To teach us to see individual bias.

To teach us to see individual bias. In a sense, each of us is an unreliable or naive narrator, but most of us mindlessly accept the stories of certain friends or family without qualification. We should remember that they are centers of their own universes, though, just like we are. They are first-person narrators--not omniscient--just like we are. The only thing that suffers when we appreciate individual bias is our own gullibility.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอนเราดูละอคติ ในความรู้สึก ของเราคือ'ผู้บรรยาย'ที่ไม่น่าเชื่อถือหรือขำน่า แต่ส่วนมากของเรายอมรับเรื่องราวของเพื่อนหรือครอบครัว โดยคุณสมบัติเฉพาะ mindlessly เราควรจำไว้ว่า จะของโลกธาตุตน แม้ว่า เหมือนเรา พวกเขาเป็นคนแรก narrators - ไม่ - omniscient เหมือนเรา สิ่งเดียวที่ suffers เมื่อเราชื่นชอบแต่ละอคติคือ gullibility ของเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะสอนให้เราเห็นอคติของแต่ละบุคคล ในความรู้สึกเราแต่ละคนเป็นผู้บรรยายไม่น่าเชื่อถือหรือไร้เดียงสา แต่ส่วนใหญ่ของเราไม่มีเหตุผลยอมรับเรื่องราวของเพื่อนหรือครอบครัวได้โดยไม่ต้องคุณสมบัติ เราควรจำไว้ว่าพวกเขาเป็นศูนย์กลางของจักรวาลของตัวเอง แต่เหมือนกับที่เรามี พวกเขาเป็น narrators คนแรก - ไม่รอบรู้ - เช่นเดียวกับที่เรามี สิ่งเดียวที่ทนทุกข์ทรมานเมื่อเราขอขอบคุณอคติของแต่ละบุคคลเป็นความหลอกลวงได้ง่ายของเราเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จะสอนเราให้เห็นอคติของแต่ละบุคคล ในความรู้สึก เราแต่ละคนเป็นผู้บรรยายเรื่องผู้ไม่น่าเชื่อถือ หรือไร้เดียงสา แต่ส่วนใหญ่เราร้องรับเรื่องราวของเพื่อนบางคนหรือบางครอบครัวไม่มีคุณสมบัติ เราจำได้ว่าพวกเขาเป็นศูนย์กลางของจักรวาลของตนเอง แม้ว่า เหมือนพวกเรา พวกเขาเป็นคนแรกที่บรรยาย . . . ไม่ใช่สัพพัญญู เหมือนเราสิ่งเดียวที่ได้รับความทุกข์ เมื่อเราพอใจกับอคติส่วนบุคคลความเซ่อซ่าของตัวเอง