- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Anemia has become a focus of clinic
Anemia has become a focus of clinical and research
interest largely due to its high prevalence, interrelationship
with comorbidities, and direct impact on patient
health. Guralnik et al.1 found that anemia prevalence
(defined by the World Health Organization (WHO)
as a hemoglobin (Hb) level lower than 13 g/dL and
12 g/dL in men and women 15 years, respectively2)
rises rapidly after the age of 50, to a rate greater than
20% in persons 85 years. In a study of subjects from
three US communities (n¼3946) who were 70 years of
age and older, Salive et al.3 found that increased age was
significantly and independently associated with both
low Hb level and anemia. Although the proportion
of anemic persons was equal for men and women
aged 71–74 (8.6%), it increased differentially with
age, reaching 41% and 21% for men and women aged
90 years, respectively.
The prevalence of anemia in nursing home residents
appears more pronounced. In 1980, Kalchthaler and
Tan4 reported an overall prevalence of 40% in a population
of 161 elderly residents in one long-term care
facility. More recently, Artz et al.5 found a 6-month
point prevalence of 48% in a population of 900 nursing
home residents, with a range of 32–64% among the
five facilities studied. Furthermore the hospitalization
rate was 129% higher ( p50.05) among anemic versus
non-anemic residents.
The consequences of anemia for the older persons
may include significant losses in physical function,
strength and mobility, even with small decreases in
Hb level6–9. Over time, these declines in physical
performance may translate into fatigue, difficulties in
performing basic activities of daily living (ADLs),
patient dependency, and the need for assistance with
ambulation (e.g., cane, walker). Anemia is also closely
linked with a number of chronic medical conditions,
most notably, chronic kidney disease (CKD), diabetes,
and cardiovascular (CV) disease. Anemia is seen early
in the course of CKD, with a noticeable decline in
Hb concentration seen at creatinine clearance levels of
approximately 70 mL/min and 50 mL/min among men
and women, respectively10. McClellan et al. found
a 48% prevalence of anemia in 5222 pre-dialysis
patients11. These authors found that the risk of
having anemia decreased with higher GFR values.
For each 10-mL/min/1.73m2 increase in GFR, the
odds of having an Hb level 10 and 12 g/dL declined
by 46% and 32%, respectively11.
Several studies have demonstrated significantly
increased mortality with decreased Hb levels, particularly
among patients with CKD, congestive heart
failure, diabetes and HIV infection12–16. In residents
of a long-term care facility, Kiely et al.16 found a 1.98
greater risk of mortality in anemic women (where
anemia was identified from a diagnosis listed in the
patient’s Minimal Data Set). For community dwellers
in the Netherlands who were aged 85 and older, Izaks
et al.12 found that mortality risk was 1.6 times greater in
women and 2.29 times greater in men with anemia
(WHO definition). De Maria15 found that the combined
presence of heart disease and anemia (hemoglobin
11 g/dL) in females was associated with a 3.5
times greater risk of mortality than for nursing home
residents without these dual comorbidities.
Studies suggest that anemia may be associated with
increased risk of falls. In a study of 362 hospitalized
ambulatory older adults, patients who fell during hospitalization
were more likely to be anemic than nonanemic
(56% vs. 38%, p50.001)17. In one study of
older adults (from nursing homes and the community)
hospitalized for hip fracture, anemic (WHO definition)
was associated with a nearly threefold adjusted
increased risk of falls ( p¼0.041)18. Furthermore,
anemic (WHO definition) residents who suffered a
hip fracture subsequent to falling were found to be at
higher risk for increased length of hospitalization and
mortality19.
The objectives of the current study were twofold.
The first objective was to investigate the prevalence
of anemia in a population of nursing home residents
in the US and to study its relationship with key resident
characteristics and medical conditions. Although
anemia in the nursing home population has been
investigated earlier, no study to date has investigated
both its prevalence and its relationship with potential
predictive patient characteristics or comorbidities.
Second, this study explored whether the association
between anemia and falls found in the Dharmarajan
et al. studies of hospitalized hip fracture patients18
and older patients hospitalized for acute care17 also
applied to a population of general nursing home
residents.
interest largely due to its high prevalence, interrelationship
with comorbidities, and direct impact on patient
health. Guralnik et al.1 found that anemia prevalence
(defined by the World Health Organization (WHO)
as a hemoglobin (Hb) level lower than 13 g/dL and
12 g/dL in men and women 15 years, respectively2)
rises rapidly after the age of 50, to a rate greater than
20% in persons 85 years. In a study of subjects from
three US communities (n¼3946) who were 70 years of
age and older, Salive et al.3 found that increased age was
significantly and independently associated with both
low Hb level and anemia. Although the proportion
of anemic persons was equal for men and women
aged 71–74 (8.6%), it increased differentially with
age, reaching 41% and 21% for men and women aged
90 years, respectively.
