A successful response to crisisSumm

A successful response to crisis

Summing up briefly, the policy response to the crisis entailed a combination of tighter fiscal policy, tighter monetary policy with an inflation target, and external financial support. Results have, so far, been surprisingly positive. The exchange rate stabilized and fell below 2 reais to the dollar very quickly. Inflation expectations also came down, which allowed us to use the interest-rate bias twice during March 1999; rates were first cut to 42 percent, then to 39� percent. Synthetic on-shore dollar rates fell dramatically, from the teens and even the twenties to mid-single-digit levels not much above international rates. We no longer needed short-term capital other than trade finance to finance the balance of payments.
During the months that followed, we were able gradually to lengthen the maturities of the government's domestic debt, from six months to about a year. By June 1999, the panic was behind us. At the end of the month, the inflation targets for the rest of 1999 and for the next two years were announced, as planned. A broad-based consumer price index was chosen (the IPCA). The targets are 8 percent for 1999, 6 percent for 2000, and 4 percent for 2001. The targeting mechanism will therefore play a dual role: a permanent one of nominal anchor and a temporary one of disinflation guideline. This is not unlike what has happened in other countries that adopted inflation targeting immediately after letting their currencies float.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตอบสนองวิกฤตสำเร็จ

รวมสั้น ๆ การตอบสนองต่อนโยบายวิกฤต entailed ใช้นโยบายทางการเงินสัด เพราะนโยบายการเงินเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อ และสนับสนุนการเงินจากภายนอก ผล ฉะนี้ แล้วจู่ ๆ บวก อัตราแลกเปลี่ยนที่เสถียร และตกด้านล่าง reais 2 เป็นเงินดอลลาร์ได้อย่างรวดเร็ว คาดการณ์เงินเฟ้อยังลงมา ซึ่งทำให้เราใช้อคติอัตราดอกเบี้ยสองครั้งในช่วงเดือนมีนาคมปี 1999 ราคาถูกก่อนตัดร้อยละ 42 แล้วต้อง 39 เปอร์เซ็นต์ สังเคราะห์บนฝั่งดอลลาร์ราคาตกอย่างมาก วัยรุ่นและแม้ยี่ระดับกลาง-single-หลักไม่มากอัตราระหว่างประเทศ เราไม่จำเป็นทุนระยะสั้นอื่นที่ไม่ใช่ทางการค้าทางการเงินการชำระเงินของยอดดุลการ
ในช่วงเดือนที่ตามมา เราก็สามารถค่อย ๆ เหยียดครบกำหนดของรัฐบาลประเทศหนี้ จากหกเดือนไปเกี่ยวกับปี โดย 1999 june ตื่นที่หลังเรา ในตอนท้ายของเดือน เป้าหมายเงินเฟ้อที่เหลือของปี 1999 และสองปีถัดไปได้ประกาศ ตามแผนการ ความกว้างตามดัชนีราคาผู้บริโภคมีการเลือก (IPCA) เป้าหมาย 8 เปอร์เซ็นต์ในปี 1999, 6 2000 และ 4 เปอร์เซ็นต์ในปี 2001 กลไก targeting ดังนั้นจะเล่นบทบาทที่สอง: หนึ่งถาวรยึดระบุและหนึ่งผลงาน disinflation ชั่วคราว ไม่แตกต่างจากสิ่งที่เกิดในประเทศที่กำหนดเป้าหมายเงินเฟ้อบุญธรรมทันทีหลังจากที่ปล่อยให้ลอยตัวสกุลเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตอบสนองที่ประสบความสำเร็จที่จะเกิดวิกฤตสรุปสั้น ๆ การตอบสนองนโยบายที่จะวิกฤตยกให้การรวมกันของนโยบายการคลังที่เข้มงวดนโยบายการเงินที่เข้มงวดมากขึ้นกับเป้าหมายเงินเฟ้อและการสนับสนุนทางการเงินจากภายนอก ผลที่ได้เพื่อให้ห่างไกลเป็นบวกอย่างน่าประหลาดใจ อัตราแลกเปลี่ยนที่มีเสถียรภาพและลดลงต่ำกว่า 2 เรียลกับเงินดอลลาร์อย่างรวดเร็ว การคาดการณ์เงินเฟ้อยังลงมาซึ่งได้รับอนุญาตให้เราใช้อคติอัตราดอกเบี้ยสองครั้งในช่วงมีนาคม 1999; อัตราการเป็นครั้งแรกตัดไป 42 เปอร์เซ็นต์แล้วถึงร้อยละ39� สังเคราะห์ในฝั่งอัตราเงินดอลลาร์ลดลงอย่างมากจากวัยรุ่นและแม้กระทั่งกลางระดับกลางหลักเดียวไม่มากราคาดังกล่าวในต่างประเทศ เราไม่จำเป็นต้องใช้เงินทุนระยะสั้นอื่นที่ไม่ใช่การค้าเพื่อเป็นเงินทุนสมดุลของการชำระเงินในช่วงเดือนที่ตามมาเราสามารถที่ค่อยๆยืดระยะเวลาครบกำหนดของหนี้ในประเทศของรัฐบาลที่มาจากหกเดือนถึงประมาณหนึ่งปี มิถุนายน 1999 ตื่นตระหนกอยู่เบื้องหลังเรา ในตอนท้ายของเดือนเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อในช่วงที่เหลือของปี 1999 และอีกสองปีต่อมาได้มีการประกาศเป็นไปตามแผน ดัชนีราคาผู้บริโภคในวงกว้างตามที่ได้รับเลือก (IPCA) เป้าหมายร้อยละ 8 สำหรับปี 1999 ร้อยละ 6 สำหรับปี 2000 และร้อยละ 4 สำหรับปี 2001 กลไกการกำหนดเป้าหมายจึงจะมีบทบาทคู่: ถาวรหนึ่งในผู้ประกาศข่าวชื่อและชั่วคราวหนึ่งเงินฝืดแนวทาง นี้ไม่ได้แตกต่างจากสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในประเทศอื่น ๆ ที่นำมาใช้เป้าหมายเงินเฟ้อในทันทีหลังจากที่ปล่อยให้สกุลเงินของพวกเขาลอย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตอบสนองต่อวิกฤติที่ประสบความสำเร็จ

