In his seminal paper, McNaughton (1

In his seminal paper, McNaughton (1984, p. 864) defined grazing lawns as grassland areas where large mammal grazers had effected ‘a drastic reduction of canopy height and the activation of tillers that lead to a prostrate, dense canopy’. This compact, prostrate growth form concentrates plant biomass near the soil surface, providing a partial spatial refuge from grazers, but also forms a nutritious and potentially high bulk density forage resource (McNaughton, 1984; Verweij et al., 2006) whose regrowth is stimulated by defoliation (Georgiadis et al., 1989; Anderson, Dong & McNaughton, 2006; Anderson et al., 2013). The bite size that grazers can achieve, as a consequence of bite depth and mouth width, determines whether individuals are able to meet their required metabolic intake rates (Shipley, 2007); grazer species best adapted to utilising lawns are those with a high muzzle width to body size ratio (Murray & Brown, 1993; Arsenault & Owen-Smith, 2008). Nonetheless, a diverse range of grazers utilise lawns, with lawn grasses shown to comprise over 50% of the wet season dietary intake of some species (e.g. white rhino: Owen-Smith, 1988; warthog Phacochoerus africanus and wildebeest: Kleynhans et al., 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกระดาษของเขาบรรลุ McNaughton (1984, p. 864) กำหนดสนามทุ่งหญ้าเป็นทุ่งหญ้าพื้นที่ที่เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ grazers พืน้ 'รุนแรงลดความสูงของหลังคา' และการทำงานของรถไถเดินตามที่ทำให้มุ้งกราบ หนาแน่น แบบฟอร์มนี้กะทัดรัด กราบเติบโตมุ่งเน้นพืชชีวมวลใกล้พื้นดิน ให้หลบภัยเชิงพื้นที่บางส่วนจาก grazers แต่ยัง เป็นทรัพยากรความหนาแน่นของพืชอาหารสัตว์จำนวนมากอาจสูง และมีคุณค่าทางโภชนาการ (McNaughton, 1984 Verweij et al. 2006) ปลูกจะถูกกระตุ้น โดย defoliation (Georgiadis et al. 1989 แอนเดอร์สัน ดง & McNaughton, 2006 แอนเดอร์สัน et al. 2013) ขนาดกัดที่ grazers จะประสบความสำเร็จ เป็นผลมาจากการกัดปากและความลึกความกว้าง กำหนดว่า บุคคลจะสามารถตอบสนองการบริโภคต้องเผาผลาญอัตรา (Shipley, 2007); มี grazer พันธุ์ที่ดีที่สุดกับสนามหญ้าที่ใช้ผู้ที่ มีความกว้างปากกระบอกปืนสูงอัตราส่วนขนาดร่างกาย (Murray & น้ำตาล 1993 Arsenault & โอเว่น-สมิธ 2008) กระนั้น หลากหลาย grazers ใช้สนามหญ้า กับแสดงที่ประกอบด้วยมากกว่า 50% ของปริมาณอาหารฤดูฝนของพันธุ์หญ้าสนามหญ้า (เช่น ขาวแรด: โอเว่น-สมิ ธ 1988; warthog Phacochoerus africanus และกำลัง: Kleynhans et al. 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกระดาษน้ำเชื้อของเขา McNaughton (1984, น. 864) ที่กำหนดไว้แทะเล็มหญ้าเป็นพื้นที่ทุ่งหญ้าที่สัตว์กินหญ้าเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ได้รับผลกระทบ "การลดความรุนแรงของความสูงของหลังคาและการทำงานของหน่อที่นำไปสู่การกราบที่ทรงพุ่มหนาแน่น ' ขนาดกะทัดรัดรูปแบบการเจริญเติบโตนี้กราบมุ่งชีวมวลพืชที่อยู่ใกล้ผิวดินให้เป็นที่หลบภัยเชิงพื้นที่บางส่วนจากสัตว์กินหญ้า แต่ยังก่อให้เกิดคุณค่าทางโภชนาการสูงและอาจเป็นกลุ่มทรัพยากรความหนาแน่นของอาหารสัตว์ (McNaughton 1984; Verweij et al, 2006.) ที่มี regrowth ถูกกระตุ้น โดยการผลัดใบ (Georgiadis et al, 1989;. แอนเดอดง & McNaughton, 2006. เดอร์สัน, et al, 2013) ขนาดที่กัดหญ้าสามารถบรรลุเป็นผลของความลึกและความกว้างกัดปากกำหนดว่าบุคคลที่จะสามารถตอบสนองการบริโภคจำเป็นต้องใช้อัตราการเผาผลาญอาหารของพวกเขา (ชิพลีย์, 2007); หญ้าสายพันธุ์ที่ดีที่สุดเหมาะที่จะใช้สนามหญ้าเป็นผู้ที่มีความกว้างของปากกระบอกปืนสูงอัตราส่วนขนาดของร่างกาย (เมอเรย์บราวน์ & 1993; Arsenault และโอเว่นสมิ ธ , 2008) อย่างไรก็ตามความหลากหลายของสัตว์กินหญ้าใช้สนามหญ้าด้วยหญ้าสนามหญ้าแสดงให้เห็นว่าประกอบด้วยกว่า 50% ของการบริโภคสารอาหารฤดูฝนบางชนิด (เช่นแรดขาว: โอเว่นสมิ ธ 1988; Warthog Phacochoerus africanus และครืน:. Kleynhans, et al, 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน รายงานการสัมมนาของเขาเมิ่กนอเติ้น ( 2527 , หน้า 102 ) กำหนดพื้นที่ที่เป็นทุ่งหญ้าทุ่งเลี้ยงสัตว์หญ้า grazers สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ได้รับผลกระทบรุนแรง ลดความสูงของหลังคาและการกระตุ้นของหน่อที่นำไปสู่กราบ ทรงพุ่มทึบ " นี้มีขนาดกะทัดรัดรูปแบบการเจริญเติบโตของต่อมลูกหมากเข้มข้นชีวมวลพืชใกล้ผิวดิน ให้พื้นที่บางส่วนอพยพมาจาก grazers แต่รูปแบบอาจสูงความหนาแน่นและลดทรัพยากรอาหารสัตว์ ( เมิ่กนอเติ้น , 1984 ; verweij et al . , 2006 ) ซึ่งจะกระตุ้น regrowth ตัด ( georgiadis et al . , 1989 ; ดง & แอนเดอร์สัน เมิ่กนอเติ้น , 2006 ; Anderson et al . , 2013 ) กัดขนาดนั้น grazers สามารถบรรลุเป็นผลของความลึกและความกว้างของปากกัด , กําหนดว่าบุคคลสามารถตอบสนองอัตราการเผาผลาญปริมาณที่ต้องการของพวกเขา ( Shipley , 2007 ) grazer ชนิดที่ดีที่สุด เหมาะกับการใช้สนามหญ้าเป็นผู้ที่มีความกว้างกระบอกสูงขนาดสัดส่วนร่างกาย ( Murray และสีน้ำตาล , 1993 ; อาร์เซนอลท์ & โอเว่น สมิ ธ , 2008 ) กระนั้น , หลากหลายของ grazers ใช้หญ้ากับหญ้าสนามหญ้าแสดงประกอบด้วยมากกว่า 50 % ของฤดูฝน การบริโภคอาหารบางชนิด ( เช่นแรดขาว : โอเว่น สมิธ , 1988 ; หมูและ phacochoerus africanus วัวป่า : kleynhans et al . , 2011 )