายที่เป็นศตวรรษของการเป็นทาสและการแยกจากกันอย่างกระทันหันให้วิธีการเคลื่อนไหวสิทธิมนุษยชนของปี 1950 และ 1960; ที่เจ็ดสิบปีของลัทธิคอมมิวนิสต์โซเวียตจู่ ๆ ก็ให้วิธีการความวุ่นวายทางการเมืองและการหมัก; ที่
มหายุคของความมั่นคงวิวัฒนาการอย่างฉับพลันให้วิธีการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ขายส่ง.

ช่วงช่วงระหว่างการสั่งซื้อและความสับสนวุ่นวายเป็นปรากฏการณ์ที่พบบ่อยในธรรมชาติเมื่อมีการเพิ่มขึ้นในความร้อนทำให้เกิดโมเลกุลของน้ำในสถานะที่ได้รับคำสั่งของผลึกน้ำแข็งที่จะผ่านไปยังรัฐที่ไม่เรียงลำดับของของเหลว . บางช่วงช่วงเช่นการเปลี่ยนแปลงของน้ำจากน้ำแข็งเหลวฉับพลันค่อนข้าง อื่น ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลงของโลหะมากที่สุดจากของแข็งไปยังรัฐที่มีสภาพคล่องที่มีมากขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป ในระหว่างรัฐทั้งที่เป็นของแข็งหรือของเหลวนี้เป็นพื้นฐานของศิลปะของช่างตีเหล็กหรือเป่าแก้ว ในของ
รัฐออกคำสั่งให้โลหะหรือแก้วแข็ง ในรูปของเหลวทั้งหมดของมันไม่สามารถที่จะถือเป็นรูปทรงที่มีประโยชน์ ในระหว่างที่มันเป็นอ่อนและสามารถทำงานในรูปแบบที่น่าพิศวงที่มีประโยชน์และศิลปะ ในขณะที่ nonliving เรื่องอาจจะผ่านเข้าและออกจากพื้นที่ของเสรีภาพในขณะที่มันเคลื่อนระหว่างการสั่งซื้อและความวุ่นวายเรื่องที่อยู่อาศัยที่มีอยู่เฉพาะในภูมิภาคนี้.

เสรีนิยมได้พยายามโดยทั่วไปเพื่อให้บรรลุเสรีภาพของมนุษย์ภายใต้ข้อ จำกัด ของมุมมอง Hobbesian ซึ่งมีจรรยาบรรณอ้อมกอดของตน ของที่เหมาะ Aristotelean ennobling ของภาคประชาสังคม ไม่มีเหตุผลที่เราจะยังคง จำกัด จึงไม่เป็น ถ้าที่ง่ายที่สุดรูปแบบของชีวิตเซลล์เดียวสามารถเรียนรู้ที่จะให้ความร่วมมือในการรักษาความเชื่อมโยงกันของทั้งแล้วแน่นอนเราพิจารณาตัวเองที่สายพันธุ์ที่พัฒนาสูงที่สุดใน
โลกอาจจะทำอย่างน้อยได้เป็นอย่างดี มันอยู่ในวิธีการของเราเพื่อสร้างอารยธรรมสติประกอบด้วยทางการเมืองและจิตวิญญาณตัวเองตระหนักถึงภาคประชาสังคมในการที่แต่ละคนจะเรียกว่าการมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการนิยามและการสร้างที่ดีของประชาชนมากที่สุดเท่าที่แต่ละเซลล์ของร่างกายในการมีส่วนร่วมในการสร้างทั้งสุขภาพดี

ความสมบูรณ์และการเชื่อมโยงในชีวิตของตัวเองและความสัมพันธ์เป็นพื้นฐานที่สำคัญของทั้งเสรีภาพส่วนบุคคลและการเชื่อมโยงของสังคม เหล่านี้เป็นในทางกลับกันสินค้าของความรักความสัมพันธ์ที่บ่มเพาะความจุบุคคลและส่วนรวมของเราสำหรับความสุภาพ ผู้ที่มีประสบการณ์ความอุดมสมบูรณ์ของความรักในชีวิตของพวกเขาไม่ค่อยแสวงหาปลอบใจในบังคับซื้อส่วนบุคคลวรรณะ สิ่งที่จะเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของคน ๆ หนึ่ง
จะนำความรู้สึกตอบสนองของความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติและความเมตตา โลกของความรักจึงกลายเป็นโลกแห่งความอุดมสมบูรณ์วัสดุสันติภาพและเสรีภาพ เมื่อเรามีจิตวิญญาณและประสบการณ์ทั้งการสนับสนุนการดูแลของชุมชนเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและความกังวลสำหรับความเป็นอยู่ของทั้งกลายเป็นส่วนธรรมชาติของชีวิตที่เต็มรูปแบบและมีระเบียบวินัย หนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราคือการสร้างชุมชนที่ดูแลทะนุถนอมความเป็นทั้งหมดของเรา.

