3. Macropores, infiltration, and pe

3. Macropores, infiltration, and percolation
3.1. Tillage effects on soil porosity Although the effect of conservation tillage on the amount of percolate available to transport solutes to groundwater appears to be small, this does not preclude a large effect on solute transport. How the water moves through the soil may have a larger impact on chemical transport than the total amount of percolate. An increase in soil bulk density, thus a decrease in total porosity, is often noted when soil under reduced tillage is compared to soil that has been frequentl tilled. Edwards et al. (1988) noted that the bulk density of the Ap horizon of a long-term, no-till, watershed
(WS 191) at the NAEW averaged 1.6 mg m-3. If conventionally tilled, the bulk density of this horizon would be =1.0 mg m-3 shortly after tillage and reconsolidate to =1.3 mg m -3 by the end of the growing
season. This observation is typical, as Rawls et al. (1983) noted that most soils exhibit an increase in total
porosity when moldboard plowed followed by gradual reconsolidation, with coarse-textured soils normally exhibiting a greater response than clayey soils. With less total pore space, infiltration and water storage capacity of the no-till soil should be less than that of tilled soil. Yet the data presented in Table 1 indicate that little surface runoff occurred from this watershed compared to a similar watershed that was conventionally tilled. Therefore, the remaining pores in the no-till soil must be more effective in transmitting water than those in the plowed soil. Undoubtedly, the maintenance of a continuous residue cover that helped to prevent crust formation was a factor contributing to the reduction in surface runoff and the increased effectiveness of the remaining porosity. Based on air permeability measurements, however, Roseberg and McCoy (1992) noted that although tillage creates greater total porosity, macropore continuity can be reduced. Edwards et al. (1988) observed that large numbers of continuous macropores formed by burrowing earthworms were present in the no-till watershed (WS 191) and they speculated that these contributed to the high infiltration rates. Researchers at other locations have also noted an
increase in macroporosity concurrent with a reduction in tillage intensity (Ehlers, 1975; Boone et al., 1976; Gantzer and Blake, 1978; Shipitalo and Protz, 1987; Moran et al., 1988; Drees et al., 1994; Pagliai et al., 1995). In these instances the increase in macroporosity was attributed to the preservation of root and earthworm- formed macropores that are normally disrupted by tillage. Moreover, the increased residue cover of no-till soil may produce a cooler and wetter environment near the soil surface that is more favorable for faunal activity than when the soil was tilled, which may result in a faster rate of formation of this type of biopore (Edwards and Bohlen, 1996, pp. 268-299).

3.2. Effects of macropores on water movement
3.2.1. Column and pan lysimeters Additional objectives of our research program have been to determine if the preservation of macroporosity observed with conservation tillage contributes to increased infiltration and reduced surface runoff, and to determine the conditions that promote entry of water into macropores. In particular, we investigated whether biopores ≥5 mm diameter, formed by the earthworm Lumbricus terrestris L., with an estimated density of 1.6 million ha -1 in Watershed 191 (Edwards et al., 1988), increased the infiltration of natural rainfall.
