Additional pre-discharge treatment

Additional pre-discharge treatment considerations for patients with an alcohol use disorder
Some research suggests hospitalization has the potential to facilitate treatment for alcohol use disorders by increasing recognition of the need to reduce drinking and intent to do so [69-72]. Despite this, brief interventions are unlikely to be effective at reducing drinking for hospitalized patients with alcohol dependence [73], but factors including avoidance of heavily drinking friends and engaging in alcohol treatment after hospitalization predict drinking reduction [71]. Thus referral for outpatient treatment should be pursued and integrated into brief intervention (i.e., SBIRT), but, even among research participants, overall compliance with referral is modest [73,74]. Brief intervention may be more effective in enhancing referral for women and younger adults [75]. Some evidence suggests that peer-involvement from volunteer Alcoholics Anonymous members as a supplement to brief intervention can increase treatment initiation and abstinence following hospitalization [76]. Following hospital discharge, integrated outpatient treatment (i.e., post-discharge care for alcoholism and medical conditions with the same healthcare provider) may be effective under ideal conditions [77,78]. A related approach involves a chronic disease management strategy in primary care with as-needed addiction specialist support, which may improve the quality of outpatient care and facilitate recovery [79,80]. Thus it is reasonable to refer patients to this mode of primary care if it exists locally. Other potential interventions prior to discharge must be extrapolated from studies in treatment-seeking alcohol-dependent populations or treatment strategies implemented for other chronic medical and psychiatric conditions. Taking advantage of findings in the alcoholism pharmacotherapy field that show modest efficacy for several medications coupled with brief counseling strategies [81,82], an approach for alcohol dependent inpatients might include brief interventions and initiation of pharmacotherapy during the hospitalization. Several potential medications are listed in Table 6, together with a selection of their generally small effect sizes [83-87]. With the exception of disulfiram, medications for relapse prevention target brain receptors thought to be involved in relapse, including subsets of opioidergic, serotenergic, glutamatergic, and dopaminergic receptors [88], and complete abstinence may not be realized. As in the treatment of other conditions such as hypertension, reduced post-hospitalization drinking due to medication use may be considered a successful albeit partial response, even if the ultimate goal is abstinence. However, with the possible exception of transitional clinics following hospital discharge, continuation of medication will mainly be in the hands of ambulatory clinicians.