London EyeFrom Wikipedia, the free

London Eye
From Wikipedia, the free encyclopedia
The London Eye
London-Eye-2009.JPG
General information
Status Complete
Type Ferris wheel
Location South Bank of the River Thames, London Borough of Lambeth, UK
Coordinates 51.5033°N 0.1197°WCoordinates: 51.5033°N 0.1197°W
Completed March 2000[1]
Opening 31 December 1999 (testing; without passengers)
1 February 2000 (first passengers carried)
9 March 2000 (opened to general public)[2]
Cost £70 million[3]
Height 135 metres (443 ft)[4]
Dimensions
Diameter 120 metres (394 ft)[4]
Design and construction
Architect Frank Anatole, Nic Bailey, Julia Barfield, Steve Chilton, Malcolm Cook, David Marks, Mark Sparrowhawk[5]
Architecture firm Marks Barfield Architects[6]
Engineer Arup[7]
The London Eye is a giant Ferris wheel on the South Bank of the River Thames in London. Also known as the Millennium Wheel, its official name was originally the British Airways London Eye, then the Merlin Entertainments London Eye, between January 2011 and August 2014, the EDF Energy London Eye and is now called The London Eye.

The entire structure is 135 metres (443 ft) tall and the wheel has a diameter of 120 metres (394 ft). When erected in 1999 it was the world's tallest Ferris wheel. Its height was surpassed by the 160 m (520 ft) Star of Nanchang in 2006, the 165 m (541 ft) Singapore Flyer in 2008, and the 167.6 m (550 ft) High Roller (Las Vegas) in 2014. Supported by an A-frame on one side only, unlike the taller Nanchang and Singapore wheels, the Eye is described by its operators as "the world's tallest cantilevered observation wheel".[8]

It is currently Europe's tallest Ferris wheel,[9] and offered the highest public viewing point in London[citation needed] until it was superseded by the 245-metre (804 ft)[10] observation deck on the 72nd floor of The Shard, which opened to the public on 1 February 2013.[11] It is the most popular paid tourist attraction in the United Kingdom with over 3.5 million visitors annually,[12] and has made many appearances in popular culture.