สรุปสั้น ๆ , นโยบายการตอบสนองต่อวิกฤติ ( การรวมกันของแน่นงบประมาณ นโยบาย นโยบายการเงินที่เข้มงวดมากขึ้นกับเป้าหมายเงินเฟ้อ และเงินสนับสนุนจากภายนอก ผลลัพธ์ที่ได้ ดังนั้นไกล ถูกบวกอย่างแปลกใจ อัตราการแลกเปลี่ยนคงที่และลดลงต่ำกว่า 2 reais ดอลลาร์ต่ออย่างรวดเร็ว การคาดการณ์เงินเฟ้อยังลงมาซึ่งได้รับอนุญาตให้เราใช้ขนาดอคติสองครั้งในช่วงมีนาคม 2542 ; อัตราแรกตัด 42 เปอร์เซ็นต์ แล้ว� 39 เปอร์เซ็นต์ สังเคราะห์บนชายฝั่งดอลลาร์อัตราลดลงอย่างมากจากวัยรุ่นและวัยยี่สิบถึงกลางหลักเดียว ระดับไม่มากสูงกว่าราคาต่างประเทศ เราไม่ได้ต้องการเงินทุนระยะสั้นมากกว่า การเงิน การค้า การเงิน ดุลการชําระเงิน .
ในเดือนต่อมา เราก็สามารถค่อยๆ ยืดระยะเวลาหนี้ในประเทศของรัฐบาล จากหกเดือนถึงหนึ่งปี โดยมิถุนายน 1999 ตื่นตระหนกอยู่ข้างหลังเรา ในตอนท้ายของเดือน , อัตราเงินเฟ้อเป้าหมายสำหรับส่วนที่เหลือของปี 1999 และสำหรับถัดไปสองปีถูกประกาศ ตามที่วางแผนไว้ เป็นตามดัชนีราคาผู้บริโภคที่ถูกเลือก ( ipca )เป้าหมาย ร้อยละ 8 สำหรับ 1999 ร้อยละ 6 สำหรับ 2000 , ร้อยละ 4 สำหรับปี 2001 การกําหนดเป้าหมายกลไกจึงมีบทบาทสอง : หนึ่งถาวรชื่อผู้ประกาศและหนึ่งชั่วคราว แนว disinflation . นี้ไม่ได้แตกต่างจากสิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศอื่น ๆที่ใช้กรอบเป้าหมายเงินเฟ้อทันที หลังจากที่สกุลเงินของพวกเขาลอย .