Something that's interesting about

Something that's interesting about guilt and blame in David Copperfield is that they don't have a lot to do with good and evil. David feels wicked after being beaten by Mr. Murdstone. Mrs. Strong feels guilty for her mother's exploitation of Doctor Strong. On the other hand, we don't see much remorse at all from the truly cruel characters like Uriah Heep or Littimer. Indeed, an overactive conscience seems to be one of the main characteristics of decent people like David. The interesting gray area in this novel – and one that Dickens leaves almost unexplained, unlike his laborious reasons for why Uriah Heep and Mr. Murdstone are the way they are – are the two bad characters who do the wrong thing even though it hurts them. These two are Emily and Steerforth. They each seem genuinely remorseful about choosing the morally and socially questionable paths they choose. At the same time, they blunder on anyway. We find the perverseness of this decision fascinating, since the motivations of nearly every other character, including our beloved narrator, are made so painfully clear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับความผิดและตำหนิในคอปเปอร์ฟิลด์ David เป็นว่า พวกเขาไม่ได้ไม่ดีและความชั่วร้าย David รู้สึกคนชั่วหลังจากถูกตีโดยนาย Murdstone นางแข็งรู้สึกผิดสำหรับประโยชน์ของแม่ของเธอแข็งแพทย์ บนมืออื่น ๆ เราไม่เห็นเลือดเย็นมากเลยจากตัวโหดร้ายอย่างแท้จริงเช่นฮีปหรือ Littimer แน่นอน มีจิตสำนึกทำเลยดูเหมือนเป็นลักษณะหลักของคนดีเช่น David พื้นที่สีเทาน่าสนใจในนวนิยายนี้ – และดิคเก้นที่หนึ่งทิ้งเกือบไม่คาดหมาย ต่างจากเหตุผลของเขาลำบากทำไมฮีปและนาย Murdstone เป็น วิธีพวกเขามีมีตัวอักษรไม่ดีสองใครทำสิ่งผิดแม้เจ็บพวกเขา สองเป็น Emily และ Steerforth พวกเขาแต่ละดูเหมือนจริงใจ remorseful เกี่ยวกับการเลือกเส้นทางอย่างมีศีลธรรม และสังคมอาจจะเลือก ในเวลาเดียวกัน พวกเขาปล่อยไก่บนต่อไป เราพบ perverseness ของการตัดสินใจนี้น่าสนใจ ตั้งแต่โต่งของเกือบทุกอักขระอื่น ๆ รวมทั้งผู้บรรยายของเรารัก จะใสเจ็บปวดมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับความรู้สึกผิดและโทษในเดวิดคอปเปอร์ฟิลด์คือการที่พวกเขาไม่ได้มีจำนวนมากจะทำอย่างไรกับความดีและความชั่วร้าย เดวิดรู้สึกชั่วร้ายหลังจากที่ถูกทำร้ายโดยนาย Murdstone นางรู้สึกแข็งแกร่งผิดสำหรับการแสวงหาผลประโยชน์ของแม่ของหมอที่แข็งแกร่ง ในทางกลับกันเราไม่เห็นความสำนึกผิดมากเลยจากตัวอักษรที่โหดร้ายอย่างแท้จริงเช่นอุรียาห์ Heep หรือ Littimer อันที่จริงมโนธรรมโอ้อวดน่าจะเป็นหนึ่งในลักษณะสำคัญของคนที่ดีอย่างดาวิด พื้นที่สีเทาที่น่าสนใจในนิยายเรื่องนี้ - และหนึ่งที่ผีออกไม่ได้อธิบายเกือบแตกต่างจากเหตุผลลำบากของเขาว่าทำไมอุรียาห์ Heep และนาย Murdstone เป็นวิธีที่พวกเขา - เป็นสองตัวละครที่ไม่ดีที่จะทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องแม้ว่ามันเจ็บพวกเขา ทั้งสองเป็นเอมิลี่และ Steerforth พวกเขาแต่ละคนดูเหมือนอย่างแท้จริงสำนึกผิดเกี่ยวกับการเลือกเส้นทางทางศีลธรรมและสังคมที่น่าสงสัยที่พวกเขาเลือก ในขณะเดียวกันพวกเขาผิดพลาดเกี่ยวกับการอยู่แล้ว เราพบความชั่วร้ายของการตัดสินใจครั้งนี้ที่น่าสนใจเนื่องจากแรงจูงใจของเกือบทุกตัวละครอื่น ๆ รวมทั้งการเล่าเรื่องรักของเราจะทำเพื่อความชัดเจนเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่น่าสนใจในความผิดและโทษเรื่อง David Copperfield ก็คือพวกเขาไม่ได้มีมากจะทำอย่างไรกับความดีและความชั่วร้าย เดวิดรู้สึกชั่วร้ายหลังจากที่ถูกตีโดยนาย murdstone . คุณนายแรง รู้สึกผิดที่แม่ของเธอใช้แพทย์ที่เข้มแข็ง บนมืออื่น ๆที่เราไม่เห็นผิดเลยจากที่โหดร้ายจริงๆ ตัวละครเหมือนอุรีอาห์ฮีปหรือ littimer . แน่นอนเป็นจิตสำนึกที่โอ้อวด ดูเหมือนจะเป็นหนึ่งในลักษณะหลักของผู้คนที่เหมาะสม เช่น เดวิด ที่น่าสนใจในพื้นที่สีเทา–นี้นวนิยายและที่ดิกเคนส์ใบเกือบไม่แตกต่างจากเหตุผลอุตสาหะของเขาทำไมอุรีอาห์ Heep และนาย murdstone เป็นวิธีพวกเขาจะไม่ดีและเป็นสองตัวละครที่ทำสิ่งที่ผิด แม้ว่าจะเจ็บเอง ทั้งสองเป็นเอมิลี่และ steerforth .พวกเขาแต่ละคนจะดูเหมือนสำนึกผิดอย่างแท้จริงเกี่ยวกับการเลือกเส้นทางคุณธรรมและสังคมที่พวกเขาเลือก ในเวลาเดียวกัน พวกเขาทำผิดพลาดแล้ว เราพบความคดโกงของการตัดสินใจที่น่าสนใจนี้ เนื่องจากแรงจูงใจของเกือบทุกตัวละครตัวอื่น รวมทั้งผู้บรรยายสุดที่รักของเรา จะทำให้เจ็บปวดชัดเจน