Chapter 169 – Coming out safely A v

Chapter 169 – Coming out safely



A very fierce method! However, Jun Mo Xie wasn’t regarding this method as ‘fierce’ or even ‘ruthless’, but as simply necessary! Each individual attack of this series was fatal, and their combined impact over such a short duration had made them even more so!

The reason he considered these attacks to be necessary was simple: Their path was being obstructed by a Jade Xuan, and the only way to get out was to either use the Yin Yang Escape law or go for overkill without using his Xuan Qi since he was well aware that he couldn’t break through a stronger enemy’s Xuan Qi protection! In case he used the Yin Ying escape law to get past the man, he was sure to stop and kill his guards!

You will need to die my friend! It’s better that you die than us! Therefore you must die! Jun Mo Xie was well aware that he couldn’t afford to stall for even one second, else he would have a difficult time in getting everyone to safety, and therefore he had raining such powerful and consecutive strikes onto the assassin’s body!

As far as Jun Mo Xie was concerned, that Jade Xuan assassin only had himself to blame for his miserable death. Had the man not been so powerful, then he too would have died as painlessly as his comrades!

Even though Jun Mo Xie had landed several fatal blows onto the man’s body in a flash, he had still managed to maintain his forward velocity while the body of the Jade Xuan assassin had hung onto his own as the two of them bolted forward!

Boom!

Just as Jun Mo Xie’s knee landed the final blow, the body of the Jade Xuan assassin suddenly split apart. His four limbs detached from the rest of his body, and flew out in four different directions, while his head dismembered from the core of his body and flew over Jun Mo Xie’s head. The body which had been hanging onto Jun Mo Xie’s, had now suddenly dismembered into a hundred fragments. The deceased assassin’s bones and flesh were now flying out in different directions while his blood was merging into the falling raindrops!

Jun Mo Xie’s eight bodyguards quickly made their way forward through the blood and rain without slowing down; in fact, they weren’t required to slow down at all during this in-motion combat sequence! The assassins who were chasing them had also seen this sequence very clearly: in their eyes, this demonic figure had just opened up a big and red hole in the body of their lieutenant, and had just torn his body apart like a piece of paper!

The escaping men continued to breeze forward and made another corner…. and were relieved to realize that they had finally made it to safety!

A few gorgeously glittering Xuan Qi lights were quickly braving their way through the rain and towards them; the Jun Family’s support troops were arriving!

“Xiao Qi!…..” Li Zhi Wu was running forward as fast as possible as he continued to stare at the rainy sky while his comrade’s head spiraled through the air. He came to stop as the head landed on the ground, and rolled over twice and came to a halt next to his feet. His comrade’s lifeless face was turned upwards, but was missing two eyes……. His face was still carrying a ferocious expression on it… even the traces of his sadistic smile were still frozen on his lifeless face!

It was almost as if the man had been struck by lightning and had been unable to change his facial expression before succumbing to his death!

Even though these two men were unrelated by flesh, they had become brothers in bond over the numerous risky assignments that they had taken together over these past few decades! And now his brother’s dismembered face was lying next to his feet!

Even if he managed to pick up his brother’s entire body, Li Zhi Wu knew that he still wouldn’t be able to piece it back together!

What is this strange feeling?

The black-robed leader of the assassins could feel his blood boiling. He could still hear Xiao Qi boasting about his smart and quick-witted son, and about his kind and loving wife….. he even remembered Xiao Qi mentioning that he would wash his hands clean of this life after this final assignment, and would then concentrate on rearing his family along with his wife…. far away from this city; like normal people, and would live happily ever after…..

He could clearly hear his friend’s words and could even see the desire in his eyes as he had said: I’m sick and tired of this blood-soaked way of life!

And then…. Just now his friend had obeyed his own command and had charged forward to stop their escaping targets!

And just now he had died in front of his own eyes! And had died in the most gruesome manner possible!

Just because of his one command……

“Who are you? I dare you to leave your name behind!” Li Zhi Wu roared as he stood motionlessly in the rain…. his voice sounded as shrill as that of an old ape! “Who are you……?!”

