There was once a man who had three

There was once a man who had three sons, and nothing else in the world but the house in which he lived. Now each of the sons wished to have the house after his father's death, but the father loved them all alike, and did not know what to do, he did not wish to sell the
house, because it had belonged to his forefathers, else he might have divided the money amongst them. At last he conceived a plan, and he said to his sons, "Go into the world, and try each of you to learn a trade, and, when you all come back, he who makes the best masterpiece
shall have the house."

The sons were well content with this, and the eldest determined to be a blacksmith, the second a barber, and the third a fencing-master. They fixed a time when they should all come home again, and then each went his way.

It chanced that they all found skillful masters, who taught them their trades well. The blacksmith had to shoe the king's horses, and he thought to himself, "The house is mine, without doubt." The barber shaved only distinguished people, and he too already looked upon the house as his own. The fencing-master suffered many a blow, but he grit his teeth, and let nothing vex him, for, said he to himself, "If you are afraid of a blow, you'll never win the house."

When the appointed time had gone by, the three brothers came back home to their father, but they did not know how to find the best opportunity for showing their skill, so they sat down and consulted together. As they were sitting thus, all at once a hare came running across the field. Ah, ha, just in time, said the barber. So he took his basin and soap, and lathered away until the hare drew near, then he soaped and shaved off the hare's whiskers whilst he was running atthe top of his speed, and did not even cut his skin or injure a hair
on his body. "Well done," said the old man. "If the others do not
make a great effort, the house is yours."
Soon after, up came a nobleman in his coach, dashing along at full speed. "Now you shall see what I can do, father," said the blacksmith. So away he ran after the coach, took all four shoes off the feet of one of the horses whilst he was galloping, and put on four new shoes without stopping him. "You are a fine fellow, and as clever as your brother," said his father. "I do not know to which I ought to give the house."

Then the third son said, "Father, let me have my turn, if you please," and, as it was beginning to rain, he drew his sword, and flourished it backwards and forwards above his head so fast that not a drop fell upon him. It rained still harder and harder, till at last it came down in torrents, but he only flourished his sword faster and faster, and remained as dry as if he were sitting in a house. When his father saw this he was amazed, and said, "This is the masterpiece, the house is yours."

