.Another major research trend was t

.Another major research trend was the endeavour to understand the mechanismsthrough which this relationship takes place. Authors such as Dyer and Reeves (1995),Guest (1997), Wright and Gardner (2003) and Dowling et al. (2008) researched some of the mediating relationships that exist between the HRM practices and organisational performance. Other authors, such as Ferris et al. (1999), Guest (1997), Rogers and Wright(1998), Wood (1999), Gerhart (1999), Gerhart et al. (2000a, 2000b) and Wright et al.(2001), studied the problem from a theoretical point of view reaching various andfrequently conceptual conclusions.A final main trend is the more recent interest in taking a multi-level andmulti-dimensional approach. Wright and Gardner (2003) reviewed the HRM literatureand found that past researches on the subject can be differentiated along two dimensions:firstly, whether the focus was on single or multiple practices; and secondly, regarding theunit of analysis, specifically the individual versus the group or organisation. Ostroff andBowen (2000) and more recently Bowen and Ostroff (2004) have developed the mostextensive multi-level model of HRM, arguing that HR practices serve as communicationmechanisms signalling employees to engage in certain behaviours.Reviewing all these works, their common thread lies in the recognition that HRM hasan important impact on an organisation’s capacity to be competitive, that it can be acompetitive advantage in itself and that it is in essence, not just a process, but aninvestment.The methodological deficiency of referring to past research, in this paper’s contextthough, is the fact that one cannot blindly assume that these generic findings arenecessarily transferable to the hospitality industry. This research therefore, has expandedits theoretical review to the existing, albeit much fewer, industry-specific works.
2.2 HRM and the hospitality sector
The hotel industry has been historically renowned for its poor pay, inferior employmentconditions and deficient adoption of HR practices. The industry has largely relied on alow cost, numerically flexible and disposable workforce. Increasingly, however, therehave been debates concerning the extent to which managers in the hotel industry areembracing high commitment HRM and functionally flexible work practices. Interest inHRM within the hospitality sector has been increasing since the 1990s, with the firststudies, showing a lack of interest among managers in HRM practices (Hales, 1987;Guerrier and Lockwood, 1989; Lockwood and Guerrier, 1989; Price, 1994; Lucas, 1995,1996). Later research though, showed that the interest among hotel industry managers onHRM practices, which could help organisations in improving effectiveness and hence better performance outcomes, was visibly increasing (Harrington and Akehurst, 1996;Watson and D’Annunzio-Green, 1996; Gilbert and Guerrier, 1997; Hoque, 1999).However, it was only during the 2000s that it was possible to find specific evidence of the systematic use of HRM practices within the hospitality sector.Boselie et al. (2003) gathered empirical data on the effectiveness of HRM in the Netherlands, including the tourism industry, finding a lower effect of HRM than in other sectors. In the same context, Lockyer and Scholarios (2004) consider the nature of ‘bes

