To understand the term social value

To understand the term social value, it is important fi rst to understand
what private value is and what role entrepreneurs play in creating
it. The best way to do this is to start with a simple economic
transaction. Suppose I buy an ice cream cone at Ben & Jerry’s for
$2.50. I was willing to pay up to $3 for the cone; Ben & Jerry’s spent
only $2 to make the ice cream cone and bring it to market. I walk
away with 50 cents of psychic benefi t, forming the basis for consumer
value (what economists term “consumer surplus”), and Ben &
Jerry’s banks 50 cents of profi t, forming the basis for producer value
(what economists term “producer surplus”). The residual value that
consumers and producers each claim—the value left over after the
transaction—is the lure that brings each party to the market.
The benefi ts to the parties directly engaged in market transactions
are measurable in terms of just this type of residual value. Indeed, the
nearly universal practice of measuring human welfare in relation to gross domestic product (GDP)—the magnitude of fl ows of goods and
services in the economy—is fundamentally grounded in the logic of
consumer and producer surpluses: the more exchange, the more value
created. In this frame of reference, Barro is right: No institution can
match the power of the large corporation in creating value.
A more broadly construed notion of the residual value created in
the course of a market transaction, however, turns out to be the key
to understanding the role of entrepreneurship. For all the diff erent
notions of entrepreneurship, the most fundamental and enduring
is the defi nition of the entrepreneur as the claimant of the residual
value generated by a new venture. Where producer and consumer
value are derived from single transactions (for example, the purchase
of a Ben & Jerry’s cone), the residual value claimed by an entrepreneur
is derived from the process of building a venture (for example,
the founders’ equity in Ben & Jerry’s itself).
The most obvious value that is created by new ventures is a
fi nancial one, but that is not the sole result of these activities. In fact,
residual values can take nonfi nancial forms. There are two principal
types of nonfi nancial residual value that can be claimed by an entrepreneur:
reputational and ethical. Reputational value is perhaps the
most important of the two. Muhammad Yunus, for example, may be
able to claim truthfully that he has never received a dividend from
Grameen Bank. But, there is no doubt that he personally has claimed
a dominant share of the reputational residual that the venture has
created. In this regard, Yunus is no diff erent from John D. Rockefeller,
Bill Gates, or Steve Jobs. Personal reputation—like a brand
for a corporation—is a valuable privately held asset.1
