“I am fine.” Lin Dong laughed. “As

“I am fine.” Lin Dong laughed. “As for Lei Xing, he should have died. One of Lei Pi’s arm can also be considered crippled, I am afraid he can’t do much in the meantime.”

At this moment, Lin Xiao’s thoughts seemed to have stalled. Then, he abruptly turned around as he stared at Lin Dong and asked: “Lei Xing is dead? Lei Pi’s arm is disabled? Did you do this?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันดี" ตง หลินหัวเราะ "สำหรับ Lei Xing เขาควรตาย หนึ่งแขน Lei Pi ยังถือได้ว่าง่อย ฉันกลัวเขาไม่สามารถทำอะไรได้มากในบัดนั้นได้ "ขณะนี้ หลินเสี่ยวคิดประจักษ์หยุดกลางคัน จากนั้น เขาทันทีหันเขาจ้องที่หลินตง และคำถาม: "Lei Xing จะตาย เล่ย Pi แขนถูกปิดใช้งานหรือไม่ คุณทำนี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผมรู้สึกดี." หลินดงหัวเราะ "สำหรับ Lei Xing เขาควรจะมีผู้เสียชีวิต หนึ่งในแขน Lei Pi ยังสามารถได้รับการพิจารณาง่อยผมกลัวเขาไม่สามารถทำอะไรได้มากในขณะเดียวกัน. " ตอนนี้ความคิดของหลินเสี่ยวดูเหมือนจะจนตรอก จากนั้นจู่ ๆ เขาก็หันไปรอบ ๆ ในขณะที่เขาจ้องที่หลินดงและถามว่า: "Lei Xing ตาย? แขน Lei Pi ถูกปิดการใช้งาน? คุณไม่ทำเช่นนี้? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผมไม่เป็นไร " ลินดงหัวเราะ " สำหรับ พวงมาลัยซิ่ง เขาควรจะตายไปแล้ว หนึ่งของเล่ยพี่อาร์มก็ยังถือเป็นพิการ ผมกลัวเขาจะทำอะไรไม่ได้มากในตอนนี้ "ตอนนี้ หลิน เสี่ยว ความคิดดูเหมือนจะหยุดกลางคัน แล้วเขาก็ชะงัก หันกลับมา เขาจ้องลินดงและถามว่า : " พวงมาลัยซิ่งตาย มันเล่ยปี่แขนพิการ ? คุณทำแบบนี้ได้ไง "