The demand for industrial products

The demand for industrial products from agriculture sector is influenced either
by agricultural output changes or the terms of trade (here after TOT) between
agriculture and industrial output. Therefore, a distinction between the output
effect and the TOT effect of the demand for industrial products from agriculture
is worth emphasizing at this point.8 The effect of an increase in food prices on the demand for non-food items by different expenditure groups in rural areas
can be broken into two parts. First, there is the negative cross elasticity of
demand, and second, there is the positive income effect, which depends on the
increase in total expenditure from a rise in prices and on the expenditure
elasticity of demand for non-food items of that expenditure group (Rangarajan,
1982). Further, given the conflicting forces between that low food price being
good for industrial supply and high food prices being good for industrial
demand,9 it is the TOT between agricultural and industrial products that
provides the equilibrating mechanism ensuring that supply and demand grow
at the same rate in each other. If the prices of agricultural products are „too‟
high in relation to the industrial products then industrial growth is either
demand constrained or supply constrained (Ahluwalia, 1985 and Rangarajan,
1982).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความต้องการสินค้าอุตสาหกรรมจากภาคการเกษตรมีอิทธิพลอย่างใดอย่างหนึ่งโดยการเปลี่ยนแปลงผลผลิตทางการเกษตรหรือเงื่อนไขการค้า (ที่นี่หลังจากทีโอที) ระหว่างเกษตรและอุตสาหกรรมส่งออก ดังนั้น ความแตกต่างผลผลิตผลกระทบและผลทีของอุปสงค์สำหรับสินค้าอุตสาหกรรมเกษตรคุ้มค่าโดยเน้นที่ point.8 นี้ผลของการเพิ่มขึ้นของราคาอาหารตามความต้องการสำหรับสินค้าที่ไม่ใช่อาหารจากกลุ่มรายจ่ายแตกต่างกันในพื้นที่ชนบทสามารถแตกออกเป็นสองส่วน ครั้งแรก มีความยืดหยุ่นไขว้ลบของความต้องการ และที่สอง มีผลกำไรเป็นบวก ซึ่งขึ้นอยู่กับการรวมค่าใช้จ่ายจากการเพิ่มขึ้นของราคา และการใช้จ่ายเพิ่มขึ้นความยืดหยุ่นของอุปสงค์สำหรับสินค้าที่ไม่ใช่อาหารของกลุ่มรายจ่ายนั้น (Rangarajan1982. เพิ่มเติม ให้กองกำลังขัดแย้งกันระหว่างการที่ราคาอาหารต่ำดีสำหรับอุปทานและราคาอาหารที่สูงกำลังดีสำหรับอุตสาหกรรมความต้องการ 9 เป็นทีระหว่างเกษตร และอุตสาหกรรมที่กลไก equilibrating ที่สร้างที่เติบโตอุปสงค์และอุปทานในอัตราเดียวกันในแต่ละอื่น ๆ ถ้าราคาของสินค้าเกษตร "too‟สูงเมื่อเปรียบเทียบกับสินค้าอุตสาหกรรมแล้วอุตสาหกรรมเจริญเติบโตเป็นต้องการจำกัดหรือซัพพลายจำกัด (Ahluwalia, 1985 และ Rangarajan1982)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมจากภาคการเกษตรที่ได้รับอิทธิพลทั้ง
จากการเปลี่ยนแปลงของผลผลิตทางการเกษตรหรือเงื่อนไขทางการค้า (ที่นี่หลังจากที่ทีโอที) ระหว่าง
การเกษตรและผลผลิตภาคอุตสาหกรรม ดังนั้นความแตกต่างระหว่างการส่งออก
ผลและผลของทีโอทีต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมจากการเกษตร
มีมูลค่าการเน้นที่นี้ point.8 ผลกระทบของการเพิ่มขึ้นของราคาอาหารในความต้องการสำหรับรายการที่ไม่ใช่อาหารโดยกลุ่มค่าใช้จ่ายแตกต่างกันในชนบท พื้นที่
สามารถแบ่งออกเป็นสองส่วน แรกมีความยืดหยุ่นข้ามเชิงลบของ
ความต้องการและสองมีผลกระทบรายได้ในเชิงบวกซึ่งขึ้นอยู่กับ
การเพิ่มขึ้นของค่าใช้จ่ายทั้งหมดจากการเพิ่มขึ้นของราคาและค่าใช้จ่าย
ยืดหยุ่นของอุปสงค์สำหรับสินค้าที่ไม่ใช่อาหารของกลุ่มค่าใช้จ่ายที่ (Rangarajan,
1982) นอกจากนี้ได้รับกองกำลังขัดแย้งกันระหว่างราคาอาหารต่ำว่าเป็น
สิ่งที่ดีสำหรับอุปทานอุตสาหกรรมและราคาอาหารสูงเป็นสิ่งที่ดีสำหรับอุตสาหกรรม
ความต้องการ, 9 มันเป็นทีโอทีระหว่างผลิตภัณฑ์เกษตรและอุตสาหกรรมที่
มีกลไกเข้าสู่ดุลยภาพมั่นใจว่าอุปสงค์และอุปทานเติบโต
ในเวลาเดียวกัน อัตราในแต่ละอื่น ๆ หากราคาสินค้าเกษตรที่มี "มากเกินไป"
สูงในความสัมพันธ์กับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมแล้วเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมที่เป็นทั้ง
ความต้องการ จำกัด หรืออุปทาน จำกัด (ชิงปี 1985 และ Rangarajan,
1982)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมจากภาคการเกษตรเป็นอิทธิพลอย่างใดอย่างหนึ่งจากการเปลี่ยนแปลงของผลผลิตทางการเกษตร หรือเงื่อนไขของการค้าที่นี่ หลังจากทีโอที ) ระหว่างการเกษตรและผลผลิตอุตสาหกรรม ดังนั้นความแตกต่างระหว่างผลผลิตผล และ ทีโอที ผลของความต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมจากการเกษตรมันคุ้มค่าเน้นที่จุดนี้ . 8 ผลของการเพิ่มขึ้นของราคาอาหารต่อความต้องการสินค้าอาหาร โดยกลุ่มที่ไม่ใช่ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ในชนบทสามารถแบ่งออกเป็นสองส่วน แรกมีความยืดหยุ่นไขว้ของลบความต้องการ และแบบที่สองคือผลของรายได้ที่เป็นบวก ซึ่งขึ้นอยู่กับเพิ่มรายจ่ายรวมจากการเพิ่มขึ้นของราคาและค่าใช้จ่ายความยืดหยุ่นของอุปสงค์สำหรับสินค้าที่ไม่ใช่อาหารของกลุ่ม ( rangarajan รายจ่าย ,1982 ) เพิ่มเติมให้กองกำลังที่ขัดแย้งกันระหว่างที่อาหารราคาต่ำเป็นที่ดีสำหรับการจัดหาอุตสาหกรรมและราคาอาหารถูกดีสำหรับอุตสาหกรรมความต้องการ , 9 เป็น ทีโอที ระหว่างผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรและอุตสาหกรรมที่เดือนก่อนมีกลไกเพื่อให้มั่นใจว่าอุปทานและอุปสงค์เติบโตในอัตราเดียวกันในแต่ละอื่น ๆ ถ้าราคาของผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร„ด้วย‟สูงในความสัมพันธ์กับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมและการเจริญเติบโตของอุตสาหกรรมคือความต้องการคงที่หรืออุปทานจำกัด ( ahluwalia 1985 rangarajan , และ ,1982 )