His brothers were satisfied with this, as was agreed beforehand, and, as they loved one another very much, they all three stayed together in the house, followed their trades, and, as they had learnt them so well and were so clever, they earned a great deal of money. Thus they lived together happily until they grew old, and at last, when one of them fell sick and died, the two others grieved so sorely about it that they also fell ill, and soon after died. And because they had been so clever, and had loved one another so much, they were all laid in the same grave.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคยมีคนที่มีลูกชายสาม และอะไรอื่น ๆ ในโลกแต่บ้านที่เขาอาศัยอยู่ ตอนนี้ของบุตรปรารถนาให้บ้านหลังความตายของบิดาของเขา แต่พ่อรักเหมือนกันทั้งหมด และไม่รู้จะทำอย่างไร เขาไม่อยากขายบ้าน เนื่องจากมันมีอยู่กับบรรพบุรุษของเขา อื่นเขาอาจมีแบ่งเงินหมู่พวกเขา ในที่สุด เขารู้สึกแผน และเขาว่า บุตร, "เข้าสู่โลก และลองการค้า และ เมื่อคุณทั้งหมดมา แต่ละผู้ทำผลงานชิ้นสุดจะมีบ้าน"บุตรได้ดีเนื้อหานี้ และกำหนดคนเป็น ช่างตีเหล็ก ที่สองเป็นร้าน และที่สามเป็นรั้วหลัก พวกเขาคงเป็นเวลาที่เมื่อพวกเขาควรมาบ้านอีกครั้ง แล้ว ละก็เขามันประจวบเหมาะกับที่พวกเขาทั้งหมดพบต้นแบบฝีมือ ผู้สอนให้การค้าดี ช่างตีเหล็กที่ได้รองเท้าม้าของพระราชา และเขาคิดว่า ตนเอง "บ้านเป็นของผม ไม่ต้องสงสัยเลย" ช่าง shaved เฉพาะบุคคลที่แตกต่าง และเขาเกินไปแล้วมองบ้านเป็นของตัวเอง แบบรั้วรับความเดือดร้อนมากเลย แต่เขาโงนเงนฟันของเขา และให้อะไรกวนเขา สำหรับ กล่าวว่า เขาเอง "ถ้าคุณไม่กลัวเลย คุณจะไม่เคยชนะบ้าน"เมื่อเวลาพักก็หายไป ด้วย มาสามพี่น้องกลับบ้านให้พ่อ แต่พวกเขาไม่รู้วิธีการค้นหาโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับการแสดงทักษะของพวกเขา ดังนั้นพวกเขานั่งลง และรับคำแนะนำกัน ตามที่พวกเขากำลังนั่งทำ กันกระต่ายมาทำข้ามเขต อา ฮา ในเวลา กล่าวว่า ช่างตัดผม ดังนั้น เขาเอาอ่างล้างหน้าและสบู่ของเขา และ lathered ไปจนกระต่ายวาดใกล้ แล้วเขา soaped และ shaved ปิดหนวดของกระต่ายในขณะที่เขากำลังวิ่งที่ความเร็วของเขา และไม่ไม่ได้ตัดผิวหนังของเขา หรือทำร้ายร่างกายผมในร่างกายของเขา "ทำดี กล่าวว่า คน "ถ้าคนอื่น ๆ ไม่ทำให้ความพยายามที่ดี เป็นบ้านของคุณ"หลังจาก ขึ้นมาเป็นขุนนางในรถของเขา มีชีวิตชีวาตามความเร็วเต็มที่ "ตอนนี้คุณจะเห็นสิ่งที่ฉันทำ พ่อ ลานประลองกล่าวว่า เอารองเท้าสี่ทั้งหมดออกจากเท้าของม้าอย่างใดอย่างหนึ่งออกไปได้วิ่งหลังโค้ช ในขณะที่เขาถูก galloping และใส่รองเท้า 4 ใหม่โดยไม่หยุดเขา "คุณเป็นเพื่อน และฉลาดสุด ๆ ที่พี่ชายของคุณ ปรับ" กล่าวว่า พ่อของเขา "ฉันไม่รู้ฉันควรให้บ้าน"แล้วบุตรสามกล่าวว่า, "พ่อ ให้ฉันได้เปิดฉัน ได้โปรด, " และ เป็นมันถูกเริ่มฝน ดาบ และเจริญรุ่งเรืองนั้นย้อนกลับ และไปข้างหน้าอยู่เหนือหัวของเขาอย่างรวดเร็วว่า ไม่หล่นตกเขา ฝนยังหนัก และ หนัก จนในที่สุด ก็มาลงใน torrents แต่เขาเท่านั้นเจริญรุ่งเรืองดาบได้เร็วขึ้น และเร็วขึ้น และยังคงแห้งเหมือนกับว่าเขานั่งในบ้าน เมื่อบิดาเห็นนี้ เขาประหลาดใจ และ ว่า "นี่คือผลงานชิ้น เป็นบ้านของคุณ"พี่ ๆ แนะนำนี้ ตามที่ได้ตกลงกันล่วงหน้า และ ตามที่พวกเขารักกันมาก มาก พวกเขาทั้งสามอยู่ร่วมกันในบ้าน ตามการเทรด และ พวกเขาได้เรียนรู้ได้ดี และก็ฉลาดมาก พวกเขาได้รับเงินมาก ดังนั้นพวกเขาอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขจนกว่าพวกเขาเติบโตเก่า และในที่สุด ได้เมื่อหนึ่งในพวกเขาล้มป่วย และเสียชีวิต สองคน grieved เพื่อ sorely เกี่ยวกับว่าพวกเขายังตกลาง และเร็ว ๆ นี้หลังจากตาย และเนื่องจากพวกเขาได้ดังนั้นฉลาด และก็รักกันมาก พวกเขาได้ทั้งหมดวางในบทเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีครั้งหนึ่งเคยเป็นคนที่มีบุตรชายทั้งสามและไม่มีอะไรอื่นในโลก แต่บ้านที่เขาอาศัยอยู่ ตอนนี้แต่ละลูกหลานอยากจะมีบ้านหลังจากการตายของพ่อ แต่พ่อที่รักของพวกเขาทั้งหมดเหมือนกันและไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรเขาก็ไม่ต้องการที่จะขาย
บ้านเพราะมันได้เป็นบรรพบุรุษของเขาอื่นที่เขา อาจจะมีการแบ่งเงินในหมู่พวกเขา ในที่สุดเขาคิดแผนและเขาพูดกับลูกชายของเขาว่า "ไปสู่โลกและพยายามที่แต่ละท่านที่จะเรียนรู้การค้าและเมื่อคุณกลับมาเขาที่ทำให้ผลงานชิ้นเอกที่ดีที่สุด
จะต้องมีบ้าน. " บุตรชายได้ดีกับเนื้อหานี้และมุ่งมั่นที่คนโตที่จะเป็นช่างตีเหล็กที่สองตัดผมและคนที่สามรั้วต้นแบบ พวกเขาคงเป็นช่วงเวลาที่พวกเขาควรจะมาที่บ้านอีกครั้งแล้วแต่ละคนก็ไปตามทางของเขา. มันบังเอิญว่าพวกเขาทั้งหมดที่พบโทฝีมือผู้สอนพวกเขาซื้อขายของพวกเขาดี ช่างตีเหล็กต้องรองเท้าม้าของกษัตริย์และเขาคิดกับตัวเองว่า "บ้านเป็นของเราโดยไม่ต้องสงสัย." ตัดผมโกนคนที่โดดเด่นเท่านั้นและเขามีอยู่แล้วมากเกินไปมองว่าบ้านเป็นของตัวเอง รั้วต้นแบบได้รับความเดือดร้อนจำนวนมากระเบิด แต่เขาขบฟันของเขาและปล่อยให้อะไรที่รบกวนเขาสำหรับเขาพูดกับตัวเองว่า "ถ้าคุณมีความกลัวของระเบิดคุณจะไม่ชนะในบ้าน." เมื่อเวลาได้รับการแต่งตั้ง ได้หายไปโดยพี่ชายทั้งสามกลับมาที่บ้านกับพ่อของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ทราบวิธีการหาโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับการแสดงทักษะของพวกเขาจึงนั่งลงและปรึกษาร่วมกัน ขณะที่พวกเขากำลังนั่งอยู่จึงทั้งหมดในครั้งเดียวกระต่ายมาทำงานข้ามเขต อาฮ่าเพียงในเวลากล่าวว่าตัดผม ดังนั้นเขาจึงลุ่มน้ำของเขาและสบู่และ lathered ไปจนกว่ากระต่ายเข้ามาใกล้แล้วเขา soaped และโกนหนวดกระต่ายของในขณะที่เขากำลังวิ่ง atthe ด้านบนของความเร็วของเขาและไม่ได้ตัดผิวของเขาหรือทำร้ายผมในร่างกายของเขา . "ทำดี" ชายชราคนหนึ่งกล่าวว่า "ถ้าคนอื่นไม่ได้ทำให้ความพยายามที่ดีบ้านเป็นของคุณ. " ไม่นานหลังจากนั้นมาขุนนางในโค้ชของเขาห้าวพร้อมที่ความเร็วเต็ม "ตอนนี้คุณจะได้เห็นสิ่งที่ฉันสามารถทำพ่อ" ช่างตีเหล็กกล่าวว่า ดังนั้นเขาวิ่งออกไปหลังจากที่โค้ชทั้งสี่เอารองเท้าออกจากเท้าของม้าตัวหนึ่งในขณะที่เขาถูกควบและวางอยู่บนสี่รองเท้าใหม่โดยไม่ต้องหยุดเขา "คุณเป็นเพื่อนที่ดีและฉลาดเป็นพี่ชายของคุณ" พ่อของเขากล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าที่ฉันควรจะให้บ้าน." จากนั้นลูกชายคนที่สามกล่าวว่า "พ่อให้ฉันมีการเปิดของฉันหากคุณโปรด" และมันก็เริ่มที่จะมีฝนตกเขาชักดาบของเขาและ ความเจริญรุ่งเรืองมันต่องแต่งอยู่เหนือหัวของเขาอย่างรวดเร็วว่าไม่ลดลงลดลงเมื่อเขา ฝนตกยังคงหนักและหนักขึ้นจนในที่สุดก็มาลงในเพลง แต่เขาเท่านั้นที่เจริญรุ่งเรืองดาบของเขาได้เร็วขึ้นและเร็วขึ้นและยังคงแห้งเป็นราวกับว่าเขากำลังนั่งอยู่ในบ้าน เมื่อพ่อของเขาเห็นเขาก็ต้องประหลาดใจและกล่าวว่า "นี่เป็นงานชิ้นเอกที่บ้านเป็นของคุณ." พี่ชายของเขามีความพึงพอใจกับเรื่องนี้ตามที่ได้ตกลงกันไว้ก่อนและในขณะที่พวกเขารักคนอื่นเป็นอย่างมากที่พวกเขาทั้งสามอยู่ ร่วมกันในบ้านตามธุรกิจการค้าของพวกเขาและขณะที่พวกเขาได้เรียนรู้ที่พวกเขาเป็นอย่างดีและมีความฉลาดเพื่อให้พวกเขาได้รับการจัดการที่ดีของเงิน ทำให้พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขจนกว่าพวกเขาจะเติบโตเก่าและที่ผ่านมาเมื่อหนึ่งของพวกเขาป่วยและเสียชีวิตทั้งสองคนอื่น ๆ เพื่อให้เสียใจอย่างมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าพวกเขายังล้มป่วยและเสียชีวิตหลังจากที่เร็ว ๆ นี้ และเนื่องจากพวกเขาได้รับที่ฉลาดมากและรักคนอื่นมากพวกเขาถูกวางในหลุมศพเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อมีชายคนหนึ่งที่มีลูกชายสามคน และไม่มีอะไรอื่นในโลก แต่บ้านที่เขาอาศัยอยู่ ตอนนี้แต่ละคนปรารถนาที่จะมีบ้านหลังการตายของพ่อ แต่พ่อก็รักมันเหมือนกัน และไม่รู้จะทำอะไร เขาไม่ได้ต้องการขาย
บ้าน เพราะมันเคยเป็นของบรรพบุรุษของเขา คนอื่นเขาอาจจะแบ่งเงินในหมู่พวกเขาในที่สุดเขาก็ได้วางแผน , และเขากล่าวแก่บุตรชายของเขา ไป ใน โลก และพยายามที่แต่ละท่านที่จะเรียนรู้การค้า และเมื่อเธอกลับมา เขาทำให้
ชิ้นเอกที่ดีที่สุดจะได้บ้าน "

ลูกหลานได้ดี เนื้อหาแบบนี้ และคนโต มุ่งมั่นที่จะเป็นช่างตีเหล็ก ที่สองเป็นช่างตัดผม และที่สามเป็นหลัก การฟันดาบ พวกเขากำหนดเวลาเมื่อพวกเขาทั้งหมดควรมาที่บ้านอีกจากนั้นแต่ละคนก็มา

มันมีโอกาสที่พวกเขาพบผู้เชี่ยวชาญฝีมือดี ที่ได้สอนพวกเขาในการค้าของพวกเขาดี ช่างตีเหล็กต้องรองเท้าม้าของพระราชา เขาคิดกับตัวเองว่า " บ้านเป็นของเรา โดยไม่ต้องสงสัย " ช่างตัดผมโกนเพียงแยกแยะคนและเขาเกินไปแล้วมองดูบ้านเป็นของตัวเอง ปริญญาโทฟันดาบทุกข์มากระเบิด แต่เขาขบฟันของเขาและปล่อยให้อะไรรบกวนเขาเพื่อบอกว่ากับตัวเองว่า " ถ้าคุณไม่กลัวระเบิด คุณจะไม่เคยชนะในบ้าน "

เมื่อการเวลาผ่านไป สามพี่น้องกลับมาบ้านพ่อของพวกเขา แต่พวกเขาไม่ทราบวิธีที่จะหาโอกาสที่ดีที่สุดเพื่อแสดงทักษะ ของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงนั่งลงและหารือร่วมกัน เช่นที่พวกเขานั่งอยู่ จึง ที่กระต่ายวิ่งข้ามเขตอ่า ฮ่าๆๆ พอดีว่าช่างตัดผม ดังนั้นเขาเอากะละมัง และสบู่ และ lathered ออกไปจนกว่ากระต่ายมาใกล้ แล้วเขา soaped โกนผม หนวดของกระต่าย ขณะที่เขากำลังวิ่งอยู่ด้านบนของความเร็วของเขา และไม่ได้ตัดผิวหนังของเขาหรือทำร้ายเส้นผม
บนร่างกายของเขา ดีมาก " ชายชราว่า " ถ้าคนอื่นไม่ได้
ทำให้ความพยายามที่ดี บ้านเป็นของคุณ "
ในไม่ช้าอัพมาเป็นขุนนางในโค้ชของเขาพุ่งไปที่ความเร็วเต็ม . ตอนนี้คุณจะเห็นสิ่งที่ฉันสามารถทำได้ พ่อกล่าวว่า " ช่างตีเหล็ก งั้นไปวิ่งหลังโค้ช เอารองเท้าออกจากเท้าทั้งสี่ของม้าขณะที่เขากำลังควบ และใส่รองเท้าสี่ใหม่โดยไม่หยุดเขา " คุณเป็นคนเรียบร้อยและฉลาดเท่าพี่ชาย " พ่อของเขากล่าว" ข้าไม่รู้ ซึ่งผมควรจะมอบบ้าน "

จากนั้นก็สาม ลูกชายบอกว่า พ่อให้ฉันมีตาของฉัน ถ้าคุณจะกรุณา " และมันก็เริ่มตก เขาชักดาบของเขาและเจริญรุ่งเรืองมันต่องแต่งอยู่เหนือศีรษะของเขาให้เร็วไม่ หยดตกลงบนเขา ฝนยังหนักขึ้นและหนักขึ้น จนในที่สุดมันก็ลงในกระแสน้ำเชี่ยว แต่เขาก็กลายเป็นดาบของเขาเร็วขึ้น และเร็วขึ้นและยังคงแห้งเป็นถ้าเขานั่งอยู่ในบ้าน เมื่อพ่อของเขาเห็นเขาประหลาดใจและกล่าวว่า " นี้เป็นชิ้นเอก บ้านเป็นของคุณ "

พี่น้องของเขามีความพึงพอใจนี้ ตามที่ได้ตกลงไว้ล่วงหน้า และพวกเขารักกันและกันมาก พวกเขาทั้งสามคนอยู่ด้วยกันในบ้านตามธุรกิจการค้าของพวกเขาและ พวกเขาได้เรียนรู้พวกเขาเก่งและฉลาดมากพวกเขาได้รับการจัดการที่ดีของเงิน ดังนั้น พวกเขาอาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข จนกระทั่งพวกเขาเติบโตเก่า และในที่สุด เมื่อคนหนึ่งล้มลง ป่วย และเสียชีวิต อีก 2 คน เศร้ามากกเกี่ยวกับมันที่พวกเขายังล้มป่วย และหลังจากตาย และเนื่องจากพวกเขาได้ฉลาดมากและมีรักกันและกันมาก พวกเขาถูกวางในหลุมเดียวกัน