such as '1ast" and '1ine," is to be

such as '1ast" and '1ine," is to be expected to cause difficulties syllable
finally. In an earlier study, Tippawan (1981) showed that Thais substitute
sounds such as [p] or [ 0] (i.e. no sound) in words like "safe," "half," and "life."
However, more recently Boonruang & Nantana (2000) showed that
statistically Thai students really have no problem with (f). They pronounce
it initially as [f] 100% of the time and finally as [f] 95% of the time. Three
minor variants, [v], [pI and fbI, along with [0], occur only 5% of the time.
English (v) poses greater problems for Thai speakers as this sound
does not occur in Thai at all, either in syllable initial or syllable final position.
Thai speakers are likely to substitute [w] in initial position as in "vast" and
"very," and substitute [p], [f], or [0] in syllable final position as in "save,"
"halve," and "live" (Tippawan 1981). Furthermore, they will have particular
difficulties distinguishing such minimal pairs as "safe" and "save," "half" and
"halve."
While such substitutions for (v) are quite predictable given the
differences between Thai and English sound systems, there has been no
detailed investigation of the actual relative frequencies of occurrence for
these substitutions in real speech, or of situational factors such as degree
of formality which may play a role in determining which phonetic variant
is realized or is realized more frequently at any given time. At the very
least, however, Boonruang & Nantana (2000) have suggested that Thai
speakers indeed have much problem with (v). The aims of the present study
are then, specifically to:
(1) examine the phonetic realizations of (v) in the English of female
Thai English majors in the Faculty of Liberal Arts, Thammasat University
(phonetic variables will be analyzed in syllable-initial and word-final
positions); and
(2) explore the degree to which the phonological variable is conditioned
by style. Three stylistic levels will be investigated: conversation
(informal), reading text (formal), and minimal pairs (very formal).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช่น '1 AST "และ '1 ครับ" เป็นที่คาดหวังที่จะทำให้เกิดความยากลำบากพยางค์
ในที่สุด ในการศึกษาก่อนหน้านี้ tippawan (1981) แสดงให้เห็นว่าคนไทยแทน
เสียงเช่น [p] หรือ [0] (เช่นไม่มีเสียง) ในคำเช่น "ปลอดภัย", "ครึ่ง" และ "ชีวิต."
แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ บุญเรือง& nantana (2000) แสดงให้เห็นว่านักเรียนไทย
สถิติจริงๆมีปัญหากับ (ฉ) ไม่ พวกเขาออกเสียง
มันเป็นครั้งแรก [F] 100% ของเวลาและในที่สุดก็เป็น [F] 95% ของเวลา
สามสายพันธุ์ย่อย [v], [ปี่และเอฟบีไอพร้อมกับ [0], เกิดขึ้นเพียง 5% ของเวลา.
ภาษาอังกฤษ (v) poses ปัญหามากขึ้นสำหรับลำโพงไทยเป็นเสียงนี้
ไม่ได้เกิดขึ้นในไทยในทุก ทั้งในตำแหน่งสุดท้ายพยางค์แรกหรือพยางค์.
ลำโพงไทยมีแนวโน้มที่จะใช้แทน [W] ในตำแหน่งที่เริ่มต้นในขณะที่ "ใหญ่" และ
"มาก"และแทน [p], [F] หรือ [0] ในตำแหน่งสุดท้ายพยางค์ในขณะที่" บันทึก "
" ลดลงครึ่งหนึ่ง "และ" ชีวิต "(tippawan 1981). นอกจากนี้พวกเขาจะมีความยากลำบากโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ลักษณะดังกล่าวน้อยที่สุด คู่ขณะที่ "ปลอดภัย" และ "ประหยัด", "ครึ่ง" และ
"Halve."
