In the 1960s, a limited range of no

In the 1960s, a limited range of non β‐lactam antibacterials was
available; most had certain limitations in terms of toxicity e.g.
sulphonamides (rashes and renal toxicity); streptomycin and
kanamycin (ototoxicity and nephrotoxicity); chloramphenicol (bone
marrow aplasia); erythromycin (gastrointestinal side effects);
tetracyclines (concentrate in developing bones and teeth) and
colistin (neuro and nephro‐toxicity). A number of beta‐lactams,
penicillins: penicillin G and V (gastric acid labile), ampicillin,
methicillin (nephrotoxicity) and also cephalosporins: cephaloridine
and cephalothin (nephrotoxicity) were reported. All of these agents
were generally given as a four times daily dose and were associated
with rashes and, rarely, anaphylaxis

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1960 ช่วงจำกัดของ antibacterials β‐lactam ไม่ถูกมี ส่วนใหญ่มีข้อจำกัดบางอย่างในแง่ของความเป็นพิษเช่นsulphonamides (หนาและไต toxicity); streptomycin และกานามัยซิน (ototoxicity และ nephrotoxicity); chloramphenicol (กระดูกไข aplasia); erythromycin (ระบบข้างเคียง);tetracyclines (เข้มข้นในการพัฒนากระดูกและฟัน) และcolistin (ศัลยกรรมและ nephro‐toxicity) จำนวน beta‐lactamspenicillins: G และ V (กรดกระเพาะ labile) ยาเพนนิซิลลิน แอมพิซิลลินmethicillin (nephrotoxicity) และ cephalosporins: cephaloridineและมีรายงาน cephalothin (nephrotoxicity) ตัวแทนเหล่านี้ทั้งหมดโดยทั่วไปได้รับยาเป็นเวลาสี่วัน และสัมพันธ์ด้วยฝีปากและ แทบ anaphylaxis

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1960 ซึ่งเป็นช่วงที่ จำกัด ของการไม่ antibacterials β-lactam
เป็นใช้ได้; ส่วนใหญ่มีข้อ จำกัด บางอย่างในแง่ของความเป็นพิษเช่น
sulphonamides (ผื่นและความเป็นพิษของไต); streptomycin
และกานามัยซิน(ototoxicity และพิษต่อไต); chloramphenicol
(กระดูกไขกระดูกaplasia); erythromycin (ผลข้างเคียงทางเดินอาหาร);
tetracyclines (สมาธิในการพัฒนากระดูกและฟัน) และ
Colistin (ระบบประสาทและ nephro พิษ) จำนวนของเบต้า lactams,
penicillins: penicillin G และ V (กรดในกระเพาะอาหาร labile), จิบูตี,
methicillin (ไต) และ cephalosporins:
เซฟาโลริดีนและcephalothin (ไต) ได้รับรายงาน ทั้งหมดของสารเหล่านี้ได้รับโดยทั่วไปเป็นครั้งที่สี่ยาทุกวันและมีความสัมพันธ์กับผื่นและไม่ค่อยภูมิแพ้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1960 , ช่วง จำกัด ของไม่β‐ lactam antibacterials คือ
ใช้ได้ ส่วนใหญ่มีข้อ จำกัด บางอย่างในแง่ของความเป็นพิษ เช่น
sulphonamides ( ผื่นและความเป็นพิษของไต ) และสเตร็ปโตมัยซิน
กานามัยซิน ( สาธารณรัฐโตโกและพิษต่อไต ) ; คลอแรมเฟนิคอล ( กระดูก
ไขกระดูกและอีริโทรมัยซิน ( ) ; ผลทางด้าน ) ;
เตตร้าไซคลิน ( เข้มข้นใน พัฒนากระดูกและฟัน ) และ
น้ำมันดีเซลหมุนเร็ว ( Neuro และ nephro ‐พิษ ) จำนวนของเบต้า‐ lactams ยาปฏิชีวนะเพนนิซิลิน G :
, V ( ที่กรดในกระเพาะอาหาร ) , แอมพิ
, เมทิซิลลิน ( ผู้ป่วย ) และ เซฟาโลสปอริน : เซฟาโลริดีน
ซีเนียร์ ( ผู้ป่วย ) และรายงาน เจ้าหน้าที่ทุกคน
เหล่านี้โดยทั่วไปให้เป็นสี่ครั้งทุกวัน ขนาดและที่เกี่ยวข้องกับผื่นและ

ไม่ค่อย anaphylaxis ,