ResearchAlthough the number of such

Research
Although the number of such inventions is very small
(see Tables 3 and 4 and the last sentence under “Special
provisions for Commissioned and Joint
Research”), the possibility that inventions will be
classified as national inventions hangs like a sword of
Damocles over university–industry technology
transfers. This is because many inventions can
theoretically be classified as national inventions,
especially if they arose under grant-in-aid support,
the main source of project-specific R&D funds in
National Universities. Such classification means
that the technologies face substantial legal and
bureaucratic obstacles to development and commercialization
by private companies.
The possibility that many inventions could be classified
as national inventions probably has discouraged
inventors and companies from entering into
transparent contractual agreements. This contributes
to a culture of informal, undocumented transfers under
which inventors are in a weak bargaining position.
They have no means to ensure that their
inventions will be developed, and universities lack
data on what technologies they create and the fate of
these discoveries. A Monbusho official responsible
for university–industry cooperation stated publicly in
early 1998 that the process of deciding which are national
inventions and the system of patenting and licensing
such inventions are without public benefit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจัยแม้ว่าจำนวนสิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวมีขนาดเล็กมาก(ดูตารางที่ 3 และ 4 และประโยคสุดท้ายภายใต้ "พิเศษบทบัญญัติสำหรับนายและร่วมวิจัย"), ความเป็นไปได้ที่จะประดิษฐ์จัดเป็นสิ่งประดิษฐ์แห่งชาติแฮงค์เหมือนดาบของDamocles ผ่านมหาวิทยาลัย – อุตสาหกรรมเทคโนโลยีโอนย้าย ทั้งนี้เนื่องจากสามารถประดิษฐ์มากตามหลักวิชาสามารถจัดประเภทเป็นสิ่งประดิษฐ์แห่งชาติโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาเกิดขึ้นภายใต้การสนับสนุน grant-in-aidแหล่งที่มาหลักของเงิน R & D ของเฉพาะโครงการในมหาวิทยาลัยแห่งชาติ หมายถึงการจัดประเภทดังกล่าวเทคโนโลยีหน้ากฎหมายพบว่า และอุปสรรคราชการพัฒนาและ commercializationโดยบริษัทเอกชนความเป็นไปได้ว่า สามารถจำแนกสิ่งประดิษฐ์ได้มากมายเป็นสิ่งประดิษฐ์แห่งชาติคงมีกำลังใจนักประดิษฐ์และบริษัทจากการเข้าข้อตกลงตามสัญญาโปร่งใส นี้สนับสนุนวัฒนธรรมของการโอนย้ายที่ไม่เป็นทางการ ไม่เกี่ยวกับเอกสารภายใต้นักประดิษฐ์ที่อยู่ในตำแหน่งเท่านั้นอ่อนแอมีวิธีไม่ให้ที่ของตนจะพัฒนาสิ่งประดิษฐ์ และมหาวิทยาลัยขาดข้อมูลเทคโนโลยีอะไรที่พวกเขาสร้าง และชะตากรรมของการค้นพบเหล่านี้ ทาง Monbusho รับผิดชอบสำหรับความร่วมมือมหาวิทยาลัย – อุตสาหกรรมทั่วไประบุไว้ในปี 1998 ก่อนที่กระบวนการของการตัดสินใจซึ่งเป็นชาติสิ่งประดิษฐ์และระบบ patenting และอนุญาตให้ใช้สิทธิ์สิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวจะไม่ มีประโยชน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิจัยแม้ว่าจำนวนของสิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวมีขนาดเล็กมาก
(ดูตารางที่ 3 และ 4 และประโยคสุดท้ายภายใต้หัวข้อ
"พิเศษบทบัญญัติสำหรับหน้าที่และร่วมวิจัย") เป็นไปได้ว่าสิ่งประดิษฐ์ที่จะได้รับการจัดให้เป็นสิ่งประดิษฐ์แห่งชาติแฮงค์เหมือนดาบของตายใจมากกว่ามหาวิทยาลัยเทคโนโลยี -industry การถ่ายโอน เพราะนี่คือสิ่งประดิษฐ์จำนวนมากสามารถในทางทฤษฎีจะจัดเป็นสิ่งประดิษฐ์แห่งชาติโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาเกิดขึ้นภายใต้การสนับสนุนทุนในการช่วยเหลือ, แหล่งที่มาหลักของโครงการเฉพาะ R & D ของเงินทุนในมหาวิทยาลัยแห่งชาติ การจัดหมวดหมู่ดังกล่าวหมายความว่าเทคโนโลยีหน้าและมีความสำคัญทางกฎหมายที่เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาระบบราชการและการค้าโดยบริษัท เอกชน. ความเป็นไปได้ว่าสิ่งประดิษฐ์จำนวนมากสามารถจำแนกเป็นสิ่งประดิษฐ์แห่งชาติอาจจะมีกำลังใจประดิษฐ์และบริษัท จากการเข้าทำสัญญาโปร่งใส นี้ก่อให้เข้ากับวัฒนธรรมของทางการโอนเงินที่ไม่มีเอกสารตามที่ประดิษฐ์อยู่ในตำแหน่งที่การเจรจาต่อรองที่อ่อนแอ. พวกเขาไม่มีวิธีการเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาสิ่งประดิษฐ์ที่จะมีการพัฒนาและมหาวิทยาลัยขาดข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาสร้างเทคโนโลยีและชะตากรรมของการค้นพบเหล่านี้ อย่างเป็นทางการ Monbusho ความรับผิดชอบสำหรับความร่วมมือของมหาวิทยาลัยอุตสาหกรรมกล่าวต่อสาธารณชนในช่วงต้น1998 ว่ากระบวนการของการตัดสินใจที่เป็นของชาติสิ่งประดิษฐ์และระบบของการจดสิทธิบัตรและการออกใบอนุญาตสิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวจะไม่มีผลประโยชน์สาธารณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะแสดงคุณจะแสดงคุณจะแสดงคุณจะแสดง