The prevalence of anemia in nursing home residents
appears more pronounced. In 1980, Kalchthaler and
Tan4 reported an overall prevalence of 40% in a population
of 161 elderly residents in one long-term care
facility. More recently, Artz et al.5 found a 6-month
point prevalence of 48% in a population of 900 nursing
home residents, with a range of 32–64% among the
five facilities studied. Furthermore the hospitalization
rate was 129% higher ( p50.05) among anemic versus
non-anemic residents.
The consequences of anemia for the older persons
may include significant losses in physical function,
strength and mobility, even with small decreases in
Hb level6–9. Over time, these declines in physical
performance may translate into fatigue, difficulties in
performing basic activities of daily living (ADLs),
patient dependency, and the need for assistance with
ambulation (e.g., cane, walker). Anemia is also closely
linked with a number of chronic medical conditions,
most notably, chronic kidney disease (CKD), diabetes,
and cardiovascular (CV) disease. Anemia is seen early
in the course of CKD, with a noticeable decline in
Hb concentration seen at creatinine clearance levels of
approximately 70 mL/min and 50 mL/min among men
and women, respectively10. McClellan et al. found
a 48% prevalence of anemia in 5222 pre-dialysis
patients11. These authors found that the risk of
having anemia decreased with higher GFR values.
For each 10-mL/min/1.73m2 increase in GFR, the
odds of having an Hb level 10 and 12 g/dL declined
by 46% and 32%, respectively11.
Several studies have demonstrated significantly
increased mortality with decreased Hb levels, particularly
among patients with CKD, congestive heart
failure, diabetes and HIV infection12–16. In residents
of a long-term care facility, Kiely et al.16 found a 1.98
greater risk of mortality in anemic women (where
anemia was identified from a diagnosis listed in the
patient’s Minimal Data Set). For community dwellers
in the Netherlands who were aged 85 and older, Izaks
et al.12 found that mortality risk was 1.6 times greater in
women and 2.29 times greater in men with anemia
(WHO definition). De Maria15 found that the combined
presence of heart disease and anemia (hemoglobin
11 g/dL) in females was associated with a 3.5
times greater risk of mortality than for nursing home
residents without these dual comorbidities.
Studies suggest that anemia may be associated with
increased risk of falls. In a study of 362 hospitalized
ambulatory older adults, patients who fell during hospitalization
were more likely to be anemic than nonanemic
(56% vs. 38%, p50.001)17. In one study of
older adults (from nursing homes and the community)
hospitalized for hip fracture, anemic (WHO definition)
was associated with a nearly threefold adjusted
increased risk of falls ( p¼0.041)18. Furthermore,
anemic (WHO definition) residents who suffered a
hip fracture subsequent to falling were found to be at
higher risk for increased length of hospitalization and
mortality19.
The objectives of the current study were twofold.
The first objective was to investigate the prevalence
of anemia in a population of nursing home residents
in the US and to study its relationship with key resident
characteristics and medical conditions. Although
anemia in the nursing home population has been
investigated earlier, no study to date has investigated
both its prevalence and its relationship with potential
predictive patient characteristics or comorbidities.
Second, this study explored whether the association
between anemia and falls found in the Dharmarajan
et al. studies of hospitalized hip fracture patients18
and older patients hospitalized for acute care17 also
applied to a population of general nursing home
residents.
0/5000
Anemia has become a focus of clinical and researchinterest largely due to its high prevalence, interrelationshipwith comorbidities, and direct impact on patienthealth. Guralnik et al.1 found that anemia prevalence(defined by the World Health Organization (WHO)as a hemoglobin (Hb) level lower than 13 g/dL and12 g/dL in men and women 15 years, respectively2)rises rapidly after the age of 50, to a rate greater than20% in persons 85 years. In a study of subjects fromthree US communities (n¼3946) who were 70 years ofage and older, Salive et al.3 found that increased age wassignificantly and independently associated with bothlow Hb level and anemia. Although the proportionof anemic persons was equal for men and womenaged 71–74 (8.6%), it increased differentially withage, reaching 41% and 21% for men and women aged90 years, respectively. The prevalence of anemia in nursing home residentsappears more pronounced. In 1980, Kalchthaler andTan4 reported an overall prevalence of 40% in a populationof 161 elderly residents in one long-term