Joseph Raymond "Joe" McCarthy (Nove

Joseph Raymond "Joe" McCarthy (November 14, 1908 – May 2, 1957) was an American politician who served as a Republican U.S. Senator from the state of Wisconsin from 1947 until his death in 1957. Beginning in 1950, McCarthy became the most visible public face of a period in which Cold War tensions fueled fears of widespread Communist subversion.[1] He was noted for making claims that there were large numbers of Communists and Soviet spies and sympathizers inside the United States federal government and elsewhere. Ultimately, his tactics and inability to substantiate his claims led him to be censured by the United States Senate.

The term McCarthyism, coined in 1950 in reference to McCarthy's practices, was soon applied to similar anti-communist activities. Today the term is used more generally in reference to demagogic, reckless, and unsubstantiated accusations, as well as public attacks on the character or patriotism of political opponents.[2]

McCarthy was born in 1908 in Grand Chute Township Wisconsin, and attended Marquette University, eventually earning an LL.B. degree from Marquette University Law School.[3] At age 33, McCarthy volunteered for the United States Marine Corps and served during World War II. He successfully ran for the United States Senate in 1946, defeating Robert M. La Follette Jr. After three largely undistinguished years in the Senate, McCarthy rose suddenly to national fame in February 1950 when he asserted in a speech that he had a list of "members of the Communist Party and members of a spy ring" who were employed in the State Department.[4]

In succeeding years after his 1950 speech, McCarthy made additional accusations of Communist infiltration into the State Department, the administration of President Harry S. Truman, the Voice of America, and the United States Army. He also used various charges of communism, communist sympathies, disloyalty, or homosexuality to attack a number of politicians and other individuals inside and outside of government.[5]

Not as widely known as McCarthy's anti-Communist crusade were his various attempts to intimidate, and expel from government positions, persons whom he accused, or threatened to publicly accuse, of homosexuality. Former U.S. Senator Alan K. Simpson has written: "The so-called 'Red Scare' has been the main focus of most historians of that period of time. A lesser-known element...and one that harmed far more people was the witch-hunt McCarthy and others conducted against homosexuals."[6] This anti-homosexual witch-hunt that McCarthy and others waged alongside their "Red Scare" tactics has been referred to by some as the "Lavender Scare".[7]

