4.4 Stakeholder dialogueIn light of

4.4 Stakeholder dialogue
In light of recent theories and studies of stakeholder dialogue (Burchell and Cook, 2008;
O’Riordan and Fairbrass, 2008) and sense-making processes (Nijhof and Jeurissen, 2006;
Basu and Palazzo, 2008; Schultz and Wehmeier, 2010), a new direction in CSR research
has emerged which focuses on how CSR is socially constructed in a specific context
(Nijhof and Jeurissen, 2006). Morsing and Schultz (2006) unfold a CSR stakeholder
involvement strategy, which places the co-construction of CSR initiatives at its core.
The authors suggest that the involvement strategy invites to continuous stakeholder
dialogue ensuring not only that the organization “keeps abreast of its stakeholders’
changing expectations, but also of its potential influence on those expectations, as well
as letting those expectations influence and change the company itself” (2006, p. 144).
Following this, the concept of CSR is transformed into dynamic processes of negotiating
the mutual responsibilities of the corporation and its stakeholders, thus ensuring that
the corporation gets social values into the decisional chain (Deetz, 2003a, b) and
continuously meets and responds to stakeholder needs and expectations, not only
financially, but also in relation to its role in society as a corporate citizen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.4 ผู้เจรจาเมื่อทฤษฎีล่าสุดและการศึกษาของผู้เจรจา (Burchell และปรุงอาหาร 2008O'Riordan และ Fairbrass, 2008) และกระบวนการทำความรู้สึก (Nijhof และ Jeurissen, 2006Basu และพาลาซโซ 2008 Schultz และ Wehmeier, 2010), วิจัยทิศทางใหม่ใน CSRมีชุมนุมที่เน้นว่า CSR ถูกสังคมสร้างขึ้นในบริบทเฉพาะ(Nijhof และ Jeurissen, 2006) Morsing และ Schultz (2006) แฉมาตรการ CSRกลยุทธ์เกี่ยวข้อง ซึ่งสถานก่อสร้างร่วมของแผนงาน CSR ที่เคร่งครัดผู้เขียนแนะนำว่า เชิญกลยุทธ์เกี่ยวข้องกับมาตรการอย่างต่อเนื่องมั่นใจไม่ว่าองค์กร "จะทันผู้มีส่วนได้เสียของ บทสนทนาการเปลี่ยนแปลงความคาดหวัง แต่อิทธิพลที่อาจเกิดขึ้นบนความคาดหวังเหล่านั้น เป็นอย่างดีเป็นวัสดุที่ทำ ความคาดหวังเหล่านั้นมีอิทธิพลต่อ และเปลี่ยนบริษัทตัวเอง" (2006, p. 144)ดังกล่าว แนวคิดของ CSR จะเปลี่ยนเป็นกระบวนการแบบไดนามิกของการเจรจาต่อรองความรับผิดชอบร่วมกันของบริษัทและของเสีย ดังนั้นจึง มั่นใจได้ว่าบริษัทได้รับค่าที่สังคมเป็นห่วงโซ่ decisional (Deetz, 2003a, b) และตรงกับอย่างต่อเนื่อง และตอบสนองผู้ต้องการและความคาดหวัง ไม่เพียงแต่เงิน แต่ยังในความสัมพันธ์ของบทบาทในสังคมเป็นพลเมืองขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.4 การเจรจาผู้มีส่วนได้เสีย
ในแง่ของทฤษฎีและการศึกษาที่ผ่านมาของการสนทนาของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย (Burchell และคุก, 2008;
รีออร์แดนและ Fairbrass 2008) และกระบวนการทำให้ความรู้สึก (Nijhof และ Jeurissen, 2006;
ซึและ Palazzo, 2008; ชูลท์ซและ Wehmeier, 2010), ทิศทางใหม่ในการวิจัยความรับผิดชอบต่อสังคม
ได้โผล่ออกมาซึ่งมุ่งเน้นในการรับผิดชอบต่อสังคมคือการสร้างสังคมในบริบทที่เฉพาะเจาะจง
(Nijhof และ Jeurissen 2006) Morsing และชูลทซ์ (2006) แฉผู้มีส่วนได้เสีย CSR
กลยุทธ์การมีส่วนร่วมซึ่งสถานที่ร่วมก่อสร้างของการริเริ่มความรับผิดชอบต่อสังคมที่หลักของมัน.
