Utilitarianism is an ethical theory

Utilitarianism is an ethical theory that defends that we should act in ways that bring about as much happiness as possible in the world. This theory defends the following three things:
(1) What is good for individuals is that the amount of happiness (or satisfaction of desires) is as high as possible.
(2) What is best overall is that the total sum of happiness be as high as possible.
(3) We should act in ways that increase the total sum of happiness.
One particular form of utilitarianism focuses not on the total sum of positive wellbeing and suffering, but on minimizing the total sum of suffering. This is called negative utilitarianism. Another perspective defends that we should increase not the total sum of happiness (which could lead to one entity enjoying great bliss while everyone else suffers) but the average happiness enjoyed by all sentient individuals. This theory is known as “average utilitarianism”. Standard utilitarianism, though, defends that there should be as much happiness as possible, which is calculated by considering all the positive happiness that exists and subtracting from it all the suffering that exists.
According to utilitarianism, the wellbeing of every individual counts. If in our moral decisions we fail to take into account the interests of someone who has positive or negative experiences, then we are failing to consider the total sum of happiness. This means that discrimination against sentient nonhuman animals, who have positive and negative experiences or preferences, is incompatible with a theory such as utilitarianism. This theory must take into account every bit of suffering and every bit of happiness, which means taking into account the experiences of nonhuman animals as well as humans. For this reason, the first utilitarian theorists, such as Jeremy Bentham,1 John Stuart Mill2 and Henry Sidgwick,3 argued for the moral consideration of nonhuman animals. They stated that the interests of nonhuman animals should be respected as equal to those of humans. However, they failed to see the practical consequences that follow from this, such as the rejection of animal exploitation. In recent times, theorists such as Peter Singer4 and Gaverick Matheny5 have examined what follows from the inclusion of the interests of nonhuman animals implied by utilitarianism.