Another signifi cant category of residual value derives from the
ethical reward. The existence of an ethical
residual is precisely what makes it possible
for products that have a clear and persuasive
ethically based brand to be priced at a
premium. Recognizing this, explicitly ethically
based companies—for example, the
Body Shop and various fair trade ventures—
expend considerable resources to communicate
to consumers their nonfi nancial corporate
goals. Ethical residuals can also be
tangible assets: Charitable institutions such
as the American Red Cross and Greenpeace
USA have built sustainable business models
based entirely upon the creation, and reinvestment,
of the ethical residuals that motivate
charitable giving, and that over time are
capitalized in strong and enduring brands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เข้าใจค่าสังคมเงื่อนไข เป็น rst ไร้สายสำคัญเพื่อทำความเข้าใจค่าอะไรส่วนตัวและผู้ประกอบการใดบทบาทเล่นสร้างมัน วิธีที่ดีสุดนี้จะเริ่มต้น ด้วยเศรษฐกิจที่เรียบง่ายธุรกรรม สมมติว่าฉันซื้อกรวยไอศครีมเบนแอนด์เจอร์รีส์สำหรับ$2.50 ผมยินดีที่จะจ่ายถึง $3 กรวย เบนแอนด์เจอร์ของใช้เพียง $2 ทำกรวยไอศครีม และนำสู่ตลาด ฉันเดินพร้อมเซ็นต์ 50 ของ t psychic benefi ขึ้นรูปพื้นฐานสำหรับผู้บริโภคค่า (อะไรนักเศรษฐศาสตร์ระยะ "ส่วนเกินผู้บริโภค"), และ Ben &ของ Jerry ธนาคาร 50 เซนต์ ของรับ t เป็นพื้นฐานสำหรับค่าโปรดิวเซอร์(อะไรนักเศรษฐศาสตร์ระยะ "ผู้ผลิตส่วนเกิน") ค่าส่วนที่เหลือจากการที่ผู้บริโภคและผู้ผลิตแต่ละเรียกร้องคือค่าที่เหลือหลังจากธุรกรรม — เป็นโอ๊คส์เลอร์ที่แต่ละฝ่ายการตลาดTs benefi ฝ่ายที่เข้าร่วมโดยตรงในตลาดธุรกรรมจะวัดในแง่ของชนิดของค่าที่เหลือเพียง แน่นอน การปฏิบัติสากลเกือบวัดมนุษย์สวัสดิการเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) ซึ่งขนาดของ fl ows ของสินค้า และบริการในเศรษฐกิจซึ่งเป็นสูตรพื้นฐานในตรรกะของผู้บริโภคและผู้ผลิต surpluses: แลกเปลี่ยนมากขึ้น เพิ่มขึ้นสร้าง ในนี้กรอบของการอ้างอิง Barro เหมาะ: สถาบันไม่สามารถกับบริษัทขนาดใหญ่ในการสร้างมูลค่าอื่น ๆ ทั่วไปตีความแนวคิดของค่าส่วนที่เหลือสร้างขึ้นในเวลาของธุรกรรมตลาด อย่างไรก็ตาม จะออกมาสำคัญการทำความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทของผู้ประกอบการ สำหรับ erent diff ทั้งหมดความเข้าใจของผู้ประกอบการ พื้นฐานมากที่สุด และยั่งยืนเป็น nition defi ของผู้ประกอบการเป็นผู้อ้างของส่วนที่เหลือจากการค่าที่สร้างขึ้น โดยบริษัทร่วมทุนใหม่ ซึ่งผู้ผลิตและผู้บริโภคค่าที่ได้รับมาจากธุรกรรมเดียว (ตัวอย่าง การซื้อของเบนแอนด์เจอร์รีส์กรวย), ค่าส่วนที่เหลืออ้าง โดยเป็นผู้ประกอบการได้มาจากกระบวนการสร้างการค้า (ตัวอย่างหุ้นของผู้ก่อตั้งสมาคมในเบนแอนด์เจอร์รี่ของตัวเอง)ค่าย้ายสร้างกิจการใหม่สายหนึ่ง nancial แต่ไม่ได้ผลแต่เพียงผู้เดียวของกิจกรรมเหล่านี้ อันที่จริงค่าส่วนที่เหลือสามารถใช้ nonfi แบบฟอร์ม nancial มีสองหลักชนิด nonfi nancial เหลือค่าซึ่งสามารถอ้าง โดยเป็นผู้ประกอบการ:reputational และจริยธรรม ค่า reputational อาจจะเป็นการสำคัญที่สุดของทั้งสอง มุหัมมัดยูนูส เช่น อาจจะสามารถเรียกร้องดี