IRs now exist in a rather contested

IRs now exist in a rather contested space. Early hopes that IRs would impact the scholarly publishing sphere have been dampened by low selfarchiving rates (McDowell, 2007). As noted above, the collection and preservation of grey literature, data sets, and other unpublished material has been called a distraction from self-archiving and open access, touted as the “primary” purpose of IRs by some open access advocates. Current software packages often are inadequate to manage the range of materials collected (particularly data sets) and fail to provide the range of services that repository managers are finding their users want. Preservation—a stated goal of many IRs—is often an afterthought, as repository managers focus on getting material into IRs first (see Rieh et al., in this issue). In many cases, IRs are not part of a larger vision for services the library can provide to the institution, but are isolated projects without a strong base of support (see Salo and Rieh et al. in this issue). Given all of these factors, where will IRs be in the next five or ten years?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

IRs มีอยู่ในช่องว่างระหว่างแต่ตอนนี้ มีการชุบก่อนหวังว่า IRs จะส่งผลกระทบเรื่องการประกาศ scholarly โดยราคาต่ำสุด selfarchiving (McDowell, 2007) ตามที่กล่าวข้างต้น การเก็บรวบรวมและอนุรักษ์วรรณกรรมสีเทา ชุดข้อมูล และวัสดุอื่น ๆ ประกาศมีการเรียกการรบกวนเข้าเก็บถาวรด้วยตนเอง และเปิด touted เป็นวัตถุประสงค์ "หลัก" ของ IRs โดยสนับสนุนเข้าเปิดบาง แพคเกจซอฟต์แวร์ปัจจุบันมักจะไม่เพียงพอการจัดการหลากหลาย (โดยเฉพาะชุดข้อมูล) รวบรวมวัสดุ และไม่ให้ช่วงของบริการที่เก็บผู้จัดการกำลังค้นหาผู้ใช้ของพวกเขาต้อง อนุรักษ์ซึ่งระบุเป้าหมายของ IRs ใน — เป็นไท มักจะเก็บผู้จัดการมุ่งเน้นการรับวัสดุเป็น IRs แรก (ดู Rieh et al. ในปัญหานี้) ในหลายกรณี IRs ไม่เป็นส่วนหนึ่งของวิสัยทัศน์ใหญ่บริการไลบรารีสามารถให้สถาบัน แต่จะ แยกโครงการที่ไม่ มีฐานที่แข็งแกร่งของการสนับสนุน (ดูที่ Salo และ Rieh et al. ในปัญหานี้) ได้รับปัจจัยเหล่านี้ทั้งหมด ที่ IRs จะในถัดไปห้า หรือสิบปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรมสรรพากรในขณะนี้ที่มีอยู่ในพื้นที่ที่เข้าร่วมแข่งขันมากกว่า ในช่วงต้นหวังว่ากรมสรรพากรจะส่งผลกระทบวงเผยแพร่ทางวิชาการที่ได้รับผลกระทบจากอัตรา selfarchiving ต่ำ (McDowell 2007) ดังที่ระบุไว้ข้างต้นการเก็บรวบรวมและการเก็บรักษาของวรรณกรรมสีเทาชุดข้อมูลและวัสดุที่ไม่ได้ตีพิมพ์อื่น ๆ ที่ได้รับการเรียกว่าสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวจากการเก็บข้อมูลด้วยตนเองและการเข้าถึงเปิดขนานนามว่าเป็นจุดประสงค์ "หลัก" ของกรมสรรพากรโดยบางส่วนสนับสนุนการเข้าถึงเปิด ซอฟแวร์ในปัจจุบันมักจะไม่เพียงพอที่จะจัดการกับช่วงของวัสดุที่เก็บรวบรวม (โดยเฉพาะอย่างยิ่งชุดข้อมูล) และล้มเหลวที่จะให้ช่วงของการบริการที่ผู้จัดการพื้นที่เก็บข้อมูลที่มีการค้นหาผู้ใช้ต้องการ การเก็บรักษาเป้าหมายที่กำหนดไว้ในหลาย ๆ กรมสรรพากรมักจะเป็นภายหลังเป็นผู้จัดการที่เก็บเน้นการใช้วัสดุเป็นตัวแทนอิสระครั้งแรก (ดู Rieh et al., ในเรื่องนี้) ในหลายกรณีกรมสรรพากรไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวิสัยทัศน์ขนาดใหญ่สำหรับการให้บริการห้องสมุดสามารถให้กับสถาบันการศึกษา แต่เป็นโครงการที่แยกโดยไม่มีฐานที่แข็งแกร่งของการสนับสนุน (ดูซาโลและ Rieh et al. ในเรื่องนี้) ที่ได้รับปัจจัยเหล่านี้ทั้งหมดที่กรมสรรพากรจะเป็นในอีกห้าหรือสิบปี?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

IRS ตอนนี้อยู่ในมากกว่าปัญหาพื้นที่ เรียนก่อนว่า IRS จะส่งผลกระทบต่อวงจอห์นนี่ วอล์กเกอร์ได้ dampened โดย selfarchiving อัตราต่ำ ( McDowell , 2007 ) ตามที่ระบุไว้ข้างต้น และการเก็บรักษาวรรณกรรม สีเทาชุดข้อมูลและวัสดุพิมพ์อื่น ๆ ถูกเรียก ความสนใจจากการเก็บข้อมูลด้วยตนเองและการเข้าถึงเปิดtouted เป็น " หลัก " จุดประสงค์ของ IRS โดยบางส่วนที่สนับสนุนการเข้าถึงเปิด แพคเกจซอฟต์แวร์ปัจจุบันมักจะไม่เพียงพอที่จะจัดการกับช่วงของวัสดุที่เก็บ ( โดยเฉพาะชุดข้อมูล ) และล้มเหลวที่จะให้ช่วงของการบริการที่ผู้จัดการเก็บหาของผู้ใช้ต้องการ preservation-a เป้าหมายที่ระบุไว้ของ IRS มักจะเป็นของแถมมากมาย ,เป็นผู้จัดการเก็บเน้นวัสดุเป็น IRS แรก ( ดู rieh et al . , ในปัญหานี้ ) ในหลายกรณี , IRS ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวิสัยทัศน์ที่มีขนาดใหญ่ให้บริการห้องสมุดสามารถให้กับสถาบัน แต่จะแยกโครงการโดยไม่มีฐานที่แข็งแกร่งของการสนับสนุนและเห็นซาโล rieh et al . ในประเด็นนี้ ) ได้รับทั้งหมดของปัจจัยเหล่านี้ ซึ่งจะเป็น IRS ในอีกห้า หรือสิบปี