Zhang Ye found his way through the

Zhang Ye found his way through the dark to his parent’s district. He looked up and saw their apartment lights were still on. His father and mother were obviously still up waiting for him to return. Zhang Ye suddenly had a feeling of homecoming. He stepped into the building and quickly climbed up the staircase. He was humming “Wishing We Last Forever” as he ran up.

Dong, dong, dong.

He knocked on the door and it opened up very quickly.

“Dad, Mom” Zhang Ye smiled, “Happy New Year.”

Mom pulled him into the house, “Come in first, isn’t it cold outside?”

Zhang Ye put down his bags and took off his coat, “It’s OK. It’s warm enough at home, has the central heating started already?”

“Look at the date. The heating has been turned on since the 12th.” Mom squinted at him, “Beijing is still better, right? There’s no central heating in Shanghai.”

Zhang Ye had deep feelings about this, “Yes, we can only use the air-conditioner over there. Switching it on room by room, I was really not used to it. It feels very different from the warmth of central heating. It just didn’t feel right. The air outside is so damp that I get goosebumps. Hai, don’t talk about it anymore.” Having arrived home, Zhang Ye felt that everything was good and pleasing to him, “Also, unless the sun is shining directly, the clothes hung outside won’t get dry. Even if it gets dry, there’s a mildew smell that sticks to it. The air there is too damp, we’d have to use a clothes dryer to dry the laundry. It’s really troublesome.”

Mom probably missed him a lot and said, “Then don’t go back.”

Zhang Ye smiled, “I have to return after the lunar new year at latest. There’s still work waiting for me. This year, I’m definitely staying home for it. I managed to get many days off.”

His dad got up from the sofa, “Have you eaten?”

“I had something on the flight back, but I’m still hungry.” Zhang Ye said.

Dad instructed, “Bring some warm water for our son and heat up the leftover food too.”

Mom made a sound and stared, “You’re commanding me now? Why don’t you go instead.”

Dad looked up and said, “You heat up the leftovers. We are having a father and son talk about his work. What do you know?”

“As if only you understand, hmph. Our son’s now a big star, a famous host. Do you still think he needs your advice?” Mom nagged as she went to heat up the food for him.

After eating, his father and mother started asking him about his job.

Zhang Ye did not wish to talk about his work, as he was afraid he would worry them. So he answered them superficially and changed the topic, “Where will we be going tomorrow for the New Year?”

Mom scooped some dishes for him while saying, “We went to your paternal Grandma’s place this afternoon. Only you were not there. Tomorrow we will be spending the day with your maternal grandparents, but they will be coming to our house instead. Don’t laze in bed tomorrow. Wake up early and help me buy groceries and prepare food. When my family comes over, we’ll need to feed over a dozen mouths. That’s not simple work.”

Zhang Ye said shamelessly, “I won’t be able to wake up.”

Mom could not help but hit him on his head, “You’re lazy!”

Dad said, “Little Ye has been busily working outside for so long. Let him rest a little, it’s rare for him to get days off.”

“You make it sound so simple. Are you going to help me buy groceries and cook then? You wouldn’t even help!” Mom rolled her eyes, “Just my luck to have encountered you father and son duo!”

After eating.

Zhang Ye picked up the dishes to wash.

“Little Ye, your dad and I will be turning in already.” Mom yawned, “Huu, I still have to battle to fight tomorrow. It’s really not easy having a festive holiday get together.”

His dad also stretched himself and went to the bathroom for a shower.

Then Zhang Ye suddenly remembered. Turning his head, “Dad, Mum, wait a while. I have something to discuss with you both in a bit.”

Dad asked curiously, “What’s the matter?”

“If you have anything to say, spit it out. I’m tired.” Mom said curling her lips.

Zhang Ye continued washing the dishes and said, “Earlier on the plane, I met someone called Wu Zeqing. She said she was…..”

Before he could finish, his mother and father interrupted him.

“Wu Zeqing? The one from Peking University?” Mom said stunned.

Dad obviously knew who she was, “That Vice President of Peking University?”

Zhang Ye blinked, “You know?”

