We opened every book. We removed th

We opened every book. We removed the boards of the floor. We even took the tops off the tables to see if he had hidden the letter in the table legs. But we cannot find it. What do you advise me to do?"
Dupin puffed on his pipe. "What does the letter look like?" he asked.
"It is in a white envelope with a red stamp," Germont said. "The address is written in large black letters."
Dupin puffed on his pipe again. "I advise you to go back and search the apartment again," he said.
(MUSIC)
About one month later, Germont came back to see us.
"I followed your advice," he said. "But I still have not found the letter."
Dupin smiled. "I knew you would not find it," he said. Germont became very red in the face. "Then why did you make me search the apartment again?" he shouted.
"My dear Germont," Dupin said. "Let me tell you a little story. Do you remember the famous doctor, Louis Abernathy?"
"No!" Germont shouted. "Get to the point, Dupin!"
"Of course! Of course," Dupin said. "Once, a rich old man met Abernathy at a party. The old man was not feeling very well. He decided he would get a medical opinion from the doctor without paying for it. So he described his problems to Abernathy. 'Now doctor,' the old man said, 'suppose you had a patient like that. What would you tell him to take?'"
"'Oh, that is quite simple,' said Abernathy. 'I would tell him to take my advice.'"
Germont looked embarrassed. "Look here, Dupin. I am perfectly willing to pay for advice."
Dupin smiled at Germont. "How much money did you say the reward was?" he asked. Germont sighed. "I do not want to tell you the exact amount. But I would give fifty thousand francs to the person who helps me find that letter."
"In that case," Dupin said, "take out your checkbook and write me a check for fifty thousand francs. When you have signed the check, I will give you the letter."
Germont looked at Dupin with his mouth open. His eyes seemed to jump out of his head. Then he took out his checkbook and pen, and wrote a check for fifty thousand francs. He gave it to Dupin.
My friend examined the check carefully and put it in his pocket. Then he unlocked a drawer of his desk, took out the letter, and gave it to Germont.
The policeman's hands shook as he opened the letter. He read it quickly. Then he put it in his pocket and ran out of the room without saying a word.
"Dupin!" I said, as I turned to my friend. "How did you solve the mystery?"
"It was simple, my friend," he said. "Germont and his policemen could not find the letter, because they did not try to understand the mind of the man who stole it. Instead, they looked for the letter where they would have hidden it.
"Mr. D'Arcy is not a policeman. He is, however, very intelligent. He knew the police would search his apartment. He also knew how police think. So, he did not hide the letter where he knew they would look for it.
"Do you remember how Germont laughed when I said the mystery was difficult for him to solve because it was so simple?"
Dupin filled his pipe with tobacco and lit it. "Well, the more I thought about it, the more I realized the police could not find the letter because D'Arcy had not hidden it at all.
"So I went to visit D'Arcy in his apartment. I took a pair of dark green eyeglasses with me. I explained to him that I was having trouble with my eyes and needed to wear the dark glasses at all times. He believed me. The glasses permitted me to look around the apartment while I seemed only to be talking to him.
"I paid special attention to a large desk where there were a lot of papers and books. However, I saw nothing suspicious there. After a few minutes, however, I noticed a small shelf over the fireplace. A few postcards and a letter were lying on the shelf. The letter looked very old and dirty.
"As soon as I saw this letter, I decided it must be the one I was looking for. It must be, even though it was completely different from the one Germont had described.
"This letter had a large green stamp on it. The address was written in small letters in blue ink. I memorized every detail of the letter while I talked to D'Arcy. Then when he was not looking, I dropped one of my gloves on the floor under my chair.
"The next morning, I stopped at his apartment to look for my glove. While we were talking, we heard people shouting in the street. D'Arcy went to the window and looked out. Quickly, I stepped to the shelf and put the letter in my pocket. Then I replaced it with a letter that looked exactly like it, which I had taken with me. I had made it the night before.
"The trouble in the street was caused by a man who had almost been run over by a horse and carriage. He was not hurt. And soon the crowd of people went away. When it was over, D'Arcy came away from the window. I said good-bye and left.
"The man who almost had an accident was one of my servants. I had paid him to create the incident."