ๆ ที่ เขาไม่เคยได้รับเงินปันผลจากธนาคารกรามีนยู แต่ มีข้อสงสัยที่บุคคลมีอ้างในส่วนที่เหลือจาก reputational ที่มีกิจการส่วนตัวสร้าง ในการนี้ ยูนูสเป็น erent diff ไม่จากจอห์นดีร็อคกี้เฟลเลอร์บิลเกตส์ หรืองาน Steve ชื่อเสียงส่วนบุคคล — ชอบแบรนด์สำหรับบริษัท — ค่ะเป็นเอกชนจัดขึ้น asset.1ความต้อนประเภทอื่นของค่าส่วนที่เหลือมาจากการรางวัลด้านจริยธรรม การดำรงอยู่ของการจริยธรรมส่วนที่เหลือเป็นสิ่งที่ทำให้ได้สำหรับผลิตภัณฑ์ ที่มี การล้าง และ persuasiveแบรนด์อย่างมีจริยธรรมโดยมีราคาที่เป็นพรีเมี่ยม จดจำนี้ ตามหลักจริยธรรมอย่างชัดเจนโดยบริษัท — ตัวอย่าง การงานตัวถังและกิจการค้าแฟร์ต่าง ๆ —จับจ่ายใช้สอยทรัพยากรจำนวนมากในการสื่อสารเพื่อผู้บริโภคของพวกเขา nonfi nancial บริษัทเป้าหมาย ค่าคงเหลือจริยธรรมสามารถมีตัวตนสินทรัพย์: กุศลสถาบันดังกล่าวกาชาดอเมริกันและ Greenpeaceสหรัฐอเมริกาได้สร้างแบบจำลองทางธุรกิจอย่างยั่งยืนตามทั้งหมดสร้าง และการลงทุนใหม่ของค่าคงเหลือจริยธรรมที่จูงใจให้กุศล และช่วงเวลาบันทึกเป็นสินทรัพย์ในแบรนด์ที่แข็งแกร่ง และยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้เข้าใจถึงระยะค่านิยมทางสังคมมันเป็นครั้งแรกสายสำคัญที่จะเข้าใจ
สิ่งที่มีค่าส่วนตัวและสิ่งที่ผู้ประกอบการมีบทบาทในการสร้าง
มัน วิธีที่ดีที่สุดที่จะทำคือการเริ่มต้นด้วยเศรษฐกิจง่าย
การทำธุรกรรม สมมติว่าผมจะซื้อไอศครีมโคนที่เบนแอนด์เจอร์รี่สำหรับ
$ 2.50 ผมก็ยินดีที่จะจ่ายได้ถึง $ 3 สำหรับกรวย; เบนแอนด์เจอร์รี่ใช้เวลา
เพียง $ 2 ถึงทำให้กรวยไอศครีมและนำมันไปยังตลาด ฉันเดิน
ไปกับ 50 เซ็นต์ของเสื้อ Benefi กายสิทธิ์สร้างพื้นฐานสำหรับผู้บริโภค
มูลค่า (สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์คำว่า "ส่วนเกินของผู้บริโภค") และเบนแอนด์
เจอร์รี่ของธนาคาร 50 เซ็นต์ของกำาสร้างพื้นฐานสำหรับค่าผลิต
(สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์คำว่า "ผู้ผลิต ส่วนเกิน ") มูลค่าคงเหลือที่
ผู้บริโภคและผู้ผลิตแต่ละเรียกร้องค่าเหลือหลังจาก
การทำธุรกรรมเป็นเหยื่อล่อที่จะนำแต่ละฝ่ายการตลาด.
TS Benefi ให้กับบุคคลที่มีส่วนร่วมโดยตรงในการทำธุรกรรมในตลาด
อยู่ที่วัดในแง่ของการเพียงประเภทของที่เหลือนี้ มูลค่า อันที่จริง
การปฏิบัติสากลเกือบวัดสวัสดิการของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) ขนาด -The ของ OWS ชั้นของสินค้าและ
บริการในเศรษฐกิจเป็นเหตุผลพื้นฐานในตรรกะของ
ผู้บริโภคและผู้ผลิตส่วนเกิน: การแลกเปลี่ยนมากขึ้น ค่ามากขึ้น
สร้าง ในกรอบของการอ้างอิงนี้ Barro เป็นขวา: สถาบันการศึกษาไม่สามารถ
ตรงกับอำนาจของ บริษัท ขนาดใหญ่ในการสร้างมูลค่า.
ความคิดตีความวงกว้างมากขึ้นของมูลค่าคงเหลือที่สร้างขึ้นใน
ช่วงระยะเวลาของการทำธุรกรรมในตลาด แต่จะออกมาเป็นสำคัญ
การทำความเข้าใจบทบาทของผู้ประกอบการ สำหรับทุก diff erent
ความคิดของผู้ประกอบการที่พื้นฐานที่สุดและยั่งยืน
เป็น nition Defi ของผู้ประกอบการเป็นผู้เรียกร้องที่เหลือของ
ค่าที่สร้างขึ้นโดย บริษัท ร่วมทุนใหม่ ในกรณีที่ผู้ผลิตและผู้บริโภค
มูลค่าจะได้มาจากการทำธุรกรรมเดียว (เช่นการซื้อ
ของเบนแอนด์เจอร์รี่กรวย) มูลค่าคงเหลือโดยอ้างว่าผู้ประกอบการ
ที่ได้มาจากกระบวนการของการสร้างกิจการ (ตัวอย่างเช่น
ผู้ถือหุ้นผู้ก่อตั้ง 'เบน & Jerry ของตัวเอง).
