“First, I was destined to be unluck

“First, I was destined to be unlucky in life; and secondly, I was privileged to see ghosts and spirits.” David Copperfield endures the catastrophes and finds the compensations. As a refugee from a weak mother, a wicked step father, and a cruel headmaster, David Copperfield journeys into purposeful friendship, love, and the life of a writer.

“David Copperfield” suggests that there are providential compensations for fatherless boys forced into a cruel world before they are ready. One compensation to David are books like “Don Quixote” and “Tom Jones.” “I should have been perfectly miserable, I have no doubt, but for the old books. They were my only comfort; and I was as true to them as they were to me, and read them over and over I don’t know how many times more.”

A second compensation is the marvelous companionship of the most colorful and eccentric characters in all of literature. The grandiose debtor Mr. Micawber repeatedly threatens in grandiloquent language to slit his own throat to escape the disgrace of penury, “This is the end of Wilkins Micawber!” Yet, in a flash he recovers his bedrock optimism and declares that he must continue “in case anything turns up.” –which he is “hourly expecting.”

Another favorite is the kindly Mr. Dick, who flies kites and talks to the beheaded Charles I, residing in exile in Dick’s brain. There is also Aunt Betsey Trotwood, who is as independent woman as you will find in 19th Century literature (she will not suffer donkeys to cross her lawn); yet, she does look to the addled Mr. Dick to ratify what she has already decided to do. There is Mr. Peggoty, who lives in a shipwrecked boat –“You’ll find us rough, sir, but you’ll find us ready,” and there is gruff and grunting Mr. Barkis, “who is always willin’!”

The central theme of “Copperfield” is echoed in Aunt Bestsy’s exhortation to David, “We must meet reverses boldly, and not suffer them to frighten us, my dear. We must learn to act the play out. We must live misfortune down.(461)

David Copperfield is my favorite Dickens novel, which I have read three times (and one of those times out loud to my daughters). It rests on my altar bookshelf. The second half of my own childhood was not happy, but it softened my heart and provided raw material for character development. “Sometimes I have risen superior to my difficulties. Sometimes my difficulties have- in short, floored me. (246) As the Irish say, “the happy childhood is hardly worth your while.” Although my experience was not Dickensian, there was enough pain for me to identity with David Copperfield, who helps me to focus on the compensations rather than the catastrophes.