Dad said, “I don’t know what she looks like, but I know she’s a woman and rather pretty. She’s one of the youngest presidents of an elite school. She did not come through the education system so she can’t be considered as someone who is in the literary field. She came through as a civil servant instead and transferred from the Education Bureau to Peking University. Didn’t they mention her on the news before? Did you not see that? Although she came through the civil service system, her literary skills were rated very highly t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่พบทางของเขาผ่านความมืดในเขตปกครองของเขา เขามองขึ้น และเห็นไฟอพาร์ตเมนต์ถูกยังคงอยู่ พ่อและแม่ของเขาได้ชัดยังคงรอเขากลับ จางเย่ก็มีความรู้สึกของการคืนสู่เหย้า เขาก้าวเข้าสู่อาคาร และปีนขึ้นบันไดรวดเร็ว เขาถูกฟู่ "ขออวยพรเราครั้งสุดท้ายตลอดไป" ขณะที่เขาวิ่งขึ้นดง ดง ดงเขาเคาะประตู และก็เปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว"พ่อ แม่" จางเย่ยิ้ม "สวัสดีปีใหม่"แม่ดึงเขาเข้าไปในบ้าน "มาในครั้งแรก ไม่มันเย็นนอก"จางเย่ใส่ลงกระเป๋าของเขา และเอาเสื้อของเขาออก "มันใช้ได้ มันอบอุ่นพอที่บ้าน มีห้องที่เริ่มแล้ว""ดูที่วัน เครื่องทำความร้อนที่ได้ถูกเปิดอยู่ตั้งแต่การ" แม่ squinted ที่เขา "ปักกิ่ง เป็นยังดีกว่า ขวา มีอยู่ไม่ร้อนร้อนในเซี่ยงไฮ้"จางเย่มีความรู้สึกลึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ "ใช่ เราสามารถใช้ได้เฉพาะเครื่องปรับอากาศที่โน้น สลับบนห้องพัก ฉันจริง ๆ ไม่ใช้มัน มันรู้สึกแตกต่างจากความอบอุ่นของความร้อนกลาง มันก็ไม่ได้รู้สึกขวา อากาศมีความชื้นดังนั้นที่ฉันได้รับชมรมขนหัวลุก ไห่ ไม่พูดถึงมันอีกต่อไป " มาถึงบ้าน จางเย่รู้สึกว่า ดี และชื่นชอบเขา "ยัง เว้นแต่ดวงอาทิตย์ส่องโดยตรง เสื้อผ้าแขวนอยู่นอกจะไม่ได้แห้ง แม้ว่ามันจะแห้ง มีกลิ่นเชื้อราที่ติดกับมัน มีอากาศชื้นเกินไป เราจะต้องใช้เครื่องอบผ้าให้แห้งรีด มันเป็นปัญหาจริงๆ"แม่อาจพลาดเขามาก และกล่าว ว่า "แล้วไม่ไปกลับ"จางเย่ยิ้ม "ได้กลับมาหลังจากปีใหม่ทางจันทรคติที่ล่าสุด ยังคงทำงานที่ฉันรออยู่ ปีนี้ แน่นอนไกลบ้านมัน ฉันจัดการเพื่อรับหลายวันปิด"พ่อของเขาได้ขึ้นจากโซฟา "มีคุณกิน""มีบางสิ่งบางอย่างในเที่ยวบิน หลัง ฉันยังคงหิว" จางเย่กล่าวพ่อบอก "นำน้ำอุ่นสำหรับลูกชายของเรา และความร้อนค่าอาหารเหลือมากเกินไป"แม่ทำเสียง และจ้อง "คุณกำลัง มองฉันอยู่ ทำไมไม่คุณไปแทน"พ่อมองขึ้น และกล่าว ว่า "คุณร้อนเหลือ เรามีพ่อและลูกชายพูดคุยเกี่ยวกับงานของเขา คุณรู้อะไร""ว่าเพียง คุณเข้าใจ hmph ของลูกชายตอนนี้ดาวใหญ่ โฮสต์ชื่อดัง คุณยังคิดว่า เขาต้องการคำแนะนำของคุณ" แม่ nagged เป็นเธอไปความร้อนขึ้นสำหรับเขาหลังจากรับประทานอาหาร