In some cases there are differences

In some cases there are differences between American English and British English in the rhythm of words. British speakers seem to leave out a syllable in words like secretary, as if it were spelled secretry, while Americans keep all the syllables. The opposite is true of other words, such as specialty, which Americans pronounce with three syllables (spe-cial-ty) while British speakers pronounce it with five syllables (spe-ci-al-i-ty). Vowels and consonants may also have different pronunciations. British speakers pronounce zebra to rhyme with Debra, while American speakers make zebra rhyme with Libra. Canadian and British speakers pronounce the word schedule as if it began with an sh sound, while Americans pronounce it as if it began with an sk sound.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบางกรณี มีความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษอเมริกันและอังกฤษในจังหวะของคำ ลำโพงอังกฤษดูเหมือนออกจากพยางค์ในคำเช่นเลขานุการ เป็นถ้ามันถูกสะกด secretry ในขณะที่ชาวอเมริกันให้พยางค์ทั้งหมด ตรงข้ามเป็นความจริงของคำอื่น ๆ เช่นพิเศษ ซึ่งชาวอเมริกันออกเสียงกับสามพยางค์ (spe-ของ-ty) ในขณะที่ลำโพงอังกฤษออกเสียงกับห้าพยางค์ (spe-ci-อัลไอวาย) สระและพยัญชนะยังอาจออกเสียงแตกต่างกัน ลำโพงอังกฤษออกเสียงม้าลายคล้องกับเดบร้า ในขณะที่ลำโพงอเมริกันทำให้ม้าลายคล้องกับราศีตุล แคนาดาและอังกฤษลำโพงเสียงตาราง word เป็นถ้าเริ่มเป็น sh เสียง ในขณะที่คนอเมริกันออกเสียงมันเป็นถ้ามันเริ่มต้น ด้วยเสียง sk

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบางกรณีมีความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษชาวอเมริกันและอังกฤษในจังหวะของคำ ลำโพงอังกฤษดูเหมือนจะออกจากพยางค์ในคำเช่นเลขานุการราวกับว่ามันถูกสะกด secretry ในขณะที่ชาวอเมริกันให้พยางค์ทั้งหมด ตรงข้ามเป็นจริงของคำอื่น ๆ เช่นพิเศษซึ่งชาวอเมริกันออกเสียงที่มีสามพยางค์ (SPE-cial-TY) ในขณะที่ลำโพงอังกฤษออกเสียงกับห้าพยางค์ (SPE-CI-AL-I-TY) สระและพยัญชนะยังอาจมีการออกเสียงที่แตกต่างกัน ลำโพงอังกฤษออกเสียงม้าลายไปคล้องจองกับเดบร้าในขณะที่ลำโพงอเมริกันให้สัมผัสม้าลายกับราศีตุลย์ ลำโพงอังกฤษและแคนาดาออกเสียงกำหนดการคำราวกับว่ามันเริ่มต้นด้วยเสียง SH, ขณะที่ชาวอเมริกันออกเสียงมันราวกับว่ามันเริ่มต้นด้วยเสียง SK

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบางกรณีมีความแตกต่างระหว่างภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน และอังกฤษในจังหวะของคำ ลำโพงอังกฤษดูเหมือนจะออกพยางค์ในคำเช่นเลขา เหมือนถูกสะกด secretry ในขณะที่คนอเมริกันให้พยางค์ทั้งหมด ตรงข้ามเป็นจริง ในคำอื่น ๆเช่น พิเศษ ซึ่งคนอเมริกันออกเสียง 3 พยางค์ ( เอสพี่ไท ) ในขณะที่ลำโพงอังกฤษออกเสียงกับห้าพยางค์ ( spe-ci-al-i-ty ) เสียงสระและพยัญชนะอาจจะออกเสียงต่างกัน ลำโพงอังกฤษออกเสียงม้าลาย เพื่อสัมผัสกับเด็บบร้า ในขณะที่ลำโพงอเมริกันให้ม้าลายคล้องจองกับตุล แคนาดาและลำโพงอังกฤษออกเสียงคำตามตาราง ถ้ามันเริ่มด้วยเสียง sh , ในขณะที่คนอเมริกันออกเสียงเป็น หากมันเริ่มด้วยการประชุมเสียง