GuidelinesThe Joint Commission defi

Guidelines
The Joint Commission defines guidelines for the management of suicide as part of its 2013 National Patient Safety Goals (15.01.01)Link To PDF Document. These guidelines include the following (CDC 1991-2011):

Conduct a risk assessment that identifies specific patient characteristics and environmental features that may increase or decrease the risk for suicide.
Address the patient's immediate safety needs and most appropriate setting for treatment.
When a patient at risk for suicide leaves the care of the hospital, provide suicide prevention information (such as a crisis hotline) to the patient and his or her family.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำแนะนำคณะกรรมการร่วมกำหนดแนวทางสำหรับการจัดการของฆ่าตัวตายเป็นส่วนหนึ่งของ 2013 ชาติผู้ป่วยปลอดภัยเป้าหมาย (15.01.01)Link PDF เอกสาร แนวทางเหล่านี้รวมต่อไปนี้ติดต่อ 1991-2011):ดำเนินการประเมินความเสี่ยงที่ระบุลักษณะเฉพาะผู้ป่วยและคุณลักษณะสิ่งแวดล้อมที่อาจเพิ่ม หรือลดความเสี่ยงการฆ่าตัวตายต้องการความปลอดภัยทันทีและตั้งค่าที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการรักษาของผู้ป่วยเมื่อผู้ป่วยที่เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายออกจากการดูแลของโรงพยาบาล ให้ข้อมูลป้องกันการฆ่าตัวตาย (เช่นสายด่วน:วิกฤต) กับผู้ป่วยและครอบครัวของเขา หรือเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางคณะกรรมการร่วมกำหนดแนวทางในการจัดการของการฆ่าตัวตายเป็นส่วนหนึ่งของปี 2013 เป้าหมายความปลอดภัยแห่งชาติของผู้ป่วย (15.01.01) ลิงก์ไปยังเอกสาร PDF
แนวทางเหล่านี้รวมถึงต่อไปนี้ (CDC 1991-2011) ดำเนินการประเมินความเสี่ยงที่ระบุลักษณะที่เฉพาะเจาะจงของผู้ป่วยและคุณสมบัติด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจเพิ่มหรือลดความเสี่ยงในการฆ่าตัวตาย. ที่อยู่กับความต้องการความปลอดภัยของผู้ป่วยได้ทันทีและการตั้งค่าที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการรักษา. เมื่อผู้ป่วย ที่มีความเสี่ยงการฆ่าตัวตายออกจากการดูแลของโรงพยาบาลให้ข้อมูลการป้องกันการฆ่าตัวตาย (เช่นสายด่วนวิกฤต) ให้กับผู้ป่วยและครอบครัวของเขาหรือเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทาง
กรรมาธิการร่วมกำหนดแนวทางการจัดการของการฆ่าตัวตายเป็นส่วนหนึ่งของเป้าหมายความปลอดภัยของผู้ป่วย ( 15.01.01 2013 แห่งชาติ ) เชื่อมโยงไปยังเอกสาร แนวทางเหล่านี้รวมถึงต่อไปนี้ ( CDC 1991-2011 ) :

ดำเนินการประเมินความเสี่ยงที่ระบุเฉพาะเจาะจงลักษณะผู้ป่วย และมีสิ่งแวดล้อมที่อาจเพิ่มหรือลดความเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย
ที่อยู่ของผู้ป่วยได้ทันทีความต้องการความปลอดภัยและการตั้งค่าที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการรักษา .
เมื่อผู้ป่วยที่เสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายออกจากการดูแลของโรงพยาบาล ให้ข้อมูลการป้องกันการฆ่าตัวตาย ( เช่นโทรศัพท์สายด่วนวิกฤตชุมชน ) กับคนไข้และครอบครัวของเขา หรือเธอ