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อควรพิจารณาเพิ่มเติมก่อนปล่อยรักษาสำหรับผู้ป่วยที่มีแอลกอฮอล์การใช้ผิดปกติ บางวิจัยแนะนำการรักษาในโรงพยาบาลมีศักยภาพที่จะช่วยให้รักษาโรคการใช้แอลกอฮอล์เพิ่มขึ้นจำเป็นต้องลดการดื่มและความตั้งใจที่จะทำเช่นนั้น [69-72] แม้นี้ แทรกแซงสั้น ๆ ไม่น่าจะมีประสิทธิภาพในการลดการดื่มผู้ป่วยพี่จึกับพึ่งพาเหล้า [73], แต่ปัจจัยรวมทั้งหลีกเลี่ยงงานหนักดื่มเพื่อน และร่วมรักษาแอลกอฮอล์หลังจากรักษาในโรงพยาบาลทายว่า ดื่มลด [71] จึงอ้างอิงสำหรับรักษาผู้ป่วยนอกควรติดตาม และบูรณาการเป็นสั้น ๆ แทรกแซง (เช่น SBIRT), แต่ แม้ในหมู่ผู้ร่วมวิจัย การปฏิบัติตามอ้างอิงโดยรวมเป็นเจียม [73,74] แทรกแซงโดยย่ออาจจะมีประสิทธิภาพในการเพิ่มการอ้างอิงสำหรับผู้หญิงและเด็กผู้ใหญ่ [75] หลักฐานบางอย่างชี้ให้เห็นที่เพียร์ร่วมจากอาสา Alcoholics ระบุเป็นอาหารเสริมการแทรกแซงโดยย่อสามารถเพิ่มเริ่มต้นการรักษาและละเว้นต่อการรักษาในโรงพยาบาล [76] ต่อไปนี้ออกจากโรงพยาบาล รักษาแบบผู้ป่วยนอก (เช่น ปล่อยหลังดูแลโรคพิษสุราเรื้อรังและเงื่อนไขทางการแพทย์กับผู้ให้บริการสุขภาพที่เดียวกัน) อาจจะมีประสิทธิภาพภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม [77,78] วิธีการที่เกี่ยวข้องเกี่ยวข้องกับกลยุทธ์การจัดการโรคเรื้อรังในหลักดูแลและสนับสนุนผู้เชี่ยวชาญจำเป็นติดยาเสพติด ซึ่งอาจปรับปรุงคุณภาพการดูแลผู้ป่วยนอก และอำนวยความสะดวกในการกู้คืน [79,80] ดังนั้น จึงเหมาะสมที่จะหมายถึงผู้ป่วยมีการดูแลหลักถ้ามีในเครื่อง แทรกแซงอื่น ๆ อาจเกิดขึ้นก่อนการปล่อยต้อง extrapolated ได้จากการศึกษาในการแสวงหาการรักษาประชากรสุราหรือกลยุทธ์รักษาที่ดำเนินการสำหรับเงื่อนไขอื่น ๆ ทางการแพทย์ และจิตเวชเรื้อรัง ประโยชน์ของการค้นพบในฟิลด์ pharmacotherapy เรื้อรังที่แสดงประสิทธิภาพปานกลางสำหรับยาหลายควบคู่ไปกับกลยุทธ์การให้คำปรึกษาโดยย่อ [81,82] แนวทางสำหรับ inpatients ขึ้นกับแอลกอฮอล์อาจมีแทรกแซงโดยสังเขปและการเริ่มต้นของ pharmacotherapy การวาง ยาที่อาจเกิดขึ้นหลายจะแสดงในตารางที่ 6 พร้อมกับของขนาดผลขนาดเล็กโดยทั่วไป [83-87] ยกเว้น disulfiram ยาสำหรับการกลับไปเสพรับสมองเป้าหมายการป้องกันคิดว่า การมีส่วนร่วมในกำเริบ รวมถึงชุดย่อยของ opioidergic, serotenergic, glutamatergic และตัวรับ dopaminergic [88], และละเว้นสมบูรณ์การรับรู้ ในการรักษาเงื่อนไขอื่น ๆ เช่นความดันโลหิตสูง ลดลงหลังรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากการใช้ยาการดื่มอาจถือว่าตอบสนองสำเร็จบางส่วนแม้ว่า แม้ว่าเป้าหมายสูงสุดคือ ละเว้น อย่างไรก็ตาม ยกเว้นคลินิกเปลี่ยนแปลงต่อไปนี้ออกจากโรงพยาบาลไปได้ ความต่อเนื่องของยาส่วนใหญ่จะในมือของแพทย์ทันต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพิจารณาการรักษาก่อนปล่อยเพิ่มเติมสำหรับผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของการดื่มสุรา