carefacility. More recently, Artz et al.5 found a 6-monthpoint prevalence of 48% in a population of 900 nursinghome residents, with a range of 32–64% among thefive facilities studied. Furthermore the hospitalizationrate was 129% higher ( p50.05) among anemic versusnon-anemic residents. The consequences of anemia for the older personsmay include significant losses in physical function,strength and mobility, even with small decreases inHb level6–9. Over time, these declines in physicalperformance may translate into fatigue, difficulties inperforming basic activities of daily living (ADLs),patient dependency, and the need for assistance withambulation (e.g., cane, walker). Anemia is also closelylinked with a number of chronic medical conditions,most notably, chronic kidney disease (CKD), diabetes,and cardiovascular (CV) disease. Anemia is seen earlyin the course of CKD, with a noticeable decline inHb concentration seen at creatinine clearance levels ofapproximately 70 mL/min and 50 mL/min among menand women, respectively10. McClellan et al. founda 48% prevalence of anemia in 5222 pre-dialysispatients11. These authors found that the risk ofhaving anemia decreased with higher GFR values.For each 10-mL/min/1.73m2 increase in GFR, theodds of having an Hb level 10 and 12 g/dL declinedby 46% and 32%, respectively11. Several studies have demonstrated significantlyincreased mortality with decreased Hb levels, particularlyamong patients with CKD, congestive heartfailure, diabetes and HIV infection12–16. In residentsof a long-term care facility, Kiely et al.16 found a 1.98greater risk of mortality in anemic women (whereanemia was identified from a diagnosis listed in thepatient’s Minimal Data Set). For community dwellersin the Netherlands who were aged 85 and older, Izakset al.12 found that mortality risk was 1.6 times greater inwomen and 2.29 times greater in men with anemia(WHO definition). De Maria15 found that the combinedpresence of heart disease and anemia (hemoglobin11 g/dL) in females was associated with a 3.5times greater risk of mortality than for nursing homeresidents without these dual comorbidities. Studies suggest that anemia may be associated withincreased risk of falls. In a study of 362 hospitalizedambulatory older adults, patients who fell during hospitalizationwere more likely to be anemic than nonanemic(56% vs. 38%, p50.001)17. In one study ofolder adults (from nursing homes and the community)hospitalized for hip fracture, anemic (WHO definition)was associated with a nearly threefold adjustedincreased risk of falls ( p¼0.041)18. Furthermore,anemic (WHO definition) residents who suffered ahip fracture subsequent to falling were found to be athigher risk for increased length of hospitalization andmortality19. The objectives of the current study were twofold.The first objective was to investigate the prevalenceof anemia in a population of nursing home residentsin the US and to study its relationship with key residentcharacteristics and medical conditions. Althoughanemia in the nursing home population has beeninvestigated earlier, no study to date has investigatedboth its prevalence and its relationship with potentialpredictive patient characteristics or comorbidities.Second, this study explored whether the associationbetween anemia and falls found in the Dharmarajanet al. studies of hospitalized hip fracture patients18and older patients hospitalized for acute care17 alsoapplied to a population of general nursing homeresidents.
การแปล กรุณารอสักครู่..
โรคโลหิตจางได้กลายเป็นจุดสนใจของคลินิกและการวิจัย
ที่น่าสนใจส่วนใหญ่เนื่องจากความชุกสูงสัมพันธ์
กับการป่วยและผลกระทบโดยตรงต่อผู้ป่วย
สุขภาพ Guralnik และ al.1 พบว่าความชุกโรคโลหิตจาง
(ตามที่กำหนดโดยองค์การอนามัยโลก (WHO)
เป็นฮีโมโกล (Hb) ระดับต่ำกว่า 13 g / dL และ
12 กรัม / เดซิลิตรในผู้ชายและผู้หญิง? 15 ปี respectively2)
เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจาก อายุ 50 กับอัตราที่สูงกว่า
20% ในคน? 85 ปี ในการศึกษาของอาสาสมัครจาก
ชุมชนสามสหรัฐ (n¼3946) ที่อยู่ 70 ปี
และอายุมากกว่า, Salive และ al.3 พบว่าอายุที่เพิ่มขึ้นได้รับการ
อย่างมีนัยสำคัญและเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับทั้งสอง
ระดับฮีโมโกลต่ำและโรคโลหิตจาง แม้ว่าสัดส่วน
ของบุคคลที่เป็นโรคโลหิตจางเท่ากับสำหรับชายและหญิง
อายุ 71-74 (8.6%) ก็เพิ่มขึ้นแตกต่างกันด้วย
อายุถึง 41% และ 21% สำหรับชายและหญิงอายุ
90 ปีตามลำดับ.
ความชุกของโรคโลหิตจางในการพยาบาล ที่อาศัยอยู่ในบ้าน
จะปรากฏเด่นชัดมากขึ้น ในปี 1980 และ Kalchthaler
Tan4 รายงานความชุกโดยรวมของ 40% ของประชากร
ที่อาศัยอยู่ใน 161 ของผู้สูงอายุในการดูแลระยะยาว
สิ่งอำนวยความสะดวก เมื่อเร็ว ๆ นี้และ Artz al.5 พบ 6 เดือน
ชุกจุดจาก 48% ในประชากร 900 คนชรา
ที่อาศัยอยู่ในบ้านที่มีช่วงของ 32-64% ในกลุ่ม
ห้าสิ่งอำนวยความสะดวกการศึกษา นอกจากนี้โรงพยาบาล
อัตราเป็น 129% สูง (p50.05) หมู่โลหิตจางเมื่อเทียบกับ
ผู้อยู่อาศัยที่ไม่ใช่โรคโลหิตจาง.
ผลกระทบของโรคโลหิตจางสำหรับผู้สูงอายุ
อาจรวมถึงความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานทางกายภาพ
ความแข็งแรงและความคล่องตัวแม้จะมีการลดลงเล็ก ๆ ใน
Hb level6-9 . เมื่อเวลาผ่านไปลดลงเหล่านี้ในทางกายภาพ
ประสิทธิภาพอาจแปลเป็นความเหนื่อยล้าความยากลำบากใน
การปฏิบัติกิจกรรมพื้นฐานของการดำรงชีวิตประจำวัน (ADLs)
การพึ่งพาผู้ป่วยและความจำเป็นในการช่วยเหลือเกี่ยวกับการ
ลุก (เช่นอ้อย, วอล์คเกอร์) โรคโลหิตจางอย่างใกล้ชิดนอกจากนี้ยังมี
การเชื่อมโยงกับจำนวนของเงื่อนไขทางการแพทย์เรื้อรัง
ที่สุดโรคไตเรื้อรัง (CKD), โรคเบาหวาน
และโรคหัวใจและหลอดเลือด (CV) โรค โรคโลหิตจางจะเห็นต้น
ในหลักสูตรของโรคไตวายเรื้อรังที่มีการลดลงเห็นได้ชัดใน
ความเข้มข้น Hb เห็นในระดับ creatinine กวาดล้างของ
ประมาณ 70 มิลลิลิตร / นาทีและ 50 มิลลิลิตร / นาทีในหมู่มนุษย์
และหญิง respectively10 McClellan และคณะ พบ
ความชุก 48% ของโรคโลหิตจางใน 5222 ก่อนการฟอกไต
patients11 ผู้เขียนเหล่านี้พบว่าความเสี่ยงของการ
มีโรคโลหิตจางลดลงมีค่า GFR ที่สูงขึ้น.
สำหรับแต่ละ 10 มิลลิลิตร / นาที / 1.73m2 เพิ่มขึ้นใน GFR,
อัตราต่อรองของการมีระดับ Hb? 10 และ? 12 กรัม / เดซิลิตรลดลง
46% และ 32 % respectively11.
การศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มขึ้นกับอัตราการตายลดระดับ Hb โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรัง, โรคหัวใจ
ล้มเหลว, โรคเบาหวานและโรคเอชไอวี infection12-16 ในถิ่นที่อยู่
ของสิ่งอำนวยความสะดวกการดูแลระยะยาว, Kiely และ al.16 พบ 1.98
ความเสี่ยงมากขึ้นของการตายในผู้หญิงโรคโลหิตจาง (ในกรณีที่
เป็นโรคโลหิตจางได้รับการยืนยันจากการตรวจวินิจฉัยการระบุไว้ใน
ผู้ป่วยชุดข้อมูลที่น้อยที่สุด) สำหรับชาวชุมชน
ในประเทศเนเธอร์แลนด์ที่อายุ 85 และรุ่นเก่า Izaks
และ al.12 พบความเสี่ยงการเสียชีวิตที่เป็น 1.6 เท่าใน
ผู้หญิงและ 2.29 เท่ามากขึ้นในคนที่มีโรคโลหิตจาง
(WHO นิยาม) De Maria15 พบว่ารวมกัน
ปรากฏตัวของการเกิดโรคหัวใจและโรคโลหิตจาง (ฮีโมโกล
11 g / dL) ในเพศหญิงมีความสัมพันธ์กับ 3.5
เท่าความเสี่ยงมากขึ้นของการตายกว่าสำหรับบ้านพักคนชรา
ที่อาศัยอยู่โดยไม่ป่วยคู่เหล่านี้.
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าโรคโลหิตจางอาจจะเกี่ยวข้องกับ
ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของน้ำตก ในการศึกษา 362 โรงพยาบาล
ผู้ป่วยผู้สูงอายุ, ผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาลลดลงในช่วง
มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคโลหิตจางกว่า nonanemic
(56% เทียบกับ 38% p50.001) 17 ในการศึกษาของ
ผู้สูงอายุ (จากพยาบาลและชุมชน)
ในโรงพยาบาลสำหรับกระดูกสะโพกหัก, โรคโลหิตจาง (นิยาม WHO)
ที่เกี่ยวข้องกับการปรับเกือบสามเท่า
ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของน้ำตก (p¼0.041) 18 นอกจากนี้
โรคโลหิตจาง (นิยาม WHO) ประชาชนที่ได้รับความเดือดร้อน
กระดูกสะโพกหักภายหลังการตกถูกพบว่ามีความ
เสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับความยาวที่เพิ่มขึ้นของโรงพยาบาลและ
mortality19.
วัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบันเป็นสองเท่า.