A crisscross lightning bolt lit up the sky once again, and the sounds of thunder started to ring endlessly from

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 169 – ออกมาได้อย่างปลอดภัย วิธีรุนแรงมาก , Mo Xie มิ.ย.ไม่ได้เกี่ยวกับวิธีการนี้ เป็น 'รุนแรง' หรือแม้กระทั่ง 'หิน' แต่ เป็นเพียงแค่จำเป็น แต่ละการโจมตีแต่ละชุดนี้เป็นร้ายแรง และผลกระทบรวมกว่าระยะสั้นได้ทำให้พวกเขายิ่งได้มากเหตุผลที่เขาถือว่าการโจมตีเหล่านี้ที่จำได้ง่าย: เส้นทางของพวกเขาได้ถูกบดบัง โดยซวนเป็นหยก และวิธีเดียวที่จะได้รับคือการ ใช้กฎหมายหยินหยางหนี หรือหาจาก overkill โดยฉีซวนของเขาตั้งแต่เขาตระหนักดีว่า เขาไม่สามารถตัดผ่านการป้องกันของศัตรูแข็งแกร่งซวนฉี ในกรณีที่เขาใช้กฎหมายหนีหยินหยิงรับคนที่ผ่านมา เขาก็จะหยุด และฆ่าเจ้าหน้าที่ของเขาคุณจะต้องตาย เพื่อนของฉัน ก็ดีกว่าที่คุณแม่กว่าเรา ดังนั้น คุณต้องตาย มิ.ย. Mo Xie เป็นตระหนักดีว่า เขาไม่สามารถถ่วงแม้หนึ่งวินาที อื่นเขาจะมีช่วงเวลายากในการเดินทางทุกคนเพื่อความปลอดภัย และดังนั้น เขามีฝนตกนัดดังกล่าวมีประสิทธิภาพ และต่อเนื่องไปยังร่างกายของฆาตกรเป็นมิ.ย. Mo Xie เป็นกังวล ว่า ฆาตกรซวนหยกมีเพียงตนเองติเตียนสำหรับตายอนาถ คนไม่ได้มีประสิทธิภาพดังนั้น แล้วเขาเกินไปก็ตายเป็นลูกเป็นสหายของเขาแม้ว่ามิ.ย. Mo Xie มีที่ดินหลายร้ายแรงหมัดบนร่างกายของคนในแฟลช เขามียังจัดการเพื่อรักษาความเร็วของเขาไปข้างหน้าในขณะที่ร่างกายของฆาตกรซวนหยกมีแขวนบนเขาเองเป็นของพวกเขาปิดไปข้างหน้าบูมเหมือนเข่ามิ.ย. Mo Xie ที่ดินสุดท้ายเป่า ร่างกายของฆาตกรซวนหยกก็แยกออกจากกัน เขาสี่แยกออกจากส่วนเหลือของร่างกายของเขา และบินไปสี่ทิศทาง ในขณะที่ศีรษะของเขา dismembered จากหลักของร่างกายของเขา และบินผ่านหัวมิ.ย. Mo Xie ตอนนี้ร่างกายซึ่งมีการแขวนบนมิ.ย. Mo Xie ของ ก็มี dismembered เป็นร้อยเศษ กระดูกและเนื้อของฆาตกรถึงแก่กรรมถูกตอนนี้ออกบินในทิศทางที่แตกต่างกันในขณะที่เขาถูกผสานการฝบอดี้การ์ด 8 มิ.ย. Mo Xie ทำทางไปข้างหน้าผ่านฝนและเลือดได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องชะลอตัวลง ในความเป็นจริง พวกเขาไม่ต้องช้าลงทั้งหมดในระหว่างลำดับการต่อสู้นี้ในเคลื่อนไหว มือสังหารที่ถูกไล่ออกยังเห็นลำดับนี้อย่างชัดเจน: ในตา รูปปีศาจนี้มีเพียงสาขารูใหญ่ และสีแดงในร่างกายของโทของพวกเขา และมีการฉีกขาดเพียงร่างกายของเขาออกจากกันเช่นกระดาษคนอพยพในกรณีลมไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง และอีกมุมหนึ่ง... และถูกปลดปล่อยแล้วจะรู้ว่า พวกเขาได้ในที่สุดทำให้ปลอดภัยกี่ตระการระยิบระยับซวนฉีไฟได้อย่างรวดเร็ว braving ทาง ผ่านสายฝน และ ต่อพวก เขา กองกำลังสนับสนุนของครอบครัวมิ.