In the column lysimeter study (Shipitalo and Edwards, 1993a) not only did no-till columns produce more percolate than tilled columns but percolate accumulated more rapidly. Furthermore, storms

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 Macropores แทรกซึมและซึม
3.1 ผลการไถพรวนดินพรุนแม้ว่าผลกระทบจากการไถพรวนอนุรักษ์กับปริมาณของการไหลผ่านสามารถใช้ได้กับการขนส่งสารไปยังดินที่ดูเหมือนจะเป็นขนาดเล็กนี้ไม่ได้หมายความว่าผลกระทบอย่างมากในการขนส่งถูกละลายวิธีการเคลื่อนไหวของน้ำผ่านดินอาจมีผลกระทบขนาดใหญ่ในการขนส่งสารเคมีกว่าจำนวนเงินรวมของการไหลผ่าน การเพิ่มขึ้นของความหนาแน่นของดินจึงลดลงทั้งหมดพรุน, มักตั้งข้อสังเกตเมื่อดินภายใต้การไถพรวนดินที่ลดลงเมื่อเปรียบเทียบกับดินที่ได้รับ frequentl ไร่ อัล edwards et (1988) ตั้งข้อสังเกตว่าค่าความหนาแน่นของเส้นขอบฟ้าของ AP ในระยะยาวไม่มีจนถึงลุ่มน้ำ
(WS 191) ที่แนวหน้าเฉลี่ย 1.6 mg m-3 ถ้าไร่อัตภาพความหนาแน่นของเส้นขอบฟ้านี้จะเป็น = 1.0 mg m-3 หลังจากไถพรวนและ reconsolidate ไป = 1.3 mg -3 เมตรโดยจุดสิ้นสุดของฤดูการเจริญเติบโต
ข้อสังเกตนี้เป็นเรื่องปกติเป็น Rawls et al, (1983) ตั้งข้อสังเกตว่าดินส่วนใหญ่แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของยอดรวม
พรุนเมื่อ moldboard plowed ตาม reconsolidation ค่อยเป็นค่อยไปคลุกเคล้ากับหยาบพื้นผิวปกติการแสดงการตอบสนองมากขึ้นกว่าดินดิน รูขุมขนที่มีพื้นที่น้อยรวมการแทรกซึมและความจุเก็บน้ำของดินไม่ไถพรวนควรจะน้อยกว่าที่ของดินไร่ แต่ข้อมูลที่นำเสนอในตารางที่ 1 แสดงกะเ​​ทาะผิวที่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดจากลุ่มน้ำนี้เมื่อเทียบกับสันปันน้ำที่คล้ายกันที่เป็นไร่ตามอัตภาพ ดังนั้นรูขุมขนที่เหลืออยู่ในดินไม่ไถพรวนจะต้องมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการส่งน้ำกว่าผู้ที่อยู่ในดินไถ ไม่ต้องสงสัยการบำรุงรักษาของฝาครอบที่เหลืออย่างต่อเนื่องที่จะช่วยป้องกันการก่อตัวเปลือกเป็นปัจจัยที่เอื้อต่อการลดลงของการไหลบ่าผิวและประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นของส่วนที่เหลืออีกพรุน ขึ้นอยู่กับการวัดการซึมผ่านของอากาศอย่างไรก็ตามroseberg และของแท้ (1992) ตั้งข้อสังเกตว่าแม้ว่าไถพรวนสร้างทั้งหมดมากขึ้นความพรุนต่อเนื่อง macropore สามารถลดลงได้ อัล edwards et (1988) พบว่าจำนวนมาก Macropores อย่างต่อเนื่องที่เกิดขึ้นจากการขุดไส้เดือนอยู่ในปัจจุบันในลุ่มน้ำที่ไม่มีจน (WS 191) และพวกเขาสันนิษฐานว่าสิ่งเหล่านี้มีส่วนทำให้อัตราการแทรกซึมสูงนักวิจัยในสถานที่อื่น ๆ ได้ยังตั้งข้อสังเกตการเพิ่มขึ้น
พร้อมกันใน macroporosity กับการลดความรุนแรงในการไถพรวน (Ehlers, 1975; เน, et al, 1976;. gantzer และ Blake, 1978; shipitalo และ protz, 1987;. โมแรน, et al, 1988; Drees, et al, 1994;. Pagliai, et al, 1995).ในกรณีเหล่านี้เพิ่มขึ้นในการ macroporosity ถูกนำมาประกอบกับการดูแลรักษารากและ Macropores ไส้เดือนรูปแบบที่มีการกระจัดกระจายตามปกติโดยการไถพรวน นอกจากนี้ยังครอบคลุมสารตกค้างที่เพิ่มขึ้นของดินไม่มีจนอาจก่อให้เกิดสภาพแวดล้อมที่เย็นและเปียกอยู่ใกล้ผิวดินที่มีมากขึ้นซึ่งเป็นที่นิยมสำหรับกิจกรรม faunal กว่าเมื่อดินเป็นไร่,ซึ่งอาจส่งผลในอัตราที่เร็วของการก่อตัวของประเภทของ biopore (เอ็ดเวิร์ดและ Bohlen, 1996, pp ได้ 268-299) นี้.