ต้องการบุคคลที่จิตใจและเป็นผู้ใหญ่สังคมเสรีภาพเป็นใบอนุญาตที่จะไม่ตามใจตนเองมิได้รับอนุญาตที่จะไล่ตามประโยชน์ส่วนบุคคลในการไม่นำพาต่อความเป็นอยู่ของทั้ง มันเป็นโอกาสที่จะทำงานได้อย่างอิสระและมีความรับผิดชอบในฐานะสมาชิกของสังคมที่สอดคล้องกันและการทำงานอย่างเต็มที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิสรภาพของพาราด็อกซ์อิสรภาพทั้งมีค่าและหายากแน่นอนเพราะมันยืนในภูมิภาคระหว่างการสั่งซื้อและความวุ่นวาย ไม่มีอิสรภาพในการขาดของความสั่งระบบสังคมและยังไม่มีเสรีภาพ ถ้าสั่งที่เข้มงวดและบังคับ นี่คืออิสรภาพของ Paradox : มันมีอยู่ในภูมิภาคซึ่งการสั่งซื้อและความวุ่นวายเข้ามาเป็นชนิดพิเศษของสมดุล ความคิดที่สำคัญในความเข้าใจของเราที่เติบโตบนระบบนี้ถูกอ้างถึงโดยจำลองระบบคริสโตเฟอร์แลงตันเป็นขอบของ[ มันเป็นสถานที่ซึ่งองค์ประกอบของระบบ ] ไม่เคยค่อนข้างล็อกเข้าไปในสถานที่และยังค่อนข้างไม่ละลายในความวุ่นวายด้วย ขอบของความสับสนวุ่นวายที่ความคิดใหม่และนวัตกรรมพันธุ์ตลอดไปแทะเล็มไปที่ขอบของสถานะที่เป็นอยู่และที่ชีวิตมีความมั่นคงพอที่จะพยุงตัวเอง และความคิดสร้างสรรค์เพียงพอที่จะสมควรได้รับชื่อของชีวิต ขอบของความสับสนวุ่นวายที่ศตวรรษของทาสและการแบ่งแยกก็หลีกทางให้สิทธิการเคลื่อนไหวของปี 1950 และ 1960 ; เจ็ดสิบปีของสหภาพโซเวียตก็หลีกทางให้ความวุ่นวายทางการเมืองและหมัก ; ที่มหายุควิวัฒนาการของความมั่นคงก็หลีกทางให้ขายส่งชนิดการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนการเปลี่ยนระหว่างการสั่งซื้อและความวุ่นวายจะพบปรากฏการณ์ในธรรมชาติ เมื่อมีการเพิ่มความร้อนทำให้โมเลกุลของน้ำในสั่งรัฐของผลึกน้ำแข็งผ่านรัฐเรียงลําดับของของเหลว มีการเปลี่ยนสถานะ เช่น น้ำก็เปลี่ยนจากน้ำแข็งที่ของเหลวจะค่อนข้างหยาบคาย อื่นๆ เช่น การเปลี่ยนแปลงของโลหะมากที่สุดจากของแข็งสถานะของเหลว จะค่อยๆ มากขึ้น นี้ระหว่างรัฐหรือของแข็งหรือของเหลวเป็นพื้นฐานของศิลปะของช่างตีดาบ หรือ แก้วเป่า . ในสั่งรัฐโลหะหรือแก้วแข็ง ในรูปแบบของเหลวทั้งหมดมันไม่สามารถที่จะถือรูปร่างประโยชน์ ระหว่างนั้น มันอ่อน และสามารถทำงานที่มีประโยชน์ยิ่งยวดและศิลปะวิธี