For utilitarianism, the use of nonhuman animals can be acceptable only if the happiness their exploitation causes is greater than the harm it causes. But it is very hard to think of any way in which this could be the case. Nonhuman animals are abruptly and painfully deprived of their lives after having been deprived of most of the positive experiences they could have had, and after having been made to suffer terribly.
Because it takes so much suffering to produce such momentary pleasures as tasting animal products, using animals does not increase the sum of happiness in the world, but actually decreases it, and very much. Therefore, such exploitation cannot be considered morally legitimate according to utilitarianism.
In addition, utilitarianism cannot just accept that we should do nothing about the harms suffered by others even when we aren’t the ones who have caused these harms. Utilitarianism claims we should be concerned with the happiness of all who can be happy. If there is something reducing the happiness of animals, then we should try to work against it, whatever it may be. So, given the many terrible ways in which wild animals are harmed in nature, their plight should be very important to utilitarians, as well as to those who follow certain other ethical approaches.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประโยชน์นิยมเป็นทฤษฎีเป็นจริยธรรมที่ปกป้องว่าเราควรดำเนินการในรูปแบบที่นำความสุขมากที่สุดในโลก ทฤษฎีนี้ปกป้องสามสิ่งต่อไปนี้:(1) อะไรคือสิ่งที่ดีสำหรับบุคคลคือยอดความสุขหรือความพึงพอใจของความต้องการ) สูงที่สุด(2) สิ่งที่ดีสุดโดยรวมคือ ผลรวมของความสุขเป็นสูงที่สุด(3) เราควรทำในรูปแบบที่เพิ่มผลรวมของความสุขแบบฟอร์มเฉพาะหนึ่งของประโยชน์นิยมเน้นไม่ได้อยู่ ในผลรวมดีบวกความทุกข์ แต่ลดผลรวมของทุกข์ นี้คือประโยชน์นิยมเชิงลบ มุมมองอื่นปกป้องว่าเราควรเพิ่มไม่รวมผลรวมของความสุข (ซึ่งอาจนำไปสู่หนึ่งเอนทิตีที่เพลิดเพลินกับความสุขมากในขณะที่ทุก ๆ คนอื่น) แต่ความสุขเฉลี่ยที่ชอบ โดยบุคคลทั้งหมดความรู้สึก ทฤษฎีนี้เรียกว่า "ค่าเฉลี่ยประโยชน์นิยม" ประโยชน์นิยมมาตรฐาน แม้ว่า ปกป้องที่มีความสุขมากที่สุด ซึ่งจะถูกคำนวณ โดยพิจารณาสุขบวกทั้งหมดที่มีอยู่ และหักลบจากทุกข์ทั้งหมดที่มีอยู่ตามประโยชน์นิยม สุขภาพที่ดีของการตรวจนับแต่ละทุก ถ้าในการตัดสินใจทางศีลธรรมของเรา เราไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ของคนที่มีประสบการณ์บวก หรือลบ แล้วเราไม่สามารถพิจารณาผลรวมของความสุข ซึ่งหมายความ ว่า เลือกปฏิบัติต่อความรู้สึก nonhuman สัตว์ ที่มีประสบการณ์บวก และลบหรือตั้งค่า ไม่เข้ากันกับทฤษฎีประโยชน์นิยมเช่น ทฤษฎีนี้ต้องนำเข้าบัญชีทุกบิตของทุกข์และทุกบิตของความสุข ซึ่งหมายความว่า คำนึงถึงประสบการณ์ nonhuman สัตว์รวมทั้งมนุษย์ ด้วยเหตุนี้ เป็นประโยชน์ theorists แรก เช่นเจเรมีเบนแธม 1 Mill2 จอห์นสจวตและเฮนรี Sidgwick, 3 