The London Eye adjoins the western end of Jubilee Gardens (previously the site of the former Dome of Discovery), on the South Bank of the River Thames between Westminster Bridge and Hungerford Bridge, in the London Borough of Lambeth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลอนดอนอายจากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีลอนดอนอายลอนดอนตา-2009.JPGข้อมูลทั่วไปสถานะเสร็จสมบูรณ์ชนิดชิงช้าตำแหน่งใต้ ธนาคารของแม่น้ำเทมส์ ลอนดอน Borough ของแลมเบ็ธ สหราชอาณาจักรพิกัด 51.5033 ° N 0.1197 ° WCoordinates: 51.5033 ° N 0.1197 ° Wเสร็จสมบูรณ์ในเดือน 2000 มีนาคม [1]เปิด 31 1999 ธันวาคม (ทดสอบ ไม่ มีผู้โดยสาร)1 2000 กุมภาพันธ์ (แรกผู้โดยสารดำเนินการ)9 2000 มีนาคม (เปิดให้ประชาชนทั่วไป) [2]ต้นทุน 70 ล้านปอนด์ [3]ความสูง 135 เมตร (443 ฟุต) [4]มิติเส้นผ่าศูนย์กลาง 120 เมตร (394 ฟุต) [4]ออกแบบและก่อสร้างสถาปนิก Frank Anatole, Nic Bailey จูเลีย Barfield, Steve Chilton, Malcolm คุก David เครื่องหมาย เครื่องหมาย Sparrowhawk [5]สถาปัตยกรรมของบริษัทเครื่อง Barfield สถาปนิก [6]อารัปวิศวกร [7]ลอนดอนอายชิงช้าเป็นยักษ์บน ฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์ในกรุงลอนดอนได้ เป็นล้อเนียม ชื่ออย่างเป็นทางเดิมบริติชแอร์เวยส์ลอนดอนอาย แล้วเมอร์ลินสถานบันเทิงลอนดอนอาย ระหว่าง 2011 มกราคมและ 2557 สิงหาคม EDF พลังงานลอนดอนอาย และจะเรียกลอนดอนอายโครงสร้างทั้งหมดเป็น 135 เมตร (443 ฟุต) สูง และล้อที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 120 เมตร (394 ฟุต) เมื่อเกร็งในปี 1999 ได้ชิงช้าสูงที่สุดในโลก ความสูงได้แล้ว ทาง 160 เมตร (520 ฟุต) สตาร์ออฟนานชางในปี 2006, 165 เมตร (541 ฟุต) สิงคโปร์ฟลายเยอร์ในปี 2008 การ 167.6 เมตร (550 ฟุต) สูงลูกกลิ้ง (ลาสเวกัส) ในปี 2557 สนับสนุน โดยการริด้านหนึ่งเท่านั้น ซึ่งแตกต่างจากสูงในหนานชางและสิงคโปร์ล้อ ตาอธิบายไว้ โดยดำเนินการเป็น "ของโลกสูงที่สุด cantilevered สังเกตล้อ" [8]มันอยู่ยุโรปสูงที่สุดชิงช้า , [9] และบริการสาธารณะสูงสุดดูจุดในลอนดอน [ต้องการอ้างอิง] จนกว่าจะถูกทดแทน ด้วยดาดฟ้าสังเกตการณ์ [10] 245 เมตร (804 ฟุต) บนชั้น 72 ของเดอะชาร์ด ซึ่งเปิดให้ประชาชนบน 1 2013 กุมภาพันธ์ [11] จึงเป็นที่นิยมมากที่สุดแล้วสถานที่ท่องเที่ยวในสหราชอาณาจักรกับกว่า 3.5 ล้านคน ปี [12] และได้ทำหลายนัดในวัฒนธรรมสมัยนิยมลอนดอนอายติดปลายตะวันตกของสวนจูบิลี (ก่อนหน้านี้เว็บไซต์ของโดมอดีตของดิสคัฟเวอรี่), บน ฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์ระหว่างสะพานเวสต์มินสเตอร์และครอส ในลอนดอน Borough ของแลมเบ็ธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลอนดอนอายจากวิกิพีเดียสารานุกรมเสรีลอนดอนอายกรุงลอนดอนEye-2009.JPG ข้อมูลทั่วไปสถานะที่สมบูรณ์ประเภทชิงช้าสวรรค์ที่อยู่ใต้ธนาคารแห่งแม่น้ำเทมส์กรุงลอนดอนเมืองแลมเบธ , สหราชอาณาจักรพิกัด51.5033 องศา 0.1197 ° WCoordinates: 51.5033 องศา 0.1197 ° W ที่เสร็จสมบูรณ์มีนาคม 2000 [1] เปิด 31 ธันวาคม 1999 (ทดสอบโดยไม่มีผู้โดยสาร) 1 กุมภาพันธ์ 2000 (ผู้โดยสารดำเนินการ) 9 มีนาคม 2000 (เปิดให้ประชาชนทั่วไป) [2] ค่าใช้จ่าย£ 70,000,000 [3] ความสูง 135 เมตร ( 443 ฟุต) [4] ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 120 เมตร (394 ฟุต) [4] ออกแบบและก่อสร้างสถาปนิกแฟรงก์อนาโตนิคเบลีย์จูเลียโชว์สตีฟชิลตันมิลล์ส์คุกเดวิดมาร์คมาร์ค Sparrowhawk [5] บริษัท สถาปัตยกรรม Marks โชว์สถาปนิก [ 6] วิศวกร Arup [7] ลอนดอนอายเป็นชิงช้าสวรรค์ยักษ์ใหญ่ในภาคใต้ธนาคารแห่งแม่น้ำเทมส์ในกรุงลอนดอน หรือที่เรียกว่าล้อมิลเลนเนียมชื่ออย่างเป็นทางการของเดิมบริติชแอร์เวย์ลอนดอนอายแล้วเมอร์ลินบันเทิงลอนดอนอายระหว่างเดือนมกราคมปี 2011 และสิงหาคม 2014 ที่ EDF พลังงานลอนดอนอายและเรียกว่าตอนนี้ลอนดอนอาย. โครงสร้างทั้งหมด 135 เมตร (443 ฟุต) และล้อมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 120 เมตร (394 ฟุต) เมื่อสร้างขึ้นในปี 1999 มันเป็นชิงช้าสวรรค์ที่สูงที่สุดในโลก ความสูงได้รับการค้นพบโดย 160 เมตร (520 ฟุต) สตาร์ของฉางในปี 2006 165 เมตร (541 ฟุต) สิงคโปร์ฟลายเยอร์ในปี 2008 และ 167.6 เมตร (550 ฟุต) ลูกกลิ้งสูง (ลาสเวกั) ในปี 2014 ได้รับการสนับสนุนโดย กรอบด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้นซึ่งแตกต่างจากที่สูงล้อฉางและสิงคโปร์ตาอธิบายไว้โดยผู้ประกอบการที่เป็น "ล้อสังเกตแพร่งสูงที่สุดในโลก". [8] ขณะนี้เป็นชิงช้าสวรรค์ของยุโรปที่สูงที่สุด [9] และเสนอขาย จุดชมสาธารณะที่สูงที่สุดในกรุงลอนดอน [อ้างจำเป็น] จนกว่ามันจะถูกแทนที่โดย 245 เมตร (804 ฟุต) [10] สังเกตดาดฟ้าบนชั้น 72 ของ Shard ซึ่งเปิดให้ประชาชนวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2013 [11] มัน เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่จ่ายที่นิยมมากที่สุดในสหราชอาณาจักรที่มีมากกว่า 3.5 ล้านคนต่อปี [12] และได้ทำหลายสิ่งที่ปรากฏในวัฒนธรรมที่นิยม. ลอนดอนอายติดทางด้านตะวันตกของสวนยูบิลลี่ (ก่อนหน้านี้เป็นที่ตั้งของโดมเดิมของการค้นพบ ) บนฝั่งทิศใต้ของแม่น้ำเทมส์ระหว่าง Westminster Bridge และฮัสะพานในเมืองลอนดอนแลมเบ ธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาลอนดอน จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ตาลอนดอน london-eye-2009 . jpg

