The difference of the theatre with

The difference of the theatre with movie theatre, where a live round focused on playing on the stage a great world to people watch when we as audiences Theatre. We can feel the power of the actor that much is compounded; Requirement. Or the joy of the characters displayed on the stage. Can be passed to us directly. Communication between audience and actor, is the most important factor in the theatre when we watch movies, whether from a TV or on a giant movie screen with STEREO DOLBY SDDS sound systems or the EX hit now. But what I see is the image (IMAGE). Not really rush self. Not only the audience but to feel the identity of the actor, but the actor surprised even the identity of the audience as well. Communication between people with different actors to pool forces. Actors will feel excited. The expected response to laughter and crying sounds from people watching. If your audience does not have the same audience response reaction in any other cycle. The actor's age more than what happens on TV. Although sometimes will be live, but the word "live". Television is a one-sided communication. While the theatre communication between audience and performer occurs simultaneously. And have an effect on each other constantly since opening the curtain until the end of the show.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างของการละครภาพยนตร์ละคร ที่เน้นเล่นบนเวทีโลกที่ดีกับคนดูเมื่อเราเป็นผู้ชมละครรอบสด เราสามารถสัมผัสพลังของนักแสดงที่มากจะเพิ่ม ความต้องการ หรือความสุขของตัวอักษรที่แสดงบนเวที สามารถส่งต่อมาให้เราโดยตรง สื่อสารระหว่างผู้ชมและนักแสดง เป็นปัจจัยสำคัญที่สุดในโรงละครเมื่อเราชมภาพยนตร์ ไม่ว่าจากโทรทัศน์ หรือบนจอภาพยนตร์ขนาดยักษ์พร้อมระบบเสียงสเตอริโอ DOLBY SDDS หรือ EX ที่ตีตอนนี้ แต่สิ่งที่เห็นเป็นรูปภาพ (รูปภาพ) แนะเร่งรัดตัวเอง ไม่เพียงผู้ชมแต่ใจข้อมูลประจำตัวของนักแสดง นักแสดงที่ประหลาดใจแม้แต่ตัวตนของผู้ชมเช่นกัน สื่อสารระหว่างคนกับนักแสดงอื่นไปบังคับ นักแสดงจะรู้สึกตื่นเต้น การตอบสนองที่คาดไว้เสียงหัวเราะและเสียงร้องไห้จากคนดู ถ้าผู้ชมมีปฏิกิริยาตอบสนองผู้ชมเดียวกันในรอบอื่น ๆ อายุของนักแสดงมากกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นบนทีวี แม้บางครั้ง จะสามารถมีชีวิตอยู่ แต่คำว่า "สด" โทรทัศน์เป็นการสื่อสารด้านเดียว ในขณะที่สื่อสารระหว่างผู้ชมและนักแสดงละครที่เกิดขึ้นพร้อมกัน และมีผลกระทบกันตลอดเวลาตั้งแต่เปิดม่านจนจบการแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างของโรงละครที่มีโรงภาพยนตร์ที่ถ่ายทอดสดตลอดทั้งมุ่งเน้นไปที่การเล่นบนเวทีโลกที่ดีให้กับผู้ชมเมื่อเราเป็นผู้ชมละคร เราสามารถรู้สึกถึงพลังของนักแสดงที่มากจะประกอบ; ความต้องการ หรือความสุขของตัวละครที่แสดงบนเวที สามารถส่งผ่านไปเราโดยตรง การสื่อสารระหว่างผู้ชมและนักแสดงเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในโรงละครเมื่อเราดูหนังไม่ว่าจะเป็นจากทีวีหรือบนจอภาพยนตร์ขนาดยักษ์ที่มีระบบเสียงสเตอริโอ DOLBY SDDS หรือ EX ตีในขณะนี้ แต่สิ่งที่ผมเห็นคือภาพ (ภาพ) ไม่ได้จริงๆรีบตนเอง ไม่เพียง แต่ผู้ชมจะรู้สึกตัวตนของนักแสดง แต่นักแสดงประหลาดใจแม้แต่ตัวตนของผู้ชมได้เป็นอย่างดี การสื่อสารระหว่างผู้คนกับนักแสดงที่แตกต่างกันเพื่อให้กองกำลังสระว่ายน้ำ นักแสดงจะรู้สึกตื่นเต้น การตอบสนองที่คาดว่าจะได้เสียงหัวเราะและร้องไห้เสียงจากคนดู หากผู้ชมของคุณไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองผู้ชมเดียวกันในรอบอื่น ๆ อายุของนักแสดงมากกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นบนหน้าจอโทรทัศน์ แม้ว่าบางครั้งจะมีชีวิตอยู่ แต่คำว่า "ชีวิต" โทรทัศน์เป็นการสื่อสารด้านเดียว ในขณะที่การสื่อสารละครระหว่างผู้ชมและนักดนตรีที่เกิดขึ้นพร้อมกัน และมีผลกระทบต่อคนอื่น ๆ อย่างต่อเนื่องตั้งแต่เปิดม่านจนท้ายของการแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างของภาพยนตร์กับโรงภาพยนตร์ที่อาศัยอยู่รอบเน้นเล่นบนเวทีโลกมากคนชมเมื่อเราในฐานะผู้ชมที่โรงละคร เราสามารถสัมผัสถึงพลังของนักแสดงที่มีมากประกอบ ; ความต้องการ หรือความสุขของตัวอักษรที่แสดงบนเวที สามารถผ่านเราโดยตรง การสื่อสารระหว่างผู้ชมกับนักแสดงเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในโรงละครเมื่อเราดูหนัง ไม่ว่าจะเป็นทีวีหรือบนจอหนังยักษ์กับสเตอริโอระบบเสียง Dolby sdds หรือตีที่เก่าแล้ว แต่สิ่งที่ผมเห็นคือ ภาพ ( ภาพ ) ไม่เร่งตัวเอง ไม่เพียง แต่ผู้ชม แต่รู้สึกถึงตัวตนของนักแสดง แต่นักแสดงประหลาดใจแม้แต่ตัวตนของผู้ชมได้เป็นอย่างดีการสื่อสารระหว่างคน กับนักแสดงที่แตกต่างกันเพื่อพูลทัพ นักแสดงจะรู้สึกตื่นเต้น คาดว่า การหัวเราะ และร้องไห้ เสียงจากคนดู หากผู้ชมของคุณไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองของผู้ชมในแบบอื่น ๆใด ๆรอบ ของนักแสดงอายุมากกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในโทรทัศน์ แม้ว่าบางครั้งจะอยู่ แต่คำว่า " ชีวิต " โทรทัศน์เป็นสื่อด้านเดียวในขณะที่การสื่อสารระหว่างผู้ชมกับนักแสดงละครเกิดขึ้นพร้อมกัน และมีผลกระทบต่อกันและกันอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่เปิดม่านจนกระทั่งจบการแสดง