โต้เถียงพิจารณาคุณธรรมของสัตว์ nonhuman พวกเขากล่าวว่า ประโยชน์ของสัตว์ nonhuman ควรคำนึงว่าเท่ากับของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาล้มเหลวเมื่อต้องการดูผลการปฏิบัติตามจากนี้ เช่นปฏิเสธการแสวงหาประโยชน์ที่สัตว์ ในครั้งล่าสุด theorists ปีเตอร์ Singer4 และ Gaverick Matheny5 ได้ตรวจสอบสิ่งต่อไปนี้จากการรวมผลประโยชน์ nonhuman สัตว์โดยนัย โดยประโยชน์นิยมสำหรับประโยชน์นิยม ใช้สัตว์ nonhuman สามารถยอมรับได้เพียงความสุขที่แสวงหาประโยชน์ของพวกเขาทำให้เป็นอันตรายที่จะเกิดมากกว่า แต่มันยากมากจะคิดว่า วิธีใดซึ่งอาจเป็นกรณี สัตว์ nonhuman มีเดชานุภาพ และเจ็บปวดเปลื้องชีวิตหลัง จากที่มีการปราศส่วนใหญ่อาจจะมีประสบการณ์บวก และมีการทำการทรมานชะมัดเพราะมันจะทุกข์ทรมานมากในการผลิตเช่นความสุขเพียงชั่วครู่เป็นชิมผลิตภัณฑ์สัตว์ ใช้สัตว์เพิ่มผลรวมของความสุขในโลก ได้จริง ลดมัน และมาก ดังนั้น เอารัดเอาเปรียบดังกล่าวไม่ถือว่าถูกต้องตามกฎหมายคุณธรรมตามประโยชน์นิยมนอกจากนี้ ประโยชน์นิยมไม่เพียงยอมรับว่า เราควรทำอะไรเกี่ยวกับ harms รับความเดือดร้อนผู้อื่นแม้เราไม่ได้คนที่ทำให้เกิด harms เหล่านี้ ประโยชน์นิยมอ้างว่า เราควรจะเกี่ยวข้องกับความสุขของทุกคนสามารถมีความสุข ถ้ามีบางสิ่งบางอย่างที่ลดความสุขของสัตว์ แล้วเราควรลองกับมัน สิ่งนี้ได้ ดังนั้น กำหนดวิธีน่ากลัวมากซึ่งอันตรายสัตว์ป่าในธรรมชาติ สหัสตนควรสำคัญ utilitarians เช่นเป็นผู้ที่ทำตามบางวิธีจริยธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุนิยมเป็นทฤษฎีทางจริยธรรมที่ปกป้องว่าเราควรจะทำหน้าที่ในรูปแบบที่นำมาซึ่งความสุขมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ในโลก ทฤษฎีนี้ปกป้องต่อไปนี้สิ่งที่สาม:. (1) สิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับบุคคลที่เป็นว่าปริมาณของความสุข (หรือความพึงพอใจของความต้องการ) อยู่ในระดับสูงที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ (2) อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดโดยรวมคือผลรวมของความสุขที่จะเป็น สูงที่เป็นไปได้. (3) เราควรจะทำหน้าที่ในทางที่เพิ่มขึ้นผลรวมของความสุข. รูปแบบเฉพาะหนึ่งในวัตถุนิยมมุ่งเน้นไปที่ไม่ได้อยู่ในผลรวมของสุขภาพที่ดีในเชิงบวกและความทุกข์ทรมาน แต่ในการลดผลรวมของความทุกข์ทรมาน นี้เรียกว่าวัตถุนิยมเชิงลบ มุมมองอื่นปกป้องว่าเราควรจะเพิ่มขึ้นไม่ได้เป็นผลรวมของความสุข (ซึ่งอาจนำไปสู่กิจการหนึ่งที่เพลิดเพลินกับความสุขที่ดีในขณะที่คนอื่น ๆ ได้รับความทุกข์) แต่ความสุขความสุขเฉลี่ยโดยบุคคลที่มีชีวิตทั้งหมด ทฤษฎีนี้เป็นที่รู้จักกันในนาม "วัตถุนิยมเฉลี่ย" วัตถุนิยมมาตรฐาน แต่ปกป้องว่าควรจะมีความสุขมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ซึ่งคำนวณโดยพิจารณาทุกความสุขที่มีอยู่ในเชิงบวกและลบจากความทุกข์ที่มีอยู่. ตามวัตถุนิยม, สุขภาพที่ดีของการนับบุคคลทุก