พ่อและแม่ของเขาเริ่มถามเขาเกี่ยวกับงานของเขาจางเย่ไม่อยากพูดคุยเกี่ยวกับงานของเขา เป็นเขากลัวเขาจะกังวลพวกเขา เพื่อให้เขาตอบเขาเผิน ๆ และเปลี่ยนแปลงหัวข้อ "ที่จะเราไปพรุ่งนี้ปีใหม่"แม่ลากขึ้นอาหารบางอย่างสำหรับเขาในขณะที่พูด "เราไปหายายของคุณพ่อบ่ายนี้ เพียง คุณได้ไม่มี พรุ่งนี้เราจะใช้จ่ายวันกับปู่ย่าตายายมารดาของคุณ แต่พวกเขาจะมาบ้านเราแทน ไม่พักผ่อนในวันพรุ่งนี้ โต๊ะ และช่วยฉันซื้อรายการสินค้า และจัดเตรียมอาหาร เมื่อครอบครัวมาเหนือ เราจะต้องให้อาหารผ่านปากโหล ที่มีไม่ทำงานง่าย ๆจางเย่กล่าวว่า shamelessly "ฉันจะไม่สามารถปลุก"แม่ช่วยไม่แต่ตีเขาบนหัวของเขา "คุณขี้เกียจ"พ่อบอกว่า "น้อย Ye มียุ่งทำงานอยู่นาน ให้เขาพักผ่อนน้อย เป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะได้รับวันลด ""ทำอย่างนั้น คุณจะช่วยฉันเลือกซื้อของชำ และอาหารแล้ว คุณจะไม่ได้ช่วย" แม่รีดดวงตาของเธอ, "เพียงฉันโชคดีที่ได้พบคุณพ่อและลูกชายคู่! "หลังจากรับประทานจางเย่เบิกอาหารการล้าง"น้อยเย คุณพ่อ และผมจะเป็นการเปิดในแล้วกัน" แม่อ้าปากกว้าง "Huu ฉันยังมีการต่อสู้เพื่อต่อสู้กับวันพรุ่งนี้ มันง่ายจริง ๆ ไม่มีวันหยุดเทศกาลได้รับร่วมกัน"พ่อของเขายังยืดตัวเอง และไปห้องน้ำฝักบัวแล้ว จางเย่ก็จำ หันหัวของเขา "พ่อ แม่ รอสักครู่ ฉันมีสิ่งที่จะพูดคุยกับท่านทั้งในบิต"พ่อถามซอกแซก คืออะไรเรื่อง""ถ้าคุณมีอะไรจะพูด คายมันออกมา "ผมเหนื่อย" แม่บอกว่า ดัดผมริมฝีปากของเธอจางเย่ต่อล้างจาน และกล่าว ว่า "รุ่นก่อนหน้าบนเครื่องบิน ฉันได้พบบางคนเรียกว่า Wu Zeqing กัน เธอบอกเธอ..."ก่อนที่เขาทำเสร็จแล้ว แม่และพ่อของเขาขัดจังหวะเขา"Zeqing วู หนึ่งจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง" แม่บอกว่า สตันพ่อรู้อย่างเห็นได้ชัดที่สุด "ที่รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยปักกิ่ง"จางเย่คันนั้นกะพริบ "คุณรู้หรือไม่"พ่อกล่าวว่า, "เธอดูเหมือนไม่ แต่ฉันรู้ว่า เธอเป็นผู้หญิง และค่อนข้างสวย เธอเป็นประธานโรงเรียนชนชั้นสูงอายุน้อยที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง เธอไม่ได้มาผ่านระบบการศึกษาเพื่อให้เธอไม่สามารถถือได้ว่าเป็นคนที่อยู่ในฟิลด์วรรณกรรม เธอผ่านมาเป็นข้าราชการพลเรือนแทน และถ่ายโอนจากสำนักการศึกษากับมหาวิทยาลัยปักกิ่ง พวกเขาไม่ได้พูดถึงเธอในข่าวก่อน คุณไม่ได้เห็นที่ แม้ว่าเธอมาผ่านระบบราชการ ทักษะวรรณกรรมของเธอที่ได้รับคะแนนมาก t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zhang Ye พบทางของเขาผ่านความมืดไปยังอำเภอของพ่อแม่ เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นแสงไฟพาร์ทเมนท์ของพวกเขายังคงอยู่ใน พ่อและแม่ของเขาเห็นได้ชัดว่ายังคงขึ้นรอให้เขากลับมา จางเจ้าจู่ ๆ ก็มีความรู้สึกของกลับบ้าน เขาก้าวเข้าไปในอาคารได้อย่างรวดเร็วและปีนขึ้นบันได เขาได้รับการฮัมเพลง "ขออวยพรให้เราอยู่ตลอดไป" ขณะที่เขาวิ่งขึ้น