Dupin stopped talking to light his pipe. I did not understand. "But, Dupin," I said, "why did you go to the trouble of replacing the letter? Why not just take it and leave?"
Dupin smiled. "D'Arcy is a dangerous man," he said. "And he has many loyal servants. If I had taken the letter, I might never have left his apartment alive."
(MUSIC)
BARBARA KLEIN: "The Purloined Letter" was written by Edgar Allan Poe and adapted into Special English by Dona De Sanctis. The storyteller was Shep O'Neal. The producer was Lawan Davis.
You can read and listen to other AMERICAN STORIES at our Web site, voaspecialenglish.com. I'm Barbara Klein.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเปิดทุกเล่ม เราเอาบอร์ดของพื้น นอกจากนี้เรายังเอาท็อปปิดตารางเมื่อต้องการดูถ้าเขาได้ซ่อนตัวอักษรในตารางขา แต่เราหาไม่พบ อะไรทำคุณแนะนำให้ทำ"Dupin ได้หลงไหลในท่อของเขา "อะไรไม่ดูตัวอักษรชอบ" เขาถามขึ้นGermont กล่าวว่า "มันอยู่ในซองจดหมายสีขาวมีตราสีแดง "อยู่จะถูกเขียนในตัวอักษรสีดำขนาดใหญ่"Dupin หลงไหลในท่อของเขาอีกด้วย "ผมแนะนำให้คุณกลับไป และค้นหาอพาร์ทเมนท์อีก เขากล่าวว่า(เพลง)ประมาณหนึ่งเดือนต่อมา Germont กลับมาให้เรา"ฉันปฏิบัติตามคำแนะนำ เขากล่าวว่า "แต่ผมยังไม่ได้พบตัวอักษร"Dupin ยิ้ม "ผมรู้คุณจะพบว่า เขากล่าวว่า Germont กลายเป็นแดงมากหน้า "แล้วทำไมไม่ได้คุณทำให้ฉันค้นหาอพาร์ทเมนท์อีก" เขาตะโกนขึ้น"ฉันรัก Germont," Dupin กล่าว "ปล่อยให้ฉันบอกคุณเรื่องราวเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณจำหมอมีชื่อเสียง Louis Abernathy ""ไม่" Germont ตะโกน "ไปจุด Dupin ! ""แน่นอน แน่นอน Dupin กล่าว "ครั้งเดียว เศรษฐีเก่าไปตาม Abernathy ในงานเลี้ยง คนไม่สบายมาก เขาตัดสินใจเขาจะได้รับความคิดเห็นทางการแพทย์จากแพทย์โดยไม่ต้องจ่ายเงินสำหรับมัน ดังนั้น เขาอธิบายปัญหาของ Abernathy ชายชรากล่าวว่า 'ตอนนี้แพทย์ , ' สมมติว่าคุณมีผู้ป่วยที่ต้องการ จะคุณบอกอะไรเขาจะได้หรือไม่ ' ""' โอ้ ที่ค่อนข้างง่าย ว่า Abernathy ' จะบอกเขาจะแนะนำของฉัน.'"Germont มองอาย "ดูที่นี่ Dupin ฉันสมบูรณ์ยินดีจ่ายสำหรับคำแนะนำ"Dupin ยิ้มที่ Germont "จำนวนเงินไม่ได้คุณว่ารางวัลคือ" เขาถาม Germont ถอนหายใจ "ไม่อยากจะบอกให้คุณทราบจำนวนเงินแน่นอน แต่ผมจะให้ห้าหมื่นฟรังซ์บุคคลที่ช่วยให้ผมค้นหาตัวอักษรนั้น""ในกรณีที่ Dupin กล่าว "จะออกสมุดเช็คของ แล้วเขียนฉันเช็คห้าหมื่นฟรังซ์ เมื่อคุณได้ลงทะเบียนเช็ค จะให้คุณจดหมาย"Germont ดูที่ Dupin กับเปิดปากของเขา ตาของเขาดูเหมือนจะ กระโดดออกจากหัวของเขา แล้วเขาเอาสมุดเช็คและปากกาของเขา และเขียนเช็คห้าหมื่นฟรังซ์สำหรับ เขาให้มัน Dupinเพื่อนตรวจสอบการตรวจสอบอย่างระมัดระวัง และเก็บไว้ในกระเป๋าของเขา แล้วเขาปลดล็อคลิ้นชักของโต๊ะของเขา เอาออกจดหมาย และมันให้ Germontมือของตำรวจจับเป็นเขาเปิดจดหมาย เขาอ่านได้อย่างรวดเร็ว แล้วเขาใส่ไว้ในกระเป๋าของเขา และวิ่งออกจากห้องโดยไม่คำ"Dupin" ฉันกล่าวว่า ขณะที่ผมเปิดให้เพื่อนของฉัน "วิธีทำแก้ปริศนา""ก็ได้ เพื่อน, " เขากล่าวว่า "Germont และตำรวจในพื้นที่ของเขาไม่สามารถหาตัวอักษร เนื่องจากพวกเขาไม่ได้พยายามที่จะเข้าใจจิตใจของคนที่ขโมยมัน แทน พวกเขาดูจดหมายที่พวกเขาจะได้ซ่อนมัน"นาย D'Arcy ไม่ได้ตำรวจ เขาคือ อย่างไรก็ตาม อัจฉริยะมาก เขารู้ว่า ตำรวจจะค้นอพาร์ทเมนต์ของเขา เขายังรู้วิธีคิดของตำรวจ ดังนั้น เขาไม่ได้ซ่อนจดหมายที่เขารู้ว่า พวกเขาจะค้นหา"คุณจำวิธี Germont หัวเราะเมื่อฉันกล่าวว่า ปริศนาเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเขาที่จะแก้ เพราะมันเป็นเรื่องง่ายเพื่อ"Dupin ท่อของเขา ด้วยยาสูบ และแสงก็ "ดี มากขึ้นฉันคิดเกี่ยวกับมัน ยิ่งฉันจริงตำรวจไม่พบจดหมายเนื่องจาก D'Arcy ได้ไม่ซ่อนอยู่มันเลย"ดังนั้นฉันไปเยี่ยม D'Arcy ในอพาร์ทเมนท์ของเขา เอาคู่ของแว่นตาสีเขียวเข้มกับฉัน ผมอธิบายกับเขาว่า ฉันมีปัญหากับดวงตาของฉัน และจำเป็นต้องสวมแว่นตาดำตลอดเวลา เขาเชื่อว่าฉัน แว่นตาอนุญาตให้ฉันไปดูอพาร์ทเมนท์ในขณะที่ฉันดูเหมือนจะพูดกับเขา"ฉันจ่ายโต๊ะขนาดใหญ่มีเอกสารและหนังสือ อย่างไรก็ตาม ฉันเห็นอะไรน่าสงสัยมี หลังจากไม่กี่นาที อย่างไรก็ตาม ฉันสังเกตเห็นชั้นวางขนาดเล็กกว่าเตาไฟ กี่โปสการ์ดและจดหมายอยู่บนชั้น ตัวอักษรที่ดูเก่า และสกปรกมาก"ทันทีที่ผมเห็นจดหมายนี้ ฉันตัดสินใจจะต้องหนึ่งที่ฉันถูกมองหา มันต้องได้ แม้ว่ามันแตกต่างจาก Germont ได้อธิบายไว้อย่างสมบูรณ์"จดหมายนี้มีแสตมป์สีเขียวขนาดใหญ่ก็ ที่อยู่ถูกเขียนในตัวอักษรขนาดเล็กในหมึกสีน้ำเงิน ฉันภาพทุกรายละเอียดของตัวอักษรในขณะที่ฉันพูดคุยกับ D'Arcy แล้ว เมื่อเขาถูกไม่ ฉันลดลงหนึ่งถุงมือของฉันบนชั้นใต้เก้าอี้ของฉัน"ตอนเช้าถัดไป ฉันหยุดที่อพาร์ทเมนท์ของเขาหาถุงมือของฉัน ในขณะที่เรากำลังพูด เราได้ยินคนตะโกนในถนน D'Arcy ไปที่หน้าต่าง แล้วมองออก อย่างรวดเร็ว ฉันเข้าชั้น และนำจดหมายในพ็อกเก็ตของฉัน