And not only did she know in which

And not only did she know in which room stood the lady ready to emerge, all blushing and radiant, should her door be opened, but she knew who the lady was. It was one of the fairest and loveliest of the damsels of the court who had been selected as the reward of the accused youth, should he be proved innocent of the crime of aspiring to one so far above him; and the princess hated her. Often had she seen, or imagined that she had seen, this fair creature throwing glances of admiration upon the person of her lover, and sometimes she thought these glances were perceived, and even returned. Now and then she had seen them talking together; it was but for a moment or two, but much can be said in a brief space; it may have been on most unimportant topics, but how could she know that? The girl was lovely, but she had dared to raise her eyes to the loved one of the princess; and, with all the intensity of the savage blood transmitted to her through long lines of wholly barbaric ancestors, she hated the woman who blushed and trembled behind that silent door.

When her lover turned and looked at her, and his eye met hers as she sat there, paler and whiter than any one in the vast ocean of anxious faces about her, he saw, by that power of quick perception which is given to those whose souls are one, that she knew behind which door crouched the tiger, and behind which stood the lady. He had expected her to know it. He understood her nature, and his soul was assured that she would never rest until she had made plain to herself this thing, hidden to all other lookers-on, even to the king. The only hope for the youth in which there was any element of certainty was based upon the success of the princess in discovering this mystery; and the moment he looked upon her, he saw she had succeeded, as in his soul he knew she would succeed.

Then it was that his quick and anxious glance asked the question: "Which?" It was as plain to her as if he shouted it from where he stood. There was not an instant to be lost. The question was asked in a flash; it must be answered in another.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และไม่เพียง แต่เธอรู้ว่าที่ยืนอยู่ห้องผู้หญิงพร้อมที่จะโผล่ออกมาทั้งหมดแดงและสดใสประตูเธอควรจะเปิด แต่เธอก็รู้ว่าใครเป็นผู้หญิง มันเป็นหนึ่งในความงามและความน่ารักของสาวใช้ของศาลที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นรางวัลของเยาวชนที่ถูกกล่าวหาว่าเขาควรจะพิสูจน์บริสุทธิ์ของอาชญากรรมของที่ต้องการให้เป็นหนึ่งเพื่อให้ห่างไกลเหนือเขา; และเจ้าหญิงเกลียดเธอ บ่อยครั้งที่เธอได้เห็นหรือคิดว่าเธอได้เห็นสิ่งมีชีวิตนี้ยุติธรรมโยนสายตาของความชื่นชมต่อบุคคลของคนรักของเธอและบางครั้งเธอคิดว่าสายตาเหล่านี้ได้รับรู้และกลับแม้กระทั่ง ตอนนี้และจากนั้นเธอได้เห็นพวกเขาพูดคุยกัน มันเป็น แต่ครู่หนึ่งหรือสอง แต่มากสามารถกล่าวว่าในพื้นที่ที่สั้น; มันอาจจะเป็นในหัวข้อที่สำคัญมากที่สุด แต่วิธีการที่เธอจะได้รู้ว่า? หญิงสาวที่น่ารัก แต่เธอก็กล้าที่จะยกดวงตาของเธอกับคนที่คุณรักของเจ้าหญิง; และกับความเข้มของเลือดอำมหิตส่งไปเธอผ่านสายยาวของบรรพบุรุษป่าเถื่อนทั้งหมดที่เธอเกลียดผู้หญิงที่เขินและโคลงเคลงหลังประตูเงียบ. เมื่อคนรักของเธอหันมองมาที่เธอและดวงตาของเขาได้พบกับเธอขณะที่เธอ นั่งอยู่ที่นั่นซีดและขาวกว่าคนใดคนหนึ่งในมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ของใบหน้ากังวลเกี่ยวกับเธอเขาเห็นด้วยอำนาจของการรับรู้อย่างรวดเร็วซึ่งจะมอบให้กับผู้ที่มีจิตวิญญาณเป็นหนึ่งที่เธอรู้ว่าอยู่เบื้องหลังที่ประตูหมอบเสือและที่อยู่เบื้องหลัง ซึ่งยืนผู้หญิง เขาคาดว่าเธอจะรู้ว่ามัน เขาเข้าใจธรรมชาติของเธอและจิตวิญญาณของเขาก็มั่นใจว่าเธอจะไม่หยุดจนกว่าเธอทำธรรมดากับตัวเองสิ่งนี้ซ่อนอยู่ใน lookers อื่น ๆ แม้กษัตริย์ ความหวังเดียวสำหรับเด็กและเยาวชนที่มีองค์ประกอบของความเชื่อมั่นใด ๆ ก็ขึ้นอยู่กับความสำเร็จของเจ้าหญิงในการค้นพบความลึกลับนี้; และขณะที่เขามองเธอที่เขาเห็นเธอประสบความสำเร็จในขณะที่จิตวิญญาณของเขาเขารู้ว่าเธอจะประสบความสำเร็จ. จากนั้นก็คือการที่รวดเร็วและกังวลของเขาถามคำถาม: "ซึ่ง" มันก็เป็นธรรมดาของเธอราวกับว่าเขาตะโกนได้จากที่เขายืนอยู่ มีไม่ได้ทันทีที่จะหายไป คำถามที่ถูกถามในแฟลช; จะต้องมีคำตอบในอีก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และไม่เพียง แต่เธอรู้ว่าห้องไหนยืนผู้หญิงพร้อมที่จะออกมาทั้งหมด หน้าแดงเปล่งปลั่ง ควรประตูถูกเปิด แต่เธอรู้ว่าผู้หญิง . มันเป็นหนึ่งในที่สวยที่สุดและสวยที่สุดของเหล่าสาวใช้ของศาลที่ได้รับเลือกให้เป็นรางวัลของผู้ต้องหาเยาวชนหากเขาพิสูจน์บริสุทธิ์ของอาชญากรรมของธีมหนึ่งดังนั้นไกลเหนือเขา และเจ้าหญิงเกลียดเธอบ่อยครั้งที่เธอเห็น หรือจินตนาการว่า เธอได้เห็นสัตว์ งานนี้โยนสายตาของความชื่นชมเมื่อคนรักของนาง และบางครั้งเธอก็คิดว่าสายตาเหล่านี้ คือ การรับรู้ และกลับมา ตอนนี้เธอได้เห็นเขาพูดกัน มันเป็น แต่สักครู่หรือสอง แต่มากสามารถกล่าวว่าในพื้นที่สั้น ๆ ; มันอาจจะถูกในหัวข้อที่ไม่สำคัญที่สุดแต่วิธีที่เธอจะรู้ ผู้หญิงน่ารัก แต่เธอกล้าที่จะเพิ่มดวงตาให้ดวงตาของเจ้าหญิง และ ด้วย ความเข้มของเลือดโหดส่งเธอผ่านสายยาวของบรรพบุรุษอย่างป่าเถื่อน เธอเกลียดผู้หญิงที่หน้าแดง และตัวสั่นเทาอยู่หลังประตูที่เงียบที่