ย.มาถึง"เสี่ยวฉี!..." หลี่จืออู่ทำงานไปข้างหน้าอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขายังคงจ้องมองท้องฟ้าฝนในขณะที่เพื่อนของเขาหัว spiraled ผ่านอากาศ เขามาหยุดหัวที่ดินบนพื้นดิน และพลิกสองครั้ง และมาหยุดข้างเท้าของเขา หน้าตายของเพื่อนของเขาถูกเปิดขึ้น แต่ไม่มีตา... ใบหน้าของเขายังคงพกนิพจน์ที่ดุร้ายในวงจรแม้ร่องรอยของรอยยิ้มที่ทักษะของเขาถูกแช่แข็งยังคงหน้าตายมันเป็นเกือบเป็นถ้าคนที่ถูกขีดฆ่านั้นฟ้าผ่า และได้รับไม่สามารถเปลี่ยนสีของเขาหน้าก่อนมหัศจรรย์ตายแม้ว่าทั้งสองคนนี้ถูกไม่เกี่ยว โดยเนื้อ พวกเขากลายเป็นพี่น้องในพันธบัตรผ่านการกำหนดมีความเสี่ยงมากมายที่พวกเขาได้นำมารวมกันเหล่านี้ไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา และตอนนี้ ใบหน้า dismembered พี่ชายของเขากำลังนอนถัดจากเท้าของเขาแม้ว่าเขาจัดการไปรับพี่ชายของเขาทั้งร่างกาย หลี่จือวูรู้ว่า เขายังจะไม่สามารถกลับมารวมกันชิ้นความรู้สึกนี้แปลกคืออะไรผู้นำจีวรดำของมือสังหารอาจรู้สึกเลือดเดือดของเขา เขายังคงสามารถได้ยินเสียงเสี่ยวฉีโม้ เกี่ยวกับบุตรสมาร์ท และ quick-witted และชนิดและภรรยาที่รักของเขา... เขาได้จดจำเสี่ยวฉีกล่าวขวัญที่เขาจะล้างมือของเขาสะอาดของชีวิตนี้หลังจากนี้การกำหนดขั้นสุดท้าย และจะเน้นเลี้ยงครอบครัวของเขาพร้อมกับภรรยาของเขา...ห่างไกลจากเมืองนี้ แล้ว เช่นคนปกติ และจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขเคยหลังจาก...เขาจะได้ยินคำพูดของเพื่อนของเขาอย่างชัดเจน และสามารถเห็นความปรารถนาในสายตาของเขาเขาได้กล่าวว่า: ฉันเบื่อ กับวิธีนี้เลือดของชีวิตแล้ว... ตอนนี้เพื่อนของเขาได้เชื่อฟังคำสั่งของเขาเอง และได้เรียกเก็บไปข้างหน้าหยุดเป้าหมายของตนอพยพในกรณีและตอนนี้เขาเสียชีวิตอยู่หน้าตาของเขาเอง และเสียชีวิตในลักษณะน่าสยดสยองที่สุดเป็นไปได้เนื่องจากคำสั่งหนึ่งของเขา..."คุณเป็นใคร ผมกล้าที่จะทิ้งชื่อของคุณ" หลี่จือ Wu คำรามขณะที่เขายืนอยู่ motionlessly ในสายฝน...เสียงของเขาไพเราะเป็นร้องที่เป็นลิงเก่า "คุณเป็นใคร...!"ความงดงามดุจสายฟ้าสว่างขึ้นบนท้องฟ้าอีกครั้ง และเสียงของฟ้าร้องเริ่มแหวนไม่รู้จบจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 169 –ออกมาได้อย่างปลอดภัยวิธีการที่รุนแรงมาก ! อย่างไรก็ตาม จุน โม เซี่ย ไม่ได้เกี่ยวกับวิธีการนี้เป็น ' รุนแรง ' หรือ ' อำมหิต ' แต่เป็นเพียงที่จำเป็น ! แต่ละการโจมตีบุคคลของชุดนี้คือ แรง และผลกระทบของพวกเขารวมกันมากกว่าเช่นระยะเวลาสั้น ๆทำให้พวกเขามากขึ้น !เหตุผลที่เขาถือว่าการโจมตีเหล่านี้จำเป็นได้ง่าย : เส้นทางของพวกเขาถูกขัดขวางโดย หยก ซวน และทางเดียวที่จะออกไปได้คือ ให้ใช้ หยิน - หยาง หนีกฎหมาย หรือไปฆ่าโดยไม่ต้องใช้ของเขา ซวน ฉี ตั้งแต่เขาตระหนักดีว่าเขาไม่สามารถตัดผ่านแข็งแกร่ง ศัตรูของซวน ฉี คุ้มครอง ! ในกรณีที่เขาใช้หยินยิ่งหนีกฎหมายได้ผ่านชาย เขาก็แน่ใจว่าจะหยุดและฆ่าทหารของเขาคุณ จะ ต้อง ตาย เพื่อนฉัน มันจะดีกว่าถ้าเธอตายมากกว่าเรา ดังนั้น คุณต้อง ตาย ! จุนโมเซี่ยก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถถ่วงเวลาแม้แต่วินาทีเดียว ไม่งั้นเขาจะมีเวลาที่ยากในการเรียกทุกคนให้ปลอดภัย และดังนั้น เขาตกดังกล่าวที่มีประสิทธิภาพและติดต่อกันนัดลงบนร่างของนักฆ่าเท่าที่ จุน โม เซี่ย กังวล ว่า หยก ซวน นักฆ่ามีแต่ตัวเองตำหนิ ตายอนาถ มีผู้ชายที่ไม่ได้มีประสิทธิภาพมาก แล้วเขาก็จะได้ตายอย่างไม่เจ็บปวดเป็นสหายของเขาถึงแม้ว่าจุนโมเซี่ยจอดหลายร้ายแรงพัดลงบนร่างกายของมนุษย์ในแฟลช , เขายังคงมีการจัดการเพื่อรักษาความเร็วของเขาไปข้างหน้าในขณะที่ร่างกายของหยก ซวน นักฆ่าได้แขวนบนของตัวเองเป็นสองของพวกเขาปิดไปข้างหน้า !บูม !เช่นเดียวกับจุนโมเซี่ยเข่าที่ดินเป่า สุดท้ายร่างกายของหยก ซวน มือสังหารก็แยกจากกัน แขนขาของเขาแยกออกจากส่วนที่เหลือของร่างกายของเขาและบินออกไปใน 4 ทิศทางที่แตกต่างกันในขณะที่หัวของเขาถูกหั่นจากแกนกลางของร่างกายของเขาและบินผ่านหัวของจุนโมเซี่ย . ร่างกายที่ถูกแขวนกับจุนโม เซี้ย มีตอนนี้ก็ถูกหั่นเป็นร้อยเศษ ผู้ตาย คนร้ายเป็นกระดูกและเนื้อหนัง ตอนนี้บินไปในทิศทางที่แตกต่างกันในขณะที่เลือดของเขาผสานเข้ากับเม็ดฝน ตก !จุนโมเซี่ยแปดองครักษ์อย่างรวดเร็วทำให้ทางของพวกเขาไปข้างหน้าผ่านเลือดและฝนโดยไม่ต้องชะลอตัวลง ในความเป็นจริง พวกเขาไม่ต้องช้าลงเลย ระหว่างนี้ในการต่อสู้ลำดับการเคลื่อนไหว นักฆ่าที่ตามล่าพวกเขาได้เห็นลำดับอย่างชัดเจน : ในสายตาของพวกเขา , รูปปีศาจนี้เพิ่งเปิดใหญ่ และหลุมสีแดงในร่างกายของผู้หมวด และเพิ่งฉีกร่างของเขาเป็นเหมือนชิ้นส่วนของกระดาษหนีคนต่อสายลมไปข้างหน้าและทำอีกมุม . . . . . . . และสบายใจที่จะตระหนักว่าพวกเขาได้ทำมันเพื่อความปลอดภัย !