3.2 ผลกระทบของการ Macropores เมื่อการเคลื่อนที่ของน้ำ
3.2.1 lysimeters คอลัมน์และกระทะเพิ่มเติมวัตถุประสงค์ของโครงการวิจัยของเราได้รับการตรวจสอบว่าการเก็บรักษาของ macroporosity สังเกตที่มีการไถพรวนอนุรักษ์ก่อให้เกิดการแทรกซึมที่เพิ่มขึ้นและไหลบ่าผิวลดลงและกำหนดเงื่อนไขที่ส่งเสริมให้เกิดการเข้ามาของน้ำเข้าสู่ Macropores โดยเฉพาะอย่างยิ่งเราตรวจสอบว่า biopores ≥เส้นผ่าศูนย์กลาง 5 มม. เกิดจากไส้เดือน Lumbricus terrestris l. มีความหนาแน่นประมาณ 1.6 ล้านเฮกเตอร์ -1 191 สันปันน้ำ (Edwards et al. 1988) เพิ่มขึ้นแทรกซึมของปริมาณน้ำฝนธรรมชาติ
ในการศึกษา lysimeter คอลัมน์ (shipitalo และเอ็ดเวิร์ด1993a) ไม่เพียง แต่ไม่ถึงคอลัมน์ผลิตมากขึ้นกว่าไหลผ่านคอลัมน์ไร่ แต่ซึมสะสมมากขึ้นอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้พายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3 Macropores แทรกซึม และ percolation
3.1 ผล tillage ดิน porosity แต่ปรากฏผลของ tillage อนุรักษ์จำนวน percolate ให้ solutes ในขนส่งให้น้ำบาดาลมีขนาดเล็ก นี้ไม่ได้ห้ามมีผลขนาดใหญ่ในขนส่ง solute วิธีน้ำเคลื่อนที่ผ่านดินอาจมีผลกระทบขนาดใหญ่ในขนส่งสารเคมีมากกว่าจำนวน percolate เพิ่มในดินจำนวนมากความหนาแน่น จึงลดลงรวม porosity เป็นมักจะสังเกตเมื่อเทียบดินใต้ tillage ลดให้ดินที่ได้รับ frequentl tilled เอ็ดเวิร์ดและ al. (1988) สังเกตที่ความหนาแน่นเป็นกลุ่มของจุดการเข้าถึงขอบเขตของลุ่มน้ำระยะยาว ไม่มีลิ้นชักเก็บ เงิน
(WS 191) ที่ NAEW averaged มิลลิกรัม 1.6 m 3 ถ้าดี tilled จำนวนมากความหนาแน่นของขอบเขตนี้จะเป็น =มิลลิกรัม 1.0 m-3 หลังจาก tillage และ reconsolidate การ = 1.3 มิลลิกรัม m -3 โดยจุดสิ้นสุดของการเติบโต
ฤดูกาล การสังเกตนี้เป็นปกติ Rawls et al. (1983) กล่าวว่า ดินเนื้อปูนส่วนใหญ่จัดแสดงเพิ่มรวม
porosity เมื่อ moldboard plowed ตามสมดุล reconsolidation กับดินเนื้อปูนหยาบพื้นผิวโดยปกติอย่างมีระดับการตอบสนองสูงกว่าดินเนื้อปูนเหนียว มีพื้นที่น้อยลงรูขุมขนทั้งหมด แทรกซึมและการเก็บน้ำของดินไม่มีลิ้นชักเก็บเงินควรได้น้อยกว่าที่ดิน tilled ได้ ข้อมูลที่แสดงในตารางที่ 1 แสดงที่ ไหลบ่าที่ผิวเล็กน้อยเกิดขึ้นจากลุ่มน้ำนี้เปรียบเทียบกับลุ่มน้ำคล้ายที่ tilled ถูกดี ดังนั้น รูขุมขนที่เหลืออยู่ในดินไม่มีลิ้นชักเก็บเงินต้องเพิ่มประสิทธิภาพในการส่งผ่านน้ำในดิน plowed ไม่ต้องสงสัย บำรุงรักษาปกสารตกค้างอย่างต่อเนื่องซึ่งช่วยป้องกันการก่อตัวของเปลือกโลกเป็นปัจจัยที่เอื้อต่อการลดการไหลบ่าที่ผิวและเพิ่มประสิทธิภาพของ porosity เหลือ ตามที่วัดอากาศ permeability อย่างไรก็ตาม Roseberg และแท้ (1992) กล่าวว่า แม้ว่า tillage สร้างมากกว่ารวม porosity, macropore ความต่อเนื่องจะลดลง เอ็ดเวิร์ดและ al. (1988) สังเกตว่า จำนวนมากของ macropores อย่างต่อเนื่องที่เกิดขึ้น โดย burrowing ไส้เดือนได้อยู่ในพื้นที่ลุ่มน้ำมีลิ้นชักเก็บเงิน (WS 191) และพวกเขาคาดว่า เหล่านี้ส่วนอัตราการแทรกซึมสูง นักวิจัยในสถานอื่น ๆ มีไว้ยังมี
เพิ่มขึ้นพร้อมกับลดความเข้ม tillage (Ehlers, 1975; macroporosity Boone et al., 1976 Gantzer และเบลก 1978 Shipitalo และ Protz, 1987 โมแรน et al., 1988 Drees et al., 1994 Pagliai และ al., 1995) ในกรณีเหล่านี้เพิ่มขึ้นใน macroporosity ถูกบันทึกเก็บรักษารากและไส้เดือนดิน - รูปแบบ macropores ที่ปกติระหว่างสองวัน โดย tillage นอกจากนี้ ปกสารตกค้างเพิ่มขึ้นของดินไม่มีลิ้นชักให้สภาพแวดล้อมที่เย็น และ wetter ใกล้ผิวดินที่ดีสำหรับกิจกรรม faunal กว่าเมื่อดินถูก tilled ซึ่งอาจส่งผลให้อัตราเร็วของการก่อตัวของ biopore (เอ็ดเวิร์ดและ Bohlen, 1996 นำ 268-299) ชนิดนี้ได้

3.2 ผลของ macropores ต่อการเคลื่อนไหวน้ำ
3.2.1 คอลัมน์และ pan lysimeters เพิ่มเติมวัตถุประสงค์ของโครงการวิจัยของเราได้รับการ กำหนดถ้า macroporosity สังเกต ด้วย tillage อนุรักษ์การบำรุงรักษาสนับสนุนการแทรกซึมที่เพิ่มขึ้นและไหลบ่าลงพื้นผิว ก เพื่อกำหนดเงื่อนไขที่ส่งเสริมรายการน้ำใน macropores โดยเฉพาะ เราตรวจสอบว่า biopores ≥5 มม.ขนาด ก่อตั้งขึ้น โดยไส้เดือนดิน Lumbricus terrestris L. ด้วยมีความหนาแน่นประมาณ 1.6 ล้าน ฮา -1 ในลุ่มน้ำ 191 (เอ็ดเวิร์ด et al., 1988), เพิ่มการแทรกซึมของปริมาณน้ำฝนตามธรรมชาติ
ในศึกษา lysimeter คอลัมน์ (Shipitalo และเอ็ดเวิร์ด 1993a) ไม่เพียงแต่ไม่ได้ผลิตคอลัมน์ไม่มีลิ้นชักเก็บเงินเพิ่มเติม percolate มากกว่าคอลัมน์ tilled แต่ percolate สะสมรวดเร็วยิ่งขึ้น นอกจากนี้ พายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . macropores แทรกซึมและไหลซึม