ในขณะที่การแทนดังกล่าว (v) จะค่อนข้างคาดเดาได้รับ
ความแตกต่างระหว่างระบบเสียงภาษาไทยและอังกฤษได้มีการไม่มี
ตรวจสอบรายละเอียดของความถี่ญาติที่แท้จริงของการเกิดการ
แทนเหล่านี้ในการพูดจริงหรือของปัจจัยสถานการณ์เช่นองศา
ของทางการซึ่งอาจมีบทบาทสำคัญในการกำหนดตัวแปรออกเสียง
ได้ตระหนักหรือการตระหนักมากขึ้นบ่อยครั้งในเวลาใดก็ตาม ที่ nantana
น้อยมาก แต่บุญเรือง& (2000) ได้ชี้ให้เห็นว่าไทย
ลำโพงแน่นอนมีปัญหามากกับ (v) จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้
แล้วโดยเฉพาะไป:
(1) ตรวจสอบการรับรู้ของสัทอักษร (v) ในภาษาอังกฤษของสาขาภาษาอังกฤษ
หญิงไทยในคณะศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
(ตัวแปรสัทอักษรจะถูกวิเคราะห์ ในพยางค์แรกและคำสุดท้าย
ตำแหน่ง) และ
(2) สำรวจระดับที่ตัวแปรเสียงเป็นเงื่อนไข
ตามสไตล์ สามระดับโวหารจะถูกสอบสวน: สนทนา
(ไม่เป็นทางการ) การอ่านข้อความ (อย่างเป็นทางการ) และน้อยที่สุดคู่ (อย่างเป็นทางการมาก)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่น ' 1ast " และ" 1ine, "เป็นการทำให้เกิดปัญหาเสียง
ในที่สุด ในการศึกษาก่อนหน้านี้ ทิพย์ (1981) พบว่าทดแทนคนไทย
เสียงเช่น [p] หรือ [0] (เช่นไม่มีเสียง) ในคำเช่น "ปลอดภัย "ครึ่ง" และ"ชีวิต"
ไร เมื่อเร็ว ๆ นี้ Boonruang &นันท (2000) พบว่า
นักเรียนไทยทางสถิติจริง ๆ มีปัญหาไม่ มี (f) พวกเขาออกเสียง
เป็น [f] 100% ครั้งแรก และสุดท้ายเป็น [f] 95% ของเวลา 3
ย่อยรอง [v], [ปี่และ fbI พร้อม [0], เกิดขึ้นเพียง 5% ของเวลา
อังกฤษ (v) ก่อให้เกิดปัญหามากในภาษาไทยเป็นเสียงนี้
เกิดในไทยทั้งหมด ทั้ง ในพยางค์แรกหรือพยางค์สุดท้ายตำแหน่งงาน
ลำโพงไทยมีแนวโน้มที่จะแทนที่ [w] ในตำแหน่งเริ่มต้นใน "มากมาย" และ
"มาก" และทดแทน [p] [f], หรือ [0] พยางค์ในตำแหน่งสุดท้ายใน"บันทึก
"องค์การ" และ "ชีวิต" (ทิพย์ 1981) นอกจากนี้ พวกเขาจะมีเฉพาะ
ความยากลำบากในการแยกความแตกต่างดังกล่าวคู่น้อยที่สุด เป็น "ปลอดภัย" และ "บันทึก "ครึ่ง" และ
"องค์การ "
ในขณะนั้นแทนค่า (v) ค่อนข้างคาดเดาได้ให้การ
ความแตกต่างระหว่างไทย และระบบเสียงภาษาอังกฤษ มีไม่
รายละเอียดการตรวจสอบความถี่สัมพัทธ์จริงของเหตุการณ์สำหรับ
เหล่านี้แทนคำพูดจริง หรือปัจจัยในสถานการณ์เช่นปริญญา
ของระดับที่อาจมีบทบาทในการกำหนดตัวแปรการออกเสียง
ถูกรับรู้ หรือรับรู้บ่อยในเวลาที่กำหนด ที่มาก
อย่างน้อย อย่างไรก็ตาม Boonruang &นันท (2000) ได้แนะนำว่า ไทย
ลำโพงมีปัญหามาก (v) แท้ จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบัน
อยู่แล้ว to:
(1) โดยเฉพาะตรวจ realizations เสียงของ (v) ในภาษาอังกฤษของหญิง
ไทยอังกฤษ majors ในการคณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
(จะวิเคราะห์ตัวแปรการออกเสียงในพยางค์แรกและคำสุดท้าย
ตำแหน่ง); และ
(2) สำรวจระดับปรับอากาศแปรคำโครงสร้างประโยค
สไตล์ ระดับสามเป็นสำนวนจะถูกตรวจสอบ: conversation
(informal) อ่านข้อความ (ระบบ), และคู่ (ทาง) น้อยที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช่น' 1 ast "และ" 1 เกี่ยวกับ"คือการเป็นที่คาดหวังว่าจะทำให้เกิดปัญหาในพยางค์
ในที่สุด. ก่อนหน้านั้นในการศึกษา tippawan ( 1981 )ที่แสดงให้เห็นว่าคนไทยแทน
เสียงเช่น[ P ]หรือ[ 0 ](เช่นไม่มีเสียง)ในคำว่า"ตู้นิร ภัย ""ครึ่ง"และ"ชีวิต"
อย่างไรก็ตามเมื่อไม่นานมานี้ boonruang & nantana ( 2000 )พบว่านักเรียนไทยสถิติ
ซึ่งจะช่วยจริงๆไม่มีปัญหาพร้อมด้วย( F ) เขาประกาศว่า
ตามมาตรฐานในครั้งแรกนั้นเป็น[ f ] 100% ของเวลาที่และสุดท้ายเป็น[ f ] 95% ของเวลาที่ สาม
เล็กน้อยกว้าง,[ v ],[และ Pi , FBI Building ,,พร้อมด้วย[ 0 ],เกิดขึ้นเพียง 5% ของเวลา.
