Ellis (1994, p.530) also concedes t

Ellis (1994, p.530) also concedes that there is “no easy way of telling whether a
strategy is motivated by a desire to learn or a desire to communicate”. This inability to
differentiate clearly between communication and learning strategies does nothing to
simplify the decision regarding what should or should not be included in learning
strategy taxonomies such as Rubin’s and others’, and leads to what Stern (1992, p.264)
acknowledges is “a certain arbitrariness in the classification of learning strategies

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอลลิส (1994, p.530) นอกจากนี้ concedes ว่า มี "วิธีง่ายไม่บอกว่า เป็นกลยุทธ์เป็นแรงบันดาลใจจากความปรารถนาที่จะเรียนรู้หรือความปรารถนาที่จะสื่อสาร" ต้องการแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างการสื่อสาร และกลยุทธ์การเรียนไม่ทำสิ่งใด ๆทำให้การตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่ควร หรือไม่ควรรวมในการเรียนรู้จำแนกประเภทกลยุทธ์เช่นของรูบินและของผู้อื่น และนำไปสู่อะไรสเติร์น (1992, p.264)รับทราบคือ "มีบาง arbitrariness ในการจำแนกประเภทของกลยุทธ์การเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอลลิส (1994, p.530) นอกจากนี้ยังยอมรับว่ามี "ไม่มีวิธีง่ายๆในการบอกว่าจะเป็น
กลยุทธ์ที่เป็นแรงจูงใจจากความปรารถนาที่จะเรียนรู้หรือความปรารถนาที่จะสื่อสารเป็น" ไร้ความสามารถนี้เพื่อ
แยกความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างการสื่อสารและการเรียนรู้กลยุทธ์การไม่ทำอะไรเลยเพื่อ
ลดความซับซ้อนของการตัดสินใจที่เกี่ยวกับสิ่งที่ควรหรือไม่ควรรวมอยู่ในการเรียนรู้
กลยุทธ์การจัดกลุ่มเช่นรูบินและอื่น ๆ 'และนำไปสู่สิ่งที่สเติร์น (1992, p.264)
ยอมรับว่าเป็น " เด็ดขาดบางอย่างในการจำแนกประเภทของกลยุทธ์การเรียนรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอลลิส ( 1994 p.530 ) ยังยอมรับว่า " ไม่มีวิธีที่ง่ายที่จะบอกว่ากลยุทธ์ คือ แรงจูงใจจากความปรารถนาที่จะเรียนรู้หรือต้องการสื่อสาร " นี้การความแตกต่างอย่างชัดเจนระหว่างการสื่อสารและกลยุทธ์การเรียนรู้ไม่ต้องลดความซับซ้อนของการตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่ควรหรือไม่ควรรวมอยู่ในการเรียนรู้กลยุทธ์ส่วนประกอบเช่น Rubin และคนอื่น และนำไปสู่อะไร สเติร์น ( 1992 p.264 )รับทราบคือ " ตามอำเภอใจในบางหมวดหมู่ของกลยุทธ์การเรียนรู้