****
It was a long and gloomy night that gathered on me, haunted by the ghosts of many hopes, of many dear remembrances, many errors, many unavailing sorrows and regrets.... As a man upon a field of battle will receive a mortal hurt and scarcely know that he is struck... I had no conception of the wound with which I had to strive. (748)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ก่อน ฉันถูกกำหนดให้เป็นไปในชีวิต และประการที่สอง ฉันได้รับสิทธิพิเศษสามารถมองเห็นผีและวิญญาณ" คอปเปอร์ฟิลด์ David endures หายนะทางการ และพบว่าค่าตอบแทนที่ เป็นผู้ลี้ภัยจากแม่อ่อนแอ พ่อเป็นคนชั่วขั้นตอน และครูใหญ่โหดร้าย David คอปเปอร์ฟีลด์เจอร์นีย์ purposeful มิตรภาพ ความรัก และชีวิตของนักเขียน "คอปเปอร์ฟิลด์ David" แนะนำว่า มีค่าตอบแทน providential fatherless ชายบังคับในโลกที่โหดร้ายก่อนที่จะพร้อม ค่าตอบแทนหนึ่งกับ David เป็นหนังสือเช่น "ดอนกิโฆเต้" และ "ทอมโจนส์" "ฉันควรได้เองอย่างสมบูรณ์ มีข้อสงสัย แต่ สำหรับหนังสือเก่า อยู่สบายของฉันเท่านั้น และผมเป็นจริงพวกเขาเป็นพวกเขาให้ฉัน และอ่านให้ผ่าน และเกิน ฉันไม่ทราบวิธีหลายครั้งมาก"ค่าตอบแทนสองมิตรภาพยิ่งใหญ่ของตัวอักษรสีสัน และหลุดโลกที่สุดในวรรณคดีได้ ลูกหนี้ยอดเยี่ยม Micawber นายคุกซ้ำ ๆ ในภาษา grandiloquent กรีดคอตนหนีเสียราศีของ penury "ซึ่งเป็นจุดสิ้นสุดของ Wilkins Micawber" ยัง ในแฟลชเขากู้เขาหินมองในแง่ดี และประกาศว่า เขาต้องทำ "ในกรณีอะไรจะ up." – ซึ่งเขามี "รายชั่วโมงต้อง"ดิ๊ก นายละม่อม ที่ยัง kites และพูดกับชาร์ลส์ beheaded ฉัน แห่งพลัดถิ่นในสมองของดิ๊ก อีกไม่ได้ มีป้าเบ็ทซี่ Trotwood ซึ่งเป็นเป็นผู้หญิงอิสระคุณจะพบในวรรณคดีศตวรรษ (เธอจะไม่ได้เป็นทุกข์มหาดเล็กข้ามสนามหญ้าของเธอ); ยัง เธอดูให้ดิ๊กนาย addled ให้อะไรเธอได้ตัดสินใจแล้วจะทำอย่างไร มีนาย Peggoty อาศัยอยู่ในเรือ shipwrecked – "คุณจะพบเราหยาบ รัก แต่คุณจะพบเราพร้อม และมีลักษณะ grunting นาย Barkis "ใคร เป็นเสมอ willin' "ได้พูดย้ำรูปแบบศูนย์กลางของ "คอปเปอร์ฟิลด์" ป้า Bestsy ตักเตือนให้ David "เราต้องตอบสนองกลับอย่างกล้าหาญ และไม่ทุกข์ให้ขู่เรา รักของฉัน เราต้องเรียนรู้การกระทำแสดงออก เราต้องอาศัยโชคร้ายลง (461)คอปเปอร์ฟิลด์ David เป็นฉันดิคเก้นเงียบ ที่ฉันได้อ่านสามครั้ง (และเวลาทำความเข้าใจกับลูกสาวของฉันอย่างใดอย่างหนึ่ง) มันวางอยู่บนชั้นของฉันบูชา ครึ่งของวัยเด็กของตัวเองไม่มีความสุข แต่มันก่อหัวใจ และจัดเตรียมวัตถุดิบสำหรับอักขระพัฒนา "บางครั้งฉันได้เกิดขึ้นเหนือกว่าปัญหาของฉัน บางครั้งฉันลำบากมีในระยะสั้น ตกแต่งผม (246) เป็นเดอะไอริชกล่าว "เด็กมีความสุขได้ไม่คุ้มค่าในขณะที่คุณ" ถึงแม้ว่าประสบการณ์ของฉันไม่ Dickensian มีอาการปวดเพียงพอสำหรับผมประจำกับคอปเปอร์ฟิลด์ David ผู้ช่วยให้ผมให้ความสำคัญกับค่าตอบแทนที่มากกว่าที่เป็นหายนะทางการ ****มันเป็นคืนที่ยาวนาน และมืดมนที่รวบรวมมากับฉัน บ้านผี โดยผีหวังจำนวนมาก ของ remembrances รักมาก ข้อผิดพลาด unavailing sorrows และ regrets จำนวนมาก... คนเมื่อการรบจะได้รับเจ็บมนุษย์ และฟุตบอลรู้ว่า เขาจะหลง... ผมไม่คิดแผล ด้วยซึ่งผมจะมุ่งมั่น (748)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ครั้งแรกที่ฉันถูกลิขิตมาให้เป็นโชคร้ายในชีวิต และประการที่สองผมเป็นสิทธิพิเศษที่จะเห็นผีและวิญญาณ. "เดวิดคอปเปอร์ฟิลด์คงหายนะและพบว่าค่าตอบแทน