Another interviewee, Mr. Bounthanon

Another interviewee, Mr. Bounthanong Somsaipol, is a freelance writer and journalist. He described that the French adapted themselves to the local traditions of the countries they had conquered quite well. At the same time, they brought ragou stake, café bread and butter to these countries. In Laos they applied their building and construction techniques to Lao style, as was evident in the temples as well as residential buildings. France chose Pakse as the location of its administrative office, whereas Pakxong in the south was chosen as a recreational area for French people. The marks and characteristics of French tradition could also be seen in the “Latanier tree” (mahogany in English) they planted along the roads, such as in Pakxou, Markxou and Karam.According to Bounthanong, it is possible that the servants or followers of the French, or those who worked closely with the latter, at Kong City in 1904 were the first to make the baguette first. These people then spread the eating of baguette to the general public. But different parts of Laos have different ways of eating baguette. In Luang Prabang the people eat bread with corn and star eggs, while the bread produced in Vientiane is of more standard quality than bread in other parts of the country. In Laos, bread has become a valuable gift for the people.
Mr. Khamphao Phonekeo, who was also interviewed by the researcher, spent four years studying in France. Back in Laos, he started his work at the Ministry of Education in 1962, where he remained for about 10 years. He was later posted as cultural counselor in France for three years. He came back to Vientiane in 1975.Khamphao criticized French policy, which, with its stress on cultural rather than economic development, was different from that of the British. To preserve local culture, a number of high-ranking officials and members of the royal family were sent to study in France. According to Khamphao, this educational experience in France had a profound influence on the outlooks and way of life of these people. He said, “When I was studying in France, I felt like French. When I came back to work and met with local people, I learned that something was not the same as what I had thought it was”.Generally, French policy was to encourage local people to preserve their own way of life with its traditional beliefs and practices. With the arrival of French culture including the eating of bread, its influence was found mainly among the upper-class groups those educated in France or working closely with the French, as well as the merchants and businessmen in the capital city. The poor local people including rice farmers in the countryside hardly knew anything about bread.