ไม่กี่สวยหรูระยิบระยับซวนฉีไฟอย่างรวดเร็วเพื่อหาทางผ่านฝนและต่อพวกเขา ; กองกำลังสนับสนุนจุนครอบครัวก็มาถึง" เสี่ยวฉี ! . . . . " หลี่จือ อู๋ ก็วิ่งไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ในขณะที่เขายังคงจ้องมองไปที่ฝนตกฟ้าในขณะที่สหายของเขาหัว spiraled ผ่านอากาศ เขามาหยุดที่หัวลงบนพื้น และกลิ้งไปสองครั้ง แล้วมาหยุดข้างๆเท้าของเขา หน้าสหายตายถูกเปิดขึ้น แต่หายไป 2 ตา . . . . . . . ใบหน้าของเขายังคงแบกสีหน้าดุร้าย . . . แม้แต่ร่องรอยของรอยยิ้มมีนิสัยทารุณเมื่อเกิดตัณหาของเขายังคงแช่แข็งบนใบหน้าไร้ชีวิตของเขา !มันเกือบจะเป็นถ้าเขาได้รับการหลงโดยฟ้าผ่าและไม่สามารถที่จะเปลี่ยนสีหน้าของเขาก่อน succumbing เพื่อความตายของเขาถึงแม้ว่าทั้งสองคนไม่เกี่ยวข้องโดยเนื้อ พวกเขาได้กลายมาเป็นพี่น้องในพันธบัตรกว่าหลายเสี่ยง งานที่พวกเขาได้ถ่ายด้วยกันมากกว่าสองสามทศวรรษ และตอนนี้พี่ชายของเขาถูกหั่นหน้านอนอยู่ข้างๆเท้าของเขาแม้ว่าเขาจัดการเพื่อรับศพน้องชาย หลี่ จือ อู๋ รู้ว่าเขายังไม่สามารถชิ้นกลับมารวมกัน !อะไรคือความรู้สึกแปลกๆนี้สีดำ robed หัวหน้านักฆ่าก็รู้สึกเลือดเดือด เขาก็ยังได้ยินเสียงเสี่ยวฉี โม้เรื่องสมาร์ทและฉลาด ลูกชาย และชนิดของเขาและภรรยาผู้เป็นที่รัก . . . . . เขาจำเสี่ยวฉี พูดถึงว่าเขาจะล้างมือสะอาดของชีวิตนี้ หลังจากงานสุดท้าย และก็ตั้งใจเลี้ยงดูครอบครัวของเขาพร้อมกับภรรยาของเขา . . . . . . . ห่างจากเมืองนี้ เหมือนคนปกติ และมีชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไป . . . . .เขาชัดเจนสามารถได้ยินคำพูดของเพื่อนเขา และอาจจะเห็นความปรารถนาในดวงตาของเขา ตามที่เขาได้กล่าวว่า : ฉันป่วยและเหนื่อยของเลือดโชก หนทางของชีวิตแล้ว . . . . . . . ตอนนี้เพื่อนเขาก็เชื่อฟังคำสั่งของเขาเองและคิดไปข้างหน้าเพื่อหยุดการหลบหนีหมายและตอนนี้เขาได้ตายในสายตาของเขาเอง และได้ตายในลักษณะที่น่ากลัวที่สุดที่เป็นไปได้ !แค่เพราะเขาหนึ่งสั่ง . . . . . . ." นายเป็นใคร ? ผมกล้าที่คุณจะทิ้งชื่อไว้ " หลี่จือวูคำรามในขณะที่เขายืนแอ้งแม้งท่ามกลางสายฝน . . . . . . . เสียงของเขาเป็นเสียงโหยหวนที่ลิงเก่า ! " เจ้าเป็นใคร . . . . . . . ? ! "สายฟ้า crisscross ถูกจุดขึ้นฟ้าอีกครั้ง และดังนั้น