วัตถุประสงค์แรกคือการตรวจสอบความชุก
ของโรคโลหิตจาง ในประชากรที่อาศัยอยู่ในบ้านพักคนชรา
ในสหรัฐและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของตนกับถิ่นที่อยู่ที่สำคัญ
ลักษณะและเงื่อนไขทางการแพทย์ แม้ว่า
โรคโลหิตจางในประชากรที่โรงพยาบาลได้รับการ
ตรวจสอบก่อนหน้านี้การศึกษาที่จะไม่มีวันได้รับการตรวจสอบ
ความชุกทั้งและความสัมพันธ์ที่มีศักยภาพใน
การทำนายลักษณะของผู้ป่วยหรือป่วย.
ประการที่สองการศึกษาครั้งนี้สำรวจว่าการเชื่อมโยง
ระหว่างโรคโลหิตจางและน้ำตกที่พบใน Dharmarajan
และคณะ . การศึกษา patients18 กระดูกสะโพกหักในโรงพยาบาล
และผู้ป่วยสูงอายุในโรงพยาบาลสำหรับเฉียบพลัน care17 ยัง
นำไปใช้กับประชากรของโรงพยาบาลทั่วไป
ที่อาศัยอยู่ใน
ที่น่าสนใจส่วนใหญ่เนื่องจากความชุกสูงสัมพันธ์
กับการป่วยและผลกระทบโดยตรงต่อผู้ป่วย
สุขภาพ Guralnik และ al.1 พบว่าความชุกโรคโลหิตจาง
(ตามที่กำหนดโดยองค์การอนามัยโลก (WHO)
เป็นฮีโมโกล (Hb) ระดับต่ำกว่า 13 g / dL และ
12 กรัม / เดซิลิตรในผู้ชายและผู้หญิง? 15 ปี respectively2)
เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจาก อายุ 50 กับอัตราที่สูงกว่า
20% ในคน? 85 ปี ในการศึกษาของอาสาสมัครจาก
ชุมชนสามสหรัฐ (n¼3946) ที่อยู่ 70 ปี
และอายุมากกว่า, Salive และ al.3 พบว่าอายุที่เพิ่มขึ้นได้รับการ
อย่างมีนัยสำคัญและเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับทั้งสอง
ระดับฮีโมโกลต่ำและโรคโลหิตจาง แม้ว่าสัดส่วน
ของบุคคลที่เป็นโรคโลหิตจางเท่ากับสำหรับชายและหญิง
อายุ 71-74 (8.6%) ก็เพิ่มขึ้นแตกต่างกันด้วย
อายุถึง 41% และ 21% สำหรับชายและหญิงอายุ
90 ปีตามลำดับ.
ความชุกของโรคโลหิตจางในการพยาบาล ที่อาศัยอยู่ในบ้าน
จะปรากฏเด่นชัดมากขึ้น ในปี 1980 และ Kalchthaler
Tan4 รายงานความชุกโดยรวมของ 40% ของประชากร
ที่อาศัยอยู่ใน 161 ของผู้สูงอายุในการดูแลระยะยาว
สิ่งอำนวยความสะดวก เมื่อเร็ว ๆ นี้และ Artz al.5 พบ 6 เดือน
ชุกจุดจาก 48% ในประชากร 900 คนชรา
ที่อาศัยอยู่ในบ้านที่มีช่วงของ 32-64% ในกลุ่ม
ห้าสิ่งอำนวยความสะดวกการศึกษา นอกจากนี้โรงพยาบาล
อัตราเป็น 129% สูง (p50.05) หมู่โลหิตจางเมื่อเทียบกับ
ผู้อยู่อาศัยที่ไม่ใช่โรคโลหิตจาง.
ผลกระทบของโรคโลหิตจางสำหรับผู้สูงอายุ
อาจรวมถึงความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานทางกายภาพ
ความแข็งแรงและความคล่องตัวแม้จะมีการลดลงเล็ก ๆ ใน
Hb level6-9 . เมื่อเวลาผ่านไปลดลงเหล่านี้ในทางกายภาพ
ประสิทธิภาพอาจแปลเป็นความเหนื่อยล้าความยากลำบากใน
การปฏิบัติกิจกรรมพื้นฐานของการดำรงชีวิตประจำวัน (ADLs)
การพึ่งพาผู้ป่วยและความจำเป็นในการช่วยเหลือเกี่ยวกับการ
ลุก (เช่นอ้อย, วอล์คเกอร์) โรคโลหิตจางอย่างใกล้ชิดนอกจากนี้ยังมี
การเชื่อมโยงกับจำนวนของเงื่อนไขทางการแพทย์เรื้อรัง
ที่สุดโรคไตเรื้อรัง (CKD), โรคเบาหวาน
และโรคหัวใจและหลอดเลือด (CV) โรค โรคโลหิตจางจะเห็นต้น
ในหลักสูตรของโรคไตวายเรื้อรังที่มีการลดลงเห็นได้ชัดใน
ความเข้มข้น Hb เห็นในระดับ creatinine กวาดล้างของ
ประมาณ 70 มิลลิลิตร / นาทีและ 50 มิลลิลิตร / นาทีในหมู่มนุษย์
และหญิง respectively10 McClellan และคณะ พบ
ความชุก 48% ของโรคโลหิตจางใน 5222 ก่อนการฟอกไต
patients11 ผู้เขียนเหล่านี้พบว่าความเสี่ยงของการ
มีโรคโลหิตจางลดลงมีค่า GFR ที่สูงขึ้น.
