An assessment of joint excursions a

An assessment of joint excursions and fin postures and functions in
Tiktaalik is made possible by the preservation, in multiple specimens,
of complete bony articular surfaces of all the major joints of the
shoulder and fin (Fig. 6). The excursions possible at each joint may be
inferred from the articular geometry, in particular the curvatures of
apposing cartilage-covered surfaces. Although this soft tissue is not
preserved, the curvature is unlikely to have been less than that
preserved as the bony supporting surface of the joint, and could
possibly have been greater.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินผลของการเที่ยวชมร่วมกันและท่าครีบและฟังก์ชั่นใน
Tiktaalik
ทำไปได้โดยการเก็บรักษาในตัวอย่างหลายของกระดูกข้อต่อที่สมบูรณ์แบบพื้นผิวของข้อต่อที่สำคัญของไหล่และครีบ
(รูปที่. 6)
ทัศนศึกษาที่เป็นไปได้ในการร่วมกันแต่ละคนอาจได้รับการสรุปจากรูปทรงเรขาคณิตข้อโดยเฉพาะอย่างยิ่งโค้งของ
apposing พื้นผิวกระดูกอ่อนที่ปกคลุมไปด้วย แม้ว่าเนื้อเยื่ออ่อนนี้ไม่ได้เก็บรักษาไว้โค้งไม่น่าจะได้รับน้อยกว่าที่เก็บรักษาไว้เป็นกระดูกที่รองรับพื้นผิวของการร่วมทุนและสามารถอาจจะได้รับมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินร่วมทัศนศึกษาและครีบท่าและหน้าที่
ทิกทาลิกได้ โดยการรักษา หลายตัวอย่างของพื้นผิวข้อต่อของกระดูกที่สมบูรณ์

ทุกข้อต่อหลักของไหล่ และครีบ ( รูปที่ 6 ) โดยที่เป็นไปได้ที่แต่ละข้อต่ออาจ
สรุปจากเรขาคณิตข้อต่อโดยเฉพาะในระนาบของ
apposing กระดูกอ่อนคลุมพื้นผิวถึงแม้ว่า เนื้อเยื่ออ่อนนี้จะไม่
รักษาความโค้ง ไม่น่าจะได้รับน้อยกว่า
อนุรักษ์เป็นกระดูกสนับสนุนพื้นผิวของข้อต่อและสามารถ
อาจจะได้มากกว่า