เมื่อหันมองคนรักของเธอ เธอ และตาของเขาได้พบกับเธอขณะที่เธอนั่งอยู่ตรงนั้นซีดลง และขาวกว่าใครในมหาสมุทรกว้างใหญ่ของใบหน้ากังวลของเธอ เขาเห็น ด้วยพลังของการรับรู้ที่รวดเร็วให้กับผู้ที่มีจิตเป็นหนึ่ง ที่เธอรู้ว่าเบื้องหลังประตูที่หมอบ เสือ และหลังซึ่งยืนหญิง เขาคิดว่า เธอจะรู้ เขาเข้าใจธรรมชาติของเธอและวิญญาณของเขาก็มั่นใจว่าเธอจะไม่ไปจนกว่าเธอจะทำธรรมดาเองนี่ ซ่อนทั้งหมดอื่น ๆ lookers บน แม้กระทั่งพระราชา เพียงหวังสำหรับเยาวชนซึ่งมีองค์ประกอบใด ๆที่แน่นอนนั้นขึ้นอยู่กับความสำเร็จของเจ้าหญิงในการค้นพบลึกลับนี้ และขณะนี้ เขามองดูเธอ เขาเห็นเธอประสบความสำเร็จ ในชีวิตของเขา เขารู้ว่าเธอจะประสบความสำเร็จ

จากนั้นก็เหลือบมองเขาอย่างรวดเร็ว และกังวล ถามคำถาม : " ซึ่ง " ? มันก็ธรรมดา เธอว่าเขาตะโกนจากที่ที่เขายืนอยู่ ไม่มีเวลาเหลือแล้ว คำถามที่ถูกถามในแฟลช มันต้องตอบในอีก