ดงดงดง

เขาเคาะประตูและมันเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

"พ่อแม่" จางเจ้ายิ้ม "สวัสดีปีใหม่."

แม่ดึงเขาเข้าไปในบ้าน "มาในครั้งแรกไม่ได้นอกเย็น?"

จางเจ้าใส่ลงถุงของเขาและเอาออกเสื้อของเขา "มันตกลง . มันอบอุ่นพอที่บ้านมีเครื่องทำความร้อนกลางเริ่มต้นแล้ว? "

" ดูที่วันที่ ความร้อนที่ได้รับการเปิดตั้งแต่ 12. "แม่ squinted ที่เขา "ปักกิ่งก็ยังดีใช่มั้ย?

ไม่มีเครื่องทำความร้อนกลางในเซี่ยงไฮ้. " Zhang ท่านทั้งหลายได้มีความรู้สึกลึกเกี่ยวกับเรื่องนี้" ใช่เราสามารถใช้เครื่องปรับอากาศที่นั่น การสลับเปลี่ยนมันในห้องพักจากห้องพักผมมันไม่ใช้มัน มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างจากความอบอุ่นของความร้อนกลาง มันก็ไม่ได้รู้สึกขวา อากาศภายนอกมีความชื้นเพื่อที่ฉันจะได้รับขนลุก ไห่ไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป. "หลังจากกลับมาถึงบ้านจางเจ้ารู้สึกว่าทุกอย่างเป็นสิ่งที่ดีและเป็นที่ชื่นชอบเขา" นอกจากนี้เว้นแต่ดวงอาทิตย์จะส่องแสงโดยตรงเสื้อผ้าที่แขวนอยู่ข้างนอกจะไม่ได้รับแห้ง แม้ว่าจะได้รับแห้งมีกลิ่นโรคราน้ำค้างที่เกาะติดกับมัน อากาศที่มีความเปียกชื้นเกินไปเราจะต้องใช้เครื่องเป่าเสื้อผ้าให้แห้งซักผ้า มันลำบากจริงๆ. "

แม่อาจจะคิดถึงเขามากและกล่าวว่า" แล้วไม่กลับไป. "

จางเจ้ายิ้ม "ผมต้องกลับมาหลังจากปีใหม่ทางจันทรคติที่ล่าสุด ยังคงทำงานรอให้ฉัน ในปีนี้แน่นอนฉันอยู่บ้านมัน

ฉันจัดการเพื่อให้ได้หลายวันปิด. " พ่อของเขาลุกขึ้นจากโซฟา" คุณกิน? "

" ผมมีบางสิ่งบางอย่างในเที่ยวบินกลับ แต่ฉันยังคงหิว. "จางเจ้ากล่าวว่า

พ่อสั่ง "Bring น้ำอุ่นบางอย่างสำหรับลูกชายของเราและความร้อนขึ้นอาหารที่เหลือมากเกินไป."

