As we read the poems, acoustic rhyt

As we read the poems, acoustic rhythms couple with spatial ones to halt our progress through them: we find ourselves re-reading, our eyes moving around the poems, attempting to re-engage or re-enter the works. The sound of the words and the unconventional spacing of words across the page, as well as the remnants of narrative, both ‘articulate’ and ‘dis-articulate’ the whole. The process of re-reading and moving visually around the poem seems to make the text more open: syntax and narrative are lost; the spaces between and beyond words, lines and stanzas, appear to threaten the unity of the text; and – according to Kandinsky’s claims – the words may evoke psychological, synaesthetic or even spiritual associations beyond their literal meanings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเราอ่านบทกวี แบบอะคูสติกคู่กับคนพื้นที่หยุดความคืบหน้าของเราผ่านไป: เราพบตัวเองการอ่าน ตาย้ายรอบบทกวี พยายามที่จะต่อสู้อีกครั้ง หรือใส่ทำงานใหม่ เสียงของคำและระยะห่างของคำข้ามหน้ากระเป๋า และเศษของการเล่าเรื่อง 'ประกบ' และ 'dis-ประกบ' ทั้งหมด กระบวนการอ่าน และย้ายสายตารอบ ๆ กลอนน่าจะ ทำให้ข้อความเปิดมากขึ้น: ไวยากรณ์และการเล่าเรื่องจะหายไป ช่องว่างระหว่าง และนอกเหนือ จากคำ บรรทัด และ stanzas จะ คุกคามความสามัคคีของข้อความ และ – ตามที่ร้องของ Kandinsky – คำอาจเรามอบให้สมาคมจิตวิทยา synaesthetic หรือแม้แต่จิตวิญญาณเหนือความหมายตามตัวอักษร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเราอ่านบทกวีอะคูสติกสองสามจังหวะกับคนพื้นที่ที่จะหยุดความก้าวหน้าของเราผ่านพวกเขาเราพบตัวเองอีกครั้งการอ่านตาของเราย้ายไปรอบ ๆ บทกวีความพยายามที่จะกลับมามีส่วนร่วมหรือกลับเข้าสู่การทำงาน เสียงของคำและระยะห่างของคำที่ไม่เป็นทางการทั่วหน้าเช่นเดียวกับเศษของการเล่าเรื่องทั้ง 'ประกบ' และ 'โรคข้อ' ทั้ง กระบวนการของการอ่านและการย้ายสายตาไปรอบ ๆ บทกวีที่ดูเหมือนว่าจะทำให้ข้อความที่เปิดกว้างมากขึ้น: ไวยากรณ์และการเล่าเรื่องจะหายไป; ช่องว่างระหว่างและเกินคำบรรยายเส้นและบทดูเหมือนจะเป็นภัยคุกคามต่อความสามัคคีของข้อความนั้น และ - ตามการเรียกร้องของคันดินสกี้ - คำพูดอาจทำให้เกิดจิตใจหรือจิตวิญญาณ synaesthetic แม้ความสัมพันธ์เกินความหมายที่แท้จริงของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เท่าที่เราอ่านบทกวี เสียงจังหวะคู่กับคนพื้นที่ที่จะหยุดความคืบหน้าของเราผ่านพวกเขา : เราอ่านเรื่อง ตาของเราจะย้ายไปรอบ ๆบทกวี พยายามจะต่อสู้ หรือใส่ทำงาน เสียงของคำพูดและเว้นวรรคแหวกแนวของคำข้ามเพจ รวมทั้งเศษเล่าเรื่องทั้ง ' ประกบ ' และ ' โรคปล้อง ' ทั้งหมดกระบวนการของการอ่านอีกครั้งและย้ายสายตาไปรอบ ๆบทกลอนที่ดูเหมือนเพื่อให้ข้อความเปิดเพิ่มเติม : ไวยากรณ์และการเล่าเรื่องจะหาย ช่องว่างระหว่าง และ เกินคำ บรรทัด และ stanzas ปรากฏต่อเอกภาพของข้อความ และตามการเรียกร้องของ Kandinsky ––คำที่อาจทำให้ synaesthetic หรือจิตวิญญาณแม้สมาคมจิตวิทยา นอกเหนือจากอักษร
ความหมาย