The Spatial autocorrelation (Moran’

The Spatial autocorrelation (Moran’s I method), works not only on feature locations or attribute values
alone but on both feature locations and feature values simultaneously. Given a set of features and an
associated attribute, it evaluates whether the pattern expressed is clustered, dispersed, or random. Moran’s
I is one of the oldest indicators of global spatial autocorrelation and is still used for determining spatial
autocorrelation [15,20,21,22]. It compares the value of the variable at any one location with the value at
all other locations and can be represented as:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Autocorrelation ปริภูมิ (โมแรนของฉันวิธี), งานไม่ตามลักษณะที่ตั้ง หรือกำหนดค่าคนเดียว แต่ในลักษณะที่ตั้ง และคุณลักษณะค่าพร้อมกัน กำหนดชุดของคุณลักษณะและแอตทริบิวต์ที่เกี่ยวข้อง ประเมินว่ารูปแบบการแสดงเป็นกลุ่ม กระจัดกระจาย หรือสุ่ม ของโมแรนฉันเป็นหนึ่งในตัวบ่งชี้ที่เก่าแก่ที่สุดของปริภูมิ autocorrelation สากล และยังใช้สำหรับการกำหนดพื้นที่autocorrelation [15,20,21,22] จะเปรียบเทียบค่าของตัวแปรที่ตำแหน่งใด ๆ กับค่าที่สถานอื่น ๆ และสามารถแสดงเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตเชิงพื้นที่ (วิธีผมโมแรน) ทำงานไม่เพียง แต่ในสถานที่หรือที่ค่าแอตทริบิวต์
เพียงอย่างเดียว แต่ในสถานที่ทั้งคุณลักษณะและค่าคุณลักษณะพร้อม ๆ กัน รับชุดของคุณสมบัติและ
คุณลักษณะที่เกี่ยวข้องก็ประเมินว่ารูปแบบการแสดงที่มีการกระจุกตัวกระจายหรือแบบสุ่ม โมแรน
ผมเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดที่เก่าแก่ที่สุดของอัตเชิงพื้นที่ทั่วโลกและยังคงใช้สำหรับการตรวจสอบเชิงพื้นที่
อัต [15,20,21,22] มันเปรียบเทียบค่าของตัวแปรที่ใดสถานที่หนึ่งที่มีค่าใน
สถานที่อื่น ๆ และสามารถแสดงเป็น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยข้อมูลเชิงพื้นที่ ( โมแรนของฉันวิธีการ ) , งานที่ไม่เพียง แต่ในลักษณะสถานที่ หรือค่าแอตทริบิวต์
คนเดียวแต่ทั้งสถานที่และมีคุณลักษณะค่าพร้อมกัน ได้รับชุดของคุณสมบัติและคุณลักษณะที่เกี่ยวข้องการ
, ประเมินว่ารูปแบบแสดงเป็นแบบกระจายตัว หรือแบบสุ่ม ของ
มอแรนผมเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดที่เก่าแก่ที่สุดของโลกและยังใช้ข้อมูลเชิงพื้นที่เพื่อกำหนดพื้นที่ 15,20,21,22
[ ข้อมูล ] โดยจะทำการเปรียบเทียบค่าของตัวแปรในสถานที่หนึ่งที่มีค่า
สถานที่อื่น ๆทั้งหมดและสามารถแสดงเป็น :