ส่วนเรื่องลูกหาบอาจจะผ่านในและนอกเขตของเสรีภาพมันเคลื่อนที่ระหว่างการสั่งซื้อและความวุ่นวาย สิ่งมีชีวิตมีอยู่เฉพาะในภูมิภาคนี้เสรีนิยมได้โดยทั่วไปพยายามที่จะบรรลุเสรีภาพของมนุษย์ภายในข้อจำกัดของ hobbesian โลกทัศน์ซึ่งได้ลบอ้อมกอดของ ennobling aristotelean อุดมคติของภาคประชาสังคม . ไม่มีเหตุผลสำหรับเราที่จะอยู่เพื่อบังคับ ถ้าง่ายที่สุดรูปแบบของชีวิต celled สามารถเรียนรู้ที่จะร่วมมือกันเพื่อรักษาความสอดคล้องของทั้งหมดแล้ว แน่นอนว่าเราที่คิดว่าตัวเองสูงที่สุดในการพัฒนาสายพันธุ์ดาวเคราะห์ดวงนี้อาจจะทำ อย่างน้อยได้เป็นอย่างดี มันอยู่ในวิธีการของเราเพื่อสร้างจิตสำนึกทางการเมืองและอารยธรรม ประกอบด้วยจิตวิญญาณตนเองทราบภาคประชาสังคมที่พลเมืองแต่ละคนเรียกว่า การมีส่วนร่วมในการกำหนดและสร้างประโยชน์ต่อสาธารณะมาก เช่น เซลล์แต่ละเซลล์ของร่างกาย มีส่วนร่วมในการสร้างทั้งหมดมีสุขภาพดีความสมบูรณ์และการเชื่อมโยงในความสัมพันธ์หนึ่งของชีวิตและมีพื้นฐานที่จำเป็นของเสรีภาพส่วนบุคคลและการเชื่อมโยงกันของสังคม เหล่านี้ในการเปิดผลิตภัณฑ์ของความรักความสัมพันธ์ที่บ่มเพาะความสามารถของเราบุคคลและส่วนรวมเพื่อความสุภาพ ผู้ที่มีประสบการณ์มากมายของความรักในชีวิตของพวกเขาไม่ค่อยแสวงหาปลอบใจในการทำกิจการส่วนตัววรรณะ . ซึ่งเพียงพอต่อความต้องการของหนึ่งมาเติมเต็มความรู้สึกของความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ และความเมตตา โลกแห่งรักจึงกลายเป็นโลกของวัสดุที่อุดมสมบูรณ์ สันติภาพ และเสรีภาพ เมื่อเรามีทั้งจิตวิญญาณและประสบการณ์การดูแลของชุมชน มัธยัสถ์ และกังวลสำหรับความเป็นอยู่ของทั้งกลายเป็นชิ้นส่วนของธรรมชาติเต็มชีวิตและมีระเบียบวินัย หนึ่งในความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราคือการสร้างชุมชนที่ดูแลรักษาความสมบูรณ์ของเราเพื่อจิตใจและสังคมแก่บุคคล เสรีภาพไม่ใช่ใบอนุญาตให้ตนเองหลงระเริงหรืออนุญาตให้แสวงประโยชน์ส่วนบุคคลในไม่สนใจ ต่อความเป็นอยู่ของทั้งหมด มันเป็นโอกาสที่จะทำงานได้อย่างอิสระและมีความรับผิดชอบในฐานะสมาชิกของสังคมที่สอดคล้องกันและการทำงานอย่างเต็มที่