สำหรับแต่ละ 10 มิลลิลิตร / นาที / 1.73m2 เพิ่มขึ้นใน GFR,
อัตราต่อรองของการมีระดับ Hb? 10 และ? 12 กรัม / เดซิลิตรลดลง
46% และ 32 % respectively11.
การศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นอย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มขึ้นกับอัตราการตายลดระดับ Hb โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ในผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรัง, โรคหัวใจ
ล้มเหลว, โรคเบาหวานและโรคเอชไอวี infection12-16 ในถิ่นที่อยู่
ของสิ่งอำนวยความสะดวกการดูแลระยะยาว, Kiely และ al.16 พบ 1.98
ความเสี่ยงมากขึ้นของการตายในผู้หญิงโรคโลหิตจาง (ในกรณีที่
เป็นโรคโลหิตจางได้รับการยืนยันจากการตรวจวินิจฉัยการระบุไว้ใน
ผู้ป่วยชุดข้อมูลที่น้อยที่สุด) สำหรับชาวชุมชน
ในประเทศเนเธอร์แลนด์ที่อายุ 85 และรุ่นเก่า Izaks
และ al.12 พบความเสี่ยงการเสียชีวิตที่เป็น 1.6 เท่าใน
ผู้หญิงและ 2.29 เท่ามากขึ้นในคนที่มีโรคโลหิตจาง
(WHO นิยาม) De Maria15 พบว่ารวมกัน
ปรากฏตัวของการเกิดโรคหัวใจและโรคโลหิตจาง (ฮีโมโกล
11 g / dL) ในเพศหญิงมีความสัมพันธ์กับ 3.5
เท่าความเสี่ยงมากขึ้นของการตายกว่าสำหรับบ้านพักคนชรา
ที่อาศัยอยู่โดยไม่ป่วยคู่เหล่านี้.
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าโรคโลหิตจางอาจจะเกี่ยวข้องกับ
ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของน้ำตก ในการศึกษา 362 โรงพยาบาล
ผู้ป่วยผู้สูงอายุ, ผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาลลดลงในช่วง
มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคโลหิตจางกว่า nonanemic
(56% เทียบกับ 38% p50.001) 17 ในการศึกษาของ
ผู้สูงอายุ (จากพยาบาลและชุมชน)
ในโรงพยาบาลสำหรับกระดูกสะโพกหัก, โรคโลหิตจาง (นิยาม WHO)
ที่เกี่ยวข้องกับการปรับเกือบสามเท่า
ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของน้ำตก (p¼0.041) 18 นอกจากนี้
โรคโลหิตจาง (นิยาม WHO) ประชาชนที่ได้รับความเดือดร้อน
กระดูกสะโพกหักภายหลังการตกถูกพบว่ามีความ
เสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับความยาวที่เพิ่มขึ้นของโรงพยาบาลและ
mortality19.
วัตถุประสงค์ของการศึกษาในปัจจุบันเป็นสองเท่า.
วัตถุประสงค์แรกคือการตรวจสอบความชุก
ของโรคโลหิตจาง ในประชากรที่อาศัยอยู่ในบ้านพักคนชรา
ในสหรัฐและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของตนกับถิ่นที่อยู่ที่สำคัญ
ลักษณะและเงื่อนไขทางการแพทย์ แม้ว่า
โรคโลหิตจางในประชากรที่โรงพยาบาลได้รับการ
ตรวจสอบก่อนหน้านี้การศึกษาที่จะไม่มีวันได้รับการตรวจสอบ
ความชุกทั้งและความสัมพันธ์ที่มีศักยภาพใน
การทำนายลักษณะของผู้ป่วยหรือป่วย.