ค่าที่เห็นได้ชัดที่สุดที่ถูกสร้างขึ้นโดยกิจการใหม่เป็น
ทางการเงินหนึ่ง แต่ที่ไม่ได้ผล แต่เพียงผู้เดียวของกิจกรรมเหล่านี้ ในความเป็นจริง
ค่าที่เหลือสามารถใช้รูปแบบทางการเงิน nonfi มีสองหลักคือ
ประเภทของมูลค่าคงเหลือ nonfi การเงินที่สามารถนำมาอ้างโดยผู้ประกอบการ:
ชื่อเสียงและมีจริยธรรม ค่าชื่อเสียงอาจจะเป็น
สิ่งที่สำคัญที่สุดของทั้งสอง มูฮัมหมัดยูนัสตัวอย่างเช่นอาจจะ
สามารถที่จะเรียกร้องความจริงว่าเขาไม่เคยได้รับเงินปันผลจาก
ธนาคารกรามีน แต่มีข้อสงสัยว่าเขาเองได้อ้างว่าไม่มี
หุ้นที่โดดเด่นของที่เหลือชื่อเสียงที่กิจการได้
สร้างขึ้น ในเรื่องนี้ยูนัสเป็น erent ต่างจากจอห์นดี,
บิลเกตส์หรือสตีฟจ็อบส์ ชื่อเสียงเหมือนแบรนด์ส่วนบุคคล
สำหรับ บริษัท ที่เป็น บริษัท เอกชนที่มีคุณค่า asset.1
อีกประเภทหนึ่งลาดเทคัญของมูลค่าที่เหลือมาจาก
รางวัลจริยธรรม การดำรงอยู่ของจริยธรรม
ที่เหลือเป็นสิ่งที่ทำให้มันเป็นไปได้
สำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีความชัดเจนและโน้มน้าวใจ
แบรนด์ตามจริยธรรมจะมีราคาที่
พรีเมี่ยม ตระหนักถึงนี้อย่างชัดเจนจริยธรรม
บริษัท สำหรับตามตัวอย่างเช่น
บอดี้ช็อปและการค้าที่เป็นธรรมต่างๆ ventures-
ใช้จ่ายทรัพยากรมากในการสื่อสาร
กับผู้บริโภคองค์กรการเงิน nonfi ของพวกเขา
เป้าหมาย เหลือจริยธรรมยังสามารถเป็น
สินทรัพย์ที่มีตัวตน: สถาบันการกุศลดังกล่าว
เป็นสภากาชาดอเมริกันและกรีนพีซ
สหรัฐอเมริกาได้สร้างแบบจำลองทางธุรกิจที่ยั่งยืน
ขึ้นอยู่ทั้งหมดเมื่อมีการสร้างและการลงทุนใหม่
ของเศษจริยธรรมที่กระตุ้น
ให้การกุศลและเมื่อเวลาผ่านไปจะมี
ทุนในการที่แข็งแกร่ง และยั่งยืนแบรนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เข้าใจคำว่า สังคม ค่านิยม มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจสิ่งที่ RST fi
ส่วนตัวค่าและสิ่งที่บทบาทผู้ประกอบการเล่นการ
. วิธีที่ดีที่สุดที่จะทำนี้คือการเริ่มต้นกับธุรกรรมทางเศรษฐกิจ
ง่ายๆ สมมติว่า ผมซื้อไอศกรีมโคนที่เบน& Jerry สำหรับ
$ 2.50 . ฉันก็เต็มใจที่จะจ่ายถึง $ 3 สำหรับกรวย ; เบน&เจอร์รี่ใช้เวลา
เพียง $ 2 เพื่อให้ไอศกรีมโคนและนำมันเข้าสู่ตลาด ฉันเดิน
ไปด้วย 50 เซนต์ของกายสิทธิ์ benefi T , สร้างพื้นฐานสำหรับค่าผู้บริโภค
( สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า " ส่วนเกิน " ของผู้บริโภค ) และ เบน &
Jerry ธนาคาร 50 เซนต์ของเมล็ดไม่ขึ้นรูปพื้นฐานสำหรับ
ค่าผู้ผลิต ( สิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า " ส่วนเกิน " โปรดิวเซอร์ ) ที่เหลือค่า
ผู้บริโภคและผู้ผลิตแต่ละเรียกร้องค่าเหลือหลังจาก
รายการล่อที่ทำให้แต่ละฝ่ายการตลาด benefi
TS กับคู่กรณีโดยตรงมีส่วนร่วมในการทําธุรกรรม