แม่ทำเสียงและจ้อง "คุณบังคับบัญชาฉันตอนนี้? คุณไม่ไปแทนทำไม. "

พ่อเงยหน้าขึ้นและกล่าวว่า" คุณร้อนขึ้นเหลือ เรามีพ่อและลูกชายพูดคุยเกี่ยวกับการทำงานของเขา คุณรู้อะไร? "

" ถ้าเพียง แต่คุณเข้าใจฮึ่ม ตอนนี้เป็นดาราใหญ่ลูกชายของเราเป็นเจ้าภาพที่มีชื่อเสียง คุณยังคิดว่าเขาต้องการคำแนะนำของคุณ? "แม่ nagged ขณะที่เธอเดินไปอุ่นอาหารสำหรับเขา

หลังจากรับประทานอาหาร พ่อและแม่ของเขาเริ่มถามเขาเกี่ยวกับงานของเขา

จางเจ้าไม่ได้ต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการทำงานของเขาในขณะที่เขาก็กลัวว่าเขาจะต้องกังวลพวกเขา ดังนั้นเขาจึงตอบเขาเผิน ๆ และเปลี่ยนหัวข้อ "ที่เราจะไปในวันพรุ่งนี้สำหรับปีใหม่?"

แม่อุ้มอาหารบางอย่างสำหรับเขาในขณะที่พูดว่า "เราไปที่สถานที่ของคุณยายของคุณพ่อช่วงบ่ายวันนี้ เพียงคุณเท่านั้นที่ไม่ได้มี พรุ่งนี้เราจะใช้จ่ายวันกับมารดาปู่ย่าตายายของคุณ แต่พวกเขาจะมาที่บ้านของเราแทน อย่าขี้เกียจอยู่บนเตียงในวันพรุ่งนี้ ตื่น แต่เช้าและช่วยให้ผมซื้อร้านขายของชำและจัดเตรียมอาหาร เมื่อครอบครัวของฉันมามากกว่าเราจะต้องให้อาหารมากกว่าสิบปาก นั่นไม่ใช่งานง่าย. "

จางกล่าวว่าเจ้าลงคอ" ผมจะไม่สามารถที่จะตื่นขึ้นมา. "

แม่ไม่สามารถช่วย แต่ตีเขาบนศีรษะของเขา" คุณขี้เกียจ! "

พ่อกล่าวว่า "ลิตเติ้ลเจ้าได้รับการยุ่งทำงานนอกนาน ๆ

ปล่อยให้เขาพักผ่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะได้รับวันหยุด. " " คุณทำให้เสียงเพื่อให้ง่าย คุณจะช่วยฉันซื้อร้านขายของชำและปรุงอาหารแล้ว? คุณจะไม่ได้ช่วย! "แม่รีดดวงตาของเธอ" เพียงแค่โชคดีของผมที่จะได้พบคุณพ่อและลูกชายทั้งคู่! "

หลังจากที่รับประทานอาหาร

จางเยหยิบจานเพื่อล้าง

"ลิตเติ้ลเจ้าพ่อและผมจะเปลี่ยนในแล้วคุณ." แม่หาว "Huu ฉันยังคงต้องต่อสู้ในการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ จริงๆมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่มีวันหยุดเทศกาลได้รับร่วมกัน. "

พ่อของเขายังเหยียดตัวและเดินไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ

จากนั้นจางเจ้าจำได้อย่างฉับพลัน หันศีรษะของเขา "พ่อแม่รอสักครู่ ฉันมีสิ่งที่จะพูดคุยกับคุณทั้งในบิต. "

พ่อถามว่าอยากรู้อยากเห็น

"เรื่องอะไร?" "ถ้าคุณมีอะไรจะพูดคายมันออกมา ฉันเหนื่อย. "แม่กล่าวว่าการดัดผมริมฝีปากของเธอ

จางเจ้ายังคงล้างจานและกล่าวว่า "ก่อนหน้านี้บนเครื่องบินผมได้พบกับใครบางคนเรียกว่าวู Zeqing เธอบอกว่าเธอ ... .. "

ก่อนที่เขาจะจบแม่และพ่อของเขาถูกขัดจังหวะเขา

"วู Zeqing? หนึ่งจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง? "แม่กล่าวว่าตะลึง

เห็นได้ชัดว่าพ่อรู้ว่าเธอเป็นใคร "นั่นรองประธานของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง?"