ผู้เขียนขอแนะนำว่ากลยุทธ์การมีส่วนร่วมเชิญให้ผู้มีส่วนได้เสียอย่างต่อเนื่อง
เพื่อให้มั่นใจว่าการเจรจาไม่เพียง แต่ที่องค์กร "ช่วยให้ทันผู้มีส่วนได้เสีย '
เปลี่ยนความคาดหวัง แต่ยังมีอิทธิพลที่อาจเกิดขึ้นกับการคาดการณ์เหล่านั้นเช่นเดียว
ปล่อยให้เป็นผู้ที่มีอิทธิพลต่อความคาดหวังและการเปลี่ยนแปลงของ บริษัท เอง "(2006 พี. 144).
ต่อไปนี้แนวคิดของความรับผิดชอบต่อสังคมจะกลายเป็นกระบวนการแบบไดนามิกของการเจรจาต่อรอง
ความรับผิดชอบร่วมกันของ บริษัท และผู้มีส่วนได้เสียจึงมั่นใจได้ว่า
บริษัท ที่ได้รับค่านิยมของสังคมเป็นห่วงโซ่การตัดสินใจ (Deetz, 2003A, ข) และ
ตรงกับความต่อเนื่องและตอบสนองต่อความต้องการของผู้มีส่วนได้เสียและความคาดหวังไม่เพียง แต่
ทางการเงิน แต่ยังอยู่ในความสัมพันธ์กับบทบาทของตัวเอง ในสังคมในฐานะพลเมืองขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.4 เปิดบทสนทนา
ในแง่ของทฤษฎีล่าสุดการศึกษาของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียและบทสนทนา ( เบอร์เชลล์และปรุงอาหาร , 2008 ;
O ' Riordan และ fairbrass , 2008 ) และกระบวนการทำให้ความรู้สึก ( nijhof และ jeurissen , 2006 ;
บาซู และ Palazzo , 2008 ; และ wehmeier ชูลท์ซ , 2010 ) , ทิศทางใหม่ในสังคมได้กลายเป็นที่มุ่งเน้นการวิจัย
ว่า CSR คือ สร้างสังคมในบริบทที่เฉพาะเจาะจง และ jeurissen
( nijhof ,2006 ) และ morsing ชูลท์ซ ( 2006 ) แฉต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย
เกี่ยวข้องกลยุทธ์ ซึ่งสถานที่ที่ร่วมสร้างโครงการ CSR ที่หลักของ ผู้เขียนแนะนำว่ากลยุทธ์

ขอเชิญผู้มีส่วนได้ส่วนเสียมีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่องบทสนทนามั่นใจไม่เพียง แต่องค์กรที่ " เก็บทันของผู้มีส่วนได้เสียของ
เปลี่ยนความคาดหวัง แต่ยังมีอิทธิพลที่มีศักยภาพใน ความคาดหวังเหล่านั้นเช่นกัน
เป็นให้ความคาดหวังเหล่านั้นมีอิทธิพล และเปลี่ยน บริษัท เอง " ( 2549 , หน้า 144 ) .
ตามนี้ แนวคิดของ CSR คือแปลงแบบไดนามิกของกระบวนการเจรจา
ความรับผิดชอบร่วมกันของ บริษัท และผู้มีส่วนได้เสีย จึงมั่นใจว่า บริษัท ได้รับค่า
ทางสังคมในการตัดสินใจ ( deetz 2003a , โซ่
, B ) และอย่างต่อเนื่องตรงและตอบสนองความต้องการและความคาดหวังของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ไม่เพียงแต่
ทางการเงิน แต่ยังเกี่ยวกับบทบาทในสังคมในฐานะที่เป็นพลเมืองขององค์กร