ข้อมูลสถานภาพทั่วไปสมบูรณ์

แบบชิงช้าสวรรค์ที่ตั้งธนาคารใต้ของแม่น้ำเทมส์ , Borough of Lambeth ลอนดอน
พิกัด 51.5033 ° N 0.1197 ° wcoordinates : 51.5033 ° N 0.1197 ° W
เสร็จมีนาคม 2543 [ 1 ]
เปิด 31 ธันวาคม 2542 ( ทดสอบ โดยไม่มีผู้โดยสาร )
1 กุมภาพันธ์ 2543 ( ผู้โดยสาร )
9 มีนาคม 2543 ( เปิดสาธารณะทั่วไป ) [ 2 ]
ต้นทุนกว่า 70 ล้าน [ 3 ]
ความสูง 135 เมตร ( 443 ฟุต ) [ 4 ]

ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 120 เมตร ( 150 ฟุต ) [ 4 ]

และออกแบบก่อสร้างสถาปนิกแฟรงก์ Anatole นิค เบลี่ย์ จูเลียบาร์ฟิลด์ , สตีฟ ชิลตัน มัลคอล์ม ทำอาหาร เดวิด มาร์ค มาร์ค sparrowhawk [ 5 ]
บริษัทสถาปัตยกรรมเครื่องหมายบาร์ฟิลด์สถาปนิก [ 6 ] [ 7 ]

วิศวกรแอรัพลอนดอนอาย เป็นชิงช้าสวรรค์ยักษ์ที่ฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์ในลอนดอน เรียกว่า millennium ล้อ ชื่ออย่างเป็นทางการคือ เดิมที British Airways ลอนดอนตา แล้วเมอร์ลินบันเทิงลอนดอนตา ระหว่างเดือนมกราคม 2011 และสิงหาคม 2014 , EDF พลังงานตาลอนดอนและเรียกว่าตอนนี้

ลอนดอนตาโครงสร้างทั้งหมด 135 เมตร ( 443 ฟุต ) สูงและล้อที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 120 เมตร ( 150 ฟุต ) เมื่อก่อตั้งขึ้นในปี 1999 เป็นชิงช้าสวรรค์ที่สูงที่สุดของโลก มันสูงเกินจาก 160 เมตร ( 520 ฟุต ) ดาวของ Nanchang ใน 2006 , 165 เมตร ( 541 ฟุต ) สิงคโปร์ใบปลิวใน 2008 และ 167.6 เมตร ( 550 ฟุต ) สูงลูกกลิ้ง ( ลาสเวกัส ) ในปี 2014 ได้รับการสนับสนุนโดยกรอบบนด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้นซึ่งแตกต่างจากสูงล้อฉางและสิงคโปร์ , ตาอธิบายโดยผู้ประกอบการที่เป็น " ของโลกที่สูงที่สุด cantilevered ล้อสังเกต " [ 8 ]

มันคือชิงช้าสวรรค์ที่สูงที่สุดในทวีปยุโรป [ 9 ] และเสนอดูสาธารณะที่สูงที่สุดในลอนดอน [ ต้องการอ้างอิง ] จนกระทั่งมันถูกแทนที่โดย 245 เมตร ( 804 ฟุต ) [ 10 ] ที่ดาดฟ้าบนชั้น 72 ของเศษแก้วซึ่งเปิดให้ประชาชน ในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2554 [ 11 ] มันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมส่วนใหญ่จ่ายในสหราชอาณาจักรที่มีมากกว่า 3.5 ล้านคนต่อปี [ 12 ] และได้ทำไว้มากมายในวัฒนธรรมยอดนิยม

ตาลอนดอนติดกับปลายตะวันตกของยูบิลลี่การ์เด้น ( ก่อนหน้านี้เว็บไซต์ของโดม อดีต ของการค้นพบ )ทางฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์ระหว่างสะพานและ Hungerford สะพาน Westminster ในลอนดอนเลือกตั้งของ Lambeth .