แล้ว ฉันแทนตัวอักษรที่ดูเหมือนกับมัน ที่ฉันได้ทำกับฉัน ผมได้ทำเรื่องคืนก่อน"ปัญหาในถนนที่เกิดจากคนที่ได้ทำงานเกือบ โดยม้าและขนส่ง เขาไม่เจ็บ และทันที ฝูงชนออกไป เมื่อมันผ่าน D'Arcy มาจากหน้าต่าง ผมกล่าวลาและซ้าย"คนที่เกือบมีอุบัติเหตุได้หนึ่งเดือนของฉัน ผมได้ชำระเขาสร้างปัญหา"หยุดพูด dupin ไฟท่อของเขา ยังไม่เข้าใจ "แต่ Dupin ฉันกล่าวว่า "ทำไมไม่ไปปัญหาของแทนตัวอักษร ทำไมไม่เพียงใช้มัน และปล่อยให้"Dupin ยิ้ม "D'Arcy เป็นคนอันตราย เขากล่าวว่า "แล้วเขาได้ข้าราชการที่ซื่อสัตย์มาก หากฉันได้รับจดหมาย ฉันอาจไม่ได้ทิ้งอพาร์ทเมนท์ของเขามีชีวิตอยู่"(เพลง)บาร์บาร่า KLEIN: "เดอะ Purloined จดหมาย" ที่เขียน โดย Edgar Allan ท่าโพธิ์ และดัดแปลงพิเศษภาษาอังกฤษ โดยโดน่า De Sanctis Storyteller ถูก Shep O'Neal ผู้ผลิต Davis ลาวัณย์คุณสามารถอ่าน และฟังเรื่องราวอื่น ๆ อเมริกันที่เว็บไซต์ของเรา voaspecialenglish.com ฉัน Klein บาร์บาร่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเปิดหนังสือทุกเล่ม เราเอาออกแผงของพื้น เราก็เอาเสื้อออกตารางเพื่อดูว่าเขาได้ซ่อนจดหมายในขาโต๊ะ แต่เราไม่สามารถหาได้ คุณให้คำแนะนำฉันจะทำอะไร?
"Dupin ป่องท่อของเขา." อะไรตัวอักษรมีลักษณะเหมือน?
"เขาถาม." มันอยู่ในซองจดหมายสีขาวมีตราประทับสีแดง "Germont กล่าว." ที่อยู่จะถูกเขียนในขนาดใหญ่ ตัวอักษรสีดำ.
"Dupin ป่องท่อของเขาอีกครั้ง". ผมแนะนำให้คุณกลับไปค้นหาอพาร์ทเม้นอีกครั้ง "เขากล่าว.
(เพลง)
ประมาณหนึ่งเดือนต่อมา Germont
กลับมาเห็นเรา." ผมทำตามคำแนะนำของคุณ " เขากล่าว. "แต่ผมก็ยังไม่ได้พบตัวอักษร."
Dupin ยิ้ม. "ผมรู้ว่าคุณจะพบว่ามันไม่" เขากล่าว. Germont กลายเป็นสีแดงมากในหน้า. "แล้วคุณไม่เหตุผลที่ทำให้ฉันค้นหาอพาร์ทเม้นอีกครั้งหรือไม่
"เขาตะโกน." ฉันรัก Germont "Dupin กล่าว." ผมขอบอกคุณเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณจำแพทย์ที่มีชื่อเสียง, หลุยส์อเบอร์นาธี?
"" ไม่! "ตะโกน Germont." รับไปยังจุดที่ Dupin! "" แน่นอน!
แน่นอน "Dupin กล่าว." เมื่อชายชราที่อุดมไปด้วยพบกับอเบอร์นาธีในงานปาร์ตี้ ชายชราไม่ได้รู้สึกดีมาก เขาจึงตัดสินใจที่เขาจะได้รับความเห็นทางการแพทย์จากแพทย์โดยไม่ต้องจ่ายเงินสำหรับมัน ดังนั้นเขาจึงอธิบายปัญหาของเขาที่จะอเบอร์นาธี 'ตอนนี้แพทย์' ชายชรากล่าวว่าสมมติว่าคุณมีผู้ป่วยเช่นนั้น สิ่งที่คุณจะบอกให้เขาใช้?
"" โอ้ว่าเป็นเรื่องง่ายมาก 'กล่าวว่าอเบอร์นาธี 'ฉันจะบอกให้เขาใช้คำแนะนำของฉัน.'
"Germont มองอาย." ดูนี่ Dupin ที่ดีที่สุดที่ผมเต็มใจที่จะจ่ายสำหรับคำแนะนำ.
"Dupin ยิ้ม Germont." เงินเท่าไหร่ที่คุณพูดว่ารางวัลเป็น? "เขาถาม. Germont ถอนหายใจ." ผมไม่อยากจะบอกคุณจำนวนเงินที่แน่นอน แต่ฉันจะให้ห้าหมื่นฟรังก์ให้กับบุคคลที่ช่วยให้ผมหาตัวอักษรที่ว่า.
"" ในกรณีที่ "ดูปินกล่าวว่า" จะออกสมุดเช็คของคุณและเขียนฉันเช็คห้าหมื่นฟรังก์ เมื่อคุณได้ลงนามในการตรวจสอบผมจะให้ตัวอักษร.
"Germont มองที่ Dupin ด้วยปากของเขาเปิด. ดวงตาของเขาดูเหมือนจะกระโดดออกมาจากหัวของเขา. แล้วเขาก็เอาออกสมุดเช็คและปากกาของเขาและเขียนเช็คห้าหมื่น ฟรังก์. เขามอบมันให้กับ Dupin.
เพื่อนของฉันตรวจสอบการตรวจสอบอย่างระมัดระวังและใส่ไว้ในกระเป๋าของเขา. แล้วเขาก็ปลดล็อคลิ้นชักโต๊ะของเขาเอาตัวอักษรและมอบมันให้กับ Germont.
มือตำรวจที่จับในขณะที่เขาเปิดตัวอักษร . เขาอ่านมันได้อย่างรวดเร็ว. แล้วเขาก็ใส่ไว้ในกระเป๋าของเขาและวิ่งออกจากห้องไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ.
"Dupin!" ผมพูดขณะที่ผมหันไปหาเพื่อนของฉัน. "คุณไม่ได้แก้ปริศนา?"
"มันเป็น ง่ายเพื่อนของฉัน "เขากล่าว." Germont และตำรวจของเขาไม่สามารถหาตัวอักษรเพราะพวกเขาไม่ได้พยายามที่จะเข้าใจความคิดของคนที่ขโมยมันที่ แต่พวกเขามองหาตัวอักษรที่พวกเขาจะได้ซ่อนมัน.
"นาย D'Arcy ไม่ได้เป็นตำรวจเขาเป็น. แต่ฉลาดมาก. เขารู้ว่าตำรวจจะค้นหาอพาร์ตเมนต์ของเขา. นอกจากนี้เขายังรู้ว่าตำรวจคิดว่า. ดังนั้น เขาไม่ได้ซ่อนตัวอักษรที่เขารู้ว่าพวกเขาจะมองหามัน.
"คุณจำได้ว่า Germont หัวเราะเมื่อฉันกล่าวว่าลึกลับเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะแก้เพราะมันง่ายดังนั้น?"
ดูปินที่เต็มไปด้วยท่อของเขากับบุหรี่และไฟมัน . "ดีที่มากกว่าที่ฉันคิดเกี่ยวกับมันมากขึ้นฉันตระหนักตำรวจไม่สามารถหาตัวอักษรเพราะ D'Arcy
ไม่ได้ซ่อนมันเลย." ดังนั้นผมจึงไปเยี่ยม D'Arcy ในอพาร์ตเมนต์ของเขา. ฉันเอาคู่ แว่นตาสีเขียวเข้มกับฉัน. ฉันอธิบายให้เขาฟังว่าผมมีปัญหากับตาของฉันและจำเป็นในการสวมใส่แว่นตาดำตลอดเวลา. เขาเชื่อฉัน. แว่นตาอนุญาตให้ฉันมองไปรอบ ๆ อพาร์ทเม้นในขณะที่ฉันดูเหมือนเท่านั้นที่จะพูดคุย กับเขา.
"ผมให้ความสนใจเป็นพิเศษกับโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ที่มีอยู่เป็นจำนวนมากของเอกสารและหนังสือ แต่ผมไม่เห็นอะไรที่น่าสงสัยมี หลังจากไม่กี่นาที แต่ผมสังเกตเห็นชั้นวางของที่มีขนาดเล็กกว่าเตาผิง โปสการ์ดน้อยและตัวอักษรกำลังนอนอยู่บนหิ้ง ตัวอักษรดูเก่ามากและสกปรก.
