treatment among patients in both gr

treatment among patients in both groups immediately after
the first treatment session, 1 day after the last treatment
session and 2 weeks after the last treatment session (paired
t-test, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรักษาระหว่างผู้ป่วยทั้งกลุ่มทันทีหลังจากเวลารักษาครั้งแรก 1 วันหลังการรักษาครั้งล่าสุดเซสชันและ 2 สัปดาห์หลังจากเซสชันการรักษาสุดท้าย (จับคู่ทดสอบ t, p < 0.05) ยกเว้นในกลุ่ม PPTin PT (ตารางที่ 2) Aเปรียบเทียบค่าทดสอบหลังปรับปรุงของแต่ละการประเมินของจุดเวลาวัดผลทั้งหมดระหว่างทีทีเอ็มและกลุ่ม PT ระบุการปรับปรุงที่สำคัญในเหล่านี้พารามิเตอร์ในกลุ่มจุดเว้น STAI (ทันทีและผลระยะยาว) (ANCOVA, p < 0.05) (ตาราง 3)ความพึงพอใจผู้ป่วย4 จาก 10 ผู้ป่วยจากกลุ่มจุดรายงานว่า พวกเขา "พอใจมากที่สุด" ด้วยการรักษาของพวกเขากำหนดขึ้นผู้ป่วยที่เหลือ 6 ระบุว่า"ความพึงพอใจ" กับการรักษาของพวกเขา สำหรับกลุ่ม PT การส่วนใหญ่ (ผู้ป่วย 7) รายงานว่า พวกเขา "พอใจ"คะแนนความพึงพอใจกับการรักษาเป็นผู้ป่วยที่สอง"ความพึงพอใจ" และผู้ป่วยหนึ่งคะแนนความพึงพอใจเขา/เธอด้วยการรักษาเป็น "ไม่พอ" (ตาราง 4)ผลข้างเคียงช่วงบำบัด ผู้ป่วยทั้งหมดจากทั้งสองรายงานผลข้างเคียงใด ๆ (ตาราง 4)สนทนาความรู้ของเรา เป็นการศึกษาแรกเพื่อประเมินการรักษาลักษณะของจุดในผู้ป่วยที่มีอันคุ้มค่า ผลการศึกษาการศึกษาปัจจุบันแนะนำว่า จุดบน scapularภูมิภาคมีประสิทธิภาพในการบำบัดอันคุ้มค่า manifesting เป็นความวิตกกังวล และความปวด ความตึงเครียดของกล้ามเนื้อลดลงและเพิ่มใน PPT ปรับปรุงเหล่านี้ยังคงอยู่ใน2 สัปดาห์ (ตารางที่ 2 และ 3)ผลการวิจัยเหล่านี้จะสอดคล้องกับ Buttagatal. ร้อยเอ็ด (2011) ที่จุดสามารถลดความเจ็บปวดความเข้ม กล้ามเนื้อความตึงเครียด และความวิตกกังวล และเพิ่ม PPT ในผู้ป่วยที่ มีการกลับไปอาการปวดที่เกี่ยวข้องกับ MTrPs. ชัชวาลย์และ al. (2005)เปิดเผยว่า ทีทีสามารถลดความรุนแรงของอาการปวด และเพิ่ม PPT ในผู้ป่วยที่ มีอาการปวดหลังที่เกี่ยวข้องกับMTrPs นอกจากนี้ Mackawan et al. (2007) รายงานว่าจุดชั่วคราวสามารถบรรเทาความเจ็บปวด (ลดลงความเจ็บปวดความเข้มและระดับของสารพีซึ่งมี neuropeptideที่มีบทบาทสำคัญในสัญญาณ nociceptive

