คู่รักรุ่นใหญ่หัวใจแอดเวนเจอร์ ใช้ชีวิตหลังเกษียณล่องเรือเดินทางรอบโลก จากเดิมตั้งใจไปแค่สเปน แต่เกิดติดใจรสชาติการผจญภัย เลยเดินทางไปไกลกว่าแผนเดิม ใช้เวลาถึง 16 ปี จึงกลับมาที่เก่าอีกครั้ง
ผู้ใหญ่หลาย ๆ คนคงวางแผนใช้เวลากับชีวิตหลังเกษียณไปกับการเลี้ยงลูกหลาน บ้าง ขอทำไร่ทำสวนอยู่กับธรรมชาติ บ้างก็อยากเที่ยวตามใจเพื่อชดเชยกับชีวิตที่เคยอุทิศให้แต่งาน คุณลุงไคลฟ์และคุณป้าเจน กรีน จากเคาน์ตี้เกวนท์ ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเวลส์เองก็เช่นกัน ที่ตัดสินใจใช้ชีวิตหลังการเออร์ลีรีไทร์ไปกับการเดินทาง ถึงขนาดลงทุนซื้อเรือเดินทะเลขนาด 35 ฟุตลำหนึ่งมาบำรุงซ่อมแซมใหม่ เพื่อใช้เป็นพาหนะพาเที่ยว แล้วเริ่มต้นทริปแรกในเดือนกรกฎาคม 2541 ด้วยการทดลองเดินเรือจากเพมโบรคเชียร์ ทางตะวันตกของเวลส์ ไปยังประเทศสเปน แต่กลับเกิดติดใจในความตื่นเต้นและท้าทายของการเดินทาง เลยล่องเรือออกเดินทางต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะได้กลับเทียบท่าที่เดิมอีกครั้งก็ปาเข้าไปตั้ง 16 ปีกับอีก 1 เดือนให้หลัง พร้อมประสบการณ์ท่องเที่ยว 56 ประเทศทั่วโลก กับระยะการเดินทางกว่า 51,000 ไมล์ทะเล (ประมาณ 94,500 กิโลเมตร) เลยทีเดียว
วันที่ 13 สิงหาคม 2557 เดลี่เมล เผยเรื่องราวการเดินทางของคู่รักนักเดินทางทั้งสองว่า ทั้งคู่ขึ้นเหนือไปยังแคนาดา ล่องกลับลงมาตามคลองปานามา ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกไปยังออสเตรเลีย เวียนไปถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ข้ามอินเดีย เข้าคลองสุเอซไปโผล่ที่เมดิเตอเรเนียน แล้วจึงล่องกลับไปยังจุดเริ่มต้น ขึ้นเหนือล่องใต้ขนาดนี้แน่นอนว่าประสบการณ์เจ๋ง ๆ ระหว่างทางต้องมีเพียบ
คุณลุงไคลฟ์และคุณป้าเจน สั่งสมประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและน่าประทับใจมากมาย ไม่ว่าจะเป็นการได้ว่ายน้ำกับแมวน้ำ พบฝูงเต่าและกระเบนอย่างใกล้ชิด เห็นอุรังอุตังและมังกรโคโมโดตัวเป็น ๆ ไปจนถึงการได้พักอาศัยอ้างแรมกับบรรดาชาวเผ่า ส่วนประสบการณ์ที่คุณป้าเจนประทับใจมากที่สุด เห็นจะเป็นการที่ต้องนำข้าวของที่มีไปแลกกับเสบียงยังชีพ ซึ่งเธอได้แลกเสื้อชั้นใน 2-3 ตัว กับผักและผลไม้ที่มากพอจะกินได้ตลอดทั้งเดือนกับหญิงชาวเผ่าบนเกาะฟิจิ
"ชาวเผ่าไม่รู้ภาษาอังกฤษเลย มันจึงลำบากมาก เราต้องใช้ภาษากายแทน แล้วจู่ ๆ เธอก็เลิกเสื้อขึ้นให้เห็นเต้านมจะจะ ป้าเลยคิดว่าบางทีเธออาจจะอยากได้เสื้อชั้นในก็ได้" ป้าเจน กล่าว
ส่วนประสบการณ์ระทึกที่สุดของ 16 ปีแห่งการเดินทาง คือตอนที่ถูกกวดตามโดยเรือที่ทั้งคู่คิดว่าเป็นของกลุ่มโจรสลัดโซมาเลีย ทำเอาขวัญหนีดีฝ่อไปหมด ก่อนจะพบว่าที่แท้เป็นเพียงเรือชาวประมงพื้นเมืองที่ต้องการมาขอความช่วยเหลือเพราะได้รับบาดเจ็บ ด้านความเจ็บไข้ได้ป่วยของทั้งคู่ก็ไม่เคยมีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้นเลยตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา นอกเสียจากลุงไคลฟ์ที่ฟันผุจนอักเสบและเผลอทำมีดเฉือนปลายนิ้วหายไปนิดหนึ่งขณะทำครัวเท่านั้นเอง
ในตอนนี้ที่ทั้งคู่ได้กลับสู่ฝั่งคืนบ้านเกิดอีกครั้ง ก็ต้องเริ่มต้นทำความรู้จักทักทายกับเพื่อนบ้านและมิตรสหายเสียใหม่หลังจากที่จากไปนานนับสิบปี และกำลังวางแผนเดินทางสำหรับทริปหน้าที่คิดว่าจะล่องเรือไปตามคลองในทวีปยุโรป