"ทันทีที่ผมเห็นจดหมายฉบับนี้ผมคิดว่ามันจะต้องเป็นคนที่ผมกำลังมองหา. มันจะต้องถึงแม้ว่ามันเป็นสมบูรณ์แตกต่างจากหนึ่ง Germont
อธิบาย." จดหมายฉบับนี้มี แสตมป์ขนาดใหญ่สีเขียวกับมัน ที่อยู่ในลายพระหัตถ์ขนาดเล็กในหมึกสีฟ้า ผมจำรายละเอียดของตัวอักษรทุกขณะที่ผมได้พูดคุยกับ D'Arcy จากนั้นเมื่อเขาไม่ได้มองผมลดลงหนึ่งในถุงมือของฉันบนพื้นใต้เก้าอี้ของฉัน.
"เช้าวันรุ่งขึ้นผมหยุดที่อพาร์ตเมนต์ของเขาที่จะมองหาถุงมือฉัน. ขณะที่เรากำลังพูดถึงเราได้ยินคนตะโกนในถนน. D 'Arcy ไปที่หน้าต่างและมองออกไปนอก. ได้อย่างรวดเร็วฉันก้าวไปเก็บรักษาและนำตัวอักษรในกระเป๋าของฉัน. แล้วฉันแทนที่มันด้วยตัวอักษรที่มองเหมือนมันซึ่งผมได้ยึดกับฉัน. ฉันได้ทำมัน คืนก่อน.
"ปัญหาในถนนที่มีสาเหตุมาจากชายคนหนึ่งที่ได้รับการเกือบจะวิ่งออกไปม้าและรถม้า เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ และในไม่ช้าฝูงชนของคนที่จากไป เมื่อมันถูกกว่า D'Arcy ออกมาจากหน้าต่าง ผมบอกว่าดีลาก่อนและทิ้ง.
"คนที่เกือบจะมีการเกิดอุบัติเหตุเป็นหนึ่งในผู้รับใช้ของเรา. ฉันได้จ่ายเงินให้เขาสร้างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น."
Dupin หยุดพูดคุยกับไฟท่อของเขา ฉันไม่เข้าใจ. "แต่ Dupin" ผมพูดว่า "ทำไมคุณถึงไปที่ปัญหาของการแทนที่ตัวอักษรหรือไม่ทำไมไม่เพียง แต่จะเอามันและปล่อย?"
Dupin ยิ้ม "D'Arcy เป็นคนอันตราย" เขากล่าว "และเขามีคนรับใช้ประจำจำนวนมากถ้าผมได้รับจดหมายที่ฉันไม่อาจมีเหลืออพาร์ตเมนต์ของเขายังมีชีวิตอยู่.."
(เพลง)
BARBARA KLEIN "จดหมายขโมย" เขียนโดยเอ็ดการ์อัลลันโปและดัดแปลงเป็นพิเศษภาษาอังกฤษโดย Dona De ติ เล่าเรื่องที่เป็นเชปลโอนีล ผู้ผลิตที่เป็นเดวิลาวัลย์.
คุณสามารถอ่านและฟังเรื่องราว AMERICAN อื่น ๆ ได้ที่เว็บไซต์ของเรา voaspecialenglish.com ฉันบาร์บาร่าไคลน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเปิดได้ทุกเล่ม เราเอาแผ่นพื้น เราก็เอาตัวออกจากโต๊ะเพื่อดูว่า เขาได้ซ่อนจดหมายในโต๊ะขา แต่เราไม่พบมัน สิ่งที่คุณแนะนำให้ฉันทำ ?
Dupin ดูดท่อของเขา . " แล้วจดหมายที่ดูเหมือน " ? เขาถาม .
" มันอยู่ในซองสีขาวประทับตราสีแดง " germont กล่าว ที่อยู่เขียนในตัวอักษรขนาดใหญ่สีดำ "
.Dupin ดูดท่อของเขาอีกครั้ง " ผมแนะนำให้คุณไปค้นห้องอีกครั้ง " เขากล่าว

( ดนตรี ) ประมาณหนึ่งเดือนภายหลัง germont กลับมาหาเรา .