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

treatment among patients in both groups immediately after
the first treatment session, 1 day after the last treatment
session and 2 weeks after the last treatment session (paired
t-test, p<0.05) except for the PPTin the PT group (Table 2). A
comparison of the adjusted post-test values of each assessment
time point for all outcome measures between the TTM
and PT groups indicated a significant improvement in these
parameters in the TTM group except for the STAI (immediate
and long term effect) (ANCOVA, p < 0.05) (Table 3).
Patient satisfaction
Four out of the 10 patients from the TTM group reported
that they were “most satisfied” with their assigned treatment.
The remaining six patients indicated that they were
“very satisfied” with their treatment. For the PT group, the
majority (7 patients) reported that they were “satisfied”.
Two patients rated their satisfaction with treatment as
“very satisfied” and one patient rated his/her satisfaction
with treatment as “not satisfied” (Table 4).
Side effects
During the treatment period, all patients from both groups
reported no side effects (Table 4).
Discussion
To our knowledge, this is the first study to evaluate the
therapeutic effect of TTM on patients with SCS. The findings
of the present study suggest that TTM on the scapular
region is effective in treatment of SCS, manifesting as
a decrease in pain intensity, muscle tension and anxiety
and an increase in PPT. These improvements remained for
up to 2 weeks (Tables 2 and 3).
These findings are consistent with those of Buttagat
et al. (2011) that TTM can decrease pain intensity, muscle
tension and anxiety and increase PPT in patients with back
pain associated with MTrPs. Chatchawan et al. (2005)
revealed that TTM can decrease pain intensity and
increase PPT in patients with back pain associated with
MTrPs. In addition, Mackawan et al. (2007) reported that
TTM can temporarily relieve pain (decrease in the pain
intensity and level of substance P which is a neuropeptide
that has an important role in nociceptive signal

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรักษาของผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่มทันทีหลังจากที่เซสชั่นการรักษา
ก่อน 1 วัน หลังการรักษา 2 สัปดาห์สุดท้าย
เซสชันหลังจากการรักษาครั้งล่าสุด ( จับคู่
t-test , p < 0.05 ) ยกเว้น pptin กลุ่ม PT ( ตารางที่ 2 ) มีการเปรียบเทียบปรับ
โพสต์ทดสอบค่าของแต่ละการประเมิน
เวลาจุดสำหรับทุกผลมาตรการระหว่าง TTM
และกลุ่ม PT พบอย่างมีนัยสำคัญในการปรับปรุงเหล่านี้
พารามิเตอร์ในกลุ่มทีทีเอ็ม ยกเว้นวิทยุ ( ทันที
และผลระยะยาว ) ( ANCOVA , p < 0.05 ) ( ตารางที่ 3 )

4 ความพึงพอใจของผู้ป่วย 10 จากทีมทีทีเอ็ม รายงาน
ที่พวกเขาที่สุด " พอใจ " กับพวกเขา ได้รับการรักษา ผู้ป่วย พบว่าเหลือ 6

เขาคือ" พอใจมาก " กับการรักษาของพวกเขา สำหรับกลุ่ม PT ,
( 7 ราย ) ส่วนใหญ่รายงานว่าพวกเขาเป็น " พอใจ "
2 รายในความพึงพอใจในการรักษาในฐานะ
" พอใจมาก " และหนึ่งในผู้ป่วยของเขา / เธอในการเป็น " ไม่พอใจ

" ( ตารางที่ 4 ) ผลข้างเคียง
ตลอดระยะเวลาการรักษา ผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่ม
รายงานไม่มีผลข้างเคียง ( ตารางที่ 4 ) .
การอภิปราย
ความรู้ของเรา การศึกษานี้เป็นครั้งแรก เพื่อประเมินผลการบำบัดรักษาผู้ป่วยของ ทีทีเอ็ม ที่ผ่าน . ผลของการศึกษาชี้ให้เห็นว่า

TTM ในภูมิภาคการมีประสิทธิภาพในการรักษาของ SCS manifesting เป็น
ลดความปวดและความวิตกกังวลและความตึงเครียดของกล้ามเนื้อ
เพิ่มขึ้นในน้ำทะเล การปรับปรุงเหล่านี้ยังคงอยู่กับ
ถึง 2 สัปดาห์ ( ตารางที่ 2 และ 3 ) .
ข้อมูลเหล่านี้สอดคล้องกับผู้ buttagat
et al . ( 2011 ) ที่ ทีทีเอ็ม สามารถลดความเข้มความเจ็บปวดและความวิตกกังวลและเพิ่มความตึงเครียดของกล้ามเนื้อ
PPT ในผู้ป่วยปวดหลัง
ที่เกี่ยวข้องกับ mtrps . ชัชวาล et al . ( 2005 ) พบว่า สามารถลดความเข้มของทีทีเอ็ม

เพิ่มความเจ็บปวดในผู้ป่วยปวดหลังร่วมด้วย
mtrps . นอกจากนี้ mackawan et al . ( 2007 ) รายงานว่า
ทีทีเอ็มชั่วคราวสามารถบรรเทาความเจ็บปวด ( ความเจ็บปวดและลดระดับความเข้มของสาร P

ว่านิวโรเพปไทด์ซึ่งเป็นผู้มีบทบาทสำคัญในสัญญาณความเจ็บปวด