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อื่นผู้ให้สัมภาษณ์ นาย Bounthanong Somsaipol เป็นนักเขียนอิสระและนักข่าว เขาอธิบายว่า ฝรั่งเศสดัดแปลงเองประเพณีท้องถิ่นของประเทศที่พวกเขาได้เอาชนะค่อนข้างดี ในเวลาเดียวกัน พวกเขานำเงินเดิมพัน ragou ร้านขนมปังและเนยไปประเทศเหล่านี้ ในลาว พวกเขาใช้เทคนิคก่อสร้างของพวกเขากับสไตล์ลาว เป็น evident ในวัดรวมทั้งอาคารที่พักอาศัย ฝรั่งเศสเลือกปากเซเป็นที่ตั้งของสำนักงาน ในขณะที่ปากซองในภาคใต้ถูกเลือกให้เป็นพื้นที่นันทนาการที่สำหรับชาวฝรั่งเศส เครื่องหมายและลักษณะของประเพณีฝรั่งเศสอาจจะเห็นใน "ต้นไม้ Latanier" (มะฮอกกานีในอังกฤษ) พวกเขาปลูกไว้ตามถนน เช่น Pakxou, Markxou และ Karam.According เพื่อ Bounthanong มันเป็นไปได้ว่า ข้าราชการหรือผู้ติดตามของฝรั่งเศส หรือผู้ที่ทำงานใกล้ชิดกับหลัง ที่เมืองฮ่องกงในปี 1904 เป็นคนแรกที่ทำให้เหลี่ยมแรก คนเหล่านี้แล้วแพร่กระจายการรับประทานของเหลี่ยมทั่วไป แต่ส่วนต่าง ๆ ของประเทศลาวมีวิธีแตกต่างกินเหลี่ยม ในหลวงพระบาง คนกินขนมปังข้าวโพดและไข่ดาว ในขณะที่ขนมปังที่ผลิตใน เวียงจันทน์มีคุณภาพมาตรฐานกว่าขนมปังในส่วนอื่น ๆ ของประเทศ ในลาว ขนมปังได้กลายเป็น ของขวัญมีคุณค่าสำหรับผู้คนนาย Khamphao Phonekeo ที่ถูกยังสัมภาษณ์ โดยนักวิจัย ใช้เวลาสี่ปีที่เรียนในประเทศฝรั่งเศส ในลาว เขาเริ่มต้นงานที่กระทรวงศึกษาธิการใน 1962 ซึ่งเขาอยู่ประมาณ 10 ปี ภายหลังเขาถูกโพสต์เป็นที่ปรึกษาทางวัฒนธรรมฝรั่งเศส 3 ปี มาเวียงจันทน์ 1975.Khamphao วิจารณ์ฝรั่งเศสนโยบาย ซึ่ง กับความเครียดของวัฒนธรรม มากกว่าเศรษฐกิจพัฒนา แตกต่างจากที่อังกฤษ การรักษาวัฒนธรรมท้องถิ่น จำนวนของเจ้าหน้าที่ระดับสูงและสมาชิกของครอบครัวถูกส่งไปเรียนต่อต่างประเทศ ตาม Khamphao ประสบการณ์การศึกษาในฝรั่งเศสมีอิทธิพลลึกซึ้งในความนิ่งเฉยและวิถีชีวิตของคนเหล่านี้ เขากล่าวว่า "เมื่อช่วงที่เรียนในฝรั่งเศส ผมรู้สึกเหมือนฝรั่งเศส เมื่อกลับมาทำงาน และได้พบกับคนในท้องถิ่น ฉันเรียนรู้ว่า เขาไม่มีอะไรเหมือนกับว่ามีความคิด" โดยทั่วไป ฝรั่งเศสนโยบายคือการ สนับสนุนให้คนในท้องถิ่นเพื่อรักษาตนเองวิถีชีวิตด้วยความเชื่อแบบดั้งเดิมและแนวทางปฏิบัติ การมาของวัฒนธรรมฝรั่งเศสรวมถึงการรับประทานขนมปัง อิทธิพลพบส่วนใหญ่ระหว่างกลุ่มชั้นผู้มีศึกษาในประเทศฝรั่งเศสหรือทำงานใกล้ชิดกับ ฝรั่งเศส ร้านค้า และนักธุรกิจในเมืองหลวง ท้องถิ่นของคนยากจนรวมทั้งข้าวเกษตรกรในชนบทแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับขนมปัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้สัมภาษณ์อีกนาย Bounthanong Somsaipol, เป็นนักเขียนอิสระและนักข่าว เขาอธิบายว่าฝรั่งเศสดัดแปลงตัวให้เข้ากับประเพณีท้องถิ่นของประเทศที่พวกเขาจะสามารถเอาชนะได้อย่างดีเลยทีเดียว ในเวลาเดียวกันพวกเขานำหุ้น Ragou ขนมปังคาเฟ่และเนยไปยังประเทศเหล่านี้ ในประเทศลาวที่พวกเขานำมาใช้อาคารและการก่อสร้างเทคนิคของพวกเขาให้เข้ากับสไตล์ลาวเป็นที่เห็นได้ชัดในวัดเช่นเดียวกับอาคารที่อยู่อาศัย ฝรั่งเศสเลือกที่ปากเซเป็นที่ตั้งของสำนักงานบริหารในขณะที่ Pakxong ในภาคใต้ได้รับเลือกให้เป็นพื้นที่นันทนาการสำหรับชาวฝรั่งเศส เครื่องหมายและลักษณะของประเพณีของฝรั่งเศสยังสามารถมองเห็นได้ใน "Latanier ต้นไม้" (มะฮอกกานีภาษาอังกฤษ) ที่พวกเขาปลูกตามถนนเช่นใน Pakxou, Markxou และ Karam.According เพื่อ Bounthanong ก็เป็นไปได้ว่าคนรับใช้หรือสาวกของ ฝรั่งเศสหรือผู้ที่ทำงานอย่างใกล้ชิดกับหลังที่ Kong เมืองใน 1,904 เป็นคนแรกที่จะทำให้เหลี่ยมครั้งแรก คนเหล่านี้แล้วกระจายกินเหลี่ยมให้กับประชาชนทั่วไป แต่ส่วนต่าง ๆ ของประเทศลาวมีวิธีการที่แตกต่างกันของการรับประทานอาหารเหลี่ยม ในหลวงพระบางคนรับประทานอาหารร่วมกับข้าวโพดและดาวไข่ในขณะที่ขนมปังที่ผลิตในเวียงจันทน์มีคุณภาพมาตรฐานมากขึ้นกว่าขนมปังในส่วนอื่น ๆ ของประเทศ ในประเทศลาวขนมปังได้กลายเป็นของที่ระลึกที่มีคุณค่าสำหรับคนที่.
