The field of instructional design d

The field of instructional design developed in the 1960s and early 1970s at a time when behaviorism still dominated mainstream psychology. ID shared those behaviorist roots and at the time was closer to mainstream psychology in the U. S. ID theorists such as Gagné, Briggs, Merrill, and Scandura all were educational psychologists. With the cognitive revolution of the 1970s, instructional psychology differentiated itself from ID and drifted more to the cognitive mainstream, leaving ID relatively isolated with concerns of design. In a review of instructional psychology in 1981, Lauren Resnick (who only a few years earlier had developed Gagné-style learning hierarchies) observed:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านการออกแบบการสอนพัฒนาในช่วงปี 1960 และต้นทศวรรษ 1970 ครั้งเมื่อ behaviorism ยังคงครอบงำหลักจิตวิทยา รหัส behaviorist รากที่ใช้ร่วมกัน และในเวลาใกล้ชิดกับหลักจิตวิทยาใน theorists สหรัฐ ID เช่น Gagné บริกส์ เมอร์ริล และ Scandura ทั้งหมดนักจิตวิทยาศึกษา กับการรับรู้การปฏิวัติของสาว ๆ จิตวิทยาสอน differentiated เองจาก ID และลอยขึ้นไปกับการรับรู้ ออกจาก ID ที่ค่อนข้างแยกต่างหากกับความกังวลของการออกแบบ ในการตรวจสอบของจิตวิทยาจัดการเรียนการสอนในปี 1981 ลอเรน Resnick (ที่เพียงไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ได้พัฒนาขึ้นชั้นเรียนสไตล์ Gagné) สังเกต:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ด้านการออกแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นในทศวรรษที่ 1960 และต้นปี 1970 ในช่วงเวลาที่ยังคงครอบงำพฤติกรรมนิยมกระแสหลักจิตวิทยา ID ที่ใช้ร่วมกันราก behaviorist เหล่านั้นและเป็นช่วงเวลาที่ใกล้ชิดกับจิตวิทยาหลักในทฤษฎี ID สหรัฐเช่นGagnéบริกส์, เมอร์ริและ Scandura ทุกคนนักจิตวิทยาการศึกษา ด้วยองค์ความรู้ของการปฏิวัติ 1970, จิตวิทยาการเรียนการสอนที่แตกต่างตัวเองจากประชาชนและลอยมากขึ้นเพื่อให้ความรู้ความเข้าใจหลักออกจาก ID ที่ค่อนข้างโดดเดี่ยวกับความกังวลของการออกแบบ ในการตรวจสอบของจิตวิทยาการเรียนการสอนในปี 1981 ลอเรนเรสนิค (ที่เพียงไม่กี่ปีก่อนหน้านี้มีการพัฒนาลำดับชั้นการเรียนรู้Gagnéสไตล์) ข้อสังเกต:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านการออกแบบการสอนที่พัฒนาขึ้นในยุค 60 และต้นยุค 70 ในช่วงเวลาและยังคงครอบงำจิตวิทยาหลัก ID แบ่งปันผู้ behaviorist รากและในเวลาที่ได้ใกล้ชิดกับหลักจิตวิทยาในสหรัฐอเมริกา เช่น กาเย่และ ID นักทฤษฎี , Briggs , เมอร์ริล และ scandura เป็นนักจิตวิทยาการศึกษา กับการปฏิวัติทางปัญญาของทศวรรษจิตวิทยาการสอนที่แตกต่างด้วยตัวเองจาก ID และลอยมากขึ้นเพื่อยุติการออกจาก id ค่อนข้างแยกกับความกังวลของการออกแบบ ในรีวิวของจิตวิทยาการเรียนการสอนในปี 1981 , ลอเรน เรสนิค ( ที่มีเพียงไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ ได้พัฒนาขึ้นจากรูปแบบการเรียนรู้ของกาเย่ - วรรณะ ) ดังนี้ :