A widely used concept in the policy

A widely used concept in the policy implementation (and change) literature distinguishes
between top-down and bottom-up approaches. The two approaches vary in a number of areas, such as the
role of actors and their relationships and the type of policies they can be applied to.
3.1.1 Top-down approach
Top-down theorists see policy designers as the central actors and concentrate their
attention on factors that can be manipulated at the central level (Matland 1995). The most detailed
top-down approach was presented by Sabatier and Mazmanian (1979), who identified a number of
legal and political variables and then synthesised them into six conditions needed for effective
implementation ranging from clear objectives, causal theory, legal structure of the implementation
process, committed officials, supportive interests groups to no undermining of changing socioeconomic
conditions (for more detail on these conditions, see Sabatier 2005: 19). In terms of
policy areas, ‘top-downers’ usually prioritise clear policies (Matland 1995: 155).
Strengths and weaknesses
One strength of the top-down approach is that it seeks to develop generalisable policy advice and
come up with consistent recognisable patterns in behaviour across different policy areas (Matland 1995).
But top-down approaches are criticised for only taking statutory language as a starting point and hence do
not consider the significance of previous actions. The approach may be said to consider implementation as
an administrative process and ignores or eliminates political aspects. The emphasis on statute framers as
key actors is another source of criticism (i.e. local actors are not taken into consideration)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แตกต่างเป็นแนวคิดที่ใช้กันแพร่หลายในวรรณคดีนโยบายการใช้งาน (และการเปลี่ยนแปลง)ระหว่างแนวทางบนลงล่าง และล่างขึ้น สองวิธีแตกต่างกันในจำนวนของพื้นที่ เช่นการบทบาทของนักแสดง และความสัมพันธ์ และประเภทของนโยบาย จะสามารถใช้การ3.1.1 บนลงวิธีนักทฤษฎีบนลงดูนโยบายนักออกแบบเป็นนักแสดงที่เซ็นทรัลและเข้มข้นของพวกเขาให้ความสนใจในปัจจัยที่สามารถควบคุมได้ในระดับกลาง (Matland 1995) ละเอียดที่สุดแนวทางบนลงถูกนำเสนอโดย Sabatier Mazmanian (1979), ที่ระบุจำนวนตัวแปรทางการเมือง และกฎหมาย และ synthesised พวกเขาเป็นหกเงื่อนไขจำเป็นสำหรับการมีประสิทธิภาพการใช้งานตั้งแต่ล้างโครงสร้างทางกฎหมายของการใช้งาน วัตถุประสงค์ ทฤษฎีเชิงสาเหตุกระบวนการ เจ้าหน้าที่มุ่งมั่น ความสนใจให้การสนับสนุนกลุ่มที่ไม่ทำลายของการเปลี่ยนแปลงเศรษฐกิจเงื่อนไข (สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเงื่อนไขเหล่านี้ ดู Sabatier 2005:19) ในแง่ของนโยบายพื้นที่ 'ท็อป-downers' มักจะจัดลำดับความสำคัญนโยบายชัดเจน (Matland 1995:155)จุดแข็งและจุดอ่อนมีความแข็งแรงหนึ่งของแนวทางบนลงล่างว่า มันพยายามที่จะพัฒนานโยบาย generalisable คำแนะนำ และเกิดขึ้นกับรูปแบบล้วนสอดคล้องกันในพฤติกรรมข้ามพื้นที่นโยบายที่แตกต่างกัน (Matland 1995)แต่แนวทางบนลงวิจารณ์การภาษากฎหมายเป็นจุดเริ่มต้นเท่านั้น และด้วยเหตุนี้ ทำไม่พิจารณาความสำคัญของการกระทำก่อนหน้านี้ อาจจะกล่าวว่า วิธีการพิจารณาการดำเนินการเป็นกระบวนการบริหาร และละเว้น หรือกำจัดด้านการเมือง เน้นธรรมนูญ framers เป็นนักแสดงสำคัญแหล่งที่มาอื่นของการวิจารณ์ (เช่นในท้องถิ่นจะไม่นำมาพิจารณา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการดำเนินนโยบาย (และการเปลี่ยนแปลง) วรรณกรรมแตกต่าง
ระหว่างบนลงล่างและวิธีการด้านล่างขึ้น ทั้งสองวิธีแตกต่างกันในหลายพื้นที่เช่น
บทบาทของนักแสดงและความสัมพันธ์ของพวกเขาและประเภทของนโยบายที่พวกเขาสามารถนำไปใช้.
