The classroom door opened and an ol

The classroom door opened and an old gentleman with a head of grey hair and a wizened face walked in. His face may be full of wrinkles, but when he smiled, everyone felt that he was quite adorable. From the first look, Leary appeared extremely kind, giving off an approachable air to the crowd of enthusiastic students.

Tang Feng did not immediately step up and crowd around Leary like the others. He remained at the back and merely gazed at the pesky old geezer. He took a deep breath and smiled faintly.

As if he’d felt Tang Feng’s gaze, Leary, who was surrounded by people, looked up and locked eyes with the young actor. Leary’s dark brown eyes were as limpid as always. Tang Feng could see a mixture of surprise, doubt, and delight reflected in those eyes.

Leary gave the students a unique lesson in acting. None of the restrictive theories that were so prevalent in acting schools were present in Leary’s lesson. Instead, he seemed to think that it was better for the students to use their hearts to feel, to study, and to perform.

“What’s the most important thing in acting? Well, if you’re playing a taxi driver, then you need to act like a taxi driver. You need to appear bored, but also ready to gossip. What other characteristics can you think of? Understanding your role is the most basic thing in acting. Most importantly, you also have to bring your personal charms and special characteristics into your acting. With that, you not only become a taxi driver, but a taxi driver like no other.” Even though he was almost seventy, Leary’s voice sounded vibrant as he gave the lesson.

Rather than trying to tell the trainees how to act or what skills they had to master, Leary preferred to pass on a new, unique concept of acting.

Near the end of the lesson, Leary glanced over every student and smiled. “I used to have a friend. He was revered as one of this century’s most talented actors. When your acting can overcome skin color and cultural differences, then you can consider that as your greatest success.”

“Acting is an art, and there is never a limit to art,” Leary continued. “I hope all of you can go and watch some of Fiennes’ films. His passing was a great loss to the world. But I believe that he isn’t the last of the truly talented performers, I believe that there will be someone among you who will surpass him.”