จางเจ้ากระพริบตา "คุณรู้หรือไม่"

พ่อกล่าวว่า "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เธอดูเหมือนว่า แต่ฉันรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งและค่อนข้างสวย เธอเป็นหนึ่งในประธานาธิบดีคนสุดท้องของโรงเรียนที่ยอดเยี่ยม เธอไม่ได้มาผ่านระบบการศึกษาเพื่อให้เธอไม่สามารถถือได้ว่าเป็นคนที่อยู่ในสนามวรรณกรรม เธอผ่านมาเป็นข้าราชการพลเรือนสามัญและย้ายแทนจากสำนักการศึกษากับมหาวิทยาลัยปักกิ่ง พวกเขาไม่ได้พูดถึงเธอในข่าวก่อน? คุณไม่ได้ไม่เห็นว่า? แม้ว่าเธอจะมาผ่านระบบราชการทักษะวรรณกรรมของเธอถูกจัดอันดับสูงมาก T

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง ท่านพบวิธีการของเขาผ่านความมืดไปยังเขตของพ่อแม่ของเขา เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นไฟห้องของพวกเขาอยู่ พ่อและแม่ของเขาก็ยังขึ้นรอเขากลับมา จาง ท่านก็มีความรู้สึกของงานคืนสู่เหย้า เขาก้าวเข้าไปในอาคาร และรีบปีนขึ้นไปบนบันได เขาฮัมเพลง " ขอให้เราตลอดไป " ขณะที่เขาวิ่งขึ้นดอง ดอง ดองเขาเคาะประตูและเปิดขึ้นอย่างรวดเร็ว" พ่อ แม่ " จางเยยิ้ม " สุขสันต์ปีใหม่ "แม่ดึงเขาเข้าไปในบ้าน " มาก่อน ไม่หนาวเหรอ ? "จางเยใส่ลงถุงของเขาและได้ถอดเสื้อคลุมของเขาออก " ไม่เป็นไร มันอุ่นมากพอที่บ้าน มีความร้อนกลางเริ่มแล้ว ? "" ดูวันที่ ความร้อนที่ได้รับการเปิดตั้งแต่ 12 " แม่เขา squinted ที่ " ปักกิ่งยังคงดีกว่าใช่มั้ย ? ไม่มีความร้อนกลางในเซี่ยงไฮ้ .จางเยได้ลึกความรู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ " ครับ เราสามารถใช้เครื่องปรับอากาศได้ตรงนั้น สลับบนห้อง ผมก็ใช้มันไม่ได้ มันรู้สึกแตกต่างจากไอความร้อนกลาง มันรู้สึกว่าไม่ใช่ อากาศภายนอกดังนั้นชื้นที่ฉันขยะแขยง เอ้า อย่าพูดถึงมันอีกเลย " เมื่อมาถึงบ้าน จาง ท่านรู้สึกว่าทุกอย่างดีและถูกใจเขา " นอกจากนี้ ถ้าพระอาทิตย์ส่องแสงได้โดยตรง เสื้อผ้าที่แขวนอยู่ข้างนอกจะได้ไม่แห้ง ถึงแม้มันจะแห้ง มันเป็นกลิ่นที่ติดมัน อากาศมันชื้น เราก็ต้องใช้เครื่องอบผ้าให้แห้งซักรีด มันน่ารำคาญจริงๆ .แม่จะคิดถึงเขามาก และกล่าวว่า " งั้นก็ไม่ต้องกลับ "จาง ท่านก็ยิ้ม ฉันต้องกลับมาหลังปีใหม่ทางจันทรคติที่ล่าสุด มีงานรอผมอยู่ ปีนี้ ฉันก็อยู่บ้านมัน ฉันได้หยุดหลายวัน .