ในฐานะที่เป็นผู้ลี้ภัยจากแม่อ่อนแอพ่อของขั้นตอนที่ชั่วร้ายและครูใหญ่โหดร้ายเดินทาง David Copperfield เข้าเด็ดเดี่ยวมิตรภาพความรักและชีวิตของผู้เขียน. "เดวิดคอปเปอร์ฟิลด์" แสดงให้เห็นว่ามีการจัดเตรียมเงินชดเชยสำหรับเด็กกำพร้าพ่อบังคับให้เข้าสู่ โลกที่โหดร้ายก่อนที่พวกเขามีความพร้อม หนึ่งค่าชดเชยให้กับเดวิดหนังสือเช่น "ดอนกิโฆเต้" และ "ทอมโจนส์." "ฉันควรจะได้รับความสุขอย่างสมบูรณ์แบบผมมีข้อสงสัย แต่สำหรับหนังสือเก่า พวกเขามีความสะดวกสบายของฉันเท่านั้น; และผมก็เป็นจริงกับพวกเขาขณะที่พวกเขาให้ฉันและอ่านซ้ำแล้วซ้ำผมไม่ทราบว่ากี่ครั้งมากขึ้น. " ชดเชยที่สองคือมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ในตัวละครที่มีสีสันมากที่สุดและพิสดารในวรรณคดี ลูกหนี้ที่ยิ่งใหญ่นาย Micawber ขู่ซ้ำในภาษาหรูหราที่จะกรีดคอของเขาเองที่จะหลบหนีความอับอายขายหน้าของความยากจน "นี่คือจุดสิ้นสุดของวิลกินส์ Micawber!" แต่ในแฟลชกู้เขามองโลกในแง่ข้อเท็จจริงของเขาและบอกว่าเขาจะต้องดำเนินการ " ในกรณีที่สิ่งที่จะเปิดขึ้น. ไงเล่า "ซึ่งเขาเป็น" รายชั่วโมงคาดหวังว่า. " ที่ชื่นชอบก็คือความกรุณานายดิ๊กที่บินว่าวและพูดคุยกับหัวชาร์ลที่อาศัยอยู่ในการเนรเทศในสมองของดิ๊ก นอกจากนี้ยังมีป้า Betsey TROTWOOD ที่เป็นผู้หญิงที่เป็นอิสระในขณะที่คุณจะพบในวรรณคดีศตวรรษที่ 19 (เธอจะไม่ประสบลาข้ามสนามหญ้าของเธอ); แต่เธอไม่มองไปที่สมองกลวงนายดิ๊กจะให้สัตยาบันสิ่งที่เธอได้ตัดสินใจแล้วที่จะทำ มีนาย Peggoty ที่อาศัยอยู่ในเรือเป็นเรือ - "คุณจะได้พบกับเราได้ที่หยาบครับ แต่คุณจะพบเราพร้อม" และมีความห้าวและนาย Barkis คำราม "ที่เป็น willin เสมอ '!" แก่นกลางของ "คอปเปอร์ฟิลด์" สะท้อนในคำแนะนำป้า Bestsy ของดาวิดว่า "เราจะต้องตอบสนองกลับอย่างกล้าหาญและไม่ต้องทนทุกข์ทรมานพวกเขาจะขู่เราที่รักของฉัน เราต้องเรียนรู้ที่จะทำหน้าที่เล่นออก เราจะต้องมีชีวิตอยู่โชคร้ายลง. (461) เดวิดคอปเปอร์ฟิลด์เป็นนวนิยายเรื่องผีที่ชื่นชอบซึ่งผมได้อ่านสามครั้ง (และหนึ่งในครั้งนั้นออกมาดัง ๆ ให้กับลูกสาวของฉัน) มันวางอยู่บนชั้นวางหนังสือแท่นบูชาของเรา ครึ่งหลังในวัยเด็กของตัวเองก็ไม่มีความสุข แต่มันนิ่มหัวใจของฉันและให้วัตถุดิบสำหรับการพัฒนาตัวละคร "บางครั้งผมได้เกิดขึ้นที่เหนือกว่าความยากลำบากของฉัน บางครั้งความยากลำบากของฉัน have- ในระยะสั้นปูพื้นฉัน (246) ในฐานะที่เป็นชาวไอริชกล่าวว่า "ในวัยเด็กมีความสุขแทบจะไม่คุ้มค่าในขณะของคุณ." แม้ว่าประสบการณ์ของผมไม่ได้ดิกเคนส์มีอาการปวดมากพอสำหรับผมที่จะเป็นตัวตนของเดวิดคอปเปอร์ฟิลด์ที่ช่วยให้ผมให้ความสำคัญกับค่าตอบแทนมากกว่าหายนะ . **** มันเป็นคืนที่ยาวนานและมืดมนที่รวมตัวกันอยู่ผมผีสิงโดยผีของความหวังจำนวนมากของความทรงจำที่รักของหลายข้อผิดพลาดมากความทุกข์ไม่เป็นประโยชน์จำนวนมากและเสียใจ .... ในฐานะที่เป็นคนที่อยู่กับสนามรบ จะได้รับความเจ็บปวดแทบตายและรู้ว่าเขาจะหลง ... ผมมีความคิดที่ไม่มีแผลที่ผมต้องมุ่งมั่น (748)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ครั้งแรก ผมเลือก เป็นโชคร้ายในชีวิต และประการที่สอง ผมได้รับสิทธิพิเศษที่จะเห็นผีและวิญญาณ " เดวิด คอปเปอร์ฟิลด์คงอยู่ที่หายนะและพบว่าค่าตอบแทน ในฐานะผู้ลี้ภัยจากแม่อ่อน พ่อเลี้ยงชั่ว และอาจารย์ใหญ่ที่โหดร้าย การเดินทางของเดวิด คอปเปอร์ฟิลด์ในเด็ดเดี่ยว มิตรภาพ ความรัก และชีวิตของนักเขียน