ประการที่สองการศึกษาครั้งนี้สำรวจว่าการเชื่อมโยง
ระหว่างโรคโลหิตจางและน้ำตกที่พบใน Dharmarajan
และคณะ . การศึกษา patients18 กระดูกสะโพกหักในโรงพยาบาล
และผู้ป่วยสูงอายุในโรงพยาบาลสำหรับเฉียบพลัน care17 ยัง
นำไปใช้กับประชากรของโรงพยาบาลทั่วไป
ที่อาศัยอยู่ใน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาวะโลหิตจางได้กลายเป็นจุดสนใจของการวิจัยทางคลินิกและ
ความสนใจส่วนใหญ่เนื่องจากการความชุกของความสัมพันธ์
ที่มีโรคร่วม และผลกระทบโดยตรงต่อสุขภาพของผู้ป่วย
guralnik et al . 1 พบว่า ความชุกของโลหิตจาง
( กำหนดโดยองค์การอนามัยโลก ( WHO )
เป็นฮีโมโกลบิน ( Hb ) ต่ำกว่า 13 g / dl และ
12 กรัม / เดซิลิตรในผู้ชายและผู้หญิง 15 ปี respectively2 )
เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังจากอายุ 50 ในอัตราที่มากกว่า
20% คน 85 ปี ในการศึกษาวิชาจาก
3 เราชุมชน ( N ¼ 3946 ) ใครมี
มีอายุ 70 ปี salive et al . 3 พบว่าอายุก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก และเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับ
มีทั้งระดับต่ำ และโรคโลหิตจาง แม้ว่าสัดส่วน
) คนเท่ากับของชายและหญิง
อายุ 71 และ 74 ( 8.6% ) it increased differentially with
age, reaching 41% and 21% for men and women aged
90 years, respectively.
The prevalence of anemia in nursing home residents
appears more pronounced. In 1980, Kalchthaler and
Tan4 reported an overall prevalence of 40% in a population
of 161 elderly residents in one long-term care
facility. More recently, Artz et al.5 found a 6-month
point prevalence of 48% in a population of 900 nursing
home residents, with a range of 32–64% among the
five facilities studied. Furthermore the hospitalization
rate was 129% higher ( p50.05) among anemic versus
non-anemic residents.
The consequences of anemia for the older persons
may include significant losses in physical function,
strength and mobility, even with small decreases in
HB level6 – 9 ในช่วงเวลาเหล่านี้ลดลงในสมรรถภาพทางกาย
อาจแปลเป็นความเมื่อยล้า , ความ
การแสดงขั้นพื้นฐานกิจกรรมชีวิตประจำวัน ( adls )
พึ่งพาอดทน และต้องการความช่วยเหลือกับ
ป่วย ( เดิน เช่น ไม้เท้า ) ภาวะโลหิตจางเป็นอย่างใกล้ชิด
เชื่อมโยงกับจำนวนของเงื่อนไขทางการแพทย์เรื้อรัง
ส่วนใหญ่ยวด , โรคไตเรื้อรัง ( CKD ) , เบาหวาน ,
และหลอดเลือด ( CV ) โรค ภาวะโลหิตจางจะเห็นต้น
ในหลักสูตรอื่นๆ กับลดลงเห็นได้ชัดในความเข้มข้นที่ระดับ Hb
เห็นพิธีการครีอะตินินของ
ประมาณ 70 มล. / นาทีและ 50 มล. / นาที ระหว่างผู้ชายและผู้หญิง respectively10
, . เมิกเคลเลิน et al . พบ 48 %
ความชุกของภาวะโลหิตจางใน 5222 ก่อนฟอกเลือด
patients11 . ผู้เขียนเหล่านี้พบว่า ความเสี่ยงของ
having anemia decreased with higher GFR values.
For each 10-mL/min/1.73m2 increase in GFR, the
odds of having an Hb level 10 and 12 g/dL declined
by 46% and 32%, respectively11.
Several studies have demonstrated significantly
increased mortality with decreased Hb levels, particularly
among patients with CKD, congestive heart
failure, diabetes and HIV infection12–16. In residents
of a long-term care facility, Kiely et al.16 found a 1.98
greater risk of mortality in anemic women (where
anemia was identified from a diagnosis listed in the
patient’s Minimal Data Set). For community dwellers
in the Netherlands who were aged 85 and older, Izaks
et al.12 found that mortality risk was 1.6 times greater in
women and 2.29 times greater in men with anemia
(WHO definition).เดอ maria15 พบว่าตนรวม
โรคหัวใจและโลหิตจาง ( ฮีโมโกลบิน
11 g / dl ) ในเพศหญิงได้เกี่ยวข้องกับ 3.5
ครั้งมากกว่าความเสี่ยงของการตายมากกว่าบ้านพยาบาลผู้ไม่มีโรคร่วมระบบนี้
.
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าภาวะโลหิตจางอาจจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของ
ฟอลส์ ในการศึกษา แต่สำหรับผู้สูงอายุในโรงพยาบาล
,
ความสนใจส่วนใหญ่เนื่องจากการความชุกของความสัมพันธ์
ที่มีโรคร่วม และผลกระทบโดยตรงต่อสุขภาพของผู้ป่วย
guralnik et al . 1 พบว่า ความชุกของโลหิตจาง
( กำหนดโดยองค์การอนามัยโลก ( WHO )
เป็นฮีโมโกลบิน ( Hb ) ต่ำกว่า 13 g / dl และ
12 กรัม / เดซิลิตรในผู้ชายและผู้หญิง 15 ปี respectively2 )
เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังจากอายุ 50 ในอัตราที่มากกว่า
20% คน 85 ปี ในการศึกษาวิชาจาก
3 เราชุมชน ( N ¼ 3946 ) ใครมี
มีอายุ 70 ปี salive et al . 3 พบว่าอายุก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก และเป็นอิสระที่เกี่ยวข้องกับ
มีทั้งระดับต่ำ และโรคโลหิตจาง แม้ว่าสัดส่วน
) คนเท่ากับของชายและหญิง
อายุ 71 และ 74 ( 8.6% ) it increased differentially with
age, reaching 41% and 21% for men and women aged
90 years, respectively.