พ่อลุกขึ้นจากโซฟา " กินข้าวหรือยัง ? "" ฉันมีบางอย่างในเที่ยวบินกลับ แต่ฉันยังหิว " จาง ท่านกล่าวว่าพ่อสั่ง " เอาน้ำอุ่นสำหรับลูกของเรา และอุ่นอาหารที่เหลือด้วย "แม่ทำเสียงและจ้องมอง " เธอสั่งฉันเหรอ ทำไมคุณถึงไม่ไปแทน "พ่อดูแล้วบอกว่า " คุณอุ่นอาหารเหลือ เราก็มีพ่อและลูกชายพูดถึงงานของเขา คุณรู้อะไรไหม ? "" ถ้าคุณเท่านั้นที่เข้าใจ . . . ลูกเราตอนนี้เป็นดาราใหญ่ โฮสต์ที่มีชื่อเสียง คุณยังคิดว่าเขาต้องการคำแนะนำของคุณ " แม่บ่นขณะที่เธอไปอุ่นอาหารให้เขาหลังจากกิน พ่อและแม่ของเขาเริ่มถามเขาเรื่องงานของเขาจาง ท่านไม่อยากจะคุยเรื่องงานของเขา เขาก็กลัวเขาจะเป็นห่วงเขา เขาตอบแผ่ว และเปลี่ยนเรื่อง " แล้วเราจะไปพรุ่งนี้สำหรับปีใหม่ ? "แม่ตักอาหารให้เขาแล้วพูดว่า " เราไปสถานที่ของคุณบิดาคุณยายบ่ายนี้ แต่คุณไม่ได้มี พรุ่งนี้เราก็จะอยู่กับปู่ ย่า ตา ยาย แม่ของคุณ แต่พวกเขาจะมาบ้านเราแทน อย่าขี้เกียจ วันพรุ่งนี้ ตื่นแต่เช้ามาช่วยซื้ออาหารและเตรียมอาหาร เมื่อครอบครัวของฉันมา เราจะต้องให้อาหารมากกว่า 12 เดือน นั่นไม่ใช่งานง่าย”จาง ท่านบอกว่ามัน " ผมไม่ยอมตื่น "แม่ไม่สามารถช่วย แต่ตีหัวเขา " เจ้าขี้เกียจ ! "พ่อพูดว่า " เล็ก ๆน้อย ๆท่านต้องวุ่นวายทำงานข้างนอกตั้งนาน ปล่อยให้เขาพักผ่อนน้อย มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะหยุดได้ "" เธอทำเสียงง่ายๆ เธอจะช่วยฉันซื้อของ ทำอาหารแล้ว คุณจะไม่ช่วย " แม่รีดตาของเธอ " โชคได้พบพ่อและลูกชายคู่ ! "หลังจากรับประทานอาหารจางเยหยิบจานไปล้างน้อย " ท่านพ่อและข้าจะกลับแล้ว " แม่หาว " หู ฉันยังคงต้องต่อสู้เพื่อต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ มันไม่ง่ายจริงๆมีวันหยุดเทศกาลได้รับร่วมกัน .พ่อเขาก็เหยียด และเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแล้วจาง ท่านก็จำได้ เปลี่ยนหัวของเขา " พ่อ แม่ รอสักครู่ ฉันมีบางอย่างจะพูดกับคุณทั้งในบิต " .พ่อถามด้วยความอยากรู้ " เกิดอะไรขึ้น ? "" ถ้าคุณมีอะไรจะพูด พูดออกมา ฉันเหนื่อย แม่บอกว่าม้วนริมฝีปากของเธอจาง ท่านยังคงล้างจานและกล่าวว่า " ก่อนหน้านี้บนเครื่องบิน ผมเจอคนชื่ออู๋ zeqing . เธอบอกว่า . . . . "ก่อนที่เขาจะพูดจบ แม่และพ่อ ขัดจังหวะเขา" อู๋ zeqing ? คนหนึ่งจากมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ? " แม่บอกว่า งงพ่อรู้อยู่แล้วว่าเธอเป็นใคร " รองประธานของมหาวิทยาลัยปักกิ่ง ? "จาง ท่านกระพริบตา คุณรู้มั้ย "พ่อกล่าวว่า " ฉันไม่รู้ว่าเธอเหมือน แต่ฉันรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง และค่อนข้างสวย เธอเป็นหนึ่งในประธานาธิบดีที่อายุน้อยที่สุดของโรงเรียนยอด เธอไม่ได้มาผ่านระบบการศึกษา ดังนั้นเธอจะไม่ถือว่าเป็นคนที่อยู่ในสาขาวรรณกรรม เธอมาเป็นข้าราชการพลเรือนแทน และย้ายจากสำนักงานการศึกษามหาวิทยาลัยปักกิ่ง พวกเขาไม่ได้พูดถึงเธอใน