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวโน้มการวิจัยสาขาอื่น คือ ความพยายามที่จะเข้าใจ mechanismsthrough ซึ่งความสัมพันธ์นี้จะเกิดขึ้น ผู้เขียน เช่น ผ้า และ รีฟส์ ( 1995 ) แขก ( 1997 ) ไรท์และการ์ดเนอร์ ( 2003 ) และ ดาวลิง et al . ( 2008 ) วิจัยบางส่วนของการไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างการปฏิบัติงานทรัพยากรบุคคลและองค์กร . ผู้เขียนอื่น ๆเช่น Ferris et al . ( 1999 )Guest ( 1997 ) , โรเจอร์ และ ไรท์ ( 1998 ) , ไม้ ( 1999 ) , เกอร์ฮาร์ต ( 1999 ) , แกร์ฮาร์ท et al . ( ประกอบ 2000b , ) และ Wright et al . ( 2001 ) ได้ศึกษาปัญหาจากจุดของมุมมองการเข้าถึงข้อสรุป andfrequently ทฤษฎีแนวคิดต่างๆ สุดท้ายเป็นหลักแนวโน้มความสนใจมากขึ้นล่าสุดในการ andmulti หลายมิติ )ไรท์และการ์ดเนอร์ ( 2003 ) อ่านวรรณคดีกับตำแหน่งงาน พบว่า งานวิจัยที่ผ่านมาเกี่ยวกับเรื่องนี้สามารถที่แตกต่างตามสองมิติ : ประการแรกว่า โฟกัสอยู่บนเดียวหรือหลายวิธีปฏิบัติ และประการที่สอง เรื่องต่อของการวิเคราะห์ โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับกลุ่มบุคคล หรือองค์กรออสทรอฟ andbowen ( 2000 ) และเมื่อเร็ว ๆ นี้ และ ออสทรอฟ โบเวน ( 2004 ) ได้พัฒนา mostextensive หลายระดับรูปแบบของ HRM เถียงว่า HR ปฏิบัติเป็น communicationmechanisms ส่งสัญญาณให้พนักงานมีส่วนร่วมในพฤติกรรมบางอย่าง ตรวจทานงานทั้งหมดเหล่านี้ ด้ายทั่วไปของพวกเขาอยู่ในการรับรู้ที่สำคัญส่งผลกระทบต่อการผลิตหรือ Hasan ขององค์กรที่จะแข่งขันมันสามารถเป็นประโยชน์ในตัวเอง และวัตถุดิบ ที่เป็นสาระ ไม่ใช่แค่กระบวนการ แต่ aninvestment . วิธีการขาดอ้างอิงงานวิจัยที่ผ่านมาในเอกสารนี้ contextthough เป็นข้อเท็จจริงที่ไม่สามารถสุ่มสี่สุ่มห้าคิดว่าเหล่านี้ทั่วไปพบ arenecessarily โอนเพื่ออุตสาหกรรมการบริการ งานวิจัยนี้จึงมี expandedits ทบทวนทฤษฎีเพื่อที่มีอยู่ แต่มากน้อย งานเฉพาะอุตสาหกรรม .
2.2 HRM และภาคการบริการ
อุตสาหกรรมโรงแรมมีประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงสำหรับการจ่ายที่น่าสงสารของ employmentconditions ต่ำต้อยและการขาดของฝ่ายปฏิบัติ อุตสาหกรรมส่วนใหญ่ได้อาศัยต้นทุนน้อยสามารถ ยืดหยุ่น และแรงงาน , ผ้าอ้อม มากขึ้น อย่างไรก็ตามร่วมสมัยได้รับการอภิปรายเกี่ยวกับขอบเขตที่ผู้จัดการในอุตสาหกรรมโรงแรม areembracing HRM ความมุ่งมั่นสูงและการปฏิบัติงานที่ยืดหยุ่นง่าย สนใจ inhrm ในภาคบริการเพิ่มขึ้นนับตั้งแต่ทศวรรษ 1990 กับ firststudies แสดงการขาดความสนใจในตำแหน่งงาน ผู้จัดการในการปฏิบัติ ( เฮล , 1987 ; ขนาด และล็อควู้ด , 1989 ; ล็อควูด และขนาด , 1989 ;ราคา , 1994 ; ลูคัส 19951996 ) หลังจากการวิจัย แต่พบว่า ความสนใจของผู้บริหารธุรกิจโรงแรม onhrm การปฏิบัติซึ่งจะช่วยองค์กรในการปรับปรุงประสิทธิภาพและผลการปฏิบัติงานจึงดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด ( และมีการ akehurst Harrington , 1996 ; Watson และ d'annunzio-green , 1996 ; กิลเบิร์ต และขนาด , 1997 ; hoque , 1999 ) อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงในช่วงยุคนั้นมันเป็นไปได้ที่จะหาหลักฐานที่เฉพาะเจาะจงของการใช้วิธีปฏิบัติในภาคการบริการ boselie et al . ( 2003 ) ได้รวบรวมข้อมูลเชิงประจักษ์ในประสิทธิผลของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในประเทศเนเธอร์แลนด์ รวมถึงอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว , การลดผลกระทบของ HRM มากกว่าในภาคอื่น ๆ ในบริบทเดียวกันล็อกเยอร์ และ scholarios ( 2004 ) พิจารณาธรรมชาติของ ' มี .