หากในการตัดสินใจทางศีลธรรมของเราที่เราไม่ได้คำนึงถึงผลประโยชน์ของคนที่มีประสบการณ์ในเชิงบวกหรือเชิงลบแล้วเรามีความล้มเหลวที่จะต้องพิจารณาผลรวมของความสุข ซึ่งหมายความว่าการเลือกปฏิบัติต่อสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์มีชีวิตที่มีประสบการณ์บวกและลบหรือการตั้งค่า, เข้ากันไม่ได้กับทฤษฎีวัตถุนิยมเช่น ทฤษฎีนี้จะต้องคำนึงถึงทุกบิตของความทุกข์ทรมานและบิตของความสุขที่ทุกคนซึ่งหมายถึงการคำนึงถึงประสบการณ์ของสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์เช่นเดียวกับมนุษย์ ด้วยเหตุนี้ทฤษฎีประโยชน์แรกเช่นเจเรมีแทม, จอห์นสจ็วต 1 Mill2 และเฮนรี่ Sidgwick 3 เป็นที่ถกเถียงกันเพื่อพิจารณาคุณธรรมของสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ พวกเขากล่าวว่าผลประโยชน์ของสัตว์มนุษย์ควรได้รับการเคารพในฐานะที่เท่าเทียมกันกับของมนุษย์ แต่พวกเขาไม่เห็นผลกระทบในทางปฏิบัติที่ตามมาจากนี้เช่นการปฏิเสธของการใช้ประโยชน์จากสัตว์ ในครั้งที่ผ่านทฤษฎีเช่นปีเตอร์ Singer4 และ Gaverick Matheny5 มีการตรวจสอบสิ่งที่ตามมาจากการรวมของผลประโยชน์ของสัตว์มนุษย์โดยนัยโดยวัตถุนิยม. สำหรับวัตถุนิยม, การใช้สัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ที่สามารถยอมรับได้เฉพาะในกรณีที่ทำให้เกิดความสุขการแสวงหาผลประโยชน์ของพวกเขามีค่ามากกว่า อันตรายที่จะทำให้ แต่มันเป็นเรื่องยากมากที่จะคิดว่าทางใดทางหนึ่งที่นี้อาจเป็นกรณีที่ สัตว์มนุษย์จะทันทีและปราศจากความเจ็บปวดของชีวิตของพวกเขาหลังจากถูกลิดรอนมากที่สุดของประสบการณ์เชิงบวกที่พวกเขาจะได้มีและหลังจากที่ได้รับการทำที่จะประสบชะมัด. เพราะมันจะใช้เวลาความทุกข์ทรมานมากในการผลิตความสุขชั่วขณะเช่นชิมผลิตภัณฑ์จากสัตว์ โดยใช้สัตว์จะไม่เพิ่มขึ้นผลรวมของความสุขในโลกที่ลดลง แต่จริงๆแล้วมันและมาก ดังนั้นการแสวงหาผลประโยชน์ดังกล่าวไม่สามารถได้รับการพิจารณาที่ถูกต้องทางศีลธรรมตามวัตถุนิยม. นอกจากนี้วัตถุนิยมไม่สามารถเพียงแค่ยอมรับว่าเราควรจะทำอะไรเกี่ยวกับอันตรายได้รับความเดือดร้อนโดยคนอื่น ๆ แม้ในขณะที่เราไม่ได้เป็นคนที่ได้ก่อให้เกิดอันตรายเหล่านี้ การเรียกร้องวัตถุนิยมเราควรจะเกี่ยวข้องกับความสุขของทุกคนที่อาจจะมีความสุข หากมีสิ่งที่ช่วยลดความสุขของสัตว์แล้วเราควรพยายามที่จะทำงานกับมันสิ่งที่มันอาจจะเป็น ดังนั้นให้วิธีที่น่ากลัวหลายคนในที่สัตว์ป่าจะได้รับอันตรายในธรรมชาติชะตากรรมของพวกเขาควรจะมีความสำคัญมากที่จะ utilitarians, เช่นเดียวกับผู้ที่ปฏิบัติตามวิธีการบางอย่างมีจริยธรรมอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีประโยชน์นิยมเป็นจริยธรรมที่ปกป้องเราควรจะทำในลักษณะที่นำความสุขมากที่สุดในโลก ทฤษฎีนี้ปกป้องต่อไปนี้สามสิ่ง :
( 1 ) เป็นสิ่งที่ดีสำหรับบุคคลที่มีจำนวนของความสุขหรือความพึงพอใจของความต้องการ ) สูงที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ .
( 2 ) สิ่งที่เป็นดีที่สุดโดยรวมคือผลรวมของความสุขสูงที่สุด
( 3 ) เราควรจะทำในลักษณะที่เพิ่มผลรวมของความสุข .
