INTRODUCTIONStrategy formulation, a

INTRODUCTION
Strategy formulation, at both corporate and
functional levels, is a knowledge-intensive social
process that involves managers with diverse cognitive
spheres. For the strategy process to produce a
useful outcome, shared mental models are constructed
as a result of the communication, exchange
and adaptation of the participating managers’ cognitive
models and the creation of new issue-specific
knowledge. What drives strategic dialoguing is a
form of persuasive argumentation (Vinokur and
Burnstein, 1974), and what creates shared models
is the construction of new knowledge through
argumentative discourse. From the knowledge
management point of view, knowledge is created
as the result of the integration/recombination of
different contexts within the ba (place) (Nonaka
and Toyama, 2003) of the strategic process, which
contexts are then modified according to the developed
shared beliefs (Demsetz, 1988; Kogut and
Zander, 1992).
On the other hand, there is a growing belief that
the long-term strategy of a firm, if it is not a purely
emergent process, at least has an emergent component
(Mintzberg and Waters, 1985) realized
through a cycle of sense making (construction of
shared meanings and common goals, selection of
problems and opportunities for the organization),

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
กำหนดกลยุทธ์ ที่ทั้งองค์กร และ
ทำระดับ เป็นสังคมความรู้เร่งรัด
กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการจัดการกับความหลากหลายรับรู้
ทรงกลม สำหรับกระบวนการกลยุทธ์ในการผลิตเป็น
ผลประโยชน์ การใช้ร่วมกันเป็นสร้างแบบจำลองจิต
จากการสื่อสาร แลกเปลี่ยน
และปรับตัวของผู้จัดการเข้าร่วมรับรู้
รูปแบบและการสร้างปัญหาใหม่เฉพาะ
ความรู้ อะไรไดรฟ์ dialoguing เชิงกลยุทธ์เป็นการ
แบบ persuasive argumentation (Vinokur และ
Burnstein, 1974), และสิ่งสร้างแบบจำลองร่วม
เป็นการสร้างความรู้ใหม่ผ่าน
argumentative วาทกรรม จากความรู้
จัดการมุมมอง ความรู้สร้าง
เป็นผล รวม/recombination ของ
บริบทแตกต่างกันในบา (สถานที่) (โนนากะ
และโทยา มะ 2003) ของกลยุทธ์การดำเนินการ ซึ่ง
บริบทแล้วปรับเปลี่ยนตามการพัฒนา
ร่วมความเชื่อ (Demsetz, 1988 Kogut และ
Zander, 1992)
บนมืออื่น ๆ มีความเชื่อที่เติบโตที่
กลยุทธ์ระยะยาวของบริษัท ไม่เป็นหมดจด
กระบวนการโผล่ออกมา มีส่วนประกอบโผล่ออกมาน้อย
(Mintzberg และน้ำ ปี 1985) รู้
ผ่านวงจรการทำความรู้สึก (ก่อสร้าง
ร่วมความหมาย และเป้าหมายร่วมกัน หลากหลาย
ปัญหาและโอกาสสำหรับองค์กร),

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
การกำหนดกลยุทธ์ที่องค์กรและทั้ง
ระดับการทำงานเป็นสังคมความรู้
กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการจัดการกับองค์ความรู้ที่หลากหลาย
ทรงกลม สำหรับกระบวนการกลยุทธ์ที่จะสร้าง
ผลประโยชน์รูปแบบจิตที่ใช้ร่วมกันจะถูกสร้างขึ้น
เป็นผลจากการสื่อสารแลกเปลี่ยน
และการปรับตัวขององค์ความรู้การมีส่วนร่วมผู้จัดการ '
รูปแบบและการสร้างปัญหาใหม่ที่เฉพาะเจาะจง
ความรู้ สิ่งที่ผลักดัน dialoguing เชิงกลยุทธ์เป็น
รูปแบบของการอภิปรายโน้มน้าวใจ (Vinokur และ
Burnstein, 1974) และสิ่งที่จะสร้างแบบจำลองที่ใช้ร่วมกัน
คือการสร้างความรู้ใหม่ผ่าน
วาทกรรมความขัดแย้ง จากความรู้
จุดการจัดการในมุมมองของความรู้ที่ถูกสร้างขึ้น
เป็นผลของการรวม / การรวมตัวกันของ
บริบทที่แตกต่างในบริติชแอร์เวย์ (สถานที่) (Nonaka
และ Toyama 2003) ของกระบวนการเชิงกลยุทธ์ที่
บริบทมีการแก้ไขนั้นเป็นไปตามการพัฒนา
ร่วมกัน ความเชื่อ (Demsetz 1988; Kogut และ
แซนเดอ 1992)
ในขณะที่มีความเชื่อการเติบโตที่เป็น
กลยุทธ์ระยะยาวของ บริษัท ถ้ามันไม่ได้เป็นอย่างหมดจด
กระบวนการฉุกเฉินอย่างน้อยมีองค์ประกอบฉุกเฉิน
(ดึงเอาบทบาท และวอเตอร์ส, 1985) ตระหนัก
ผ่านวงจรของการทำความรู้สึก (สร้าง
ความหมายร่วมกันและเป้าหมายร่วมกันเลือกของ
ปัญหาและโอกาสสำหรับองค์กร)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดกลยุทธ์ที่แนะนำ

ระดับทั้งองค์กรและหน้าที่ มีความรู้แบบเข้มข้น กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับผู้จัดการกับสังคม

ทรงกลมการคิดหลากหลาย สำหรับกลยุทธ์ทางการผลิต
ผลประโยชน์ร่วมกันของจิต รุ่นสร้าง
เป็นผลของการสื่อสาร และการปรับตัวของการแลกเปลี่ยน

' ปัญญา ผู้จัดการรูปแบบและการสร้างองค์ความรู้ใหม่ โดยเฉพาะปัญหา

สิ่งที่ไดรฟ์สนทนาเชิงกลยุทธ์คือ รูปแบบของการโต้แย้ง โน้มน้าวใจ
( วิโนเกอร์และ
burnstein 1974 ) และสิ่งที่จะสร้างแบบจำลองร่วมกันคือการสร้างความรู้ใหม่

เหตุผลผ่านวาทกรรม จากความรู้การจัดการมุมมอง ความรู้ถูกสร้างขึ้น
เป็นผลของการรวมตัวของ
/ รวมบริบทที่แตกต่างกันภายในบา ( สถานที่ ) และโนนากะ
ยามะ , 2003 ) ของกระบวนการเชิงกลยุทธ์ ซึ่งปรับเปลี่ยนตามบริบทแล้ว

ร่วมพัฒนาความเชื่อ ( demsetz , 1988 ; โคเกิตและ
Zander , 1992 ) .
บนมืออื่น ๆที่ไม่มีการเติบโต เชื่อว่า
กลยุทธ์ระยะยาวของ บริษัท ถ้ามันไม่ได้เป็นอย่างหมดจด
ซึ่งกระบวนการ อย่างน้อยก็มี
องค์ประกอบฉุกเฉิน ( มินต์สเบิร์กและระบบน้ำ ,1985 ) ตระหนัก
ผ่านวงจรของการสร้างความรู้สึก ( ก่อสร้าง
แบ่งปันความหมายและเป้าหมายร่วมกันคัดเลือก
ปัญหาและโอกาสสำหรับองค์กร )