There are two ways of looking at th

There are two ways of looking at the graphic presented. One is that the South Asian countries have performed creditably in developing their human resources, especially Nepal and Bangladesh, who have more than doubled or almost doubled, respectively, their positive change over thirty years from the base year of 1980. India and Pakistan have done well also, although the spillover from the Afghan conflict and its internal battle against religious extremism and armed militancy in the new millennium have probably prevented Pakistan from achieving much more than it has. The other way of viewing it would be that the South Asian countries were at a very low stage of human development and a good effort could only propel them forward at a pace faster than those countries which already were in a fairly advanced stage of human development in 1980, and could not bring about the high rate of changes that the South Asian countries could. Of course, this line of argument could be countered by bringing in the examples of China, Turkey, Malaysia, and Thailand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีสองวิธีในการค้นหารูปภาพที่นำเสนอ หนึ่งคือว่า ประเทศเอเชียใต้ทำ creditably ในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนปาลและบังคลาเทศ ที่มีมากกว่าสองเท่า หรือเกือบสอง เท่า ตามลำดับ การเปลี่ยนแปลงสามสิบปีจากฐานปี 1980 อินเดียและปากีสถานได้แล้วดีด้วย แม้ว่า spillover Afghan ความขัดแย้งและการต่อสู้ภายในกับขั้วศาสนาและ militancy อาวุธในมิลเลนเนียมใหม่ได้คงป้องกันปากีสถานมากกว่าจะได้บรรลุ วิธีอื่น ๆ ของการมองเห็นจะว่า ประเทศเอเชียใต้อยู่ในขั้นต่ำของการพัฒนามนุษย์ และพยายามดีสามารถเท่านั้นขับเคลื่อนไปข้างหน้าที่ก้าวเร็วกว่าประเทศแล้วอยู่ในขั้นเป็นธรรมขั้นสูงในการพัฒนามนุษย์ในปี 1980 และไม่สามารถนำอัตราสูงที่ประเทศเอเชียใต้สามารถ แน่นอน อาร์กิวเมนต์บรรทัดนี้สามารถ countered โดยนำในตัวอย่างของจีน ตุรกี มาเลเซีย และประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสองวิธีในการมองภาพที่นำเสนอ หนึ่งคือการที่ประเทศในเอเชียใต้ได้ดำเนินการเชื่อถือในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศเนปาลและบังคลาเทศที่มีมากกว่าสองเท่าหรือเกือบสองเท่าตามลำดับเปลี่ยนแปลงในเชิงบวกของพวกเขามากกว่าสามสิบปีจากปีฐานของปี 1980 อินเดียและปากีสถานได้ทำ ยังดีแม้กระทบจากความขัดแย้งและการต่อสู้ในอัฟกานิสถานภายในกับความคลั่งไคล้ทางศาสนาและความเข้มแข็งกองกำลังติดอาวุธในสหัสวรรษใหม่อาจจะมีการป้องกันจากการบรรลุปากีสถานมากขึ้นกว่าที่มี วิธีอื่น ๆ ในการดูว่ามันจะเป็นไปได้ว่าประเทศในเอเชียใต้อยู่ในขั้นตอนที่ต่ำมากของการพัฒนามนุษย์และความพยายามที่ดีเท่านั้นที่จะขับเคลื่อนให้พวกเขาไปข้างหน้าที่ก้าวเร็วกว่าประเทศเหล่านั้นซึ่งมีอยู่แล้วอยู่ในขั้นตอนที่ค่อนข้างสูงของการพัฒนามนุษย์ใน ปี 1980 และไม่สามารถนำมาเกี่ยวกับอัตราที่สูงของการเปลี่ยนแปลงที่ประเทศในเอเชียใต้จะทำได้ แน่นอนว่าสายของเรื่องนี้อาจจะมีการตอบโต้โดยนำตัวอย่างของจีน, ตุรกี, มาเลเซียและไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสองวิธีการมองภาพที่นำเสนอ หนึ่งคือการที่ประเทศเอเชียใต้แสดง creditably ในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนปาลและบังคลาเทศ ที่เพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว หรือเกือบสองเท่า ตามลำดับของการเปลี่ยนแปลงในเชิงบวก มากกว่า 30 ปี จากฐานในปี 1980 อินเดียและปากีสถานทำได้ดีมากด้วยแม้ว่า spillover จากความขัดแย้งอัฟกานิสถานและสงครามภายในของการต่อต้านศาสนาหัวรุนแรงติดอาวุธและความเข้มแข็งในสหัสวรรษใหม่คงป้องกันปากีสถานจากขบวนการมากกว่าก็มีวิธีอื่น ๆ ดู มันจะว่า เอเชียใต้ ประเทศอยู่ในขั้นที่ต่ำมากของการพัฒนามนุษย์และความพยายามที่ดีสามารถขับเคลื่อนไปข้างหน้า ในจังหวะที่เร็วกว่าประเทศเหล่านั้นซึ่งมีอยู่แล้วในขั้นสูงเป็นธรรมของการพัฒนามนุษย์ใน 1980 , และไม่อาจนำมาเกี่ยวกับอัตราสูงของการเปลี่ยนแปลงที่ ประเทศในเอเชียใต้ได้ แน่นอนสายของอาร์กิวเมนต์นี้สามารถ countered โดยนำตัวอย่างจากประเทศจีน , ตุรกี , มาเลเซีย และไทย