" ฉันทำตามคำแนะนำ , " เขากล่าว . " แต่ฉันยังไม่พบหนังสือ "
Dupin ยิ้ม” ผมรู้ว่าคุณจะไม่พบมัน " เขากล่าว germont กลายเป็นสีแดงในหน้า . แล้วทำไมคุณถึงให้ฉันค้นห้องอีกครั้ง ?
เขาตะโกน" germont ที่รักของฉัน " Dupin กล่าว ให้ฉันบอกคุณเรื่องเล็ก ๆน้อย ๆ เธอจำหมอชื่อดัง หลุยส์ อาเบอร์นาตี้ ?
" ไม่ ! " germont ตะโกน " มาเข้าเรื่อง Dupin ! "
" แน่นอน ! แน่นอน " Dupin กล่าว ครั้งหนึ่ง มีชายชรารวยเจอ Abernathy ที่งานเลี้ยง ชายชราคนนั้นไม่ค่อยดีเลย เขาตัดสินใจที่จะได้รับความเห็นจากแพทย์โดยไม่ต้องจ่ายสำหรับมันเขาอธิบายว่าปัญหาของเขากับ Abernathy . หมอแล้ว " ชายชราว่า " สมมติว่า คุณมีคนไข้แบบนี้ คุณอยากบอกอะไรกับเขา ? "
" โอ ที่ค่อนข้างง่าย ' Abernathy . ผมจะบอกเค้าให้ใช้คำแนะนำของฉัน . ' "
germont ดูอาย” นี่ , Dupin . ผมไม่ได้เต็มใจที่จะจ่ายสำหรับคำแนะนำ "
Dupin ยิ้มให้ germont ” เงินเท่าไหร่ที่คุณว่ารางวัลคืออะไร" เขาถาม germont ถอนหายใจ " . ฉันไม่ต้องการที่จะบอกคุณแน่นอน แต่ผมจะให้ห้าหมื่นฟรังก์ กับคนที่ช่วยฉันค้นหาจดหมาย . "
" ในกรณีที่ " Dupin กล่าวว่า " จะออกสมุดเช็คของคุณและเขียนเช็คห้าหมื่นฟรังซ์ค่ะ เมื่อคุณได้ลงนามในเช็ค ผมจะเอาจดหมายให้คุณ "
germont มอง Dupin ด้วยปากเปิดดวงตาของเขาเหมือนจะกระโดดออกมาจากหัวของเขา แล้วเขาก็เอาของเขาบันทึกปากกาและเขียนเช็คห้าหมื่นฟรังซ์ เขาให้ Dupin .
เพื่อนตรวจเช็คอย่างละเอียด และใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อของเขา แล้วเขาก็ปลดล็อคลิ้นชักของโต๊ะ หยิบหนังสือ และให้ germont .
มือตำรวจสั่นในขณะที่เขาเปิดจดหมาย เขาอ่านมันได้อย่างรวดเร็วเขาใส่มันในกระเป๋า แล้ววิ่งออกจากห้องโดยไม่พูดอะไร
" Dupin ! " ผมพูด เมื่อฉันหันไป เพื่อนของฉัน " . คุณแก้ปริศนา ?
" มันง่าย เพื่อนของฉัน " เขากล่าว germont และตำรวจเขาก็ไม่เจอตัว เพราะพวกเขาไม่ได้พยายามที่จะเข้าใจจิตใจของคนที่ขโมยมัน แทน พวกเขามองหาตัวอักษรที่พวกเขาจะซ่อนมัน .
" คุณกรรมการไม่ได้เป็นตำรวจ แม้ว่าเขาจะฉลาดมาก เขารู้ว่าตำรวจจะค้นอพาร์ทเม้นของเขา นอกจากนี้เขายังรู้ว่าตำรวจว่ายังไง ดังนั้น เขาไม่ได้ซ่อนจดหมายที่เขารู้ว่าเขาจะมองหามัน .
" จำได้ว่า germont หัวเราะเมื่อฉันกล่าวว่าลึกลับเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะแก้ปัญหา เพราะมันง่ายดังนั้น ?