" เดวิด คอปเปอร์ฟิลด์ " แสดงให้เห็นว่ามีการชดเชยสำหรับพ่อหนุ่มที่มาบังคับให้เข้าสู่โลกที่โหดร้าย ก่อนที่พวกเขาจะพร้อม หนึ่งค่าตอบแทนดาวิดมีหนังสืออย่าง " Don Quixote " และ " ทอม โจนส์ " " ฉันควรได้รับอย่างสมบูรณ์ ทุกข์ ฉันก็ไม่สงสัย แต่สำหรับหนังสือเก่า พวกเขามีความสะดวกสบายของฉัน และฉันก็เป็นจริงพวกเขาเป็นพวกเขามาและอ่านมันซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่รู้กี่เท่า "

ชดเชยที่สองคือมิตรภาพที่ยิ่งใหญ่ของสีสันมากที่สุด และอักขระประหลาดในทั้งหมดของวรรณคดี ยิ่งใหญ่ ลูกหนี้คุณมิคอเบอร์ซ้ำคุกคามในโอ้อวดภาษาเชือดคอของเขาเองเพื่อหนีความอับอายของความยากจน นี่คือจุดสิ้นสุดของวิลกินส์มิคอเบอร์ ! " ยังในแฟลชเขากู้คืนของเขา การมองโลกในแง่ดี และประกาศว่าเขาจะต้อง " ในกรณีที่สิ่งที่ปรากฎขึ้น " ) ซึ่งเขาเป็น " ชั่วโมงหวัง "

ชื่นชอบก็คือกรุณาไอ้จ้อนที่บินว่าวและพูดคุยไปตัดหัวชาร์ลส์ผม , ที่อาศัยอยู่ในเนรเทศใน ดิ๊กกำลังสมอง นอกจากนี้ยังมี trotwood ป้า Betsey ,ผู้หญิงที่เป็นอิสระที่คุณจะพบในวรรณคดีศตวรรษที่ 19 ( เธอจะได้ไม่ต้องลาข้ามสนามหญ้าของเธอ แต่ เธอมองไปที่กำกวมไอ้จ้อนเพื่อยืนยันว่าเธอได้ตัดสินใจที่จะทำ มีคุณ peggoty , ที่อาศัยอยู่ในเรือเรือ– " คุณจะพบเราหยาบครับ แต่คุณจะมาหาเราพร้อม และมีเสียงแหบและคำรามคุณบาร์กิส " ที่มักจะเป็นเจ้าของ ! "

ชุดรูปแบบกลางของ " คอปเปอร์ฟิลด์ " สะท้อนในป้า bestsy การเตือนสติแก่ดาวิดว่า " เราต้องตอบสนองกลับอย่างกล้าหาญและไม่ประสบพวกเขาจะขู่เรา ที่รัก เราต้องเรียนรู้ที่จะทำตัวละครออกมา เราต้องอาศัยความโชคร้ายลง ( 461 )

เดวิด คอปเปอร์ฟิลด์เป็นนวนิยาย Dickens โปรดของผม ซึ่งผมได้อ่านสามครั้ง ( และหนึ่งในช่วงเวลาเหล่านั้นออกมาให้ลูกสาวของฉัน ) มันวางอยู่บนชั้นหนังสือแท่นของฉันครึ่งหลังของวัยเด็กของฉันเองก็ไม่มีความสุข แต่มันทำให้หัวใจของฉันและจัดเตรียมวัตถุดิบเพื่อพัฒนาตัวละคร " บางครั้งผมก็ขึ้นเหนือความยากลำบากของฉัน บางครั้งปัญหาของผม - สั้นๆ ปูพื้นมา ( 246 ) เป็นไอริชกล่าวว่า " มีความสุขในวัยเด็กจะคุ้มค่าในขณะที่ของคุณ แม้ว่าประสบการณ์ของฉันไม่ได้ dickensian ,มีพอสำหรับฉัน ตัวตนเจ็บกับเดวิด คอปเปอร์ฟิลด์ ที่ช่วยให้ผมที่จะมุ่งเน้นไปที่การชดเชยมากกว่าหายนะ

* * * * * * *
มันนานมากและมืดมนคืนที่รวบรวมมาหลอกหลอนผีหลายความหวังของความทรงจำที่รักหลายข้อผิดพลาดมากมาย ความทุกข์และความเสียใจ . . . . . . . ดัดแปลงมากเป็นมนุษย์บนสนามของการต่อสู้จะได้รับบาดเจ็บฉกรรจ์ และแทบจะไม่รู้ว่าเขาหลง . . . . . . . ผมไม่มีความคิดของแผลที่ฉันได้พยายาม . ( 748 )