นาย Khamphao Phonekeo ที่ยังถูกสอบปากคำโดยนักวิจัยใช้เวลาสี่ปีที่กำลังศึกษาอยู่ในประเทศฝรั่งเศส ย้อนกลับไปในลาวเขาเริ่มทำงานที่กระทรวงศึกษาธิการในปี 1962 ซึ่งเขาอยู่ประมาณ 10 ปี เขาถูกโพสต์ต่อมาเป็นที่ปรึกษาทางวัฒนธรรมในประเทศฝรั่งเศสเป็นเวลาสามปี เขากลับมาในเวียงจันทน์ 1975.Khamphao วิพากษ์วิจารณ์นโยบายของฝรั่งเศสซึ่งมีความเครียดของวัฒนธรรมมากกว่าการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่แตกต่างจากที่อังกฤษ เพื่อรักษาวัฒนธรรมท้องถิ่นจำนวนของเจ้าหน้าที่ระดับสูงและสมาชิกของพระราชวงศ์ก็ถูกส่งไปศึกษาในประเทศฝรั่งเศส ตามที่ Khamphao, ประสบการณ์การศึกษาในประเทศฝรั่งเศสนี้มีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับแนวโน้มและวิถีชีวิตของคนเหล่านี้ เขากล่าวว่า "เมื่อฉันได้เรียนในประเทศฝรั่งเศสฉันรู้สึกเหมือนฝรั่งเศส เมื่อผมกลับไปทำงานมาและได้พบกับคนในท้องถิ่นผมได้เรียนรู้ว่ามีบางอย่างไม่เหมือนกับสิ่งที่ผมคิดว่ามันเป็น ".Generally นโยบายฝรั่งเศสได้รับการส่งเสริมให้คนในท้องถิ่นที่จะรักษาด้วยวิธีของตัวเองของชีวิตที่มีความเชื่อแบบดั้งเดิมและ การปฏิบัติ กับการมาถึงของวัฒนธรรมฝรั่งเศสรวมทั้งการรับประทานอาหารของขนมปังอิทธิพลของมันถูกพบว่าส่วนใหญ่ในหมู่กลุ่มชนชั้นสูงผู้ที่มีการศึกษาในประเทศฝรั่งเศสหรือทำงานอย่างใกล้ชิดกับฝรั่งเศสเช่นเดียวกับพ่อค้าและนักธุรกิจในเมืองหลวง ชาวบ้านที่ยากจนรวมทั้งเกษตรกรผู้ปลูกข้าวในชนบทแทบจะไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับขนมปัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสัมภาษณ์อื่น คุณ bounthanong somsaipol เป็นนักเขียนฟรีแลนซ์ และนักข่าว เขาอธิบายว่า ฝรั่งเศสดัดแปลงตัวเองเพื่อประเพณีท้องถิ่นของประเทศ พวกเขาได้เอาชนะได้ค่อนข้างดี ในเวลาเดียวกัน พวกเขานำ ragou เดิมพัน ร้านกาแฟและขนมปังและเนยกับประเทศเหล่านี้ ในประเทศลาวมีการประยุกต์ของเทคนิคการก่อสร้างอาคารสไตล์ลาว เป็นที่ประจักษ์ในวัดเป็นอาคารพักอาศัย ฝรั่งเศสเลือกปากเซ เป็นที่ตั้งของสำนักงานของตนในขณะที่ Pakxong ในภาคใต้ได้รับเลือกเป็นสถานที่พักผ่อนสำหรับประชาชนชาวฝรั่งเศส