The prevalence of anemia in nursing home residents
appears more pronounced. In 1980, Kalchthaler and
Tan4 reported an overall prevalence of 40% in a population
of 161 elderly residents in one long-term care
facility. More recently, Artz et al.5 found a 6-month
point prevalence of 48% in a population of 900 nursing
home residents, with a range of 32–64% among the
five facilities studied. Furthermore the hospitalization
rate was 129% higher ( p50.05) among anemic versus
non-anemic residents.
The consequences of anemia for the older persons
may include significant losses in physical function,
strength and mobility, even with small decreases in
HB level6 – 9 ในช่วงเวลาเหล่านี้ลดลงในสมรรถภาพทางกาย
อาจแปลเป็นความเมื่อยล้า , ความ
การแสดงขั้นพื้นฐานกิจกรรมชีวิตประจำวัน ( adls )
พึ่งพาอดทน และต้องการความช่วยเหลือกับ
ป่วย ( เดิน เช่น ไม้เท้า ) ภาวะโลหิตจางเป็นอย่างใกล้ชิด
เชื่อมโยงกับจำนวนของเงื่อนไขทางการแพทย์เรื้อรัง
ส่วนใหญ่ยวด , โรคไตเรื้อรัง ( CKD ) , เบาหวาน ,
และหลอดเลือด ( CV ) โรค ภาวะโลหิตจางจะเห็นต้น
ในหลักสูตรอื่นๆ กับลดลงเห็นได้ชัดในความเข้มข้นที่ระดับ Hb
เห็นพิธีการครีอะตินินของ
ประมาณ 70 มล. / นาทีและ 50 มล. / นาที ระหว่างผู้ชายและผู้หญิง respectively10
, . เมิกเคลเลิน et al . พบ 48 %
ความชุกของภาวะโลหิตจางใน 5222 ก่อนฟอกเลือด
patients11 . ผู้เขียนเหล่านี้พบว่า ความเสี่ยงของ
having anemia decreased with higher GFR values.
For each 10-mL/min/1.73m2 increase in GFR, the
odds of having an Hb level 10 and 12 g/dL declined
by 46% and 32%, respectively11.
Several studies have demonstrated significantly
increased mortality with decreased Hb levels, particularly
among patients with CKD, congestive heart
failure, diabetes and HIV infection12–16. In residents
of a long-term care facility, Kiely et al.16 found a 1.98
greater risk of mortality in anemic women (where
anemia was identified from a diagnosis listed in the
patient’s Minimal Data Set). For community dwellers
in the Netherlands who were aged 85 and older, Izaks
et al.12 found that mortality risk was 1.6 times greater in
women and 2.29 times greater in men with anemia
(WHO definition).เดอ maria15 พบว่าตนรวม
โรคหัวใจและโลหิตจาง ( ฮีโมโกลบิน
11 g / dl ) ในเพศหญิงได้เกี่ยวข้องกับ 3.5
ครั้งมากกว่าความเสี่ยงของการตายมากกว่าบ้านพยาบาลผู้ไม่มีโรคร่วมระบบนี้
.
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าภาวะโลหิตจางอาจจะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของ
ฟอลส์ ในการศึกษา แต่สำหรับผู้สูงอายุในโรงพยาบาล
,
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Prose
- …覚悟、出来てるんだろうな？
- ปีที่ 3
- ชอบเกาหลีมากๆเลยชอบฟังkpop
- สื่อสารภาษาอังกฤษได้
- น่ารังเกลียด
- Pls be informed to you that we are crewi
- ชุบแป้ง
- อยู่ที่ไหน
- มนุษย์ต่างดาวตัวนี้หัวโตและตัวสูงกว่าฉัน
- ชนมปังกระเทียม
- ขอบคุณ สำหรับคำอวยพรของคุณ
- เทปดำ
- ร้านอยู่ที่ไหน
- แรงบันดาลในครั้งแรกกับการเก็บเงินของฉันว
- มีความสามารถด้านกีฬา
- I am confident in its attempt to drug us
- หัวหน้า
- เกือบจะ
- ร้านอยู่ที่ไหน
- คล้ายเสียงหัวเราะ
- จากการนวด
- ฉันจบการศึกษาในด้านการบัญชี และฉันเชื่อว
- มีความสามารถด้านกีฬา
