John Duncan was an honest man, but

John Duncan was an honest man, but he needed money. He had children to look after. He was ready to do anything, and his bosses knew it.

They gave him the job because he couldn't say no; he couldn't afford to be honest. And the job was like a poison inside him. It changed him and blinded him, so that he couldn't see the real poison - until it was too late.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นดันแคนเป็นคนที่ซื่อสัตย์ แต่เขาต้องการเงิน เขามีลูกที่จะดูแล เขาพร้อมที่จะทำอะไรและผู้บังคับบัญชาของเขารู้ว่ามันพวกเขาให้เขาทำงานเพราะเขาไม่สามารถบอกว่าไม่มี; เขาไม่สามารถที่จะซื่อสัตย์ และงานที่เป็นเหมือนยาพิษในตัวเขา มันเปลี่ยนเขาและตาบอดเขาเพื่อให้เขาไม่สามารถมองเห็นพิษจริง - จนกว่ามันก็สายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอห์นดันแคนเป็นคนซื่อสัตย์ แต่เขาต้องการเงิน เขามีลูกที่ต้องดูแลนะ เขาพร้อมที่จะทำทุกอย่าง และผู้บังคับบัญชาของเขารู้

เขางานเพราะเขาไม่พูดเปล่า เขาไม่สามารถที่จะซื่อสัตย์ และงานนี้ก็เหมือนยาพิษในตัวเขา มันเปลี่ยนเขาและมองเขา เพื่อให้เขาไม่สามารถเห็นยาพิษ - จริง จนกระทั่งมันสายเกินไป