3.1 . ส่งผลกระทบต่อยอดแป้งเปียกอยู่บนดินเป็นรูแม้ว่าจะมีผลต่อการอนุรักษ์ยอดแป้งเปียกในจำนวนเงินที่ไหลซึมมีให้เลือกในการขนส่ง solutes เพื่อน้ำใต้ดินจะปรากฏขึ้นให้มีขนาดเล็กนี้จะไม่ส่งผลให้มีผลขนาดใหญ่อยู่บนการขนส่ง soluteน้ำที่ผ่านดินที่อาจมีผลกระทบต่อมีขนาดใหญ่กว่าได้ในการขนส่งสารเคมีมากกว่ายอดรวมที่ของไหลซึม เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมากในความหนาแน่นดังนั้นดินที่ลดลงในเป็นรูรวมได้รับการจดจำเมื่อดินตามยอดแป้งเปียกลดลงคือเมื่อเทียบกับผืนดินที่มีการไถหว่านปัจจุบัน frequentl บ่อยครั้ง Edwards : et al . ( 1988 )ระบุไว้ว่าความหนาแน่นของเส้นขอบฟ้าเป็นจำนวนมากจุดที่มีระยะยาวที่ไม่มี - จนเป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร
( WS 191 )ที่มติชนแนวหน้าที่เฉลี่ย 1.6 มก.ม. 3 หากโดยธรรมเนียมปฏิบัติไถหว่านปัจจุบันความหนาแน่นเป็นจำนวนมากของเส้นขอบฟ้าแห่งนี้จะเป็น= 1.0 มก.ม. 3 ในเวลาไม่นานหลังจาก reconsolidate และยอดแป้งเปียกเพื่อ= 1.3 มก.ม. - 3 ได้ในช่วงปลายของการเติบโต
ฤดูกาล การสังเกตแห่งนี้เป็นแบบอย่างตามที่นำเสนอโดยจอห์นรอลส์ยอมรับ et al . ( 1983 )กล่าวว่าสังคมส่วนใหญ่จัดแสดงนิทรรศการที่เพิ่มขึ้นรวมเป็นรู
เมื่อ moldboard ไถตามด้วย reconsolidation อย่างค่อยเป็นค่อยไปพร้อมด้วยผืนดินเนื้อหยาบลวดลายที่มีความละเอียดสูงโดยปกติอาการตอบสนองมากกว่าดินเหมือนดิน. พร้อมด้วยพื้นที่รูรวมความจุในการจัดเก็บน้อยลงน้ำและโจมตีของดินไม่มี - จนกว่าที่ควรจะเป็นไม่น้อยกว่าไถหว่านปัจจุบันที่ดิน แต่ข้อมูลที่แสดงในตารางที่ 1 ระบุว่าเกระแสพื้นผิวขนาดเล็กเกิดขึ้นจากแหล่งต้นน้ำแห่งนี้เมื่อเทียบกับแหล่งต้นน้ำลำธารความเหมือนที่ไถหว่านปัจจุบันโดยธรรมเนียมปฏิบัติ ดังนั้นขยายรูขุมขนที่เหลืออยู่ในดินไม่มี - จนกว่าจะต้องมี ประสิทธิภาพ มากขึ้นในการส่งน้ำมากกว่าผู้ที่อยู่ในดินไถพรวน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเหตุใดจึงเป็นการบำรุงรักษาที่เหลืออย่างต่อเนื่องของฝาครอบที่ช่วยในการป้องกันการเกิดเปลือกเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการลดลงของเกระแสบนพื้นผิวและมี ประสิทธิภาพ ที่เพิ่มขึ้นของเป็นรูที่เหลืออยู่ ซึ่งใช้ในการวัด(น้ำ)ซึมเข้าไปได้แต่อย่างไรก็ตามทางอากาศroseberg และ mccoy ( 1992 )กล่าวว่าแม้ว่ายอดแป้งเปียกจะสร้างเป็นรูรวมมากกว่าความต่อเนื่อง macropore สามารถลดลงได้ Edwards : et al . ( 1988 )พบว่าตัวเลขของ macropores ขนาดใหญ่อย่างต่อเนื่องโดยได้โพรงหมายถึงไส้เดือนอยู่ในแหล่งต้นน้ำลำธารไม่มี - จนที่( WS 191 )และพวกเขาส่วนใหญ่คาดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นปัจจัยสำคัญต่างๆในอัตราที่สูงนักวิจัยที่อื่นๆที่ยังมีระบุไว้ที่
ซึ่งจะช่วยเพิ่มใน macroporosity พร้อมกันด้วยการลดความเข้มของแสงในยอดแป้งเปียก( ehlers ,. 1975 ;ตั้งของ Blind Boone Festival et al ., 1976 ; gantzer และ blake , 1978 ; shipitalo และ protz , 1987 ; moran et al ., 1988 ; drees et al ., 1994 ; pagliai et al ., 1995 )ในกรณีดังกล่าวนี้ที่เพิ่มขึ้นเป็นผลมาจากใน macroporosity เพื่อรักษาไว้ซึ่ง macropores ไส้เดือน - และรากที่ถูกขัดขวางโดยยอดแป้งเปียกตามปกติ ยิ่งไปกว่านั้นยังเหลือฝาครอบที่เพิ่มขึ้นของดินไม่มีจนอาจทำให้เกิด สภาพแวดล้อม wetter และอุปกรณ์ทำความเย็นที่อยู่ใกล้กับพื้นผิวดินที่เอื้อประโยชน์ต่อตนเองมากขึ้นสำหรับกิจกรรม faunal มากกว่าเมื่อดินที่เป็นไถหว่านปัจจุบันซึ่งอาจส่งผลให้ในอัตราความเร็วของการเกิด ประเภท นี้ของ biopore ( Edwards bohlen 1996 PP 268-299 )

3.2 ผลของการเคลื่อนไหว macropores น้ำ
3.2.1 . เป้าหมายของแพน lysimeters เพิ่มเติมและคอลัมน์ของโปรแกรมการวิจัยของเราได้รับการตรวจสอบว่าการรักษาของ macroporosity สังเกตเห็นด้วยยอดแป้งเปียกการอนุรักษ์ช่วยในการโจมตีเพิ่มขึ้นและลดลงเกระแสพื้นผิวและในการกำหนดเงื่อนไขที่จะส่งเสริมการป้อนน้ำเข้ามาใน macropores . ในเฉพาะเรากำลังสอบสวนว่าเส้นผ่านศูนย์กลาง 5 มม.กำหนดขั้นต่ำไม่น้อยกว่า≥ biopores โดยไส้เดือน lumbricus terrestris แอลที่มีความหนาแน่นประมาณ 1.6 ล้านบาท Ha Long 1 ในลุ่มน้ำ 191 ( Edwards : et al . 1988 )เพิ่มขึ้นโจมตีของปริมาณฝนตกที่เป็นธรรมชาติ
ในคอลัมน์นี้การศึกษา lysimeter ( shipitalo และ Edwards :1993 A )ไม่เพียงไม่มี - จนกว่าเสาผลิตมากกว่าไหลซึมกว่าเสาไถหว่านปัจจุบันแต่ไหลซึมสะสมมากขึ้นอย่างรวดเร็ว ยิ่งไปกว่านั้นเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง