In the prologue, you can see Chauce

In the prologue, you can see Chaucer's morality through his descriptions of the different classes of the characters. He overexaggerates their traits to show his disdain toward the different classes. For example, he makes the Pardoner into a seemingly great man, even in reality a Pardoner ends up taking the money of trusting devotees of Christ. Another prime example of his overexaggeration to describe his disgust is the Monk. The Monk is supposed to be very humble, but is overly well-fed and wears expensive clothing. Using his sarcasm towards the personality of the characters, he attempts to show the common people how corrupt the Church is and that greed is a sin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วง คุณสามารถดูของ Chaucer ศีลธรรมผ่านคำอธิบายประเภทต่าง ๆ ของตัวเขา เขา overexaggerates ของลักษณะการแสดงของเขา disdain ต่อประเภทต่าง ๆ ตัวอย่าง เขาทำให้ Pardoner ที่เป็นคนดีดูเหมือนว่า แม้แต่ในความเป็นจริง Pardoner ที่สิ้นสุดขึ้นการเงินของศาสนิกชนเชื่อถือพระเยซู อีกตัวอย่างที่สำคัญของเขา overexaggeration เพื่ออธิบายความขยะแขยงของเขาเป็นพระสงฆ์ พระสงฆ์ควรจะมากยังไงก็ แต่ถูกเลี้ยงดูอย่างดีมากเกินไป และสวมเสื้อผ้าที่มีราคาแพง ใช้ประชดต่อบุคลิกของตัวละครของเขา เขาพยายามแสดงคนทั่วไปคริสตจักรเป็นการเสียหาย และความโลภที่เป็นบาป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทคุณสามารถดูศีลธรรมชอเซอร์ผ่านรายละเอียดของการเรียนที่แตกต่างกันของตัวละคร เขา overexaggerates ลักษณะของพวกเขาที่จะแสดงความรังเกียจของเขาไปเรียนที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่นเขาทำให้ Pardoner เป็นคนดีที่ดูเหมือนว่าแม้ในความเป็นจริง Pardoner จบลงด้วยการเอาเงินของเหล่าสาวกไว้วางใจของพระคริสต์ อีกตัวอย่างที่สำคัญของ overexaggeration ของเขาที่จะอธิบายความรังเกียจของเขาเป็นพระภิกษุสงฆ์ พระภิกษุสงฆ์ควรจะอ่อนน้อมถ่อมตนมาก แต่เป็นมากเกินไปดีที่เลี้ยงและสวมเสื้อผ้าที่มีราคาแพง การใช้ถ้อยคำของเขาที่มีต่อบุคลิกของตัวละครที่เขาพยายามที่จะแสดงให้คนทั่วไปว่าเสียหายคริสตจักรและความโลภที่เป็นบาป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการเปิดฉาก , คุณสามารถดู ชอเซอร์เป็นคุณธรรมผ่านคำอธิบายของชั้นเรียนที่แตกต่างกันของตัวละคร เขา overexaggerates คุณลักษณะของพวกเขาในการแสดงของเขาดูหมิ่นต่อชั้นเรียนที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น เขาให้อภัยเป็นผู้ชายที่ดูเหมือนยิ่งใหญ่ แม้ในความเป็นจริงเป็นอภัยสิ้นสุดสละเงินเชื่อสาวกของพระคริสต์อีกตัวอย่างที่สำคัญของ overexaggeration ของเขาอธิบายน่ารังเกียจของเขา คือ พระ หลวงพ่อก็ควรจะถ่อมตัวมาก แต่สุดเหวี่ยงเลี้ยงดีและสวมเสื้อผ้าราคาแพง ประชดของเขาที่มีต่อบุคลิกภาพของตัวละคร เขาพยายามที่จะแสดงให้ประชาชนทั่วไปวิธีการทุจริตโบสถ์และความโลภเป็นบาป