Dupin เต็มท่อของเขากับยาสูบและสว่าง " อืมยิ่งคิดก็ยิ่งตระหนักได้ว่า ตำรวจไม่พบจดหมาย เพราะกรรมการไม่ได้ซ่อนเลย .
" ฉันไปเยี่ยมศูนย์กลาง ในอพาร์ทเมนท์ของเขา ผมเอาคู่ของแว่นตาสีเขียวเข้มกับผม ผมจะบอกเขาว่าผมมีปัญหากับดวงตา และต้องสวมแว่นดำอยู่ตลอดเวลา เขาจะเชื่อข้าแว่นตาที่อนุญาตให้ผมมองไปรอบๆห้อง ในขณะที่ฉันดูเหมือนจะพูดกับเขา .
" ฉันจ่ายพิเศษความสนใจไปยังโต๊ะขนาดใหญ่ที่มีมากของเอกสารและหนังสือ แต่ผมเห็นอะไรที่น่าสงสัยนั่น หลังจากไม่กี่นาที แต่ฉันสังเกตเห็นหิ้งขนาดเล็กเหนือเตาผิง ไม่กี่โปสการ์ดและจดหมายโกหกบนชั้น จดหมายที่ดูเก่ามาก และสกปรก
" ทันทีที่ผมได้เห็นจดหมายฉบับนี้ ผมคิดว่ามันต้องเป็นคนที่ผมตามหา มันต้องเป็น แม้ว่าจะแตกต่างจากหนึ่ง germont ได้บรรยาย .
" จดหมายฉบับนี้มีแสตมป์สีเขียวขนาดใหญ่บน ที่อยู่ถูกเขียนในตัวอักษรขนาดเล็กในหมึกสีฟ้า ฉันจดจำได้ทุกรายละเอียดของหนังสือในขณะที่ผมคุยกับกรรมการ . แล้วเมื่อเขาไม่ได้มองผมหลุดหนึ่งในถุงมือบนพื้นใต้เก้าอี้ของฉัน .
" เช้าวันรุ่งขึ้น ผมแวะไปที่ห้องของเขาเพื่อค้นหาถุงมือของฉัน ในขณะที่เราคุยกัน เราได้ยินเสียงคนตะโกนในถนน กรรมการไปที่หน้าต่างและมองออกไป เร็วเข้า ฉันเดินไปที่ชั้นวางจดหมายไว้ในกระเป๋า แล้วแทนที่มันด้วยตัวอักษรที่เหมือนมัน ซึ่งผมได้ถ่ายมาด้วยฉันทำมันเมื่อคืนก่อน
" ปัญหาในถนนเกิดจากคนที่เกือบจะถูกเรียกใช้โดยม้าและรถม้า เขาไม่บาดเจ็บอะไร และในไม่ช้า ผู้คนที่จากไป เมื่อทุกอย่างจบลง กรรมการมาอยู่ห่างจากหน้าต่าง ผมบอกลาและจากไป
" ชายที่เกือบจะเกิดอุบัติเหตุ เป็นหนึ่งในคนรับใช้ของข้า . ฉันจ่ายให้เขาสร้างเหตุการณ์ "
.Dupin เลิกพูดถึงแสงท่อของเขา ข้าไม่เข้าใจ " แต่ Dupin " ผมพูดว่า " ทำไมคุณต้องแทนจดหมาย ทำไมไม่ถอดมันทิ้ง ?
Dupin ยิ้ม” กรรมการเป็นผู้ชายอันตราย , " เขากล่าว . " และเขามีข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์มาก ถ้าผมได้รับจดหมาย ผมคงไม่ต้องไปเม้นของเขามีชีวิตอยู่ . "
( ดนตรี )
: บาร์บารา ไคลน์" โดนขโมยหนังสือ " เขียนโดย เอ็ดการ์ อัลเลน โพ และดัดแปลงเป็นภาษาอังกฤษพิเศษ โดน่า เดอ ซานติส . นักเล่านิทานเป็นเชพ โอนีล . ผู้ผลิตลาวัณย์ เดวิส
คุณสามารถอ่านและฟังเรื่องราวอเมริกันอื่น ๆ ที่เว็บไซต์ของเรา voaspecialenglish.com . ดิฉันบาบาร่า

ไคลน์