การวิจัยแสดงให้เห็นบางโรงพยาบาลมีศักยภาพที่จะอำนวยความสะดวกในการรักษาความผิดปกติของการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยการเพิ่มการรับรู้ของความจำเป็นในการลดการดื่มและความตั้งใจที่จะทำเช่นนั้น [69-72] อย่างไรก็ตามเรื่องนี้การแทรกแซงสั้น ๆ ไม่น่าจะมีประสิทธิภาพในการลดการดื่มสำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาลด้วยโรคติดสุรา [73] แต่ปัจจัยรวมทั้งหลีกเลี่ยงเพื่อนที่ดื่มหนักและมีส่วนร่วมในการรักษาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หลังการรักษาในโรงพยาบาลคาดการณ์การดื่มลดลง [71] ดังนั้นการอ้างอิงสำหรับการรักษาผู้ป่วยนอกควรจะติดตามและบูรณาการเข้าแทรกแซงสั้น ๆ (เช่น SBIRT) แต่แม้ในหมู่ผู้เข้าร่วมการวิจัย, การปฏิบัติโดยรวมที่มีการอ้างอิงเป็นเจียมเนื้อเจียมตัว [73,74] การแทรกแซงสั้น ๆ อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการเสริมสร้างการอ้างอิงสำหรับผู้หญิงและเด็กผู้ใหญ่ [75] หลักฐานบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมแบบ peer-จากอาสาสมัครสมาชิกไม่ประสงค์ออกนามเป็นอาหารเสริมเพื่อแทรกแซงสั้น ๆ สามารถเพิ่มการเริ่มต้นการรักษาและการเลิกบุหรี่ต่อไปรักษาในโรงพยาบาล [76] ต่อไปนี้ออกจากโรงพยาบาล, รักษาผู้ป่วยนอกแบบบูรณาการ (เช่นการดูแลหลังปล่อยพิษสุราเรื้อรังและเงื่อนไขทางการแพทย์กับผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพเดียวกัน) อาจจะมีประสิทธิภาพภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสม [77,78] วิธีการที่เกี่ยวข้องที่เกี่ยวข้องกับกลยุทธ์การจัดการโรคเรื้อรังในการดูแลหลักที่มีความจำเป็นการสนับสนุนผู้เชี่ยวชาญติดยาเสพติดซึ่งอาจช่วยปรับปรุงคุณภาพของการดูแลผู้ป่วยนอกและอำนวยความสะดวกการกู้คืน [79,80] ดังนั้นมันจึงเป็นเหตุผลที่จะอ้างถึงผู้ป่วยไปที่โหมดของการดูแลหลักนี้ถ้ามันมีอยู่ในท้องถิ่น การแทรกแซงที่มีศักยภาพอื่น ๆ ก่อนที่จะปล่อยต้องได้รับการประเมินจากการศึกษาในกลยุทธ์การรักษาที่กำลังมองหาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นอยู่กับประชากรหรือการรักษาดำเนินการสำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์และทางจิตเวชอื่น ๆ เรื้อรัง การใช้ประโยชน์จากผลการวิจัยในด้านการรักษาด้วยยาโรคพิษสุราเรื้อรังที่แสดงประสิทธิภาพเจียมเนื้อเจียมตัวเป็นเวลาหลายยาควบคู่ไปกับการให้คำปรึกษากลยุทธ์สั้น ๆ [81,82] วิธีการสำหรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ผู้ป่วยขึ้นอยู่อาจจะรวมถึงการแทรกแซงสั้นและการเริ่มต้นของการรักษาด้วยยาในโรงพยาบาลด้วย ยาที่มีศักยภาพหลายมีการระบุไว้ในตารางที่ 6 ร่วมกับการเลือกขนาดผลขนาดเล็กโดยทั่วไปของพวกเขา [83-87] ด้วยข้อยกเว้นของ disulfiram ที่ยาสำหรับการกำเริบของโรคผู้รับเป้าหมายป้องกันสมองความคิดที่จะมีส่วนร่วมในการกำเริบของโรครวมทั้งส่วนย่อยของ opioidergic, serotenergic, glutamatergic และผู้รับ dopaminergic [88] และการเลิกบุหรี่ที่สมบูรณ์อาจจะไม่ได้ตระหนัก ในขณะที่การรักษาสภาพอื่น ๆ เช่นความดันโลหิตสูงลดการดื่มหลังการรักษาในโรงพยาบาลเนื่องจากการใช้ยาอาจจะถือว่าประสบความสำเร็จแม้จะตอบสนองบางส่วนแม้ว่าเป้าหมายสูงสุดคือการเลิกบุหรี่ อย่างไรก็ตามมีข้อยกเว้นของคลินิกเฉพาะกาลต่อไปนี้ออกจากโรงพยาบาลต่อเนื่องของยาจะส่วนใหญ่อยู่ในมือของแพทย์ผู้ป่วยนอก