หมายและลักษณะของวัฒนธรรมฝรั่งเศส ยังสามารถเห็นได้ใน " latanier ต้นไม้ " ( ไม้มะฮอกกานีในภาษาอังกฤษ ) จะปลูกตามแนวถนน เช่น ใน pakxou markxou Karam , และ ตาม bounthanong เป็นไปได้ว่า คนรับใช้ หรือผู้ติดตามของฝรั่งเศส หรือคนที่ทำงานอย่างใกล้ชิดกับหลัง ที่ฮ่องกง เมืองใน 1904 เป็นครั้งแรกเพื่อให้เหลี่ยมก่อน คนเหล่านี้ แล้วกระจายกินบาแกตต์กับประชาชนทั่วไป แต่ส่วนต่าง ๆของลาว มีวิธีการที่แตกต่างกันของการรับประทานขนมปัง หลวงพระบาง คนที่กินขนมปังข้าวโพดและดาวไข่ และขนมปังที่ผลิตในเวียงจันทน์มีคุณภาพมาตรฐานมากกว่าขนมปังในส่วนอื่น ๆของประเทศ ในประเทศลาว ขนมปังกลายเป็นของขวัญอันมีค่าสำหรับคนนาย khamphao phonekeo ที่ถูกสัมภาษณ์โดยนักวิจัย ใช้เวลา 4 ปี ศึกษาในประเทศฝรั่งเศส คืนในลาว เขาเริ่มทำงานที่กระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ. 2505 ซึ่งเขาอยู่ประมาณ 10 ปี ภายหลังเขาได้ในฐานะที่ปรึกษาในวัฒนธรรมฝรั่งเศส เป็นเวลา 3 ปี เขากลับมาที่เวียงจันทน์ในปี ค.ศ. khamphao วิพากษ์วิจารณ์นโยบาย ฝรั่งเศสซึ่งมีความเครียดของวัฒนธรรมมากกว่า การพัฒนาเศรษฐกิจ มันแตกต่างจากที่อังกฤษ เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมท้องถิ่น จำนวนของเจ้าหน้าที่ระดับสูงและสมาชิกของพระราชวงศ์ถูกส่งไปศึกษาในประเทศฝรั่งเศส ตาม khamphao นี้การศึกษาประสบการณ์ในฝรั่งเศสที่มีอิทธิพลลึกซึ้งในบริษัท และวิถีชีวิตของผู้คนเหล่านี้ เขากล่าวว่า " ตอนที่ผมเรียนอยู่ที่ฝรั่งเศส ฉันรู้สึกเหมือนฝรั่งเศส เมื่อฉันกลับมาทำงานและพบปะกับประชาชน ผมได้เรียนรู้ว่ามันไม่เหมือนกับที่ผมเคยคิดว่ามันเป็น " โดยทั่วไป นโยบาย คือ ให้คนในท้องถิ่นฝรั่งเศสเพื่อรักษาชีวิตของตนเองกับความเชื่อดั้งเดิมของตนและการปฏิบัติ กับการมาถึงของวัฒนธรรมฝรั่งเศส รวมถึงการรับประทานขนมปัง อิทธิพลของมัน พบว่าส่วนใหญ่ในหมู่ชนชั้นสูง กลุ่มผู้ที่ศึกษาในฝรั่งเศส หรือ ทำงานอย่างใกล้ชิด กับ ฝรั่งเศส ตลอดจนพ่อค้าและนักธุรกิจในเมืองหลวง น่าสงสารประชาชนในท้องถิ่น รวมทั้งเกษตรกรในชนบทแทบจะไม่รู้จักอะไรเกี่ยวกับขนมปัง