ตลาดจะวัดในแง่ของเพียงประเภทนี้มูลค่าที่เหลือ แน่นอน ,
ปฏิบัติสากลเกือบวัดมนุษย์สวัสดิการในความสัมพันธ์กับผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ ( GDP ) - ขนาดของ FL OWS ของสินค้าและบริการในระบบเศรษฐกิจคิดค้น

เหตุผลในตรรกะของผู้ผลิตผู้บริโภคและส่วนเกิน : ตราเพิ่มเติม เพิ่มเติมค่า
ตั้งขึ้น ในกรอบของการอ้างอิง , บาร์โร เป็นสิทธิ : สถาบันการศึกษาสามารถ
ราคาพลังงานของ บริษัท ขนาดใหญ่ในการสร้างมูลค่า การตีความมากขึ้น ความคิดของมูลค่าคงเหลือที่สร้างขึ้นใน
หลักสูตรของธุรกรรมในตลาดแต่กลับกลายเป็นกุญแจ
เพื่อเข้าใจบทบาทของผู้ประกอบการ ทั้งหมดต่าง erent
notions ของการประกอบกิจการ พื้นฐานที่สุดและยั่งยืน
เป็น nition เดฟีของผู้ประกอบการเป็นปกติวิสัยของตกค้าง
คุณค่าที่สร้างขึ้นโดย บริษัท ร่วมทุนใหม่ . ที่ผู้ผลิตและผู้บริโภค
จะได้มาจากค่าธุรกรรมเดียว ( ตัวอย่างเช่น การซื้อ
ของเบน&เจอร์รี่ กรวย ) ส่วนที่เหลือมูลค่าโดยอ้างว่าผู้ประกอบการ
ได้มาจากกระบวนการของการสร้างธุรกิจ ( ตัวอย่างเช่น
ผู้ก่อตั้งบริษัทเบน& Jerry เอง )
ค่า ที่ชัดเจนที่สุดที่สร้างขึ้นโดยกิจการใหม่คือ
fi nancial หนึ่งแต่ก็ไม่ได้ผล แต่เพียงผู้เดียวของกิจกรรมเหล่านี้ ในความเป็นจริง
ค่าตกค้างสามารถใช้ nonfi รูปแบบ nancial . มีอยู่สองประเภทหลัก
nonfi nancial ที่เหลือมูลค่าที่สามารถอ้างสิทธิโดยผู้ประกอบการ :
ด้านชื่อเสียง และจริยธรรม ค่าชื่อเสียงอาจจะเป็น
ที่สำคัญที่สุดของทั้งสอง มูฮัมหมัด ยูนูส ตัวอย่าง อาจ
สามารถที่จะเรียกร้องความจริงที่เขาไม่เคยได้รับเงินปันผลจาก
Grameen ธนาคาร แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเองก็อ้างว่า
หุ้นเด่นของชื่อเสียงตกค้างที่กิจการได้
ตั้งขึ้น ในการนี้ , ยูนุส ไม่ต่าง erent จากจอห์นดีร็อกกี้เฟลเลอร์
, บิล เกตส์ , สตีฟงาน ส่วนตัวชอบยี่ห้อ
ชื่อเสียงให้บริษัทเป็นสินทรัพย์ที่มีคุณค่าเอกชน 1
.อีกประเภทของค่า signifi ลาดเทตกค้างมาจาก
รางวัลจริยธรรม การดำรงอยู่ของจริยธรรม
ที่เหลือเป็นสิ่งที่ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับผลิตภัณฑ์ที่ชัดเจน

และประทับจริยธรรมตามแบรนด์จะมีราคาที่
พรีเมี่ยม ตระหนักถึงนี้อย่างชัดเจนมีจริยธรรม

ตาม บริษัท ตัวอย่างเช่น ร้านและกิจการ - งานแสดงสินค้าต่างๆ
ใช้ทรัพยากรมากที่จะสื่อสารกับผู้บริโภคของพวกเขา บริษัท nancial nonfi

เป้าหมาย จริยธรรมซึ่งสามารถเป็นสินทรัพย์ที่มีตัวตนเช่น

: สถาบันเป็นสีแดงข้ามและกรีนพีซ
สหรัฐอเมริกากุศลได้สร้างโมเดลธุรกิจที่ยั่งยืน
ขึ้นอยู่ทั้งหมดบนการสร้างและลงทุนใหม่ของจริยธรรม , ค่า

ที่กระตุ้นงานการกุศลเพื่อหารายได้ และช่วงเวลา
นิยามในแข็งแรง และเจาะยี่ห้อ