รูปแบบหนึ่งโดยเฉพาะของประโยชน์นิยมเน้นไม่ใช่ผลรวมของความเป็นทุกข์ แต่ในการลดผลรวมของทุกข์ นี้เรียกว่าประโยชน์นิยมเชิงลบมุมมองอื่น เรื่องที่เราควรจะเพิ่มไม่รวมทุนแห่งความสุข ( ซึ่งอาจนำไปสู่องค์กรเพลิดเพลินกับความสุขมากในขณะที่คนอื่นทุกข์ ) แต่ค่าเฉลี่ยความสุขเพลิดเพลินกับบุคคล สัตว์ทั้งหมด ทฤษฎีนี้เรียกว่า " ประโยชน์นิยม " เฉลี่ย ประโยชน์นิยมมาตรฐาน แม้ว่า เรื่องที่ควรจะมีความสุขมากที่สุดซึ่งคำนวณโดยพิจารณาในเชิงบวก ความสุขที่มีอยู่ และลบจากความทุกข์ทั้งหมดที่มีอยู่
ตามลัทธิประโยชน์นิยม , คุณภาพชีวิตของทุกบุคคล นับ ถ้าในการตัดสินใจทางศีลธรรมของเรา เราไม่ได้คำนึงถึงผลประโยชน์ของคนที่มีประสบการณ์ด้านบวก หรือ ลบ เราก็จะล้มเหลวในการพิจารณาโดยรวมของความสุขซึ่งหมายความว่าการเลือกปฏิบัติต่อสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์สัตว์ที่มีประสบการณ์ทางบวกและทางลบ หรือความชอบ เช่น ไม่เข้ากันกับทฤษฎีประโยชน์นิยม ทฤษฎีนี้ต้องพิจารณาทุกบิตของทุกข์และทุกบิตของความสุข ซึ่งหมายความว่า คำนึงถึงประสบการณ์ของสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์เช่นเดียวกับมนุษย์ ด้วยเหตุผลนี้นักทฤษฎีประโยชน์นิยมก่อน เช่น เจเรมี่ เบนแธม , จอห์น สจวร์ต mill2 และเฮนรี่ ซิดจ์วิก 3 เป็นที่ถกเถียงกันสำหรับการพิจารณาจริยธรรมของสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ . พวกเขากล่าวว่า ความสนใจของสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์ควรจะเคารพเท่ากับที่ของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม , พวกเขาล้มเหลวที่จะเห็นผลกระทบที่ตามมาจากการปฏิบัติ เช่น การใช้สัตว์ ในครั้งล่าสุดนักทฤษฎี เช่น ปีเตอร์ singer4 gaverick matheny5 ได้ตรวจสอบและสิ่งที่ตามมาจากการรวมของความสนใจของสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์นัยโดยประโยชน์นิยม .
สำหรับประโยชน์นิยม , การใช้สัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์สามารถยอมรับได้ แต่ถ้าสาเหตุของความสุขการใช้ประโยชน์มากกว่าอันตรายสาเหตุมัน แต่มันเป็นเรื่องยากมากที่จะคิดว่าวิธีใด ๆซึ่งอาจเป็นกรณีสัตว์ที่ไม่ใช่มนุษย์จะชะงักและเจ็บปวดเสียชีวิตหลังจากถูกลิดรอนมากที่สุดของประสบการณ์เชิงบวกที่พวกเขาสามารถมีได้ และหลังจากถูกทำให้ทรมานมาก เพราะมันใช้เวลามาก
ทุกข์ในการผลิตเช่นชั่วขณะความสุขเท่าที่ชิมผลิตภัณฑ์สัตว์ การใช้สัตว์ไม่เพิ่มผลรวมของความสุขในโลก แต่จริงๆ แล้วลดมันและ มาก ดังนั้น การใช้ประโยชน์ เช่น ไม่สามารถจะถือว่าถูกต้องตามศีลธรรม ประโยชน์นิยม
นอกจากนี้ ประโยชน์นิยมเพียงไม่สามารถยอมรับว่าเราควรทำอะไรเกี่ยวกับอันตรายที่ได้รับจากคนอื่น ทั้งๆ ที่เราไม่ได้เป็นคนที่ทำให้เกิดอันตรายเหล่านี้ ประโยชน์นิยมเรียกร้องเราควรจะกังวลกับความสุขของทุกคนที่สามารถมีความสุขได้ถ้ามีอะไรที่ลดความสุขของสัตว์ เราก็ควรพยายามที่จะทำงานกับมัน สิ่งที่มันอาจจะเป็น ดังนั้น ให้ มากมาย น่ากลัววิธีซึ่งสัตว์ป่าจะเป็นอันตรายในธรรมชาติ ชะตากรรมของพวกเขาจะสำคัญมากที่จะ utilitarians ตลอดจนผู้ที่ปฏิบัติตามแนวทางจริยธรรม
บางอื่น ๆ