With the highly publicized Army–McCarthy hearings of 1954, and following the death of Senator Lester Hunt of Wyoming by suicide that same year,[8] McCarthy's support and popularity faded. On December 2, 1954, the Senate voted to censure Senator McCarthy by a vote of 67 to 22, making him one of the few senators ever to be disciplined in this fashion. McCarthy died in Bethesda Naval Hospital on May 2, 1957, at the age of 48. The official cause of death was acute hepatitis; it is widely accepted that this was caused, or at least exacerbated, by alcoholism.[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรย์มอนด์โจเซฟ "โจ" แมคคาร์ (14 พฤศจิกายน 1908 - 2 พฤษภาคม 1957) เป็นนักการเมืองชาวอเมริกันที่ทำหน้าที่เป็นรีพับลิกันวุฒิสมาชิกสหรัฐจากรัฐวิสคอนซินจาก 1947 จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1957 เริ่มต้นในปี 1950 แมคคาร์กลายเป็นคนที่มองเห็นได้มากที่สุด ใบหน้าของประชาชนในช่วงเวลาที่ความตึงเครียดสงครามเย็นเชื้อเพลิงความกลัวของการโค่นล้มคอมมิวนิสต์แพร่หลาย. [1] เขาก็สังเกตเห็นว่าการเรียกร้องว่ามีจำนวนมากคอมมิวนิสต์และสายลับโซเวียตและโซเซียลภายในรัฐบาลสหรัฐอเมริกาและที่อื่น ๆ ในท้ายที่สุดกลยุทธ์และการไร้ความสามารถของเขาในการพิสูจน์สิทธิเรียกร้องของเขาทำให้เขาถูกด่าโดยวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา. คำ McCarthyism ประกาศเกียรติคุณในปี 1950 ในการอ้างอิงถึงการปฏิบัติของแมคคาร์เร็ว ๆ นี้ถูกนำมาใช้กับกิจกรรมต่อต้านคอมมิวนิสต์ที่คล้ายกัน วันนี้คำที่ใช้โดยทั่วไปในการอ้างอิงถึงนำฝูงชนประมาทและข้อกล่าวหาพร้อมเพรียงเช่นเดียวกับการโจมตีของประชาชนเกี่ยวกับตัวละครหรือความรักชาติของฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง. [2] แมคคาร์เกิดในปี 1908 ในแกรนด์น้ำตกเมืองวิสคอนซินและเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย Marquette ในที่สุดก็มีรายได้นิติศาสตร์บัณฑิต ปริญญาจากมหาวิทยาลัย Marquette โรงเรียนกฎหมาย. [3] ตอนอายุ 33, แมคคาร์อาสาสำหรับนาวิกโยธินสหรัฐและทำหน้าที่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขาประสบความสำเร็จวิ่งไปที่วุฒิสภาสหรัฐในปี 1946 ชนะโรเบิร์ตเอ็มลา Follette จูเนียร์หลังจากสามปีธรรมดาส่วนใหญ่ในวุฒิสภาแมคคาร์เพิ่มขึ้นอย่างกระทันหันเพื่อชื่อเสียงของชาติในกุมภาพันธ์ 1950 เมื่อเขาถูกกล่าวหาในการพูดว่าเขามีรายชื่อของ " สมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์และสมาชิกของแหวนสายลับ "ที่ได้รับการจ้างงานในกระทรวงการต่างประเทศ. [4] ในการประสบความสำเร็จปีหลัง 1950 คำพูดของเขาแม็กคาร์ทำข้อกล่าวหาที่เพิ่มขึ้นของการแทรกซึมเข้าไปในคอมมิวนิสต์กระทรวงการต่างประเทศการบริหารของประธานาธิบดีแฮร์รี่เอส ทรูแมนของเสียงอเมริกาและกองทัพสหรัฐอเมริกา นอกจากนี้เขายังใช้ค่าใช้จ่ายต่างๆของคอมมิวนิสต์ฝักใฝ่คอมมิวนิสต์ทุจริตหรือการรักร่วมเพศจะถูกโจมตีจำนวนของนักการเมืองและบุคคลอื่น ๆ ทั้งภายในและภายนอกของรัฐบาล. [5] ไม่เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นสงครามครูเสดต่อต้านคอมมิวนิสต์แมคคาร์ของความพยายามต่างๆของเขาที่จะข่มขู่ และขับไล่รัฐบาลจากตำแหน่งบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนที่เขาหรือขู่ว่าจะเปิดเผยต่อสาธารณชนกล่าวโทษของคนรักร่วมเพศ อดีตวุฒิสมาชิกสหรัฐอลันเคซิมป์สันได้เขียน "ที่เรียกว่า 'แดงตกใจ' ได้รับความสนใจหลักของประวัติศาสตร์มากที่สุดของช่วงเวลาที่องค์ประกอบที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก ... และคนที่ทำร้ายคนที่ไกลมากขึ้นเป็น. ล่าแม่มดแมคคาร์และอื่น ๆ ดำเนินการกับกระเทย. "[6] นี้ต่อต้านรักร่วมเพศล่าแม่มดที่แมคคาร์และคนอื่น ๆ ต่อสู้เคียงข้างพวกเขา" แดงตกใจ "กลยุทธ์ได้รับการเรียกโดยบางส่วนเป็น" ลาเวนเดอร์ตกใจ ". [7] ด้วย ประชาสัมพันธ์การพิจารณาสูงกองทัพแมคคาร์ของปี 1954 และต่อไปนี้การตายของวุฒิสมาชิกเลสเตอร์ฮันท์ไวโอมิงโดยการฆ่าตัวตายในปีเดียวกันนั้น [8] การสนับสนุนของแมคคาร์และความนิยมจางหายไป เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 1954 วุฒิสภาลงมติให้ตำหนิวุฒิสมาชิกแมคคาร์จากการโหวตของ 67-22 ทำให้เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่วุฒิสมาชิกที่เคยมีระเบียบวินัยในแบบนี้ แมคคาร์เสียชีวิตใน Bethesda โรงพยาบาลทหารเรือเมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม 1957 ตอนอายุ 48 ที่เป็นสาเหตุของการเสียชีวิตอย่างเป็นทางการเป็นโรคไวรัสตับอักเสบเฉียบพลัน มันเป็นที่ยอมรับกันอย่างกว้างขวางว่านี้เกิดขึ้นหรืออย่างน้อยก็เลวร้ายลงโดยโรคพิษสุราเรื้อรัง. [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โจเซฟ เรย์มอนด์ " โจ " McCarthy ( 14 พฤศจิกายน 2451  – 2 พฤษภาคมพ.ศ. 2500 ) เป็นชาวอเมริกัน นักการเมืองที่ทำหน้าที่เป็นรีพับลิกันของสหรัฐอเมริกาวุฒิสมาชิกจากรัฐวิสคอนซินจาก 1947 จนกระทั่งเขาตายในปี 1957 . จุดเริ่มต้นในปี 1950 , McCarthy เป็นเจ้าหน้าที่มองเห็นได้มากที่สุดของช่วงเวลาที่สงครามเย็นความตึงเครียดเชื้อเพลิงกลัวฉาวโค่นล้มคอมมิวนิสต์ .[ 1 ] เขาตั้งข้อสังเกตสำหรับการเรียกร้องว่ามีตัวเลขขนาดใหญ่ของคอมมิวนิสต์และเป็นสายลับโซเวียตเห็นใจในรัฐบาลสหรัฐอเมริกา และที่อื่น ๆ ในที่สุดของเขา กลยุทธ์การ substantiate ข้อเรียกร้องของเขาทำให้เขาถูกตำหนิโดยวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา

เทอม mccarthyism coined ในปี 1950 , ในการอ้างอิงถึง McCarthy เป็นแนวทางปฏิบัติใช้เร็วที่คล้ายกันต่อต้านคอมมิวนิสต์ต่างๆ วันนี้คำที่ใช้โดยทั่วไปในการอ้างอิงถึง demagogic เสี่ยงและกล่าวหา unsubstantiated เช่นเดียวกับการโจมตีประชาชนในตัวละครหรือความรักชาติของฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง [ 2 ]

McCarthy เกิดในปี 1908 ในแกรนด์น้ำตกเมืองวิสคอนซิน และเข้ามหาวิทยาลัยมาร์เคว็ต ในที่สุดรายได้นิติศาสตรบัณฑิตจบการศึกษาจากโรงเรียนกฎหมายที่มหาวิทยาลัยมาร์เคว็ตได้ [ 3 ] เมื่ออายุ 33 , McCarthy เป็นอาสาสมัครหน่วยนาวิกโยธินของสหรัฐอเมริกาและทำหน้าที่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขาไปวิ่งในวุฒิสภาสหรัฐอเมริกาในปี 1946 เอาชนะ โรเบิร์ต เอ็ม ลา ฟอลเล็ต จูเนียร์ หลังจากสามปีส่วนใหญ่ไม่ได้แยกแยะในวุฒิสภาMcCarthy โรสก็เพื่อชื่อเสียงของชาติในเดือนกุมภาพันธ์ 2493 เมื่อเขาถูกกล่าวหาในการพูดว่า เขามีรายชื่อสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์และสมาชิกของสายลับ Ring " ที่ใช้ในรัฐ . [ 4 ]

ความสำเร็จปีหลังจากเขา 1950 การพูด , McCarthy กล่าวหาเพิ่มเติมของคอมมิวนิสต์ในการแทรกซึม รัฐ การบริหารของประธานาธิบดีแฮร์รี เอส. ทรูแมนเสียงของอเมริกาและสหรัฐอเมริกากองทัพ เขายังใช้ค่าใช้จ่ายต่างๆของลัทธิคอมมิวนิสต์ , ระบอบคอมมิวนิสต์ฝักใฝ่ความไม่ซื่อสัตย์หรือรักร่วมเพศ , โจมตีหมายเลขของนักการเมือง และบุคคลอื่น ๆ ทั้งภายในและภายนอกของรัฐบาล [ 5 ]

ไม่ได้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่าเป็นคอมมิวนิสต์ของสงครามครูเสดต่อต้าน McCarthy เขาต่างพยายามที่จะข่มขู่และขับไล่จากตำแหน่งทางการเมือง บุคคลผู้ที่เขาฟ้องหรือขู่ว่าจะเปิดเผยเรื่องของการรักร่วมเพศ อดีตวุฒิสมาชิกสหรัฐอลัน K . Simpson ได้เขียน : " ที่เรียกว่า ' สีแดง ' กลัวถูกโฟกัสหลักของศาสตร์มากที่สุดของช่วงเวลาที่ องค์ประกอบที่รู้จักกันน้อยกว่า . . . . . . . และคนที่ทำร้ายคนที่ไกลมากขึ้นเป็นแม่มดล่า แมคคาร์ธี และอื่น ๆดำเนินการต่อต้านพวกรักร่วมเพศ" [ 6 ] นี้ต่อต้านพวกรักร่วมเพศล่าแม่มดที่ McCarthy และผู้อื่นสู้กับ " แดงตกใจ " กลยุทธ์ได้รับการอ้างถึงโดยบางส่วนเป็น " ลาเวนเดอร์ตกใจ " [ 7 ]

กับการประชาสัมพันธ์อย่างมากสำหรับการพิจารณากองทัพ McCarthy 1954 และต่อไปนี้การเสียชีวิตของวุฒิสมาชิกเลสเตอร์ล่าไวโอมิงโดยการฆ่าตัวตายนั้นเหมือนกัน ปี , [ 8 ] McCarthy ของการสนับสนุนและความนิยมที่เลือนลาง เมื่อวันที่ 2 ธันวาคม 1954วุฒิสภาลงมติตำหนิวุฒิสมาชิกด้วยคะแนนเสียง 67 22 เพื่อให้เขาเป็นหนึ่งในวุฒิสมาชิกไม่เคยถูกลงโทษในแฟชั่นนี้ แมคคาร์ธี ตายในเบเทสดา โรงพยาบาลทหารเรือบน 2 พฤษภาคม 1957 อายุ 48 สาเหตุของการตายอย่างเป็นทางการ คือ โรคตับอักเสบเฉียบพลัน มันเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเกิดหรืออย่างน้อย exacerbated โดยโรคพิษสุราเรื้อรัง [ 9 ]