ภาษาอังกฤษ ( V )เป็นมากกว่าปัญหาของไทยลำโพงนี้เสียง
ไม่ได้เกิดขึ้นในประเทศไทยทั้งหมดไม่ว่าจะในพยางค์แรกหรือพยางค์สุดท้ายตำแหน่ง.
ไทยลำโพงมีแนวโน้มในการทดแทน w []ในตำแหน่งเริ่มต้นใน"ขนาดใหญ่"และ
"เป็นอย่างมาก,"และทดแทน[ P ],[ f ]หรือ[ 0 ]ในพยางค์สุดท้ายตำแหน่งใน"บันทึก,"
"ครึ่ง"และ"ถ่ายทอดสด"( tippawan 1981 ) ยิ่งไปกว่านั้นก็จะมีปัญหาเฉพาะ
ซึ่งจะช่วยสร้างความแตกต่างเป็นคู่ไม่มากนักเช่น"ตู้นิร ภัย "และ"บันทึก""ครึ่ง"และ
ซึ่งจะช่วย"ครึ่ง"
ในขณะที่การแทนนั้นสำหรับ( v )มี
ซึ่งจะช่วยให้สามารถคาดการณ์ได้ค่อนข้างความแตกต่างระหว่างระบบเสียง ภาษาไทย และ ภาษาอังกฤษ ไม่มีการตอบแทน
การสืบสวนสอบสวนโดยละเอียดของความถี่ที่มีความสัมพันธ์กันจริงของการเกิดขึ้นของ
ซึ่งจะช่วยแก้ไขเหล่านี้ในสุนทรพจน์จริงหรือของปัจจัยเช่นสถานการณ์ว่าตามระเบียบของระดับ
ซึ่งอาจจะเล่นบทบาทหน้าที่ในการตรวจสอบซึ่งไม่เหมือนกันออกเสียง
ซึ่งจะช่วยได้ตระหนักหรือตระหนักถึงบ่อยมากขึ้นในเวลาที่กำหนด.
ซึ่งจะช่วยเป็นอย่างมากที่อย่างน้อยอย่างไรก็ตาม boonruang & nantana ( 2000 )ได้ที่แนะนำว่าคนไทยตอบแทน
ลำโพงจริงๆแล้วมีปัญหามากกับ( V ) ที่มีความมุ่งมั่นของที่มีอยู่การศึกษา
ซึ่งจะช่วยได้แล้วโดยเฉพาะเพื่อ:
( 1 )ตรวจสอบที่ออกเสียง realizations ของ( V )ใน ภาษาอังกฤษ ของผู้หญิง
ซึ่งจะช่วยไทยสาขาวิชาเอก ภาษาอังกฤษ ในที่คณะศิลปศาสตร์ศิลปะ,มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
(ออกเสียงตัวแปรจะถูกนำมาวิเคราะห์ในพยางค์ - ครั้งแรกและคำสุดท้าย
ตำแหน่ง);และ
( 2 )สำรวจระดับที่ปรับเปลี่ยนเป็นแบบปรับอากาศที่ phonological
ตามสไตล์ สามระดับมีรสนิยมจะได้รับการสอบสวนการสนทนา
(ในแบบซึ่งไม่เป็นทางการ)อ่านข้อความ(อย่างเป็นทางการ)และคู่น้อยที่สุด(อย่างเป็นทางการมาก)