Intentionally or otherwise, Leary met Tang Feng’s eyes as he spoke the last sentence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดประตูห้องเรียน และเป็นสุภาพบุรุษเก่ากับหัวของผมหงอกและใบหน้า wizened เดินใน ใบหน้าของเขาอาจเต็มไปด้วยริ้วรอย แต่เมื่อยิ้ม ทุกคนรู้สึกว่า เขาก็น่ารัก จากลักษณะแรก Leary ปรากฏประเภท ปิดอากาศมิตรให้ฝูงชนของนักเรียนมีความกระตือรือร้นถังฮไม่ขั้นตอนทันทีขึ้น และฝูงชนทั่ว Leary เช่นคนอื่น ๆ เขายังคงอยู่ที่ด้านหลัง และเพียงจ้องกระตุกน่ารำคาญ เขาเอาหายใจลึก ๆ และยิ้มหวานว่าเขาจะรู้สึกว่าสายตาถังฮ Leary ที่ถูกล้อมรอบ ด้วยคน มองขึ้น และล็อคตากับนักแสดงหนุ่ม ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของ Leary ได้เชิญเป็นเช่นเคย ถังฮสามารถดูส่วนผสมของแปลกใจ สงสัย และความสุขในตาคู่นั้นLeary ให้นักเรียนเรียนแบบเฉพาะในรักษาการ ทฤษฎีที่แพร่หลายดังนั้นในการทำหน้าที่โรงเรียนเข้มงวดไม่มีอยู่ในบทเรียนของ Leary ได้ แทน เขาดูเหมือนจะคิดว่า มันเป็นที่ดีสำหรับนักเรียนที่ใช้ใจ การรู้สึก การศึกษา และทำอะไรคือสิ่งสำคัญสุดในการทำหน้าที่ ดี ถ้าคุณเล่นมีรถแท็กซี่ แล้วคุณต้องทำเช่นคนขับแท็กซี่ คุณจำเป็นต้องปรากฏเบื่อ แต่ยัง พร้อมที่จะนินทา คุณสามารถคิดสิ่งที่ลักษณะอื่น ๆ ของ ทำความเข้าใจบทบาทของคุณเป็นสิ่งพื้นฐานในการทำหน้าที่ ที่สำคัญที่สุดคือ คุณยังต้องนำเสน่ห์ส่วนบุคคลและลักษณะพิเศษของคุณในการทำหน้าที่ของคุณ กับที่ คุณไม่เพียงแต่กลายเป็น คนขับแท็กซี่แต่แท็กซี่ไม่เหมือนกัน" เขาเองก็เกือบเจ็ดสิบ ของ Leary เสียงไพเราะมีชีวิตชีวาเป็นบทเรียนให้เขาแทนที่จะพยายามบอกผู้รับการฝึกวิธีการดำเนินการหรือทักษะอะไร ที่พวกเขาจะโท Leary จะส่งผ่านแนวคิดใหม่ เอกลักษณ์ของการแสดงใกล้จบของบทเรียน Leary glanced ผ่านนักเรียนทุกคน และยิ้ม "ผมเคยมีเพื่อน เขาถูกนับถือเป็นนักแสดงพรสวรรค์ของศตวรรษนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อทำหน้าที่ของคุณสามารถเอาชนะสีผิวและแตกต่างทางวัฒนธรรม จากนั้นคุณสามารถพิจารณาที่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณ""ทำหน้าที่เป็นศิลปะ และไม่มีการจำกัด ศิลปะ" Leary ต่อ "หวังว่าทุกท่านสามารถไป และชมภาพยนตร์ของไฟนส์บาง ผ่านเขาได้สูญเสียมากไปทั่วโลก แต่ผมเชื่อว่า เขาไม่ได้สุดท้ายของนักแสดงมากความสามารถอย่างแท้จริง ผมเชื่อว่าจะมีคนในหมู่พวกท่านที่จะเกินเขา"ตั้งใจ หรือ มิฉะนั้น Leary ได้พบกับตาถังฮ ตามที่เขาพูดประโยคสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประตูห้องเรียนเปิดและสุภาพบุรุษเก่ากับหัวของผมสีเทาและใบหน้าตกกระเดินเข้ามาใน. ใบหน้าของเขาอาจจะเต็มไปด้วยริ้วรอย แต่เมื่อเขายิ้มให้ทุกคนรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่น่ารักมากทีเดียว จากลักษณะแรกแลร์รี่ส์ปรากฏชนิดมากให้ปิดเครื่องเข้าถึงได้ไปยังฝูงชนของนักเรียนกระตือรือร้น. Tang ฮไม่ได้ทันทีก้าวขึ้นและฝูงชนรอบแลร์รี่ส์เหมือนคนอื่น ๆ เขายังคงอยู่ที่ด้านหลังและเพียงแค่จ้องไปที่คนแก่เก่าที่น่ารำคาญ เขาเอาหายใจลึก ๆ และยิ้มอย่างแผ่วเบา. ถ้าเป็นเขาจะรู้สึกว่าสายตา Tang ฮแลร์รี่ส์ที่ถูกล้อมรอบด้วยคนเงยหน้าขึ้นมองและล็อคตากับนักแสดงหนุ่ม แลร์รี่ส์ตาสีน้ำตาลเข้มมีดังใสเช่นเคย Tang ฮจะได้เห็นการผสมผสานของความประหลาดใจสงสัยและความสุขสะท้อนให้เห็นในสายตาเหล่านั้น. แลร์รี่ส์ให้นักเรียนเป็นบทเรียนที่ไม่ซ้ำกันในการแสดง ไม่มีทฤษฎีข้อ จำกัด ที่มีแพร่หลายดังนั้นในโรงเรียนการแสดงอยู่ในปัจจุบันในบทแลร์รี่ส์ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับนักเรียนที่จะใช้หัวใจของพวกเขาจะรู้สึกเพื่อการศึกษาและการดำเนินการ. "อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในการทำหน้าที่? ดีถ้าคุณกำลังเล่นคนขับรถแท็กซี่แล้วคุณจะต้องทำตัวเหมือนคนขับรถแท็กซี่ คุณจำเป็นต้องปรากฏเบื่อ แต่ยังพร้อมที่จะนินทา อะไรลักษณะอื่น ๆ ที่คุณสามารถคิด? ทำความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทของคุณเป็นสิ่งพื้นฐานที่สุดในการแสดง สิ่งสำคัญที่สุดคือคุณยังต้องนำเสน่ห์ส่วนตัวของคุณและลักษณะพิเศษลงในการแสดงของคุณ โดยที่คุณไม่เพียง แต่เป็นคนขับรถแท็กซี่ แต่คนขับรถแท็กซี่ที่ไม่เหมือนใคร. "แม้เขาจะเป็นเกือบเจ็ดสิบเสียงแลร์รี่ส์ฟังดูมีชีวิตชีวาในขณะที่เขาให้บทเรียน. มากกว่าที่จะพยายามที่จะบอกการฝึกอบรมวิธีการดำเนินการหรือสิ่งที่มีทักษะ พวกเขาจะต้องต้นแบบแลร์รี่ส์ต้องการที่จะส่งผ่านใหม่แนวคิดที่ไม่ซ้ำของการแสดง. ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของบทเรียนแลร์รี่ส์ชำเลืองมองมากกว่านักเรียนทุกคนและยิ้ม "ผมเคยมีเพื่อน เขาได้รับการเคารพนับถือในฐานะหนึ่งในนักแสดงที่มีความสามารถมากที่สุดในศตวรรษนี้ เมื่อการแสดงของคุณสามารถเอาชนะสีผิวและความแตกต่างทางวัฒนธรรมแล้วคุณสามารถพิจารณาว่าเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคุณ. " " แสดงเป็นศิลปะและไม่เคยมีข้อ จำกัด เกี่ยวกับศิลปะ "แลร์รี่ส์อย่างต่อเนื่อง "ผมหวังว่าทุกท่านสามารถไปและดูบางส่วนของภาพยนตร์ Fiennes ' ผ่านของเขาเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ไปทั่วโลก แต่ผมเชื่อว่าเขาไม่ได้เป็นคนสุดท้ายของนักแสดงที่มีความสามารถอย่างแท้จริงผมเชื่อว่าจะมีใครบางคนในหมู่พวกท่านที่จะเกินเขา. " จงใจหรือมิฉะนั้นแลร์รี่ส์ได้พบกับตา Tang ฮขณะที่เขาพูดประโยคสุดท้าย