3.1.1 วิธีการจากบนลง
ทฤษฎีบนลงล่างเห็นนักออกแบบนโยบายการเป็นนักแสดงที่อยู่ใจกลางเมืองและมีสมาธิ พวกเขา
ให้ความสนใจกับปัจจัยที่สามารถจัดการในระดับกลาง (Matland 1995) รายละเอียดมากที่สุด
วิธีการจากบนลงล่างถูกนำเสนอโดย Sabatier และ Mazmanian (1979) ที่ระบุว่าจำนวนของ
ตัวแปรทางกฎหมายและทางการเมืองแล้วสังเคราะห์พวกเขาเป็นหกเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการที่มีประสิทธิภาพใน
การดำเนินงานตั้งแต่วัตถุประสงค์ที่ชัดเจนทฤษฎีสาเหตุโครงสร้างทางกฎหมายของการดำเนินการ
กระบวนการเจ้าหน้าที่มุ่งมั่นที่กลุ่มผลประโยชน์ที่จะทำลายการสนับสนุนของการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมที่ไม่มี
เงื่อนไข (ดูรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเงื่อนไขเหล่านี้ให้ดู Sabatier 2005: 19) ในแง่ของ
พื้นที่นโยบาย 'บนดาวเนอร์ส' มักจะจัดลำดับความสำคัญนโยบายที่ชัดเจน (Matland 1995: 155).
จุดแข็งและจุดอ่อน
ความแข็งแรงหนึ่งของวิธีการจากบนลงล่างคือว่ามันพยายามที่จะพัฒนาคำแนะนำนโยบาย generalisable และ
มาพร้อมกับรูปแบบที่เป็นที่รู้จักที่สอดคล้องกันใน พฤติกรรมที่แตกต่างกันทั่วพื้นที่นโยบาย (Matland 1995).
แต่วิธีการจากบนลงล่างจะวิพากษ์วิจารณ์เฉพาะการใช้ภาษาตามกฎหมายดังกล่าวเป็นจุดเริ่มต้นและด้วยเหตุนี้ไม่
ได้พิจารณาถึงความสำคัญของการดำเนินการก่อนหน้านี้ วิธีการที่อาจกล่าวได้ว่าการดำเนินการจะต้องพิจารณาเป็น
กระบวนการบริหารและการละเว้นหรือช่วยขจัดด้านการเมือง เน้นกรอบกฎหมายเป็น
นักแสดงที่สำคัญคือแหล่งที่มาของการวิจารณ์อื่น (เช่นนักแสดงท้องถิ่นยังไม่ได้นำมาพิจารณา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการนำนโยบายไปปฏิบัติ ( เปลี่ยน ) วรรณกรรมแตกต่างจากบนลงล่าง และจากล่างขึ้นบน ระหว่างวิธี สองวิธีที่แตกต่างกันในหลายพื้นที่ เช่นบทบาทของนักแสดงและความสัมพันธ์ของพวกเขาและประเภทของนโยบายที่พวกเขาสามารถใช้เพื่อ3.1.1 วิธีการด้านบนลงด้านบนลงมาดูนักออกแบบ นักทฤษฎีนโยบายเป็นกลาง และสมาธิของนักแสดงให้ความสนใจกับปัจจัยที่สามารถจัดการได้ในระดับกลาง ( matland 1995 ) รายละเอียด มากที่สุดวิธีการจากบนลงล่าง คือ นำเสนอโดย ซาแบเทียร์ และ mazmanian ( 1979 ) ที่ระบุหมายเลขของด้านกฎหมายและการเมือง แล้วสังเคราะห์เป็นเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับประสิทธิภาพ 6ใช้ตั้งแต่วัตถุประสงค์ ชัดเจน ทฤษฎีเชิงสาเหตุของการใช้โครงสร้างทางกฎหมายกระบวนการยอมรับเจ้าหน้าที่สนับสนุนผลประโยชน์กลุ่มที่จะไม่เน้นของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและเศรษฐกิจเงื่อนไข ( สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเงื่อนไขเหล่านี้ เห็นซาแบเทียร์ 2548 : 19 ) ในแง่ของพื้นที่นโยบาย " " มักจะจัดลำดับความสำคัญด้านบน ดาวเนอร์สนโยบายชัดเจน ( matland 1995 : 155 )จุดอ่อน และจุดแข็งหนึ่งแรงของวิธีการแบบบนลงล่างนั้น มุ่งที่จะพัฒนา generalisable แนะนำนโยบายและมารู้จักกับรูปแบบที่สอดคล้องกันในพฤติกรรมในพื้นที่ นโยบายต่าง ๆ ( matland 1995 )แต่วิธีการจากบนลงล่างมีการวิพากษ์วิจารณ์การตามกฎหมายเพียงภาษาเป็นจุดเริ่มต้น แล้วจึงทำไม่พิจารณาความสำคัญของการกระทำก่อนหน้า วิธีการอาจจะกล่าวว่า การพิจารณาเป็นกระบวนการบริหารและละเลยหรือลดด้านการเมือง เน้นเกษตรกรเป็นกฎเกณฑ์นักแสดงหลักเป็นแหล่งที่มาของการวิจารณ์อื่น ( เช่นท้องถิ่น นักแสดงจะไม่พิจารณา )